“Në fillim çdo gjë shkonte mirë” Kështu fillon tregimi i Sahibës, zonjës që e takova në një restorant në Sarajevë. “Ne ishim të lumtur, prindërit tanë edhe më të lumtur. Një vit pas martesës, zoti na dhuroi një fëmijë. Djali ynë!
Ai qeshte dhe shkëlqente sikur dielli në prill. Por shume shpejt erdhën re të zeza në jetën tonë. Bashkëshorti im filloi të pinte. Ai na rrihte çdo ditë mua dhe djalin. Një natë erdhi i dehur në shtëpi me një revole në dorë. Ai hyri në nevojtore e unë mora djalin dhe duke kaluar rrugicave të errëta arrita deri tek prindërit e mi. Ishte mesnatë, prindërit u tronditën, kur e kuptuan se çfarë ka ndodhur.
Pas disa ditëve isha e detyruar që djalin t’ia kthej famijes së bashkëshortit. Kështu ishte në kulturën tonë. Ndërsa unë nga frika vazhdoja të jetoja e fshehur nëpër shtëpitë e fqinjëve tanë. Djali i njërit nga fqinjët punonte në Zvicër. Ai më mori atje. Atje kam punuar 45 vite në një restorant të një fshati të vogël; kam kursyer shumë dhe kam mbështetur gjithmonë djalin tim dhe prindërit e mi në Sarajevë. Në vendlindje nuk kam guxuar të kthehem asnjëherë, sepse bashkëshorti im ishte betuar të më vriste.
Kështu jetoja me vuajtje gjithmonë, derisa rashë në depresion. Gjatë ditës isha më mirë, por netët ishin më të rënda e me shumë dhembje shpirtërore. Shpesh ëndërroja se po fluturoja si një zog nëpër atdhe. Pastaj filloi lufta në vendin tim. Një ditë mora lajmin se prindërit e mi dhe motrat ishin vrarë në një bunker. “Mos u mërzit, ata nuk janë masakruar, kanë patur një vdekje të lehtë, nga një bombë” më thoshte kushërira ime. Unë qaja dhe lutesha për djalin. Faleminderit Zotit, ai shpëtoi.
Pas lufte ai ishte në studime. Nga kursimet e mia ia bleva një veturë të mirë por edhe ia ndërtova një shtëpi. Një shtëpi të mrekullueshme sikur një pallat mbretëror. Në anën tjerër të shtëpisë, ndërtova një shtëpi të vogël, dy dhomëshe, për veten time. Përballë shtëpisë së djalit, por ndaras, sepse nuk doja t’i pengoja djalit. Ai kishte një të dashurë dhe unë i kam mbështetur të dytë në të gjitha nevojat jetësore.
Në festën e shtëpisë ata kishin ftuar 67 persona. “67., sa vitet tua nënë” kështu më thoshte djali, duke qeshur. Ditën e festës papritur, e me shumë ironi, erdhi ish bashkëshorti im, krahë për krahë me një grua. “Kush e ka ftuar, kush e ka ftuar babanë tënd?” e pyesja djalin tim. Djali shikonte i habitur kah gruaja e tij. “Unë, unë tha gruaja e djalit tim” Ai ishte i ftuari i 67!
“Unë e humba durimin, sepse kam vuajtur shumë prej tij. Çdo gjë e paska një kufi. Nga mllefi e kam gjuajtur me këpucët e mysafirëve në kokë. Ai iku. Por ika edhe unë. Mora çantën time dhe erdha këtu në shtëpinë e prindërve të mi. Këtu dua të jetoj përgjithmonë. Këtu së bashku me kujtimet e mia të mira, e me ato të hidhurat. Ndonjëherë kur kam shumë mall për djalin tim, shkoj fshehtas dhe e përkëdhel derën e shtëpisë së tij, sikur dikur kur përkëdhelja faqet e tij, kur ishte foshnje. Paska njerëz që nuk janë falënderues edhe sikur shpirtin tua falësh.”
Kështu tregonte Sahiba, historinë e saj, derisa ziente kafen me qumësht në shtëpinë e prindërve në Sarajevë, dhe me duart që i dridheshin i fshinte shpejt lotët nëpër faqe. “Ti je e mirëseardhur e dashur, ne po pimë kafe dhe po dalim të shëtisim” më thoshte ajo, “dielli sapo ka rënë mbi çati, dhe unë kan dëshirë që ti të shohësh Sarajevën. Kam vuajtur shumë, kam humbur shumë njerëz, por ky qytet ka një shkëlqim sikur drita e shpirtit tim”
Ne dilnim shpesh së bashku me gra të tjera, në një restorant. Gati çdo ditë kemi shëtitur, por ne duhej të flisnim vetëm për gjëra të bukura. “Sepse vetëm kështu i mbajmë mendimet larg nga lufta” kështu po më thoshte Sahiba, ditën kur u përshëndetëm në aeroport./Lucify.ch
Mesfushori i Kombëtares do vazhdojë të jetë pjesë e Bazelit, pavarësisht se emri i tij shpesh ka qenë i lidhur me një largim nga zviceranët.
