VOAL

VOAL

Sy bari – Cikël me poezi të reja nga JAK PËRPALI

May 17, 2017
17 Comments
  • author avatar
    JANET 7 years ago Reply

    Ju lutem, mikun tim të dashur, më vjen keq që po e lexoni këtë mesazh si kjo, e shoh vetëm mënyrën e saj të ndihmës që do të ketë nevojë për ndihmën që kam marrë. Sigurohuni që ta lexoni këtë dëshmi të mia deri në fund është një histori jete, sepse është një dëshmi që do t’i them secilit që të dëgjojë. Unë kam qenë i martuar për 3 vjet dhe në vitin e katërt të martesës sime, një grua tjetër e mori dashnorin tim larg prej meje dhe burri im më la fëmijët dhe ne kemi vuajtur për dy vjet derisa takova një post ku një njeri i quajtur prift i lartë Dr Dhoma Kam ndihmuar dikë dhe kam vendosur t’i jap atij një përpjekje për të më ndihmuar të sjellë dashnorin tim në shtëpi dhe më besoni se po dërgoj fotografinë time dhe detajet e mia tek ai dhe ai i burrit tim dhe pas 2 ditësh siç më ka thënë, pashë një veturë Çuan në shtëpi dhe vini re se ishte burri im dhe ai erdhi tek unë dhe fëmijët dhe kjo është arsyeja pse unë jam i lumtur të bëj secilin prej jush të ngjashëm me të takuar me këtë njeri, sepse unë mund të betohem me jetën time njeriu është një Shumë e fortë magji magji dhe punën e tij spell shumë mirë pa asnjë efekt anësor y nëse doni më shumë detaje rreth prifti Dr Chamberc A jeni të vërtetë vuajnë në marrëdhënien tuaj tani? A doni ndërhyrjen e kryeprifti Dr Chamberc në marrëdhënien tuaj për t’ju ndihmuar të rregulloni marrëdhënien tuaj? Pastaj kontaktoni atë sot përmes emailit të tij: [email protected]

  • author avatar
    cathy 6 years ago Reply

    Emrat e mi është Cathy unë dua të dëshmoj për magjistar magji e quajtur Priest Mirror burri im dhe unë kam qenë i martuar ose 5 vjet tani ne nuk kemi një fëmijë dhe mjeku na tha se unë nuk mund të lindë sepse barku im kanë qenë dëmtuar për shkak të drogës gabuar recetë kjo mori mua aq i shqetësuar dhe burri im nuk ishte i lumtur kështu që ai vendosi të martohet me një tjetër vajzë dhe divorc me i ishte kaq i trishtuar i i tha mikut tim për atë ajo më tha në lidhje me një magji të fuqishme magji ajo më dha Adresa e tij e postës elektronike Unë kurrë nuk besoj në atë që shumë edhe pse i vendosur vetëm për t’i dhënë atij një provoni dhe ai më tha se do të marrë 3days për të marrë burrit tim kthehet për mua dhe unë do të mbetem shtatzënë unë dyshoi atë ditën e tretë bashkëshorti im erdhi për mua dhe po qante ai tha se nuk donte më divorc 3 javë pasi mjeku konfirmoi se isha shtatzënë ai gjithashtu mund të të ndihmojë ta dërgosh atë në [email protected]
      what’sapp +2348076821983
    Shto atë në Viber +2348076821983

  • author avatar
    Hasan 6 years ago Reply

    Burri im Hasan më hodhi për një grua tjetër për paste 3 vjet ,.
    Në fillim unë kurrë nuk besoj se DR Oduduwa do të jetë në gjendje të më ndihmojë të fitojë përsëri EX HUSBAND tim nga kjo grua tjetër, por sepse ende e dua atë dhe dua që burri im të kthehet në jetën time .. i jap një provoni, i bindem dhe ndjek DR Udhëzime ODUDUWA dhe më befasoni që pas 3 Ditëve të hedhjes së Dashurisë dhe Inkurajimeve me fotografitë e burrit tim dhe emrat që i janë dhënë DR ODUDUWA, Dreka një magji dashurie në ajër në emrin tim në orën 12:00. Ora në mes të natës . Të nesërmen në mëngjes takova një thirrje të humbur në telefonin tim, pak munitë më vonë EX HUSBAND im më telefonoi duke më kërkuar që të falja dhe të hartoja gjithçka që ai kishte bërë gabim për të më lënduar. Burri im bisedoi me aq bukur dhe ai u pendua. tani unë dhe burri im janë plotësisht të kthyer së bashku dhe jemi shumë të kënaqur me jetën tonë të re si familje … të gjitha në sajë të DR ODUDUWA për punën e madhe që ai ka bërë për mua .. i premtoj Oduduwa për të ndarë punën e tij të mirë Dëshmi për të bota pas punës dhe me të vërtetë puna e Dashurisë-Spell për të mirën time.
    Kur keni nevojë për ndihmë të tillë dhe keni çdokënd që njihni ose të afërmit që ndodhen atje duke kaluar nëpër ndonjë krizë marrëdhënieje, duhet t’i informoni me mirësi që të kontaktoni ODUDUWA përmes emailit: [email protected]
    Si të sjellësh përsëri dashurinë Ex, nëse ke raste si këto …
    SHENJAT E MARTESËS, DIVORCE SPELLS, RASTI I GJYKATËS, LOVE SPELLS
    A është dashuria juaj që merr shumë kohë për të vendosur?
    A është i dashuri juaj cheating mbi ju?
    A është loverja juaj ende duke folur me ish?
    A ka ndikim të keq në dashurin tuaj?
    A janë të afërmit e të dashurit tuaj që ndryshojnë mendjen e tij?
    A është dashnorja juaj që ju shmanget kur keni nevojë për të?
    Spell për të fituar tombën
    Spell për të fituar Coupon
    Spell për të ndaluar divorcin.
    Spell për të gjetur dashurinë e vërtetë.
    magji për të shpëtuar martesën tuaj nga një grua tjetër.
    Dreka një magji për të marrë rick, famë dhe pasuri.
    Magji rituale
    Hakmarrja spell për të rimarrë paratë tuaja të humbura nga debitorët.
    Spell për të marrë një punë të mirë paguese.
    Tel: +13019658857

  • author avatar
    Nico 6 years ago Reply

    Përshëndetni të gjithë! Emri im është Nico, unë mendoj se unë jam zonja më e lumtur në tokë pasi kam mbrapa dashurin tim, i cili më lanë për 7 vjet për arsye të panjohura. Unë nuk kam qenë vetë për 7 vitet e fundit, sepse e dua atë (Donald) aq shumë sa mendoj për të çdo ditë të jetës sime dhe i kam bërë gjithshka të mundshme për ta kthyer atë, por ende nuk munda derisa të vinte në një dëshmi disa trupa dha në internet se si ajo mori mbrapa saj dashnor me ndihmën e Dr Ogundele. Kjo më mori mua kurioz dhe i vendosur për të kontaktuar edhe Dr Ogundele shumë për ndihmë. Unë ende nuk e di se si Dr Ogundele solli Donald përsëri tek unë pas 7 vjet të shpërbërjes brenda 24 orëve. Unë mendoj se Dr Ogundele është spiritualisti më i madh në tokë, sepse ai solli gëzimin tim dhe më vuri një buzëqeshje në fytyrën time. Donald është plotësisht përsëri në krahët e mi përsëri. Duhet të them se jam me fat që kam ardhur në kontakt me Dr Ogundele. Njerëzit e mi atje që kanë nevojë për ndihmë për t’u bashkuar me dashnoren e tyre të humbur apo ndonjë problem jetësor, kjo është mundësia që ju të keni dashurin tuaj mbrapa me ndihmën e Dr Ogundele. Ju mund ta kontaktoni atë në emailin e tij privat. [email protected]. Për WhatsApp dhe Viber Chat: +27638836445

  • author avatar
    HAVA 6 years ago Reply

    Unë jam aq i mire sa për këtë përvojë EKONOMI DO TË KENË KARDAN TË QËNDRUAR TË RIKON MARTESA Kthyer mbrapa Me 7 vitet e mia që unë jam tashmë seprated të bëj ndarjen. Emri im është Hava nga SHBA
    Burri im ka divorc Martesa jonë çdo Menaxhimi që nga dhe ka dërguar mua dhe fëmijët tanë nga shtëpia, atëherë Kur kam marrë një dhuratë Me burrin tim ne kemi dashur të lumtur si kam përdorur Dashurinë dhe ai më deshi gjithashtu, kemi burra PAS NJË disa vjet Më vonë fillova çdo shenjë dhe kutie të pazakontë Kjo ishte kështu që ne kishim nënshkrime të integruara në muajin shkurt kur bëhesha gjithmonë pa miratimin e vendimit, I pëlqeja shumë njeriut tim që unë do të them se do të vdiste gruaja e re nga ministria e të drejtave të njeriut, që unë u bisedua me të VENDIM OM dhe tani e keqe që të më falë Unë duhet ta ketë fyer atë Unë i dërgova tekste tekst në dispozicion kanda i cili punoi për mua dikur që unë të shfletoj në internet kam ardhur disa dëshmi mbi atë se si dr Chamberc ndihmoi në thyerjen e marrëdhënieve dhe në martesë, dikush rekomanduar që ne mund të kontaktojmë këtë njeri të madh për të marrë ndihmë dhe për të dhënë emailin tuaj të kontaktit dhe numrin e telefonit, të qëndrojnë me mua me diçka h deri SO kam postuar menjëherë Dr.Chamberc dhe unë i thashë atij Rreth problemit tim, u largova më vonë në ditën time të vështirë dhe ai Më tha atëherë se unë nuk do të shqetësohesha për Bégard pak për mua dhe Informata rreth kam thënë veprimet e mia si unë do të përdorja pak për mua dashuri magji Spell, pavarësisht nga të gjithë procesin dhe nga të gjitha të bëjë për të kontribuar Dr Chamberc i Jam i lumtur mbrapa në rrugën e duhur me bashkëshortin tim dhe ne e dimë të lumtur Së bashku, burri im është kthyer tek unë dhe martesa jonë është restauruar, kështu që populli im, që atëherë burri im të bëhet normal dhe unë dhe fëmijët e mi ku të lumtur dhe ai gjithmonë vjen në shtëpi me kohë dhe ai më bleu një dhuratë të re të Toyota Camry 2017, burri im tani është një njeri i vërtetë, që ai na bën të jemi gjithmonë të lumtur, nëse doni të kontaktoni Dr.Chamberc, ju lutemi kontaktoni me anë të adresës së tij të emailit chamberc564 @ yahoo .com
    nëse keni ndonjë problem të kësaj më poshtë
    1) Në qytetin e qytetit të vjetër.
    (2) provë
    (3) Nga qyteti i främjas på kontoret.
    (4) Kvinnor vill / män att springa efter dig.
    (5) Om du vill ha ett barn.
    (6) Nga varri i rrymës ose të gjelbërimit.
    (7) Nga qyteti i Binda din do / maka att bli din för evigt.
    (8) Om i behöver ekonomiskt stöd.
    (9) Om i partnerit ndërkombëtar.
    (10) om e qytetit stoppa din skilsmässa.
    (11) om e qytetit skilja dig nga frëngjisht.
    (12) të qytetit të qytetit të vogël të qytetit.
    (13) Graviditet stava att tänka barnet
    (14) verë e garantuar ose orangutë dhe skilsmässa oavsett scenen
    (15) Ndalimi i kontaktit ose rrjedhja nga bërthamat.
    kontaktoni me mjekun që ndihmon familjen time Dr.Chamberc
    përmes e-mailit të tij [email protected]

