“Kundërshtarët e saj e paraqitën si një rrezik për Italinë dhe Europën, por duket se kryeministrja italiane ka ‘zbutur’ retorikën e saj të ashpër”, kështu shkruan “The Times”.

Giorgia Meloni u bë kryeministrja e parë femër e Italisë dhe ishte një nga njerëzit sa të pëlqyer, por edhe më të kritikuar.

Në një analizë kushtuar kryeministres Meloni, The Times shkruan se për planet e saj ekonomike ishin parashikuar beteja me Bashkimin Evropian dhe tregjet financiare. Gjithashtu dyshimet ishin të mëdha nëse do të arrinte Meloni, një udhëheqëse me pak përvojë qeveritare të mbante së bashku një kolaicion trepartiak që përfshin dy nga rivalët e saj më të mëdhenj.

Por rezultoi e kundërta, pasi 46-vjeçarja, ka dalë nga 100 ditët e para të saj si liderja më popullore në BE

Teresa Coratella nga Këshilli Evropian për Marrëdhëniet me Jashtë në Romë është shprehur: “Nëse e shikoni si kryeministre, ajo është shumë pragmatike, e qëndrueshme politikisht dhe jo agresive. Të paktën në publik.”

Faqja e Melonit në Facebook, ka 2.7 milionë ndjekës, ku shfaq fotot zyrtare me flamurin italian.

Megjithatë, shihen edhe foto familjare, apo ceremoni të ndryshme, duke përfshirë një selfie muajin e kaluar, ku tregonte se ishte duke festuar ditëlindjen me motrën e saj, Arianna, dhe nënën, Anna Paratore.

Në një mënyrë çelësi i suksesit të saj, sugjerojnë analistët, ka qenë aftësia me të cilën ajo ka menaxhuar ish-kryeministrin Berlusconi, udhëheqës i Forza Italisë, dhe Salvini, kreu i Lidhjes.

Partitë e tyre dikur të fuqishme duhej të kënaqeshin ma faktin e të qenit partnerë të vegjël në qeverinë e saj, pasi Brothers of Italy kaluan të dyja në zgjedhjet e shtatorit të kaluar për të fituar 26 për qind të votave, nga vetëm 4 për qind në 2018.

Ajo i ka njohur mirë me kalimin e viteve dhe e di se si t’i menaxhojë ato.  Meloni është ndihmuar gjithashtu nga përplasje që ka pasur e majta, e cila mbetet e ndarë midis lëvizjes anti-establishment Pesë Yjet dhe Partisë Demokratike të qendrës së majtë – e cila muajin e ardhshëm do të zgjedhë një lider të ri për të zëvendësuar Enrico Lettën, i cili dha dorëheqjen pas fundit. Humbja e shtatorit.

Meloni ka të ngjarë të marrë një nxitje të mëtejshme, me zgjedhjet në dy rajonet më të populluara të Italisë, të cilat, si në zgjedhjet e përgjithshme, partitë në pushtet do të luftojnë si pjesë e një aleance.

Po aq i rëndësishëm do të jetë rezultati në Lombardi, rajoni që përfshin Milanin që është zemra e Ligës. Attilio Fontana, kandidati i asaj partie, me siguri do të mbetet presidenti i rajonit, por Vëllezërit e Italisë duket se do të bëhen partia më e madhe.

Ky do të ishte një poshtërim për Salvinin dhe mund të shkaktonte përpjekje nga rivalët brenda Ligës për ta larguar atë – gjë që mund të çojë në turbulenca në Romë.

Një problem më imediat për Melonin është se çfarë të bëjë me Alfredo Cospito , një anarkist italian i burgosur në grevë urie në shenjë proteste kundër një forme ekstreme të izolimit të njohur si 41-bis, që përdoret më shpesh për bosët e mafias, nën të cilën ai mbahet.

Meloni deri më tani ka refuzuar thirrjet për t’u tërhequr.

Ndërkaq kërcënime të tjera, potencialisht më serioze po shfaqen në horizont, mes tyre kryesori borxhi kombëtar i Italisë , i cili me 147 për qind të PBB-së, është i dyti vetëm pas Greqisë në eurozonë, shkruan The Times.  syri.net