Mesfushori i ka dhënë fund sot të gjitha dilemave, teksa ka firmosur deri në vitin 2024 me Bazelin.
29-vjeçari ka vendosur që qëndrojë te Bazeli, aty ku është edhe shtëpia e tij, pasi kujtojmë që ka dalë nga akademia e këtij klubi dhe nga 2010 është pjesë e ekipit të parë, përveç sezonit 2012-2013, kur luajti i huazuar te Grasshopers.
Mesfushori kishte qenë në bisedime me Beshiktashin në Turqi që dëshironte shërbimet e tij, por në fund nuk është finalizuar dhe Xhaka do të vazhdojë të jetë pjesë e Bazelit. gsh
Për diktatorin Edi Rama tashmë ka filluar fushata zgjedhore.
Duket që sulltani ka ndërtuar një strategji për ta shfrytëzuar diasporën si një burim trafikimi votash – sidomos komunitetin në Greqi dhe Itali, atje ku mendohet se jetojnë rreth 2 milionë shqiptarë.
Edi Rama po financon me paratë e taksapaguesave ofiqe, poste, portale dhe projekte, një pjesë të të cilave mbulohen nga Perëndimi si mbështetje për fuqizimin e institucioneve demokratike apo shtypin e lirë, që Edi Rama i keqpërdor për nevojat e veta. Ky abuzim është mirëfilli korrupsion.
Shqipëria – tipike një Republikë Banane. Edi Rama synon mandatin e tretë dhe për këtë ai përdor që të gjitha mjetet sidomos propagandën, duke varrosur fjalën e lirë dhe gazetarinë profesioniste.
Ai abuzon fare hapur nën dajret e klientëve qyqanë dhe prej apatizmit mjeran të shoqërisë shqiptare, sikur kombi shqiptar të jetojë në mesjetë.
Zyrtarët publikë, të emëruar politikisht, Edi Rama i sposton si gurë shahu nga emërtesa të Ministrisë të Diasporës në drejtues dhe propagandues të portalit qeveritar Majko diasporashqiptare.al!
A është e mundur që shtypi i lirë të ekzistojë duke qenë nën komandën politike të Edi Ramës dhe lakeut të tij Pandeli Majko?
Jo, kurrë! Shtypi i lirë mund të quhet i tillë vetëm kur ekziston si pushtet i pavarur!
Por Edi Rama po investon fort dhe pis, që të kapë edhe institucionin e diasporës.
Në fillim organizoi Këshillin Koordinues të Diasporës për t’i dhënë fuqi përfaqësimi nëpër shtetet ku jetojnë shqiptarët.
Pastaj vuri në lëvizje emisarin e tij, parazitin Pandeli Majko, i cili ka 30 vjet që jeton me paratë e taksapaguesve. Majkon e çoi turizëm nëpër botë që të binte në kontakt me militantë, për t’i përdorur sa herë u duhen, dhe kësisoj ka vazhduar shtrirja e tentakulave të oktapodit edhe në diasporë.
Ky është krim kombëtar, sipas sloganit përça e sundo.
Në Zvicër jeton një komunitet nga Shqipëria londineze prej 1500 shqiptarësh, të cilët për 30 vjet prani të Ambasadës dhe Misionit të Republikës të Shqipërisë në Zvicër asnjëherë dhe kurrë nuk janë bërë bashkë, ndërsa Edi Rama ka organizuar me të ardhurat e taksapaguesve dy Samite të Diasporës për t’i bërë shqiptarët lesh e li.
Ky është mision antikombëtar dhe shumë i rrezikshëm, sepse është krijuar një klimë si në kohën e diktaturës, ku njerëzit kanë frikë të japin pëlqimin apo të bëjnë komente deri edhe në rrjetin social, ngaqë Edi Rama ka kudo ushtrinë e mercenarëve klientë!
Edhe Edi Rama dhe klientët e tij janë tigra prej letre, por duhet të delegjitimohen si shpërdorues të pushtetit.
Për të krijuar autoritet artificial të klientëve të tij në Diasporë, që të justifikohen paratë, Edi Rama u ndan trofe suksesi, i promovon përmes televizioneve që i ka nën kontroll në Tiranë dhe tani u ka vënë në dispozicion edhe portalin qeveritar Majko.