  • author avatar
    Rose 5 years ago Reply

    Ai është përzemërsia ime për punën e mirë të njeriut që më ndihmoi ta çoj gruan time më në fund. Emri im është ROSE dhe unë jam në KANADA. Jeta ime ka ardhur prapa !!! Pas 8 vjet martese, gruaja ime më lanë me tre fëmijë për tre vjet dhe ajo ndoqi një tjetër djalë të ri, por me ndihmën e Dr.Chanberc gruaja ime u kthye tek unë dhe më largoi me tre djemtë e mi. Ndjeva se jeta ime po përfundonte dhe po shkatërronte. Falë emrit magjik DR.Chamberc, erdha në internet. Nga dita e besnikërisë kur shfletoj internetin, unë jam duke kërkuar për një mospërputhje të mirë drejtshkrimore që mund të zgjidhë problemet e mia. Kam marrë përshtypje serioze për këtë magji të veçantë. Disa njerëz treguan se po mbante të vetin; disa argumentuan se ai po rindërton pranverën; Disa treguan se ai mund të hidhte një magji për të thyer copat e tij dhe fjalimin e tij. U tregua trajtimi special që pashë, ai ishte një njeri i quajtur Dr.Chamberc, ai tregoi se DR.Chamberc u kthye në ish kapuçin e saj për më pak se 72 orë dhe fundi i çështjes së saj ra në një adresë e-mail. Pasi ta kem lexuar të gjitha këto, do të hedh poshtë Fistolin. E kontaktova me email dhe shpjegova se problemi im me të. Në vetëm 3 ditë, gruaja ime u kthye tek unë. Ne kemi zgjidhur problemet tona dhe ne as nuk debatohemi me asgjë. Në të vërtetë, ju keni bashkuar një varg talentesh dhe aftësish dhe nuk do ta futni, sepse ai është një person i shkëlqyer … Nëse keni ndonjë problem dhe kërkoni drejtshkrimin e duhur dhe të duhur të fjalëve për të zgjidhur ky problem. Zgjasë ditën e madhe të ditës; mund të jetë përgjigja për problemin tuaj. Ju keni një kontakt: DR.Chamberc me këtë email në vijim [email protected]

  • author avatar
    linda 5 years ago Reply

    Unë dua që bota të dijë për DR.Chamberc Llakun e Madh Magjik, i cili më solli kurrizin kur mendoj se çdo shpresë është e humbur. DR.Chamberc përdori magjinë e spekulumit të tij për të buzëqeshur fytyrën time, duke më sjellë përsëri magjinë time me magjinë time, para së gjithash mendoj se ëndërroj që kur burri im kthehet tek unë në shtigjet, më jep hua ta fal. dhe ai tha që unë duhet ta merrja atë, dhe që atëherë ai ishte me mua shumë më tepër se çdo gjë që po pres, pasi unë vetë e stolisem veten se e kam quajtur botën për DR.Khambercin, sepse ai është Perëndi në tokë. A keni ndonjë problem me marrëdhënien tuaj? A është partneri juaj i lënë pas dore? Apo mund të jetë dashuria juaj për një person tjetër dhe jeni ende në dashuri me atë të dashurin tuaj dhe keni provuar ta leni atë të kthehet te ju dhe ai ose ajo është e neglizhuar Ju keni probleme me ligandin tuaj? ose keni nevojë për ndonjë ndihmë, atëherë kontaktoni DR.Chamberc sot, unë ju jap 100% garanci se ai do të jetë në gjendje t’ju ndihmojë sa më shpejt të jetë e mundur. DR.Chamberc e-mail: [email protected]

  • author avatar
    Emily Oliver 5 years ago Reply

    Hi, emri im është Emily Oliver Unë jam nga Waterton Lakes National Park Kanada. Fjalët nuk mund të shpjegojnë se sa i ngazëllyer unë jam për rivendosjen e martesës sime të thyer dhe tani burri im është tërësisht mbrapa pasi më ka lënë mua dhe fëmijët tanë për një grua tjetër. Ne kemi qenë të martuar për vite të tëra, dhe gjatë martesës sonë kemi pasur një sërë luftash që vazhduan derisa më në fund ai u largua me fëmijët tanë dhe u zhvendos në Melburn për të qenë me një grua tjetër. Bllokuar të gjitha mjetet e kontaktit, duke e bërë komunikimin të pavlefshëm. Ndjeva që jeta ime kishte mbaruar dhe fëmijët e mi mendonin se kurrë nuk do ta shihnin babanë e tyre përsëri. Unë u përpoqa të jem i fortë vetëm për fëmijët e mi, por nuk munda të kontrolloja dhimbjet që më mundonin zemrën time, unë u konsumova nga trishtimi dhe dhimbja, sepse unë me të vërtetë e desha. Çdo ditë dhe natë mendoj për të dhe gjithmonë doja që ai të kthehej me mua, unë isha fjalë për fjalë duke u çmendur dhe kishte nevojë për një ndërhyrje hyjnore, kështu që i thashë secilit prej problemeve të mia një miku im i cili dikur kishte sfida të ngjashme. Ajo më drejtonte tek një njeri shumë i fuqishëm i quajtur DoctorIgbinovia. Ajo tha se ishte arsyeja e vetme për lumturinë që ajo po shijonte deri më sot. Drigbinovia mund të ndihmojë në përmirësimin e marrëdhënieve të thyera, ajo tha se për këtë ndjeja se duhej ta vura në gjyq. Unë e kontaktova atë në email Adders email [email protected] dhe ai më dha udhëzime se çfarë të bëj dhe kështu që unë bëra, atëherë ai bëri një magji dashuri për mua. Për habinë time më të madhe, pas tre javësh, burri im më thirri dhe më tha se na mungonte aq shumë sa fëmijët, isha aq i befasuar, zemra ime u mbush me gëzim dhe ngazëllim dhe fillova të hijeshim lotët e mi. Ai kërkoi falje për gabimin e tij dhe kërkoi falje për dhimbjen që shkaktoi mua dhe fëmijët. Kështu u kthye tek ne, me shumë dashuri dhe gëzim, dhe që nga ajo ditë, martesa jonë tani ishte më e fortë se më parë. Falënderime për Drigbinovia ai është shumë i fuqishëm, prandaj vendosa ta tregoj historinë time për hir të atyre grave dhe burrave të cilët e përjetuan atë që ndodhi. Unë dua që ju të dini se ka një zgjidhje. Drigbinovia është zgjidhja, një spellcaster i vërtetë dhe i fuqishëm që u lut për të jetuar një kohë të gjatë për të ndihmuar gratë dhe fëmijët në kohën e tyre të dhimbjes. Dhe gjithashtu ka spells për shërimin e HIV, kancerit, etj TË MIRA TË MIRA,

  • author avatar
    Shirley 5 years ago Reply

    Faleminderit DR OKOSUN për rivendosjen e martesës sime. Ne kemi qenë të ndarë për 3 vitet e fundit. Fillova të kërkoj në rrjet për njerëzit që Perëndia rivendosi martesat e tyre dhe gjeta DR OKOSUN magjinë e madhe magjike se si ai ka ndihmuar kaq shumë marrëdhënie me magjinë e tij duke hedhur me kontaktin e tij, unë e kontaktoj atë për ndihmë papritmas pas magji që hedh burri im kthehet kthehu në shtëpi vetëm 2 ditë pas hedhjes së magjisë dhe kërkoni falje dhe tani po jetojmë së bashku për fat të mirë edhe njëherë ju falënderojmë DR OKOSUN për ndihmën tuaj. email DR OKOSUN për ndihmë EMAIL nëpërmjet: [email protected] ose telefononi ose çaktivizoni +2348052523829

  • author avatar
    Tonia 5 years ago Reply

    Duhet të lexoni

    Përshëndetje të gjithëve emri im është Tonia, dua të tregoj historinë time në botë se si e kam kthyer burrin tim ish me magji dashurie, kam vuajtur vetëm me vajzën time të vogël për 9 vjet, burri më ka lënë dhe kam ndjekur një grua tjetër, unë isha duke kërkuar ndihmë kudo Askush nuk mund të më ndihmojë, deri muajin e kaluar, pashë referimin e një gruaje nga Gjermania, duke folur për Dr Ogundele, Ky njeri është shumë i fuqishëm që ka fuqinë të bëjë gjithçka, ai e solli bashkëshortin tim për mua me magjinë e tij, unë isha kaq i lumtur dhe i thashë se unë do të ndajnë emrin e tij në botë për njerëzit që ta njohin atë, Dr Ogudele solli bashkëshortin tim që më lanë për 9 vjet në vetëm 24 orë, ky njeri është superfuqishëm unë dua të ju informoj se keni marrëdhënie apo ndonjë problem, kontaktoni Dr Ogundele dhe ai do të ndihmojë vetëm mënyrën se si ai më ndihmon. Këtu janë detajet e tij të kontaktit për ata që duan ta kontaktojnë atë për zgjidhje Email: [email protected] WhatsApp dhe Viber Chat: +27638836445.

  • author avatar
    Olivia Jayden 5 years ago Reply

    HOW I GOT MY EX HUSBAND BACK WITH THE HELP OF REAL AND EFFECTIVE SPELL FROM DR Osasu My name is Olivia Jayden, I never thought I will smile again, My husband left me with two kids for one year, All effort to bring him back failed I thought I’m not going to see him again not until I met a lady called Jesse who told me about a spell caster called Dr. Osasu , She gave me his email address and mobile number and I contacted him and he assured me that within 48hours my husband will come back to me, In less than 48hours my husband came back started begging for forgiveness saying it is the devils work, so I’m still surprise till now about this miracle,i couldn’t conceive but as soon as the spell was cast,i became pregnant and gave birth to my third child,if you need any assistance from him you can contact him via:email: [email protected] Or WhatsApp or call him now: +2347064365391 . Dr.Osasu also cures: 1. HIV / AIDS 2. HERPES 1/2 3. CANCER 4. ALS (Lou Gehrig’s disease) 5. Hepatitis B

  • author avatar
    HELENA 4 years ago Reply

    Unë jam shumë i eksituar që martesa ime ka qenë rivendosur, HUSBANDI SHT ISSHT RRETH PAS MUAJ DHE DUHET E MUAJ, P FORR T AN TJER GRUAJ, JU DUA T H SHUM T TO SHTETI DR ALAM, SI NDODH SHUM NJERZIT SHEQINI, E KONTAKTUAR TIJ P HR NDIHM, K ISTU ESHTE SI TEL NDIHME Q BR SHQIPTOJ N SHTEPININ MUAJ T M NAMIN TIS B BENI PRAISE DHE NDERUAR .. NJIG MANNYRI T B THIRRJE P TOR T H NDODH M M SHUM N INDERN TOU NDOURMARRJEN HUSBANDI TUAJ DO T B KENI MACK SHUM Me shpejt … DR ALAM SHT Më i madhi në botë.I N YSE JENI K HERTU KU JENI KINTU KINND T OF PROBLEMIT, DUHET T EX JETBN HUSBANDIN TUAJ T COM VAJNI KUJTIMIN TUAJ NUK DO T CR NDODHONI NDONJ S ZGJIDHJE HERSHTT KONTAKT DR ALAM EMAIL [email protected] ose telefononi ose whatsapp + 2348115720823 faleminderit.

  • author avatar
    HENK 4 years ago Reply

    Një dashuri e fortë dhe e këndshme për të fituar mbrapa tuaj EX, vendosa që unë do ta kaloj tërë ditën në internet vetëm për t’u siguruar që shumë njerëz janë në gjendje të lexojnë dëshminë time për DR ALAM i cili është një magjistar i fuqishëm magji, pasi të jem abuzuar nga gruaja ime, për afro një vit..një ditë besnike isha në internet për një këshillë rezikimi, kurrë nuk e dija që ishte rruga për lumturinë time, pasi lexova shumë dëshmi në internet për një DR ALAM DHE SHUM E REKOMANDIMIT ONLINE QE SHTET T SP TJERA SPELCASTER WITHS SI me atë që duhej të kontaktoja DR ALAM, dhe i shpjegoj gjithçka atij përmes detajeve që pashë në internet nga njerëzit që ndajnë dëshminë..Por unë jam aq i lumtur që zgjedh DR ALAM sepse është punë është 100% perfekte dhe magjia ma ktheu gruan time për mua..presim kontaktin DR ALAM për ndihmë ai është njeri i mirë,, me email [email protected] ose telefononi whatsapp +2348115720823 ….. faleminderit.

