I
Nga të parët na ka ardhë
Nëpër paqe nëpër luftë,
Nëpër halle, nëpër dallgë
Si kujtesë fjala e urtë:
“
Qëngji i urtë pi dy nëna
,
qëngj’ i egër s’ pi as t’ ëmën,
servili pi gjithë kopenë
dhe pastaj të shikon vrëngër…
[ Regjistroi: Kujtesa Sociale; Somitkë, Tërbaç, 20. 03.1960 ]
II
Zot, o Zot, ç’më zuri koka nga servilët
Më keq se në det notarin zën’ kandilët.

.
Me servilë, me rrezilë, të tillë bandillë,
Zvarrë- zvarrë, pa skelet, si kërmill.

.
Duke u lëpirë e ngjitur prapa shefit
Cipëplasur rrojn’ e bëjn’ kokrrën e qejfit.

.
Ta pështirin të paburrët pa fytyrë
Si s’e lanë një dit’ të shkretë pa bërë mynxyrë?!

.
Derdimenë qenë e mbenë, dallkaukë
Ha aty e nduk këtu palo kopukë…

.
Të shpëlarët ia fëlliqën cipën jetës
Por jo shtyllën vertebrore së vërtetës…

.
Lepuj bëhen me eprorin për në tavë
Si bisha i turren vartësit, gjallë ta hanë…

.
Zullumqarëve me shtatë maska, (sa të varfër!)
I ngrohtë u vjen zullumi, që ka taksiratin afër.

.
Ngjyrat e servilëve ndryshkin dhe sahanët që lëpijnë
Zbehur e ndotur si leckë kur këpucët shefit fshijnë…

.
Sa të shtirë, aq të shpifur dhe të shëmtuar…Për Zotin!
Që me ngjyrat lajkatare mbrapa lenë kameleonin.

.
Janë më të liq se armiku, bëjnë qivure
Veçse s’kanë bajoneta, janë kobure…

.
Gjithë trupi, e ç’trup lumi? është veç gjuhë
Gërmojnë si urith e s’bëjnë as ah, as uh!…

.
Të fusin në dhe të gjallë, gjetën anën
Me gjallesa si ata mos ma derdhni fjalën…

.
Nga servilët veç të zeza prit çdo ditë
Dinjiteti i tyre është hale, qelb dhe pikë.

.
Vlorë, e enjte, 28.12.2023