Sikur të mos mjaftonte ky kataklizëm obskurantist, tentakulat e qeverisjes hibride Rama tani kanë shkuar deri aty sa me vendime qeveritare kanë sanksionuar të ashtuquajtur oficerë koordinues, të përfshirë në organikat e ambasadave dhe konsullatave shqiptare në Greqi dhe Itali.
Oficerët koordinues tani janë miratuar nga Këshilli i Ministrave dhe firmosur nga dora vetë sulltanit me shallvare dhe atlete.
Sipas faqes zyrtare, mësohet se ata do të merren me çështjet e Diasporës shqiptare në fushën e kulturës, arsimit, financës dhe drejtësisë dhe do të jenë të paguar nga shteti shqiptar me paratë e taksapaguesve.
Në portalin qeveriar Majko mësohet se: “Komunitetet shqiptare në Greqi dhe Itali për herë të parë në historinë e Diasporë së re do të kenë oficerë koordinues për çështjet e Diasporës shqiptare pranë posteve konsullore të Republikës së Shqipërisë në Romë, Athinë, Milano dhe Selanik. Oficerët koordinues për çështjet e Diasporës shqiptare emërohen nga ministri përgjegjës për Punët e Jashtme pas bashkëpropozimit të ministrit përgjegjës të fushës ( kulturës, arsimit, financës dhe drejtësisë) që do të mbulojë oficeri dhe ministrit përgjegjës për Diasporën. Sipas vendimit të Këshillit të Ministrave oficerët koordinues të Diasporës mund të përzgjidhen edhe nga jashtë Shërbimit të Jashtëm, por ata duhet të zotërojnë njohuri dhe ekspertizë të spikatur në fushën e arsimit, të drejtësisë dhe të nxitjes së investimeve.
Kryeministri dhe Ministri i për Evropën dhe Punët e jashtme, Edi Rama ka firmosur emërimin e katër emrave, përkatësisht Aurela Konduri, Selanik, Joneda Dodaj, Athinë, Luljeta Cobanaj, Milano dhe Edmond Kumarakun, Romë të cilët do të ushtrojnë detyrën e oficerit koordinues për Diasporën. Oficerët koordinues do të ushtrojnë funksionin e tyre sipas fushave të përcaktuara si: zhvillimi i marrëdhënieve me komunitetet shqiptare në shtetin pritës, kjo në bashkëpunim me Agjencinë Kombëtare të Diasporës, identifikimin e nevojave për arsimimin dhe komunikimi me mësuesit e programeve plotësuese të gjuhës e të kulturës shqiptare në bashkëpunim me Qendrën e Botimit të Diasporës, nxitjen dhe organizimin e bizneseve shqiptare në vendin pritës në bashkëpunim me Dhomën e Biznesit të Diasporës si dhe identifikimin dhe asistimin e shtetasve shqiptarë, të cilët vuajnë dënimin me heqje të lirisë në shtetin pritës në bashkëpunim me ministrinë përgjegjëse për drejtësinë. “Oficerët e posaemëruar do të kenë gradën diplomatike të Sekretarit të Parë.
Pra, me pak fjalë, Edi Rama ka sanksionuar kësisoj me ligj kapjen e diasporës shqiptare në botë.
Pa dyshim që kriteri përzgjedhës është korruptiv, antiPerëndimor dhe antikombëtar.
Një gjë është e qartë se Edi Rama ka në dorë mjete të mëdha financiare të cilat do t’i përdorë fuqishëm për fushatën zgjedhore.
Diaspora duhet të organizohet një orë e më parë.
O sot o kurrë.
Sa për opozitën në Shqipëri, ajo është inekzistente, pret të riciklohet dhe kjo rrit alarmin për reagim.
Për të mësuar më shumë për praktikat ligjore firmos e vulos shihni më poshtë:
Shin Gjergji nga Stublla e Vitisë dhe Gjergj Zefi nga Ferizaj, kanë ardhur sot nga Zvicra në Kosovë. Ata i bënë 11 ditë rrugë, pasi udhëtimi i tyre ishte i veçantë, shkruan Gazeta Express
U nisën më 16 gusht, nga Willi i Zvicrës, për të arritur në Letnicë të Vitisë.
Udhëtimi i tyre do të zgjaste me ditë, pasi ata po vinin në vendlindje me biçikletat e tyre.
Mesditën e së dielës, Shini e Gjergji arritën te Shenjtërorja e Zonjës në Letnicë të Vitisë, ku u pritën nga familjarë e bashkëqytetarë.
Familjarë të tyre, kanë thënë për Express se nuk kanë pasur vështirësi gjatë rrugës.