  • author avatar
    Carla Houstin 4 years ago Reply

    Emri im është Carla Houston
    . Unë jam aq i ngazëllyer Martesa ime e thyer është rivendosur ish burri im është kthyer pasi ai më la mua dhe 2 fëmijët tanë për një grua tjetër. Unë isha aq i lumtur që takova Dr Ilekhojie se si ai ndihmon shumë njerëz për të sjellë përsëri Lover kështu që unë të kontaktoj atë për të ndihmuar mua gjithashtu. kjo ishte mënyra se si Dr Ilekhojie më ndihmoi që ta kthej burrin tim. Një falënderim i madh për ty Dr Ilekhojie sepse kurrë nuk kam menduar që ish burri im do të kthehet tek unë kaq shpejt me magjinë tënde. Ju jeni më i miri dhe më i madhi në botë. nëse jeni këtu dhe keni nevojë për ish të dashurin tuaj ose burri juaj është transferuar në një grua tjetër, mos qani më, kontaktoni këtë magji të fuqishme tani. Faleminderit! Email: ([email protected]) ose telefononi +2348147400259

  • author avatar
    Chloe Elizabeth 3 years ago Reply

    Urgent effective love Spell caster to help you bring back ex lover & save your marriage fast, ([email protected]) is certainly the best spell caster online and his result is 100% guarantee!..a whole lot of people are still suffering from all manner of issues of life. What is that particular thing that bothers you? Sometimes, the problem is not the problem but the problem is the inability to identify those who have the solution. I’m Chloe Elizabeth From Edinburgh United Kingdom and I like to introduce you to Dr ogunsnya a man who is come to rescue humanity from all issues of life. Ever since the day I had an encounter with him, that was the day my problem got terminated. When wisdom is blinking, it becomes a word for the wise. I would encourage you to relate whatsoever problem you are facing with Dr ogunsnya and be rest assured that with God all things would work together for your good. You can contact Dr ogunsnya via email: ([email protected]) I congratulate you as you do so, indeed you are the next testifier.you can also call him or add him on Whats-app: +2347064365391

Komentet

ROGANA, ATDHEU IM I VOGEL- Poezi nga ATDHE GECI

Një qershi mali më tha  në Roganë

një pemë lajthie  e kam këtu pranë

ka dru shkoze dhe xhufka krekëze,

e rreth e rrotull ansamble  me zogj.

.

Edhe lisi më tha i kam fqinjët e mi

ku ajri  dhe  era  më  japin shëndet

bimët e pyllit janë bimë  me  vlerë

pylli pa lisa është i thatë e i mjerë!

.

Qielli mbi pyll sot është i kthjellët

ai i jep shkëlqim  gjelbërimit këtej

prania e bariut  është nderë i pyllit

gjuhën e pyllit  bariu e njeh bukur.

.

Tëra stinët në  Roganë janë klimë

nëpër stinë hapet gjithësia natyrës

në rrudha lisi koha  vë veten e vet

në Roganë shpirti im fluturon lart.

.

Rogana  është  atdheu  im  i vogël

Kodra e Brijës  i  mbështet  erërat

e bukura Roganës i vret vetëtimat

në Roganë, atdheu e ka një atdhe!

.

Atdhe Geci

Më 23 prill 1850 u nda nga jeta poeti i shquar anglez William Wordsworth

VOAL- William Wordsworth lindi më 7 prill 1770 në Cookermouth në rajonin Cumberland të Anglisë. Fëmijëria e tij, ndryshe nga ajo e shumë poetëve romantikë, ishte e qetë dhe e lumtur falë dashurisë së nënës së tij dhe disponueshmërisë ekonomike të lejuar nga babai i tij, i cili punonte si avokat dhe taksambledhës.

Lumturia që i riu Uilliam gëzon i zhytur në natyrë, të cilën mëson ta dojë në këto vite, ndërpritet fillimisht nga vdekja e nënës së tij dhe më pas nga vdekja e babait, pesë vjet larg njëri-tjetrit. Kur babai i tij vdiq ai ishte vetëm trembëdhjetë vjeç dhe me ndihmën e xhaxhallarëve të tij ai hyri në një shkollë lokale dhe më pas vazhdoi studimet në Universitetin e Kembrixhit.

Debutimi i William Wordsworth si poet ndodhi në 1787, kur ai botoi sonetin “The European Magazine”. Në të njëjtin vit ai u regjistrua në universitet, duke u diplomuar më 1791.

Në vitin 1790 ai bëri një udhëtim në Zvicër dhe Francë, të cilat i kaloi rreptësisht në këmbë. Megjithatë, është gjatë udhëtimit të tij të dytë në Francë që jeta e Wordsworth pëson një pengesë. Revolucioni po tërbohet në Francë dhe ai nuk qëndron indiferent, i ndikuar nga kapiteni Michel Beaupuy, me të cilin është bërë mik, përfundon duke marrë anën e Girondinëve deri në atë pikë sa thuajse përfshihet fizikisht në betejën në Orleans.

Ai në fillim nuk tronditet negativisht nga masakrat e Terrorit, i bindur se është i nevojshëm një rigjenerim total politik. Megjithatë, në momentin që zbulon qëllimet imperialiste franceze, ai tronditet thellësisht. Kriza personale që ai përjeton në këtë periudhë bëhet protagonist i dramës “Kufijtë” (1795). Për të përkeqësuar konfuzionin e tij është edhe lidhja me të renë Annette Vallon, me të cilën ka një vajzë, Caroline, të cilën e njeh edhe pse nuk martohet me të dashurën e tij.

Ndërkohë, paratë e pakta me të cilat ai jeton i mbarojnë, kështu që detyrohet të kthehet në Angli, por dhimbja e ndarjes dhe ndjenja e fajit për braktisjen e vajzës do të mbeten gjithmonë të gjalla në shpirtin e tij, duke shkaktuar shumë poezi në tema e gruas së braktisur. Kështu ai del në pension për të jetuar në fshat së bashku me motrën e tij të pandarë Dorothy.

Më 1797 William Wordsworth takoi Samuel Taylor Coleridge dhe lindi një miqësi e thellë mes të dyve, e cila gjithashtu i shtyu ata të punonin së bashku. Fryti i punës së tyre poetike u botua në vitin 1798 me titullin “Balada lirike”. Synimi me të cilin Wordsworth shkruan poezitë e tij është të pikturojë jetën e zakonshme të njerëzve duke përdorur gjuhën e tyre, domethënë gjuhën e jetës së përditshme. Poetikën e tij e sqaron në parathënien e rëndësishme të botimit të dytë të “Baladave lirike” (1800).

Vitet në vijim karakterizohen nga një angazhim poetik gjithnjë e më total, i shoqëruar vetëm nga një sërë udhëtimesh në Itali, Belgjikë, Zvicër dhe Gjermani. Wordsworth jeton në rajonin e liqenit, në Grasmere, duke pasur një ekzistencë në pension dhe varfëri, por suksesi pas botimit të Baladave Lyrical i lejon atij t’i dërgojë para Annette dhe vajzës së saj.

Në 1802 ai u martua me Mary Hutchinson. Gruaja e re shënon ndarjen përfundimtare nga Franca dhe Anet. Viti 1810 pa edhe ndarjen nga Samuel Taylor Coleridge, e cila u bë e nevojshme nga dallimet poetike dhe personale, duke përfshirë varësinë shqetësuese të shokut të tij ndaj alkoolit.

Në periudhën e tij të fundit ai u bë gjithnjë e më konservator në pikëpamjet e tij, duke iu afruar gjithashtu ortodoksisë së krishterë, siç dëshmohet nga “Sonetet kishtare” (1822). Ndryshimi i tij lindi nga zhgënjimi i hidhur me synimet ekspansioniste franceze. Ai ishte i bindur se Franca mund të ishte feneri i ndryshimeve demokratike në Evropë, por luftërat e Napoleonit, të cilat shkaktuan edhe vdekjen tragjike të vëllait të tij Xhonit, i cili u mbyt, e shtynë atë të rishikonte monarkinë angleze, duke përqafuar synimet e saj.

Ndërkohë, Wordsworth kompozoi poezinë e tij më të famshme së bashku me “Tintern Abbey” në këtë periudhë, duke e nënshtruar atë në rishikime të pafundme: “Preludi”, botuar pas vdekjes nga gruaja e tij. Më në fund botoi “Poezi në dy vëllime” më 1807.

Vitet më të lumtura nga pikëpamja poetike për poetin anglez ishin ato midis viteve 1830 dhe 1843, vit i fundit në të cilin ai mori titullin Poeti Laureat. Në mënyrë paradoksale, këto ishin edhe vitet më të këqija nga pikëpamja personale: ai dëshmoi i pafuqishëm vdekjen e dy prej pesë fëmijëve të tij dhe paralizën e motrës së tij të dashur Dorothy, më 1829.

William Wordsworth vdiq në moshën 80-vjeçare më 23 prill 1850 në Rydal Mount, ku jetoi për tridhjetë e tetë vjet./Elida Buçpapaj

23 Prilli, Dita Botërore e Librit

Dita ndërkombëtar e Librit dhe të drejtave autoriale që është përzgjedhur të jetë 23 prilli, është një datë me kuptim simbolik për letërsinë botërore. Me këtë datë të vitit 1616, lidhet vdekja e dy kolosëve të letërsisë botërore: Shekspirit në Angli dhe Miguel de Servantes në Spanjë. I pari konsiderohet si shkrimtari më i madh i të gjitha kohëve dhe vendeve, ndërsa i dyti është autori i veprës më të përkthyer në botë.

Kjo datë lidh edhe autorë tjerë në ditën e lindjes a vdekjes së tyre: Inca Garcilaso de la Vega, Maurice Druon, Halldór Kiljan Laxness, Vladimir Nabokov, Josep Pla dhe Manuel Mejia Vallejo. Kjo datë shënohet në botë që nga viti 2003, ndërsa është pazgjedhur në vitin 1995 me qëllim të kontribuojë në mbarë botë për të drejtat e autorit duke inkurajuar të gjithë, e në veçanti të rinjtë për të zbuluar kënaqësinë e leximit. Kjo datë është edhe një thirrje për të rritur respektin për kontributet e pazëvendësueshme të autorëve dhe librit në progresin social dhe kulturor të njerëzimit.

Suksesi i librit dhe i të drejtës autoriale varet kryesisht në mbështetjen që duhet marrë nga të gjitha palët e interesuara ku hyjnë autorët e librit, botuesit, mësuesit, bibliotekistët, institucionet publike dhe private, OJQ-të dhe mediat, të cilat mobilizohen në çdo vend. Duke qenë një nga mjetet më të vjetra të komunikimit dhe shpërndarjes, jo vetëm libri që ka ndikim shpirtërore, arsimore dhe kulturore, por ai përfshin edhe aspektet ligjore ekonomike të tregtisë botuese. Dita botërore e librit dhe të drejtës autoriale këtë vit shënohet edhe në Kosovë në bashkëpunimin e organizatave të shoqërisë civile që mbështesin kulturën.

