Sadek Taxhik dhe Jadollah Faroki janë varur në të gëdhirë. Kur del dielli dhe qytetet ende flenë është çasti i parapëlqyer për regjimin për të ndëshkuar qytetarët që thyejnë ligjet e tyre. E ka bërë edhe dje, në ditën kur ka marrë kryesinë e Forumit shoqëror të Këshillit për të drejtat njerëzore të Kombeve të Bashkuara. Një bashkëndodhje e pafat?

Të shohim: nëse do t’a kishte marrë kryesinë dy ditë më parë, simbas Ojq Hrana, do t’a kishte filluar me ekzekutimin e pesë të burgosurve të tjerë; gjashtë ditë më parë, do të kishte përkuar me datën e vdekjes së Armita Garavand, gjashtëmbëdhjetë vjeçarja e vrarë nga policia morale sepse nuk kishte shaminë e kokës. Nuk ka orë në Iran në të cilën nuk ka një arrestim të padrejtë, një sulmim për flokët në erë, një kërcënim për një shënim në internet, një varje.

Megjithatë, në një ndeshje mes së vërtetës e pallateve të xhamit, më dy e tre nëndor, regjimi I ajatollahëve, me ambasadorin në Kombet e Bashkuar Ali Bahreini,  mbikqyr konferencën në të cilën flitet për rolin e shkencës e teknologjisë në lartësimin e të drejtave njerëzore. Çfarë ndihmese përtëritëse mund të sjellë ambasadori i Vëndit që përdor teknologjinë për njohjen në fytyrë të grave pa shami në kokë?

Emërimi kishte arritur në maj, jo pa kritika e kërkesa anullimi. Forumi i Gjenevës është një kuvend mbi të drejtat njerëzore, një mbledhje më shumë simbolike se sa vendimtare, pork ky fakt nuk qetëson zemërimin e popullit Iranian që pyet si ka mundësi që OKB-ja të lerë në duart e Republikës islamike – mbështetëse të Hamasit, që vret Mahsa Aminin – një takim si ky. Në korrik Jozef Borreli ka mbrojturemërimin e Iranit duke e paraqitur si një çështje qarkullimi rajonal. Por Ojq UN Watch ka shpjeguar që grupi I Vëndeve aziatike të cilit i përket Republika islamike e ka patur katër herë atë përgjegjësi në gjashtë vitet e fundit. Nga Teherani arrin një e dhënë e fundit: në tetor janë ekzekutuar me varje 78 të burgosur.

“Corriere della Sera”, 3 nëndor 2023 Përktheu Eugjen Merlika