“Janë nisur më 26 gusht, sapo kanë arritur te kisha e Letnicës. Gjatë rrugës nuk kanë pasur vështirësi”, kanë thënë familjarët.
Ndërkohë, ata deklaruan se këtë rrugë, Shini e Gjergji e kanë bërë për një arsye.
“Dhe në fund të këtij shtegtimi kanë vendosur të bëjnë një aksion humanitar, një nevojatari nga Stublla të ia ndërtojnë një shtëpi”, kanë thënë familjarët për Express.
Ndërkohë, arsye e këtij udhëtimi është 110 vjetorit i lindjes së Nëne Terezës.
Granit Xhaka është shprehur krenar që do të jetë në gjendje ta udhëheqë ekipin kombëtar të Zvicrës si kapiten, pasi iu besua shiriti i kapitenit edhe zyrtarisht para takimit me Ukrainën.
Pas pensionimit të Stephan Lichtsteiner, shiriti i kapitenit iu besua mesfushorit shqiptar të Arsenalit, Granit Xhakës, raporton Gazeta Express.
“Jam tejet krenar që jam në gjendje ta përfaqësojë vendin tim. Veçanërisht si kapiten. Ëndrra më e madhe m’u bë realitet”, ka thënë Xhaka.
Xhaka, i lindur në Basel nga prindër shqiptar që kishin ikur nga okupimi serb në vitet 90-ta, do të bëhet shqiptari i parë që emërohet kapiten i Zvicrës.
Derisa Graniti e refuzoi Kombëtaren e Shqipërisë, vëllai i tij, Taulanti, e përfaqëson kombëtaren kuqezi.
Graniti i ka 82 paraqitje për ekipin senior të Zvicrës deri tani, si dhe 12 gola.
Xhaka u ka bërë thirrje tifozëve të Zvicrës ta përkrahin ekipin e tyre kombëtar: “Ne kemi nevojë për përkrahjen tuaj. Ne duam t’ju bëjmë të lumtur në këtë garë dhe në të ardhmen.”
Zvicra do të përballet me Ukrainën në ndeshjen hapëse të Ligës A në Ligën e Kombeve, sonte në orën 20:45.
Kombëtarja e yjeve shqiptare bën pjesë në Grupin 3, bashkë me Gjermanin dhe Spanjën.
Lidhja e Arsimtarëve dhe Prindërve Shqiptarë “Naim Frashëri” është bartëse e mësimit plotësues të gjuhës shqipe në Zvicër, sërish nisi vitin e ri shkollor 2020/’21, më 10 gusht (Bernë – Basel Land) e diku më 17 gusht (Cyrih e tjera ) varësisht kur fillon mësimi i rregullt nëpër kantone të cilat kanë orare të ndryshme sa i përket fillimit dhe mbarimit të vitit shkollor.
Si çdo vit tashmë, nxënës, mësues, prindër entuziastë, miq e dashamirës, mblidhemi tok dhe me ambicie për fryte të mëtejshme nxitim për përfshirjen sa më të madhe të fëmijëve në këtë cikël të përvitshëm mësimor.
Është gëzim dhe kënaqësi e madhe për ne që sivjet nisemi të 30-tin vit radhazi në mësimin e gjuhës shqipe për fëmijët tanë. Ky vit shkollor përkon me tridhjetë vjetorin e organizimit të këtij misioni fisnik. Shkolla ka krijuar një fole të ngrohtë për komunitetin, janë të regjistruar 1700 fëmijë shqiptarë dhe shqiptaro-zviceran që do të ndjekin mësimin e gjuhës shqipe për këtë vit shkollor- theksoi kryetari i LAPSH-it Nexhat Maloku, i cili është edhe mësimdhënës i gjuhës shqipe në Cyrih.
Mësimi vazhdon të realizohet në 15 kantone si: Argau, Bernë, Basel, Cyrih, Friburg, Glarus, Jura, Gjenevë, Neoshatel, St. Galen, Thurgau, Vaud, Chafhausen, Valis dhe Tiçino. Mësimi është nën kujdesin e personelit të 53 mësimdhënëseve mjaftë të përkushtuar. Pas këtyre e shumë të tjerave ne kemi çdo arsye të buzëqeshim.
Në kushtet e jetës jashtë Atdheut, mësimi i gjuhës amtare dhe ruajtja e zhvillimi i identitetit kombëtar vështirësohet dhe kjo manifestohet shumë më tepër te brezat e rinj, posaçërisht te fëmijët e lindur në vend të huaj. Prandaj, institucioni më i përshtatshëm, ku mësohet e zhvillohet formimi gjuhësor e kulturor me përkujdesje profesionale, është shkolla.