Kjo ditë është një mundësi për të nisur një fushatë të gjerë dhe të qëndrueshme për ngritjen e vetëdijes, duke synuar të mbështesë veprimin e aktorëve lokalë dhe institucioneve në favor të librit dhe të leximit. Ajo bazohet në një qasje pjesëmarrëse dhe në partneritet me profesionistë, aktorët politikë dhe përfituesit që nënkuptohet në nivel kombëtar dhe rajonal.bw

ANTOLOGJIA E POEZISË SHQIPE NË RUMANISHT FITON ÇMIMIN E PANAIRIT TË LIBRIT “LIBREX 2024” NË JASH TË RUMANISË

 

Antologji e hartuar nga Dr. Luan Topçiu dhe Dr. Renata Topçiu-Melonashi

Vlerësimi i kësaj vepre të rëndësishme është dhe një nder dhe vlerësim jo vetëm për hartuesit dhe përkthyesit e saj, por për kulturën shqiptare dhe poezinë shqipe në të gjitha kohërat dhe në të gjitha trevat

Panairi i Librit LIBREX 2024 u zhvillua në kryeqendrën e Moldavisë, në qytetin e Jashit, nga datat 10-14 prill 204. Këtë vit ishte edicioni i 29 i këtij panairi me pjesëmarrjen e 76 Shtëpive Botuese nga gjithë Rumania. Në ceremoninë e mbylljes së aktivitetit u krye ceremonia e ndarjes së Çmimeve nga Kryetari i Lidhjes së Shkrimtarëve të Rumanisë, filiali Jash, zoti Cassian Marian Spiridon dhe Kryetari i Bashkisë së qytetit të Jashit, Mihai Chirica.
Juria akordoi 15 çmime të rëndësishme sipas gjinive letrare.
Këtë vit Shtëpia Botuese e ALAR-it mori çmimin Laurențiu Ulici për antologji letrare për botimin e Antologjisë së poezisë shqipe nga zanafilla deri në ditët e sotme me koordinuar Dr. Luan Topçiu dhe Dr. Renata Topçiu – Melonashi. Antologjia e poezisë shqipe (700 faqe) dhe me 63 autorë shqiptarë që nga zanafilla dhe deri më sot është botuar nga Shtëpia Botuese e ALAR, Asdreni, me një studim hyrës nga kritiku dhe shkrimtari Marius Chelaru, kryeredaktor i revistës “Poezia”, organ i Lidhjes së Shkrimtarëve të Rumanisë.
Në këtë mënyrë, juria LIBREX shpërbleu vlerën e botimit të antologjisë së poezisë shqipe në rumanisht. Vlerësimi i kësaj vepre të rëndësishme është dhe një nder dhe vlerësim jo vetëm për hartuesit dhe përkthyesit e saj, por për kulturën shqiptare dhe poezinë shqipe në të gjitha kohërat dhe në të gjitha trevat. Anëtarë të jurisë ishin Eugen Munteanu, Prof. Dr. në Fakultetin e Letërsisë të Universitetit “Alexandru Ioan Cuza” Jash, Ioan Holban, shkrimtar, drejtor i Teatrit “Luceafărul” Jash, Petru Nicu Gavrilută, profesor PhD në Fakultetin e Filozofisë dhe Shkencave Politike të Universitetit “Alexandru Ioan Cuza” në Jash, Cassian Maria Spiridon, shkrimtar, kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Rumanisë, filiali Jash, Florin Cîntic, historian dhe shkrimtar, Valeriu Stancu, shkrimtar dhe Dragoş Pătrașcu, artist figurativ dhe profesor universitetit në UNAGE Jash.

Newsletter ALAR
Bukuresht, prill 2024

Më verboi bukuria – Cikël me poezi lirike nga Përparim Hysi

 

1. Sytë e tu

Sytë e tu rrezatojnë një dritë
Një dritë që është e ngrohtë
Ndiej një ngrohtësi në shpirt
Dhe duket si tjetër kjo botë.

Buzët të trasha e tërë lëng
Syri i gjatë e me bisht
Koka sa nuk më bën “tëng”
Se diçka jetoj shpirtërisht.

Për mua ti ke shumë”resurse”
Çdo gjë e shoh me syrin tim
Je tunuduese,moj mike,shumë tunduese!
Je si ilaç për shpirtin tim.

2.Më verboi bukuria

Më verboi bukuria
Ke shumë nur e sharm
Doil mendja nga”burgjia”
Edhe jam si në”alarm”.

Ke një vështrim të kadifenjtë
Gjëkundi të tillë nuk kam parë
Dhe,edhe po të isha shenjt,
Për ty do kthehesha:djall!!!

Djall u ktheva dhe pusullën humba
Humba veç prej atij shikimi
Ja “firma” dhe bashkë me të dhe “vula”
Në”alarm” është Përparimi!!!

3. Je si një gur i limuar

Je si një gur i limuar dhe plot shkëlqim
Sa të pashë dhe shtrëngova dhëmbët
Sikur nga lart poshtë të gjithë i shikon me”përçmim”,
Ndaj dhe vendosa:-Do të t’i rrëzojë “pëndët”.

More një pozë si pak tunduese
Ndërsa sytë i pulite djallëzisht
I njoh prej kohësh ato “resurse”
Se di të lexoj”horoskopin e dashurisë”.

Të pashë tek qëndroje, e veçuar
“Mospërfilëse” tek vëzhgon në “pritje”
Edhe unë tinëzisht të jam afruar
Mandej ,t’i rrëzova”pëndët” që kishe.

4.Sot do të pimë

Le të pimë dhe godat t’i kthejmë plot
Me raki a verë(si ta pëlqeni?!)
Se unë jam bërë ujem sot
Dhe nuk mbahem nga shendi.

E kam shtruar tryezën plot e përplot
Dhe ju lutem:- Hiç mos më kurseni!
Ah, sikur ta dini se ç’gëzim kam sot!
Kund më të gëzuar nuk mund të gjeni.

E di që do pyesni:-Përse ky gëzim?
(Epo kushdo është kureshtar)
Asgjë nuk u fsheh miku PËRPARIM:
-Takova,pas kaq vjetësh,dashurinë e parë!

U takuam të dy dhe të dy jemi thinjur
U puthëm me mall si vjete e vjete më parë
Këto puthje reciproke treguan se nuk ishim nginjur
Sa mall që kishim! Eh,se sa mall!…

5.Një fjalë që vjen larg

Një fjalë që vjen nga larg,
Ka një forcë,vërtet,magjike
Si balsam që shëron plagë
Se vjen nga ti,moj mike!

E pres këtë fjalë me mall
Nuk ka kam se si ta fsheh gëzimin
A e di,moj dashuri e parë!
Se ma ke dyfishuar gëzimin.

I hipi barkës së kujtimeve
Dhe vozit në detin e kohës
Ligështohem prej mbresave e përmallimeve
Dhe regëtij prej”ohës”.

Tiranë,21 prill 2024

NAUM PRIFTI NË KUJTIMET E MIA Nga Skifter Këlliçi

 

Punimi shumë profesional i pr. dr. Kastriot Gjikës, botuar kohët e fundit në gazeën ‘Nacional’, kushtuar krijimtarisë për fëmijë të shkrimtarit tonë të njohur, Num Prifti, që u nda kohët e fundit nga jeta në moshën 90-vjeçare, më ngjalli shumë kujtime për të ,të cilat fillojnë nga viti 1957 . Aëherë unë isha student i vitit të dytë të fakultetit histori-filologji në Institutin e Lartë Pedagogjik, dhe së bashku me mua edhe Dhimitër Xhuvani, i cili, ashtu si Naumi që sokohe, ndonëse të dy ende të rinj, me tregimet e tyre kishin filluar të njiheshin si shkrimtarë.

Dhe ndodhi që pikërisht në muajin shkurt të atij viti në faqet e ‘Zërit të Rinisë’ unë të botoja një tregim të gjatë ne tre numra. Ishte tregimi i parë që botoja, kur sapo kisha mbushur 19-vjetët, ndaj dhe shokët e mi të kursit më uruan . Ndër ta edhe Dhimitri me të cilin më pas, më lidhi një miqësi edhe më e ngushtë, sidomos kur ime shoqe, Natasha, u bë redaktore e disa romaneve të tij.

Dhe ja një një ditë, kur së bashku me të po kalonim nëpër sheshin ’Skëndërbej’, takuam Naum Priftin,për të cilin kisha dëgjuar se ishte shkrimtar dhe kisha lexuar edhe disa tregime të tij. Të dy kishin mbaruar Tenikumin Mjekësor, kishin punuar nëpër fshatra ndihmësmjekë, por pastaj i kishte bashkuar përfundmisht letërsia.

Kur gjatë saj bisede të shkurtër , dëgjoi emrin tim, edhe ai më përgëzoi për tregimin që kisha botuar dhe më uroi që të vazhdoja të shkruaja tregime.

Miëpo kjo nuk ndodhi. I dhënë pas mësimeve, sidomos pas lëndëve të gjuhës shqipe dhe pas sportit, për të cilin që në vitin 1954 kisha nisur të botoja në gazetën ’Sporti Popullor’ shkrimet e para, unë reshta së shkruari tregime. Edhe për një arsye tjetër. Përveç Dhimitër Xhuvanit, Halil Qendros, Jorgo Bllacit, studentë si unë të kursit tonë, që kishn nisur të botonin letërsi, ishin dhe studentë të kurseve më të larta, Bekim Harxhi, Bekim Gaçe dhe veçanërisht Ismail Kadarea, që shkruanin poezi dhe tregime ku e ku më të goditura se tregimi im, që, të them të drejtën, ishte shumë skematik.

Nuk mjaftoi kjo, por pas mbarimit të studimeve të larta në vi tin 1959, fillova të punoja folës, gazetar dhe po atë vit radiokronist sportiv në Radio Tirana, krahas Ismet Bellovës dhe ca më pas Anton Mazrekut, që u rikthye në mikrofonin sportiv pas disa viteve heshtjeje.

Atëherë ndiqja kryesisht të rejat kulturore dhe veçanërisht sportive në shtypin sovjetik, që vinte dy herë në javë me avion nga Moska, dhe po jo shpesh lexoja vepra artistike, dhe kryesisht të autorëve të huaj. Shkrimtarë shqiptarë personalisht njihja shumë pak dhe në rastet kur i ftoja në intervista për emisione të redaksisë së kulturës në Radio, ku vazhdoja të punoja, ose në klubin e Shkrimtareve dhe Artistëve, që ishte në një ndërtesë pranë Teatrit Popullor. Dhe aty, nga viti 1963, fillova të takohesha edhe me Naun Priftin. Ato kohë ai ishtë bërë ndër shkrimtart më të njohur shqiptarë. Veç tregimeve dhe përrallave për fëmijë në organet letrare, kishte botuar vëllimin me tregime ‘#ezma e floririt’ që pati ngjallur ngalli interes qarqet letrare. Në shkrimet kritike të kohës Naumi, aëherë 31 vjeçar vlerësohej për gjuhën e pasur, dialogun dhe frymën popullore të tregimeve, që i pati pëmbledhur në këtë vëllim. Për gjuhën e ndihmonte në këtë drej shumë edhe prejardhja e tij: kishte lindur në Rehovë të Kolonjës dhe ruante gjallerisht gjuhën popullore.

Në një nga takimet tona në klubin e mësipërm, Naumi më pyeti:

– Dikur ke botuar një tregim. Por nuk kam parë të botosh të tjera, veç reportazhevë në Radio ose shkrimeve sportive në ‘Zërin e Rinisë’.

I shpjegova se ngarkesa e madhe që kisha për emisionet letrare radiofonike dhe sportive , nuk më linin kohë të merresha me letërsi.

-Sidoqoftë, me pak sakrifica e gjen atëkohë, – më shpjegoi. – Ja, unë punoj në revistën ’Hosteni’, por botoj edhe tregime.

Thoshte një të vërtetë, por atëherë unë nuk kisha besim se do të bëhesha shkrimtar i mirë, ashtu siç e ndjeja se po bëhesha gazetar i tillë.

Në mos gaboj në vitin 1963 ai botoi nëfaqet e revistës ‘Nëntori’ dramën ‘Rrethimi bardhë’, të cilën me interpretimin e aktorëve të Teatrit Popullor në emisionin ‘Teatri në mikrofon’, e tramsmetoi Radio Tirana . Jo vetëm kaq, por një vit më vonë ajo u vu në skenë nga Teatri ‘Çajupi ‘ i Korçës. Të them të drejtën, unë as e kisha lexuar dhe as që nuk arrita ta shoh, sepse kjo dramë nuk u shfaq, jo më në Tiranë , por as edhe në Korçë.

Ç’kishte ngjarë? Ato ditë kur po shfaqej ‘Rrethimi i I bardhë’, në Korçë erdhi …Enver Hoxha. Dhe drejtuesit partiakë të këtij rrethi, e ftuan diktatorin të shihte pikërisht këtë dramë , të bindur se ai do ta pëlqente atë dhe do t’i përgëzonte. Mirëpo, siç më thonte më pas një shok që kishte qenë në atë shfaqje, Enver Hoxha, duartrokiti sa për sy e faqe, për më tepër, takoi partiakët e lartë të Korçës dhe për të meta të theksuara ideologjike, urdhëroi që ajo të shfaqej më.