Shkolla shqipe është hapur për të gjithë fëmijët shqiptarë. Glarusi është Kantoni dhe qyteti ku ka filluar për herë të parë Shkolla Shqipe e pavarur (nga sistemi ish jugosllav) në Zvicër më 1 shtator 1990 nga mësuesja e përkushtuar Drita Krasniqi.
Prej më se 30 vjetësh për mes mësimit plotësues qindra fëmijë të moshave 6 -16 vjeç vazhdojnë të arsimohen në gjuhën shqipe.
Përgëzoj ata prindër që fëmijët e tyre i dërgojnë në shkollën shqipe, se shkolla për ta është hapur. Me mësimin e gjuhës amtare fëmijët kanë mundësi të zhvillojnë njohuritë e tyre gjuhësor në shqip, flasin më lehtë me prindër dhe rrethin familjare, mësojnë të shkruajnë e të lexojnë. Gjuha amtare është identiteti ynë kombëtar shqiptar, gjuha amtare është themeli mbi të cilën ndërtohet aftësia e tij për të mësuar. Fëmija që e dinë gjuhën e vet, më lehtë do të mësojë gjuhën e dytë. Duke mësuar shqipen krijohet dygjuhësia shqip dhe gjermanisht, shqip frëngjisht etj.
Shqetësimet për më shumë nxënës që ulën në bankat shkollore vazhdojnë të jenë plaga jonë, jo të gjithë prindërit e kuptojnë rëndësinë e mësimit shqip sikurse ne mësimdhënësit. Dhe është për të ardhur keq që shumë fëmijë me të dy prindër shqiptarë e kanë harruar gjuhën amtare shqipe.
Këtu në Zvicër janë me mijëra nxënës e nxënëse që nuk vijnë në shkollat shqipe. Për këtë duhet të jemi më këmbëngulës, prindërit nuk duhet të ua mohojnë fëmijëve të drejtën më elementare siç është mësimi i gjuhës amtare shqipe. Nga ana tjetër, qeveria e Republikës së Kosovës duhet t’i përgjigjet me përgjegjësi shqetësimit të diasporës në veçanti shkollës së mësimit të gjuhës shqipe. Po të qëndrojmë kështu të vjen një ditë ku vështirë se do të ketë lexues që dinë të lexojnë shqip.
Mbetemi me shpresë se vitin e ardhshëm shkollor në shkollën shqipe do të kemi më shumë nxënës të rinj e të reja që duan të mësojnë si flitet dhe shkruhet gjuha jonë shqipe.
Besijan Kacorraj, që njihet më mirë me emrin e tij artistik “Besko” është dënuar dje nga një gjykatë zvicerane në Uster ZH me 51 muaj heqje lirie dhe dëbim nga Zvicra për 10 vjet.
Kryetari i trupit gjykues e ka arsyetuar vendimin, duke thënë se “Besko” u rrit në Zvicër, por më pas u bë kriminel.
“Ndarja nga familja e tij në Zvicër nuk është e mjaftueshme që të vlerësohet rast i rëndë. Përveç djalit tuaj, ju nuk keni pothuajse asnjë kontakt me familjen tuaj”, e ka arsyetuar vendimin gjykata zvicerane.
“Besko” është gjetur fajtor për grabitje, shkelje të qëllimshme të ligjit të armëve, keqpërdorim të kartave të identitetit si dhe shkelje të Ligjit për të huajt dhe integrimin, hyrje të paligjshme, qëndrim të paligjshëm, punësim përfitues pa leje, etj.
Në vitin 2019, “Besko” kishte sulmuar një zyrë postare në Dübendorf të Zyrihut. Kjo grabitje ka ndodhur pikërisht gjatë kohës kur ai ishte në një pushim të lejuar në mënyrë të jashtëzakonshme, për ta vizituar të birin në Zvicër, derisa ai ishte i dëbuar për në Kosovë.
Që nga ajo kohë, reperi me origjinë nga Kosova ndodhet prapa grilave të burgut duke shpresuar se do mbetej në Zvicër, por ndodhi e kundërta pas vuajtjes së dënimit. “Besko” duhet ta braktisë sërish Zvicrën.
Ai më herët ishte dënuar me pesë vjet burgim për një numër veprash si detyrim, vjedhje dhe grabitje me armë.
Reperi nga Zyrihu ishte dëbuar në vitin 2016 për në Kosovë, por ishte rikthyer sërish ilegalisht në Zvicër.bw
Është titulli i mrekullueshëm i shkrimit që i nderuari Nue Oroshi e ka publikuar më datën 20 të muajt Korrtor (Korrik), lidhur me shqetësimet e tija të arsyeshme për ndarje dhe përçarje ndërshqiptare si pasojë e kryeparëve të partive politike në trojet shqiptare..!
Eh… të gjetë e mira Nue Oroshi, si dëshmi po ta publikoj edhe këtë fotografi, si dëshmi, se syza s’ke, por kur merr në shenjë, se di a i vë, këte më së miri vet e di, por shenjën që e ke marrë në thumb(shënjestër) e ke qëllua mu aty ku duhet…
Në vend të hyrjes:
Merr n’thue sivjet e rrëzohesh në mot
Thënia popullore sipër u bie përshtati veprimeve jo të drejta, qofshin ato vetanake, familjare, të kryeparëve të partive politike dhe shtetërore…
Nëse me kujdesë e pa anime mbshtetemi në të dhëna e dëshmi ekzistuese dhe në hollësi përpunohen në kohë dhe hapësirë, rrjedhat politike, të udhëhequra nga kryeparët e partive politike shqiptare në të gjitha drejtimet, kudo në trojet shqiptare në përgjithësi, por në Shqipëri e Kosovë në veçanti, në këto vitet e fundit, ekzston arsyeja, për të paraqitur haptas MENDIMET në vijim që mund të pranohen nga ta që i udhëheq arsyeja dhe të kundërshtohen nga ata që i udhëheq lakmia:
Në kushtet dhe rrethanat që kanë vepruar të parët tanë shumica pa
Arsimim ndoshta edhe të mjaftueshëm apo edhe fare pa arsimim, po na dalin më mendjehollë, më të ndërgjegjshëm e me përgjegjësi njerëzore, se sa këta që kanë zënë vend në Kuvend si kurvendarë…!
Pasi që, shumica prej tyre lakmiçarë për pozita e pushtet si pushta e
pushtshtetarë me tituj e grada të pa merituara si komandanta e gjenerala, Profesora, Mr e Dr. Akademyka, Politikuaj e Specialista…që përmes pozitave e pushtetit, qeverisjesë për faqe të zezë e shumë të keqe dhe keq përdorimeve nga më të ndryshmet, kanë sjellur gjendjen e rëndë në vend në të gjitha drejtimet jetësore, tue rrënuar në vazhdimsi të tashmen dhe të ardhmen e brezave dhe të atdheut me shumë halle që ja kanë ngarkuar si barrë, përmes ndarjeve dhe përçarjeve ndërshqiptare me plotë zënka e hasmëri, që janë tue u përcjellur me pasoja të rënda në të gjitha drejtimet e do t’i përcjelllin ndodhta edhe gjenaratat në vazhdimsi.., nëse vazhdojnë me të njejtëm mendësi!
Kengë e lavde spo din me u ngi, punë të mbarë s’ po bajnë për shpi…
Kuvendet shqiptare dhe shumicën e kurvendarëve si në Kosovë dhe Shqipëri, siç po dëshmojnë të gjitha rrjedhat e deri tashme janë përcjellur me disa lloje sëmurjesh të ndërlidhur njëra me tjetrën në veçant në këto 30 vitet e fundit, e mund të lindin edhe dyshime me bazë , se janë trashguese, ngjitëse dhe të pa shërueshme për fatin e keq të shqiptarëve:
1.Lavdrimet dhe këngët që bien plotësisht në kundërshtim me të vërtetën dhe realitetin që ka qenë apo ate ekzistues tani. Një shembull nga shumë të tjerë: Kënga ku mes tjersh këndohet:”…as s’ka fe as parti që përçanë këtë shqiptari..” është e kundërta:” S’ka fe as parti që bashkon këtë shqiptari..”
Politikuajt e partive politike të shumta, si në Shqipëri dhe në Kosovë e kudo ndër shqiptarë, me përfaqësuesit e tyre në Kuvende përjashto pakicen e ndërgjegjshme që mbivotohet, janë përçarsit më të mdhenjë ndërshqiptarë, për ta dëshmuar këtë po e shkëpusim një pjesë nga shkrimi i të nderuarit Nue Oroshi me titullin:
” E mbramja me hair apo ja nien zanin ma von”
“Edhe ngatrresat politike që kanë ndodhur tek ne shqiptarët gjatë shumë shekujve ishin ngatërresa që e dëmtuan deri në palcë ashtin arbnor të tokës shqiptare.
Shpeshherë këto ngatrresa politike përfunduan me vrasje në mes të grupacioneve politike shqiptare të cilat kishin orjentime të ndryshme politike…”
Si në Shqipëri si në Kosovë secila parti politike është shërbyer dhe shërbehet me shpfje, thash e theme me të dhëna e dëshmi ekzistuese apo të sajuara për ta rrëzuar nga pushteti njëra tjetrën…e për ta ardhur vet në pushtet, për interesat e tyre që u prin lakmia për pasuri e pushtet…!