Me sa mbaj mend, sipas tij realiteti shqiptar paraqitej me ngjyra të errëta, mveshur me përsonazhe egoistë, që në situata të vështira, të izoluar nga dëbora, nuk tregojnë solidaritet dhe dhëmshuri për njeri-tjetrin, por shikojnë vetëm interesat e tyre;një dramë që nxin reatetin socialist, kur në fakt në kushte të vështira jetësore në dramë shfaqeshin , natyrshëm njerëz me tipare pozitive, të dashur të afërt me të tjerët , të sakrificës, por dhe njerëz me tipare të kundërta, të cilët nuk mungonin në të. ( Pak a shumë, ndodhi ajo që do të ndodhte nëvin 1969 me dramën ‘Njollat e murrme’, ndonëse këtë dramë, që sapo kishte fituar edhe çmimin e parë në Festivalin Kombëtar të Teatrove Profesioniste, dhe e kishte ngritur në qiell kryeministri Mehmet Shehu, me ta parë, Enver Hoxha, dha urdhër të mos shfaqej, po për të meta të theksuara ideore.

Nuk kisha pasur deri atëherë njohje kaq të afërt me Naumin, por kur ato ditë e pashë në Klubin e Shkrimtarëve, e mora me mend tronditjen e madhe të tij shpirtërore, sepse pas kësaj ngjarjeje kaq të papritur, emri tij do të vihej me siguri vihej në një rreth të kuq nga Sigurimi famëkeq i shtetit , aq më tepër se ai kishte një vëlla, Petrin, që kishte emigruar në Amerikë, fatmiërsisht në vitin1940, pra jo gjatë Luftës së Dytë Botërore, se më pas kishte qenë sekretari i FederatësPanshqiptare ‘Vatra në Boston dhe merrej me studime, pa ndërhyrë në probleme që lidheshin me Shqiqërinë komuniste.

Me Naumin u njohta më afër, kur, pas ‘Thirrjes ‘demagogjike të Partisë në shkurt të vitit 1966, që të punojmë ku ka nevoje atdheu, si shkrimtarë të tjerë edhe shkoi të punonte mësues në Divjakë, për ‘t’u njohur më afër me realitetine ri socialist, kurse unë gjithashtu mësues në Berat. Ato vite ai kishte botuar novelën e njohur për fëmijë “Cikua dhe Beni’ dhe vëllimin tjetër me tregime “Një pushkë më shumë”.

I duhej që njëherë të shtunave në çdo dy javë si dhe mua, të nisej nga Divjaka në Lushnjë dhe aty me autobuzin që vinte nga Përmeti, ( nëse kishte vend), të kthehej për të dielën në Tiranë, për t’u shmallur mme gruan dhe fëmijët, duke pasur një rrogë më të ulët se ç’kishte pasur dhe kushte jetese për të mos u zënë me gojë, siç ndodhi dhe me shkrimtarët dhe artistqt e tjerë që përmenda më lart.

Në disa nga këto udhëtime kam pasur rast të takohem me Naumin. Dhe natyrisht gjuha i shkonte aty ku ‘dhëmb dhembi’, pra te letërsia. Megjithatë, në një nga këto takime Naumi, si dikur, më pyeti nëse po shkruaja ndonjë tregim. I shpjegova se as që më kishte shkuar ndërmend edhe sepse deri atëherë nuk kisha gjetur ndonjë ngjarje që të më shtynte të shkruaja ndonjë skicë, pale më tregim.

-Përse nuk shkruan atëhrrë ndonjë gjë letrare për sportin? – më pyeti. -Ke kaq vite që je gazetar edhe komentator sportiv në Radio dhe je njohur me botën sportit.

Mblodha vetëm supat. Por nuk harrova…Për disa javë mendja më rrihte si çekan te fjalët që më kishte thënë ai. Dhe kështu, që nga dhjetori i vitit 1966 dhe deri në korrik të vitit it 1967 shkrova 13 tregime me temë krejt sportive.

Në një nga udhëtimet me autobusin e Përmetit që na shpinte në Tiranë, i dhashë Naumit dorëshkrimet e disave prej këtyre tregimeve. Dy javë më pas, kur u takuam në Lidhjen e Shkrimtareve, më përqafoi dhe më tha se tregimet në përgjithësi i kishin pëlqyer dhe më nxiti të shkruaja dhe të tjera. Ta pret mendja, se më bëri dhe vëretje për ndërtimin e ngjarjeve në disa tregime që iu dukën të stisura, dialogun jo të natyrshëm, për disa personazhe të zbehta, që më dëshpëruan, aq sa i thashë se ato nuk mund t’i ndreqja. Por Naumi më shpjegoi se pak a shumë edhe atij kështu i kishte ndodhur, kur kishte shkruar vëllimin e parë me tregime, ‘Çezmja e floririt’. Këshu më ndodhi dhe mua. Pata durim dhe këmbëngulje për të ripunuar disa tregime dhe 12 nga 15 prej tyre u botuan nga Shtëpia Botuese “Naim Frëshëri’, në janar te vitit 1988, me titullin ‘Një ndodhi në stadium’, kur unë kisha mbushur plot 30 vjeç.

‘Na solle për herë të parë parë në biblotekat tona një buqetë me lule të freskëta nga fusha e sportit’- më tha një ditë shkrimtari i njohur Shefqet Musaraj,që aso kohe ishte sekretar i përgjithshëm i Lidhjes së Shkrimtarëve’. I nxitur edhe nga lexues, sidomos sprtdashës, botova deri në vitin1970 edhe dy libra, po me temë sportive, por të them të drejtën nuk patën jehonën e librit të parë ‘Një ndodhi në stadium”. Ndër të parët që më përgëzoi ishte edhe Naum Prifti, i cili ishte edhe i pari që më kishte nxitur të shkruaja tregime me këtë temë.

Në vitin 1970 pas tre vjetësh qarkullimin absurd, si dhe shkrimtarë të tjerë, u kthyem në Tiranë, unë në Televizioni Shqiptar, dhe Naumi, inspektor për teatrin në Ministrinë e Kulturës. Po atë vit ai botoi vëllimin me tregime ’Litari i zjarrtë’, që dëshmuan për një nivel të ri më të dukshëm artistik. Por nuk ndodhi kështu me mua, sepse, vërtet botova dy vëllime me tregime për të rinj, kushtuar figurave të shquara në fushën e muzikës, “Zërat e jetës’ dhe ‘Mbi mjegullat e kohërave’, në fushat e tjera të shkencës dhe artit, por ato nuk shënuan ndonjë ngritje cilësore. Siç më tha më pas Naumi, nuk duhej të nxitohesha në përshkrimin e ngjarjeve disa herë me gjuhë disi të thatë. Por nuk ndodhi kështu me dy romane për fëmijë. ‘Kujtimet e mëhallës së vjetër’ dhe ‘Pas gjurmëve’, (1970,1972). Këtë të fundit e lexoi edhe Naumi në cilësinë e kryetarit të jurisë së konkursit të organizuar nga Shtëpia Botuese ‘Naim Frashëri’. Dhe më përgëzoi, si më pati më pati përgëzuar dhe miku tjetër imi si ai, shkrimtari i njohur për fëmijë, Odhise Grillo, siç kam shkruar edhe në kujtimet e botuara për të muaj më parë po në këtë gazetë, i cili edhe ai, më ka ndihmuar shumë që të bëhem shkrimtar i pëlqyeshëm për fëmijë.

Takimet e mia me Naum Priftin më vonë qenë më të pakta. Vitet rrokulliseshin dhe ne shkruanim, por ai përsëri me sukses të dukshëm. Këtë e dëshmoi ndër të tjera edhe vëllimi me tregime ‘100 vjet, (1983). Duke vlerësuar krijmtarinë e tij kritiku Bashkim Kuçuku nënvizon:

”Dialogu në prozën e e Naum Priftit është i kufizuar, për t’i lënë hapësirë më të madhe monologut, që zbulon ndryshimin e brendshëm të personazhit. (FESH, faqe 2088).

Duke parë se në dy vëllimet e mësiprme me tregime ‘Zërat e jetës’ dhe ‘Mbi mjegullat e kohërave’ mbase te lexuesit ishte krijur bindja se ato ishin …përkthime, vendosa të shkruaja tregime për figura të shquara shqiptare në shekuj. Dhe kur këtë ide ia shpreha Naumit , që, ndër të tjera, më më shpjegoi se një ndër këto tregime, duhej t’ia kushtoja edhe atdhetarit ë madh Avni Rustemi, atentatorit legjendar kundër Esat pashë Toptanit.. Nuk më kishte shkuar ndërmend.! Dhe kur miku im Aziz Gergji, autori i dokumentarëve të njohur historikë në TVSH më tregoi me saktësi të dhënat e materialeve të duhura për këtë ngjarje në Arkivën e Shtetit dhe Bibliotekën Kombëtare, lindi romani ‘Atentat në Paris ‘(1978). ‘Me këtë roman roman tashmë je edhe më i afirmuar ,- më tha Naumi duke më përgëzuar krahas shokëve të tjerë.

Në vitin 1992 ai së bashku me familjen ai u vendos përfundimisht në Nju Jork. Me përjashtim të një takimi në vitin 1994 në Tiranë, nuk patëm më rast të takoheshim. Por ja që rasti e solli që në vitin 1999 edhe unë së bashku me familjen të vendosesha në Amerikë. Kështu rinisi edhe komunikimi midis nesh jo vetëm me telefona, por edhe me vajtjet e mia nga Bostoni ku jetoj, në Nju Jork, për t’u takuar me të.

Në vitin 2002 dhe më pas ai botoi librat ‘Nëna e Diellit’,dramën ‘Plumbat e shkronjave ‘ dhe komedinë “Dasmë pa nuse’. Nuk mbeta pas edhe unë, ndonëse që në bisedën e parë telefonike me të në pranverë të vitit 1999,i pata thënë se në moshën 61-vjeçare sa isha atëherë, ç’kisha për të shkruar më.

‘Uroj që realiteti amerikan dhe mjediset shqiptare në të ,-‘ të të frymëzojnë,- më pati thënë’. Në vetvete nuk besova. Por kur një ditë vjeshte të vitit 2008 po i shpjegoja se si atë mëngjes të 11 shtatorit të vitit 2001, tek po punoja ‘security guard’ në Aeroportin Ndërkombëtar ‘Logan’ të Bostonin, pa e ditur se kush ishin, kisha parë të kalonin në një pikë të kontrollit të këtij aeroporti të rinj arabë, të cilët pas atentatit dolën se ishin tërroristë që rrëmbyn avionët dhe me ta goditën Kullat Binjake të Nju Jorkut, atëherë ai menjëherë ma tha: ’Ja zanafilla e një romani”, sepse midis rreth 3000 njerëzve që humbën jetën në këtë tragjedi të tmerrshme, në katin fundit kishin qenë edhe tre shqiptarë që ato çaste po pastronin nga jashtë dritarët e këtyre kullave’. Nuk më kishte shkuar ndërmed të bëja këtë lidhje. Kështu, falë tij, lindi romani ‘Shtatori I gjëmë së madhe’’, që e botova në vitin 2011 në Tiraë. Më përgëzoi dhe shtoi:

‘Tani që ke kaq vjet në Amerikë, mendo për ndonjë roman tjetër, por përsëri me temë amerikano-shqiptare.. I shtytur përsëri prej tij, shkrova romanin ‘Një grua midis dy burrave’ me temë të tillë, si i pari, ashtu dhe i dyti, të botuar në Amerikë përkatësisht me titujt’ Disatrous September’dhe ‘A woman Between Two Men’.

U trondita kur mësova lajmin e hidhur se para disa javësh në moshën 92-vjeçare Naum Prifti ishte shuar. Ashtu si Çehovi ai nuk shkroi kurrë një roman, por mbeti i paharruar në letërsinë shqiptare si Çehovi shqiptar; veç kësaj si njeri fisnik dashamirës, sidomos me shkrimtarët më të rinj, siç u mundova të tregoj dhe unë në këto kujtime për të.

LAZËR RADI- Nji verë me Migjenin

Me miqtë e Migjenit. Marrun prej Veprës 4 “Nji verë me Migjenin” e Dr. Lazër Radit
LAZËR RADI

Nji verë me Migjenin

Durrës, 2019
Nji verë me Migjenin
Kujtime dhe shënime
Nga Lazër Radi
Libri u përgatit për botim nga Jozef Radi dhe Luçiano Radi
Redaktor Jozef Radi
Në ballinë – Lazër Radi, Migjeni dhe Hajdar Delvina Puk, korrik 1936
Botimet, Jozef 2019
Botimi i dytë
ISBN 978-9928-280-53-4
Botimi i parë, 1998-Shtëpia botuese Liria Tiranë
Durrës, Shtator 2018
© Shtëpia botuese Jozef dhe Jozef Radi

Me miqtë e Migjenit

Nji ditë, në shkollën e Pukës, erdhi mësuesi i katundit të Dardhës, Filip Ndocaj.

Si kryemësues, gjithë shkollat e asaj nënprefekture vareshin prej Milloshit. Filip Ndocaj ishte thjesht nji mësues i atyne shkollave. Fillimisht u zhvillue nji bisedë zyrtare, mbi problemet shkollës, frekuentimin, vështirësitë e bazës arsimore. Kryemësuesi mbasi u vu në dijeni për krejt aktivitetin e shkollës, organizimin e bamë, mungesat e shumta, sidomos në libra, fletore e mjete të ndryshme mësimore, i dha edhe porositë e nevojshme…

Mbas asaj bisede pune u hap diskutimi mbi letërsinë dhe shtypin e kohës. Filipi e kishte krye shkollën e mesme ndër prifta, në Shkodër, (s’më kujtohet ndër jezuitë a françeskanë) kështu që kishte njohuni të plota mbi letërsinë klasike. Gjithashtu, ai ishte njoftës i mirë letërsisë italiane e deri diku edhe asaj frënge, mbasi i njifte mirë ato dy gjuhë. Në bisedë e sipër, vuna re se Milloshi e nxiste me shkrue, duket pse e shifte të talentuem:

-Filip, n’at zonë ku të kanë caktue mësues, ke kohë e mundsi me shkrue e me krijue gjana të bukura. Je krejt vetëm, mësimi t’i merr katër-pesë orë, po janë edhe njizet orë të tjera! Të kshilloj jo veç me lexue po në veçanti me shkrue, e po të lutem mos me e bjerrë kohën kot! Shpesh shkollat e malsisë, na krijojnë kët fat ne të letrave. Ndër qytete koha bjerret kafehaneve e muhabeteve kodra mbas bregut…

Si ta kishte prekë n’tel, Filipi qet prej xhepit të xhaketës nji fletore katrore dhe nis me na lexue nji novelëz të vetën, përmbajtja e së cilës ishte mjaft intriguese dhe na detyroi me e ndjekë me vëmendje deri në fund.

Bahesh fjalë për nji ngjarje të vërtetë, ku shfaqesh jeta, zakonet dhe traditat e katundit Dardhë. Nji dramë e dhimbshme e lidhun me malësorët me besën dhe fjalën e dhanë. Ajo ngjarje qe përjetue dikur n’at fshat e sot e kësaj dite përmendesh e kujtohesh me hollsi. Filipi, krejt rrëfimet e malsorëve të katundit i kishte mbledhë e kishte thurë nji novelëz të bukur e interesante, e ku ma së shumti i pat mëshue anës përshkrimore të zakoneve dhe traditave të asaj zone.

-Shumë bukur, – i tha Milloshi – asht punë e vyeshme, e s’duhet me u ndalë! Pa u marrë me vlerat artistike, po të tham se ke shkrue nji novelë prekëse e dramatike. “Ato shtatë krisma, ata shtatë të vdekun, ato shtatë varre…” asht nji tragjedi që ndodh shpesh ndër malsi tona. Unë deshta me e ditë mendimin tand, a bani mirë Sokoli që e vrau Diellën a jo?

-E vërteta asht që e ka vra! Asht fakt, e thonë të tanë në katund!

-Pavarësisht në asht a s’asht e vërtetë, unë due me dijtë prej teje, bani a s’bani mirë Sokoli që e vrau Diellën?

-Gojdhanat s’e komentojnë kët gjà!

-Dakord, që gojdhanat s’e komentojnë, po ti si shkrimtar i emancipimit, ti që len nji vepër për gjeneratat që vijnë, a e komenton kët veprim? Gjithsesi, ty të duhet me marrë nji pozicion te ngjarja, sepse edhe ti je mbrenda saj, a jo?

-As më kishte shkue ndërmend nji gjà e tillë! – i tha Filipi i ndodhun n’nji pozitë disi të vështirë.

-Ndigjo, Filip këtu s’asht fjala me t’bà vërejtje për punën që ke bà, jena tue folë miqsisht, po me dishmue pozicione ma të qarta na si shkrimtarë të parët, e mbas nesh sigurisht vijnë lexuesit, që mundet të jetë nxanës, malësorë, qytetarë, intelektualë, pse kështu puna që bajmë ne krijon gjithnji e ma tepër hapsina komunikimi. Ti je djalë i talentuem, mundesh me shkrue gjana shumë ma të bukura, veç mos harro asnjiherë se je edhe mësues: e njashtu si mësuesi asht edukator i nxansave të vet, ashtu edhe shkrimtari asht edukator i lexuesve të vet, edhe pse shpesh s’ka komunikim të drejtpërdrejt mes tyne, ai u shërben me shkrimet e veta njerzve dhe kohnave. Asht e domosdoshme për ne me synue me paraqitë të vërtetën, të përditshmen, at çka shofim me sy, çka ndigjojmë me veshë e çka ndijmë me shpirt, pse sot edhe letërsia moderne kët gjà po synon, e kët ne duhet me e mbajtë gjithmonë parasysh. S’mundem me thanë: “Na shkrimtarët”, sepse në t’vërtetë as unë e as ti s’jena shkrimtarë të mirfilltë; na jena veç filluesa që duhet me u përpjekë me ba diçka për kët vend. Kishe me dashtë që talentin tand ta vejshe në funksion të kësaj ideje, sepse novela jote asht e bukur, dramatike, emocionuese… po deri njaty. Ajo veç e paraqet tragjedinë e shtatë të vramve, të shtatë vorreve e shtatë plagëve të mbetuna hapë n’shpirtin e atyne malsorve, po s’jepet asnji alternativë, asnji zgjidhje, ajo i len të hapuna plagët. Si ngjarje ajo tashma ka kalue, asht shkue nga përjetimi në legjendë. Përballë kësaj tragjedie, ti si shkrimtar, e ke për detyrë me mbajtë nji qëndrim. Malsitë e Pukës, e përgjithsisht krejt malsitë tona janë përplot me ngjarje, me histori, me kangë e legjenda, me epos kreshnikësh ku ndërthuren heroikja, tragjikja, dhimbja, ndjenjat, pasionet njerzore, hakmarrja, kanuni e ku di unë… Shpesh ndër ne, për gjana krejt absurde, gjoja me mbrojtë nderin, kur në të vërtetë s’ta ka cënue kërkush, veç në dukje, ngjarjet koklaviten aq keq, sa për zgjidhjen e këtyne problemeve sa etike aq edhe juridike, fjala i jepet me lehtsinë ma të madhe grykës së pushkës…

Letra e vitit 1955 drejtuar Marilyn Monroes nga John Steinbeck

Letra e vitit 1955 drejtuar Marilyn Monroes nga John Steinbeck, duke i kërkuar njüe fotografi të saj për djalin e tij, që është e paçmueshme

Zonja Marilyn Monroe
Kullat Waldorf
Dhoma 2728
New York City, N.Y.

E dashur Marilyn:

Në të gjithë përvojën time nuk kam njohur kurrë që dikush të kërkojë një autograf për vete. Autografi është gjithmonë për një fëmijë ose një hallë të vjetër, e cila bëhet shumë e lodhshme, siç e dini më mirë se unë. Prandaj, ju them se kam një nip që jeton në Austin, Teksas, emri i të cilit është Jon Atkinson. Ai është me një këmbë në pragun e pubertetit, por ky është vetëm një nga problemet e tij. Ti je tjetri.

Unë e di që ju nuk jeni bërë nga eteri qiellor, por ai nuk e di. Një sugjerim prej meje për atë se ju keni funksione normale do ta trondiste thellë dhe nuk desha të isha unë ai që do t’i tregoja.

Në një udhëtim të fundit në Teksas, gruaja ime bëri gabimin fatal duke i thënë Jonit se unë të kisha takuar. Ai nuk e beson vërtet, por respekti i tij për mua është rritur edhe duke pasë gënjyer për këtë.

Tani, më kërkohen disa favore pa kuptim, kështu që nuk kam asnjë hezitim të kërkoj një prej jush. A do t’i dërgonit atij, nën përkujdesin tim, një foto tënden, ndoshta të zhytur në mendime, në mënyrë vajzërore, ku i shkruani atij me emër dhe i tregoni se jeni në dijeni të ekzistencës së tij. Ai tashmë është skllavi juaj. Kjo do ta bënte atë skllavin tim.

Nëse do ta bëni këtë, unë do t’ju dërgoj një çelës hyrjeje të zonjave të Fort Knox 1) dhe, për më tepër, do të më pëlqeni shumë.

Ju sinqerisht
John Steinbeck

1) Shkrimtari do të thotë se do t’i jetë shumë mirënjohës pasi sikur dihet Fort Knox është një bazë ushtarake në Kentaki, ku hyrja është shumë e vështirë pasi aty ruhet pjesa më e madhe e arit të SHBA./Përktheu e përgatiti Skënder Buçpapaj

 