SI PËRFUNDIM ME DËSHMI E MBSHTETI KËTË MENDIM:
Shqiptarët për fatin e keq të tyre i ka përfshi sëmurja virusale shumë e stërkequr e lakmisë dhe vetlavdrimit (përjashto pakicën me trupa vetmbrojtës-imunitet), është edhe sëmurje ngjitëse dhe siç është dëshmuar deri tani e pa shërueshëm, ku me arsye lind dyshimi, se mos është edhe trashëguese..!
VIRUSI i lakmisë i shoqëruar edhe me virusët e tjerë të kësaj natyre siç janë: virusi i smirës, urrejtjes, dredhisë, pabesisë, rrenës dhe mashtrimit në bashkëveprim në kohë dhe hapësirë i japin hapësirë vetlavdrimit me ato veti e cilësi të cilat në të vërtetë mungojnë tek shumica përjashto pakicën:
THIRREMI E LAVDROHEMI NË BESËN SHQIPTARE ( sepse na mungon e jemi të pa besë … përjashto pakicën që se pyet në të shumtën e rasteve askush e s’mund të bëjë kurrfarë ndryshimi në këtë drejtim, përkundër dëshirës që ka….!) I kemi kënduar e i këndojmë këngë me lahut, sharki e çifteli e shkruar lavde në proz e poezi, për këte ka të dhëna e dëshmi të mjaftueshme: Sa e sa figura të rëndësidhme atdhetare u vranë tinez e pas shpinës, për interesa meskine, lakmi e terrpi, për pozitë e për pushtet, të prerë në besë të qitur në pritë dhe të vrarë në pabesi…!
THIRREMI E LAVDOHEMI ME TRIMNIN, që se kemi pasur të bashkuar kundër armikut (por shumë trima ndaj njëri tjetrit mes veti deri në vetshkatrrim shpeshëherë për LAKMI e ndonjëherë edhe për asgjë..!)
THIRREMI E LAVDROHEMI NË MORAL ( sepse jemi të pa moralshëm..!)
Si dëshmi ka shumë këngë popullore por edhe lufta e fundit në Kosovë…
HASJANËT QË MERITOJNË LAVDRATË NË NIVEL KOMBËTAR
Nëse dikush duhet vërtetë të Lavdrohet, për ate që i ka munguar në jetën e përditëshme dhe e ka plotësuar e jetësuar me punë e me djersë janë HASJANËT në nivel kombëtar. Hasi i thatë i kanë thënë në vazhdimsi edhe sot e kësaj dite, se toka për bukë u ka munguar. Për t’i plotësuar nevojat e tyre të përditëshme familjare pra bukën e gojës siç thuhet Hasjanët janë bukëpjeksë në përgjithësi.
Hasjanët kanë qenë dhe janë bukëpjeksit më të njohur në Ballkan e më gjërë dhe kanë krijuar pasuri me Furra buke si bukëpjekës me punë e djersë dhe ndershmëri. Kanë qenë e janë mikëpritës e bukdhënës të njohur dhe prktikisht e kanë jetësuar ate që u ka munguar me punë e me djersë e jo me llafe e lavde goje si shumë të tjerë sipër përmendur… që mirren me thash e theme e politikëbërje..!
Në mbledhjen e fundit në një projekt të Departmentit për shëndetin, në Zyrih, u shpreha e pakënaqur mbi masat e pandemisë dhe udhëtimet në vendet e rrezikuara. Në fund të fundit askujt nuk mund ti mohohet e drejta për të qenë bashkë me familje në një situatë të tillë, krejt të paparashikuar. Mendova për ata qindra emigrantë, të larguar për një arsye apo për një tjetër nga familja.
Teksa mendoja njëra nga moderatoret me kombësi italiane, mu drejtua duke treguar udhëtimin e vështirë që kishte përjetuar vëllai i saj, vetëm e vetëm që të shihte pranë familjes në ditë të tilla të vështira.
Kureshtare se përse ky djalë kishte udhëtuar në gjysmën e botës për tu bashkuar më familjen, mora kontaktin me të dhe vendosa ta intervistoja. Në mendje kisha vetëm një mendim: Të gjithë ne qe jemi larg vendlindjes kemi një mall të madh, që në situata të tilla si ajo e Maksit bëhet me evident.