Koloneli- Tregim nga SULEJMAN MATO

Xh. Karajt, dëshmitar i kampit Mat`hauzen.
E quajnë Xhemal Karaj.Një burrë i pashëm, me tipare ekspersive e me qëndrim dinjitoz. Nuk të jep përshtypjen se i ka kaluar të tetëdhjetat.Vjen përditë te kafja ku takohemi mëngjezeve, ulet në një tavolinë, i vetmuar, porosit sipas xhepit: herë kafe, e herë kafe dhe raki.
-Sa vjeç mbushe Xhemal?- e pyet dikush.
-Unë? Duket sikur i ka harruar dhe vitet që i kanë ikur.Ja…në dyzetetreshin kam qenë 14 vjeç…
Dyzetetreshi për Xhemalin është një vit historik. Ishte ai vit kur djaloshi nga Picalli i Tiranës do të dilte partizan, gjashtë muaj më pas do të përfundonte në kampin famëkeq të Mathauzenit.
Dy hapa larg tavolinës sonë pi kafe një dëshmitar i gjallë i atyre vuajtjeve. Askush s’ka shkruar asnjë fjalë për të.Nuk dija asgjë për të, e për më tepër, isha kureshtar të dija si kishte shpëtuar nga ai kamp famëkeq.
-Ke pasur fat…
-Po.Kam pasur. Më ka shpëtuar një kolonel gjerman.
-Kolonel Gjerman!?
Është një histori e gjatë,- thotë ai.Midis tyre ka pasur dhe gjermanë të mirë. Njerëz ishin dhe ata.Shpirt kishin dhe ata. Fëmijë kishin dhe ata.
-Si e quanin kolonelin?
-Nuk ia mësova dot emrin.E thërrisnin Koloneli. Ashtu mbeti në mendjen time.Veç gjermanishtes fliste dhe sërbisht. Kur na çuan në kampin e Zemunit. Atje e kam parë fillimisht. Ishte një burrë i pashëm,bjond, i gjatë,i ashpër dhe i prerë.Kishte shumë autoritet tek oficerët e tjerë.Kështu më ka mbetur në kujtesë…
Shënimet e mëposhtme ia mora disa ditë më vonë.
* * *
Ka qenë muaji qershor. Viti 1943.Ishim në fshat.Unë shkova me prindërit për të korrur miser, në arë.Babai kishte marrë dhe dy miq për të na ndihmuar, ndërsa nëna kishte marrë gjashtë gra, shoqe të saj, nga fshati. Në orën njëmbëdhjetë, kur bëmë pushim, baba më thotë. -O çun! A po shkon me na mbush kotruven te burimi?
-Po babë- i thashë. Nëna më dha një kaçile me vete. Burimi mbante rreth çerek ore larg. Atje kishte dhe disa rrënjë fiq. U nisa drejt burimit. Kur po futesha në pyll më zuri syri një çadër italiane. Ishin çadrat e ushtarëve italianë.Italianët kishin disa ditë që kishin hyrë në Pezë. Dy kilometra më tutje, kishte komandën Çeta partizane e Pezës. Ato ditë priteshin sërish luftime të ashpra. Kur kalova pranë çadrës së parë, vura re një grykë pushke. Kishte dalë jashtë çadrës. Nuk e di si ma dha truri.Nuk mendova gjatë. Iu afrova çadrës.. S’pipëtinte asgjë. Ushtari flinte brenda çadrës. Ia tërhoqa pushkën me kujdes, e hodha në krahë dhe ia mbatha në pyll. Mbusha kotruven me ujë, në burim. Mblodha dhe ca fiq dhe, pas gjysmë ore u ktheva në arë. I shkoj babës me katruven me ujë, me kaçilen me fiq, por edhe me një pushkë italjane në krah, të tipit `41. Baba u çudit. -Ku e more? më pyet. I tregova se si ndodhi.Ai nuk më besonte. Në atë çast vjen komisari i çetës së Pezës, Spiro Moisiu.
Ky është djali yt?- i tha babait.
-Po.
-Hë qerrata!-m’u drejtua mua duke më lëmuar flokët.-Nuk pate frikë kur ua rrëmbeve pushkën? Po sikur të të kishin kapur. -Unë të pashë me dylbi,- iu drejtua babait. Djalin e paske të shkathët.
-Bujrum!- i tha baba duke e fuar të hante diçka.Nëna i zgjati fiq në një pjatë.
– Nuk do rri, -tha ai.-Por këtë djalë do ta marr me vete. Në qoftë se ma lejon.
-Si jo?- i tha baba.
Spiroja para e unë pas.Më çoi në shtabin partizan.
O babë, a e njeh këtë çun?- e pyeti Babë Myslimin.
-Si jo. Është çuni i Qazimit.
-Shiko se çfarë u mori italianëve, ma hoqi pushkën nga supi dhe ia zgjati Babës.
Babë Myslimi pasi më pyeti se si arrita që t’ua marr pushkën italianëve, ma hoqi pushkën nga supi dhe më tha:
-Ik tani, se të pret Qazimi.
-Jo, nuk iki! -i thashë i vendosur. Ose më jep pushkën, ose më mbani dhe mua partizan.
-Si thua Babë? – e pyeti Spiroja..
Mbajeni,- miratoi me kokë Babë Myslimi.
Qysh atë ditë unë u inkuadrova në çetën e Pezës.Në tetor të atij viti, bashkë me disa partizanë të tjerë kaluam në brigadën e tretë. Në nëntor gjendeshim në Priskë, e në maj shkuam në Shëngjergj. Atje qendruam 15 ditë.Pastaj u hodhëm në Labinot.Nga e gjithë ajo kohë mbaj mend luftën e Polisit të Elbasanit. U bë luftë e madhe. Patëm 46 të vrarë, e po aq të zënë robër.Mua më kapën robdhe më mbajtën disa ditë në një shtëpi ballisti. Më pas më dorëzuan tek gjermanët.Gjermanët na mbyllën në një kapanon. Kishin me vete një përkthyes.Na pyetën një nga një.Donin të dinin se cilët ishin udhëheqësit tanë.Nuk treguam asnjë. Tre prej tanëve, i nxorrën jashtë dhe i pushkatuan. Ditën e katërt na hipën në kamiona dhe na nisën për në Prishtinë.10 ditë në kampin e Prishtinës. Më pas na kaluan në kampin e Zemunit. Atje nisën të na torturonin pa mëshirë.Na çonin larg qytetit të ngrinim gurë.Këtë gjë e bënin vetëm për të na torturuar. Pas torturës së gurëve na priste një torturë edhe më e rëndë.Na merrnin një nga një, na fusnin në një dhomë, na zhvishnin dhe na qëllonin me shkop gome. Të nesërmen po ajo punë. Një nga këto ditë, hyri në kapanon një Kolonel. Na vërejti të gjithëve me radhë. Tek unë u ndal më gjatë. Për të tjerët urdhëroi të nxirreshin jashtë. Mua ma bëri me shenjë të mos lëvizja. Kur mbeta vetëm, m’u afrua dhe më tha.
-Ti nuk do të dalësh në punë, as sot as ditët e tjera.
Të nesërmen qëndrova në kapanon.Një roje gjermane më solli një pako me ushqime.Ishin pakot që u vinin të internuarve. Thërrisnin emrat.Pakot e të vdekurve ua jepnin të tjerëve. Një nga këto pako më erdhi mua.Ishte shkruar me shkrim dore “Savos”. Më shkoi mendja që pakon e kisha nga koloneli. Edhe ditët e tjera, rojet më binin pako me ushqime me mbishkrimin “Savos”. Nuk e di pse më kishte vënë këtë emër.
* * *
U nisëm me tren nga Banica e Sërbisë.Na ndaluan në një qytezëtë vogël. Emrin s’ ia mbaj mend.U hapën dyert e vagonit. Zbrisni!- thirrën ushtarët e vagonit që na shoqëronin. Rruga tjetër do të bëhej me kamjona. Ishte një rrugë malore.Pas disa orëve na zbritën sërish.Ne vepronim të bindur, sipas komandave të tyre.Na zbritën, na vunë në rresht dhe na futën në një kapanon ku kishte dhe shqiptarë të tjerë.
Si quhet ky vend? pyeta një shqiptar.
-Mathauzen, më -tha ai. Ky është një kamp internimi ndërkombëtar.Po ti mos ki frikë. Ky kamp nuk bombardohet nga aleatët.
Të nesërmen na vunë në njëshkollonë dhe na çuan tre-katër kilometra larg kampit.
Na vunë të transportonim gurë. Këtë punë bëmë për disa disa ditë. I zbrisnim gurët nga mali. Në fund të javës, po ata gurë i kthenim mbrapsht. Ishte një lloj torture.Një mëngjes, na rreshtuan para kapanonit.
-Ti dil këtej! -thirri oficeri i kampit. Shokët u nisën të gjithë. Mua më shoqëruan për në kapanon.Atë çast nuk më shkoi mendja se ky ishte një nder që më bëhej mua, e këtë nder ma bënte vetë koloneli.
Pashë kolonelin duke hyrë në kamp i shoqëruar.Sa më pa ma bëri me dorë.Shkova drejt tij.
-Ti nuk do të shkosh më të mbartësh gurë.
Kaq tha dhe u nis drejt zyrave. Ktheu kokën dhe ma bëri me dorë ta ndiqja pas. Ai para e unë pas tij, u futëm në një kapanon tjetër.Atje më prezantoi me një të internuar nga Vojvodina. Ishte i plagosur rëndë. Pas kurimit e kishin marrë gjermanët nga spitali dhe e kishin sjellur në kamp. Kishte qenë komandant brigade i forcave partizane.
-Ti do të kujdesesh për këtë djalin,-i tha Koloneli. Me sa dukej koloneli kishte simpati të veçantë për të. Ai pranoi, mirëpo unë iu luta kolonelit që të mos më ndante nga shqiptarët.Më hodhi një shikim dyshues.
-Shoqërojeni në kapanonin e tij,- u dha urdhër dy ushtarëve, pa m’i hedhur sytë.
Kështu, unë vazhdova dhe ditët e tjera të mos shkoja për të mbartur gurë. Mëngjeseve më linin të dilja jashtë kapanonit, në oborr. Kishin porosi nga koloneli që të trajtohesha në mënyrë të posaçme.Bëra gjashtë muaj në atë kapanon.
Një mëngjes na vjen vetë koloneli duke thirrur.
-I gjithë kapanoni, jashtë!
Dolëm të gjithë. Na rreshtuan sipas shtretërve që kishim në kapanon. Ishim rreth 300 të internuar. Shumica ballkanas.
-Kush dëgjon emrin të dalë nga rreshti!
Thirri 27 emra. Emrin tim nuk e thirri.Kur mbaroi listën, m’u drejtua mua.
-Ti, dil këtej!
Edhe pse nuk ma thirri emrin, dola dhe unë së bashku me të tjerët.
-Të tjerët nëpër kapanone, -thirri sërish.
Më pas sollën nga një kapanon tjetër edhe 17 të tjerë. Unë iu afrova dhe e pyeta:
-Ubit..?Doja t’i thoshja:-“Do të na pushkatoni”?
Ai më vërejti me inat. U kthye nga unë dhe më rrahu krahët. Për të më dhënë të kuptoja se emri im nuk ishte në atë listë dhe se ai e dinte vetë këtë punë.
Na hipën në dy kamiona dhe na nisën.Nuk dihej ku shkonim. “Do të jetë për mirë…” mendova, duke sjellur ndër mend shikimin e tij dashamirës.
Na çuan në një kapanon me të mirë, ku kishte edhe dushe për t’u larë. Na futën nëpër dushe. Kishim kaq kohë pa u larë. Rrobat tona i dezinfektuan. Na i sollën të thara. Atë natë fjetëm aty. Të nesërmen na hipën nëpër kamiona.Në krye të kolonës më zuri syri kolonelin dhe u gëzova.Në një stacion ndaluan karvanin.Erdhën ushtarë me qese në duar. Na dhanë të gjithëve qese me ushqime.Rruga e kthimit drejt Prizrenit do të bëhej me tren, shoqëruar me roje gjermane.Në një tunel qëndruam gjatë.
Treni ndaloi në tunel për shkak të bombardimeve të forcave aleate.
Në Prizren mbërritëm në mbrëmje vonë.Na zbritën nga treni dhe na futën në burgun e tyre.
Të nesërmen vinin në kapanon, thirrnin listën. I merrnin dhe i sillnin sërish. Askush nuk e kuptonte se çfarë kishin ndërmend të bënin. I thirrën të gjithë. Vetëm mua nuk më thirrën.Unë nuk isha në lista.
-Ka të tjerë?- pyeti oficeri.
-Është edhe një
-Silleni!
Më morën dhe më çuan para një oficeri që fliste shqip.
-Afrohu!
U afrova.
-Prej nga je ti?
-Prej Tirane, i thashë
-Aa! Ti je djali i Qazimit,- tha ai gjithë nervozizëm. -Ky është djali i korrierit të shtabit të Pezës, u tha të tjerëve.Ky ka luftuar kundër gjermanëve…
-Të kthehet pas!- thirri gjithë nervozizëm.
Ndërkohë në derë u shfaq koloneli. Sikur e solli zoti.
-Këtë e kam liruar unë,- i tha atij që më vonë do ta merrja vesh se ishte Xhafer Deva.Më tërhoqi për dore, më çoi gjer tek dera dhe më shtyu me forcë përjashta. Unë qëndrova pas derës. Dëgjoja se si ziheshin me njëri-tjetrin.Xhaferi me Kolonelin. Më pas doli koloneli. -Hip në makinën time!- më tha. Më çoi në një kapanon që ishte gjysmë ore larg burgut.Tre ditë më vonë na morën me makina, dhe na nisën për në Shkodër.Kur hyra në kufirin shqiptar, nisi të më hovte zemra nga gëzimi.Shpëtuam! Shpëtuam,gati sa s’thirra nga gëzimi. Ishte pikërisht ky koloneli nazist të cilit ia kam borxh jetën. E kam kujtuar gjithnjë.Kanë kaluar 71 vjet,e nuk më del nga mendja. Çudi! Si nuk munda të mësoj asgjë për të? S’ ia mësova dot as emrin!?

Udha ka lehjet e rënda – Cikël poetik nga ISMET TAHIRAJ

TË FJETURIT BEZBARDHË

Terri shtrihet sa më dendur
Për t’ parë ne kacabujt
Dhe urrtjën e errët në sytë tonë.
Po kush e lë mollën n’ peshore
Dhe peshën e fajit në gotë.
Ai apo ajo që flasin rrafsh
Shtrihet pezhgve e madhe
Udha ka lehjet e rënda tejet te rënda
Te rralla tepër rralla që djegur sy e krah
Nga ujnajat mbesin thëngjijtë
Dhe furrat më bukën që nuk e kishin
E shtrihet i dendur ëmbël terri
Krahve var mallotën e kufomave
Ditën tjetër shtohen gropat
Me të fjeturit bezbardhë
Krejt si në kohë e shirave
Qe mykën ditët ….

 

DHUNTIA E DHUNËS…
Dhuntia dhunës kur i shtohet
Këlbaz e gjak rritet,
Faizet virtyti ,e dashuria
Gjithçka nga sofra e tutje
Përmbyset
Atëherë qipujt
Harlisën…

BREGUN TJETËR
Fletë ahu
Kam mysafir,
E koha aspiratore
Mastrubon
Mençurakve
U fishkët goja
Më gjasë bregun tjetër
Dikush po tëhollonë

I pangjashëm mes të ngjashmëve (Akademiku 90-vjeçar Ali Aliu që na nderon mes nesh)- Nga Zija Çela

Kur më erdhi ftesa për këtë tryezë, megjithëse dimër, dita kishte plot dritë dhe vetiu m’u kujtua çfarë i kisha thënë njëherë Ali Aliut. I kisha thënë se gjatë vitit Prishtina vërtet ka tërheqje, por edhe Tirana ka shumë ditë me diell. Nuk e di pse, përveçse si albanolog i shquar, edhe si personalitet njerëzor Ali Aliu më vjen në mend sidomos në ditë me diell. E kështu ndodhi që ky vegim m’u bë nxitje për t’i hedhur lirshëm ca shënime edhe në letër.

1.

Akademiku 90-vjeçar, që na nderon mes nesh, ka njëzakon të pashqitshëm. Kur është duke shkruar, ai sikur e këndon nën zë tekstin që po kompozon. Dhe kjo ndodh prej fjollave të frymëzimit. Nga Katër Stinët e Vivaldit, ndoshta për harenë e saj, do ta vija gishtin te Pranvera.

Ali Aliu i përket kritikës dhe filozofisë pozitiviste. Kur bën objekt studimi krijimtarinë e një shkrimtari, ai hedh dritë në anët më të forta të autorit, i analizon njëpër një, por me lupë në dorë nxjerr në pah edhe sythe që ose janë në zhvillim, ose premtojnë të zhvillohen. Në shkrimet e tij nuk ka asgjë toksike. Ai nuk helmon as me dashje, as pa dashje, përkundrazi, vihet në krah të shkrimtarit të cilit i dhuron vlerësim dhe ndjesi gëzimi. Nuk ka autor që mund të ankohet se Ali Aliu ia ka ngrënë hakun, siç nuk kam dëgjuar ta ketë pohuar dikush mbipeshën, kur mund t’i jetë dhënë më tepër.

2.

Ali Aliu e ka të lindur Dashninë për leximin dhe Pasionin e fjalës për letërsinë. Pa e patur fare qëllim, madje pa i shkuar asfare në mend, çfarë ka patur tëbrendshme e ka shpallur si kryemotiv qysh në fillimet e veta. Ja si mund të lexohen të bashkuar tre titujt e tre librave të tij të parë: “Kërkime e Shtjellime në Rrjedha tëLetërsisë”. Tre tituj në një, kredo e plotë.

Ali Aliu është studiuesi në simbiozë me zekthat që ka përditshmëria e kritikut. Ky është tharmi që, ashtu siç nuk e ka lënë në rini, nuk e lë rehat as në moshën e patriarkut. Kur i ka ardhur për të folur, atij nuk i ka ngrirë lapsi në dorë, madje me raste nuk është stepur për ta trajtuar një vepër edhe si kryevepër, pa manipuluar me heshtjen si element i estetikës sëreagimit apo si koncept i dilemës etike. Romancierët ndoshta s’janë aq bujarë sa poetët, të cilët jo rrallëngopen me aromën e lavdërimeve, ndërkohë qëprozatori ndalet ndër paragrafë e detaje, duke kërkuar argumentin në shumësinë e tyre. Nuk po i shtyj më tej reagimet e palës së shkrimtarëve, por po them se ndodh diçka e çuditshme me palën tjetër. Në vend të presëmirënjohje nga autorët e librave që ka pëlqyer, Ali Aliu sillet vetë i pari falënderues ndaj tyre.

3.

Sigurisht, me sy të lirë askujt nuk i duken shenjat e botës së brendshme. Por askush që merr guximin të shkruajë, sado të përpiqet, për një sy të stërvitur nuk mund ta fshehë transplantin e zemrës në tekstin e tij, në terma tëkardiologjisë, ritmin, aritminë, suficencën, insuficencën, etj. Ashtu si për çdo krijimtari, në rreshta e midis rreshtave shpirti i kritikut pulson në tekst, duke dëshmuar si ndihet fjala aty, vjen si harmoni, vjen si llogaritje matematike, rënkon nga mungesa apo kërcet nga teprimi.

Modalitetet e shqyrtimit kritik janë nga më tëndryshmet, rekomandohet objektiviteti. Mirëpo kur e kanë patur prirje, edhe kritikë e studiues të shquar nëbotë ia kanë dalë ta arrijnë objektivitetin jo vetëm përmes dijes, kulturës e kapacitetit mental, por edhe ndihmës së urtësisë shpirtërore. Më duket se kjo urtësi e karakterizon tekstin e Aliut. Në pjesën e shkrimeve kritike ai nuk është i shkarkuar plotësisht nga barra emocionale, porse emocioni i ngarkohet vetë zbulimit të një thelbi, bie fjala, thelbit të përgjigjes se çfarëështë e re në librin e këtij apo atij autori. Dhe nuk mund të mohohet, për vetë natyrën e tij zbulimi është ngritje e velit, njëfarë dasme e përjetshme, ai e ka nëaksionin e vet emocionin.

4.

Në veprën e Ali Aliut gjenden referenca, por zakonisht të natyrës pohuese, mbështetëse dhe informuese. Duke mënjanuar frymën e debatit dhe të polemikës, ai përqendrohet sidomos në faktorët e tij tëanalizës, në thellimin e argumenteve dhe depërtimin shpesh kapilar. Si fryt i punës së Ali Aliut, ndër të tjera, në librin voluminoz “Don Kishoti shqiptar”, që sapo është ribotuar i plotësuar, sot kemi një tablo plot ngjyra mbi krijimtarinë e disa prej poetëve e prozatorëve më të spikatur bashkëkohorë. Herë në rolin e historianit e herë tëpropozuesit për historianët e letërsisë, në këtë antologji vetjake të mendimit kritik gjejmë problematika tërëndësishme të estetikës dhe përgjithësisht të teorive letrare. Aty shtrohen pyetje e jepen përgjigje për çështje bazike të prozodisë, individualitetit dhenarracionit, raportit të reales me irealen, gjuhës sëtekstit e të nëntekstit, etj.

5.

Njëherë, teksa bisedonim për një shkrim të botuar në gazetë, vërejta se Aliut i kishte mbetur peng përse redaktori kishte ndajshtuar pranë emrit të tij ofiqin e akademikut. Dhe këtë nuk mund ta merrje as si shtirje, as si trill, aq më pak si rastësi. Ai gjithnjë nuk ka kërkuar ndonjë potencim me statuset zyrtare, për ta lënë lexuesin të lirë në gjykimin e tekstit, duke ia respektuar mendimin e pavarur dhe mënyrën e leximit. Tekefundit, tërë jetën edhe vetë është treguar një lexues i hatashëm, nga ata të thekurit, të cilët lënë sytë mbi shkronjat e tjetërkujt.

6.

Por si lexon Ali Aliu? Kam krijuar një përshtypje nga biblioteka e tij private. Me gjasë, me t’iu ndezur ndonjë shkëndijë përgjatë lëçitjes, ai hedh shënime nëmargjinat e librit, në ato hapësirat e bardha sa njëpentagram. Si ta përfundojë leximin, do të këqyrëpikërisht këto nota të shpejta. Nëse ka mundur tënxjerrë esenca, ndihet thuajse gati për shkrimin; nëse ende jo sa duhet, i rikthehet librit pjesërisht.Përndryshe, me kalimin e kohës ato shkëndijat ftohen dhe shënimet nuk dalin nga raftet.

Mes mënyrave të larmishme, pse jo, mua më pëlqen gjithashtu ky qëndrim, që afron me krijimtarinë e mirëfilltë: të punosh jo vetëm për të kënaqur të tjerët, por së pari për të ndier kënaqësi vetë gjatë procesit tëshkrimit.

Ali Aliu ka lexuar shumë libra të rëndësishëm. Por ma do mendja nuk ka profesionist që të ketë lexuar sa ai edhe libra të parëndësishëm. Nëpër vite, për t’i dhënë skenëd emrin që ka, kam parë si i “vërsulen” në panaire duke i dhuruar libra prej kahmos. Siç është e pritshme, nuk mungojnë autorë të afirmuar, por nuk mungon sidomos bylyku i fillestarëve, amatorëve të vonuar e maniakëve tëshkrimit. Si dreqin e ndiejnë këta se kanë gjetur “babaxhanin” e duhur?! Sepse Aliu, me torbat plot, shkon pastaj përtej mirësjelljes: i lexon thuajse të gjithë ato libra, madje cili është me fat edhe recensionohet.

Kam menduar ndonjëherë se Aliu nuk është fort i rreptë si kontrollor. Por më mirë genuin, sesa ta lidhte veten duke u bërë autocensor. Natyrisht, ne do të kishim edhe ashtu një profil letrar, por jo kaq tëpersonalizuar prej shenjave të tij, domethënë njëpersonalitet të pangjashëm midis të ngjashmëve, ose tëngjashëm me të pangjashmit. Shkurt fjala, një kritik kaq empatik.

7.

Në përvojën time, kur shkruaj një roman, synoj tëkaloj në katër nivele, që nuk është rasti të përmenden. Por ekziston edhe një i pestë. Ky është niveli, kur kritika letrare zbulon në veprën e shkrimtarit çfarë s’e ka ditur më parë vetë autori i saj. Kështu ndodh edhe me kritikët e studiuesit, jo rrallë dinë për veten më pak se të tjerët dinë për ata. Dhe sa mirë kur kolegët janë tëgatshëm t’ia thonë.

8.

Dhashtë Zoti që, një ditë, të jemi çliruar përfundimisht nga bizantinizmi i trashëguar, ai i llojit që, siç thotë Brodskij, sa më afër qëllimit të ndritur tëjetë dikush, aq më të mjegullta ia bëjmë mundësitë e arritjes. Afërmendsh, auditori më i drejtpërdrejtë për çfarë shkruhet sot janë bashkëkohësit. Por unë besoj se do të mbizotërojnë interesat e pastra, të cilat punën e çmuar të studiuesve tanë do t’ia përcjellin edhe sëardhmes.

9.

Ah, edhe diçka në fund, meqë pajtohem se çka është e mjaftueshme, mbetet gjithnjë e pamjaftueshme. Po, gjatë vitit Prishtina ka vërtet tërheqje, por edhe Tirana ka shumë ditë me diell…

(Vijon në 100-vjetorin e lindjes.)

(Marrë nga ExLibris)

60 vjetori i rinise sime poetike- Nga SHABAN MURATI

60 vjet më parë, 19 prill 1964, kur isha në vitin e parë të Fakultetit Histori-Filologji, pa mbushur 19 vjeç, në gazetën e njohur dhe të vetme letrare të vendit “Drita”, shkrimtari i madh Ismail Kadare, që ishte redaktor për poezinë në atë gazetë, më botoi një cikël të veçantë vjershash të miat.
Për mua si poet i ri ishte një ngjarje e jashtëzakonëshme, të cilën nga albumi i kujtimeve kam kënaqësinë e veçante ta ndaj me miqtë e mi në këtë 60 vjetor të rinisë sime poetike.

Send this to a friend