Maximiliano (Max) është një i ri italian, i cili jeton në Kenia, në Afrikë. Ai atje është i angazhuar në shumë projekte. Në Mars të vitit 2020, Max dëshiron të kthehet në Atdhe, në Itali, te familja e tij. Rastet e para të koronës ishin prezente edhe në Kenia, por raste të vogla. Pra për një pandemi nuk bëhej akoma fjalë në Kenia, por në Italinë veriore, ku jeton familja e tij, kishte pandemi. Afër Paduas, një komunë e tërë ishte karantinuar. Max kishte rezervuar biletën një javë më parë, dhe udhëtimi ishte më 12 mars. Destinacioni i udhëtimit ishte nga Mailindi për Nairobi, dhe mandej me një tjetër aeroplan nga Nairobi për në Romë. Në kushte normale ky udhëtim zgjatë shtat orë e gjysmë. Kur arrin në Nairobi, ai merr një lajmërim nga asgjësia e udhëtimit: nuk lejohet udhëtimi për në Romë, kufiri italian është mbyllur. Si mundësi e dytë shihej Amsterdami, edhe pse është shumë larg nga caku i udhëtimit. Një fluturim në drejtim të Mailand, Venedik, Bergamo apo Bologna, do të ishte më i mirëseardhur për Maxin. Por të gjitha pikat kufitare ishin mbyllur nga korona. Prandaj Max zgjedh drejtimin e udhëtimit për në Frankfurt, kah Amsterdami. Prej Frankfurt do të vazhdojë udhëtimin për në Innsbruck. Kur zbret në Amsterdam, ai sheh ca persona me maska mbrojtëse. Në Frankfurt i bie në sy edhe një familje me maska. Virusi ishte një fakt por nuk e kuptonin të gjithë njësoj.
Vlen për tu theksuar: gjatë udhëtimit të tij nga Afrika, vetëm në Kenia, Maxit i ishte matur temperatura e trupit, dhe të gjithë punëtorët e aeroportit kishin qenë të veshur përshtatshëm me rroba mbrojtëse, bile edhe me çizme, sipas rregullores së pandemisë. Kur arrin në Innsbruck, ishte ora 13:30,kishte bërë dy ditë udhëtim. Edhe këtu të paktë ishin ata me maska mbrojtëse. Derisa Max ishte në udhëtim, qeveria austriake kishte marr vendimin për mbylljen e kufirit me Italinë. As bagazhi i tij nuk kishte arritur. Në sportel ishte informuar se bagazhi ishte akoma në Amsterdam. Edhe këtu nuk po bartnin nënpunësit maskat mbrojtëse. Pas shumë shpjegimeve të dhëna, Max e kuptoi se bagazhi i tij në Innsbruck mund të arrijë në ora 22:30 . Shum vonë, çdo minutë duhej të llogaritej. Zonat e ndalesave veç po shtoheshin. Të arrish në Itali nuk është edhe aq e lehtë. Së bashku me vëllain dhe motrën që i telefononin pa ndalim, po kërkonin së bashku një zgjidhje. Një makinë për të huazuar, për udhëtim 150 km, ishte shtrenjtuar jashtë mase, 700 euro, në vend të 20-50 euro , qe ishte më shumë se çmimi i biletës nga Afrika në Itali. Për të pyetur një shofer kamioni, a mund ta merrte për udhëtim, as kjo nuk vinte në shprehje , sepse asnjë lloj makine nuk lejohej në kufi. Nuk kishte asnjë shërbim taksie. Frika dhe shqetësimi i pandemisë po ndihej shumë e më shumë. Më vonë u gjet një zgjidhje. Bagazhin do të shkonte në Cyrih, ku jeton motra. Vëllai bisedon me një mik anglez për mundësin e sjelljes së Maxit deri në zonën kufitare. Ai pranon sepse e kupton gjendjen seriozisht. Miku anglez e merr Maxin në aeroport. Ai udhëton deri në kufirin e Brener, më tutje nuk i lejohet. Max tani është i informuar se treni i fundit prej Brenner për Bozen niset në ora 18:00. Pas këtij treni nuk kishte tren tjetër deri ditën e nesërme. Brenner ishte mbuluar nga bora. Max ishte i veshur me rroba verore dhe me sandale. Ai kishte filluar udhëtimin nga Mailindi, dhe rrobat e dimrit kishin mbetur në bagazhin që ishte duke udhëtuar nëpër Europë. Ai kalon kufirin në këmbë, nëpër borë, me sandale. Ai rënqethet nga të ftohtit, kishte të ftohtë, shumë. Kur arriti në stacionin e trenit u habit kur pa se i vetmi vend i hapur ishin ËC e stacionit. Aty shkonin njerëzit dhe ngroheshin, aty shkoi edhe vet derisa erdhi treni. Para nuk kishte më. Bankomatet nuk funksiononin. Çdo gjë ishte mbyllur nga pandemia. Me në fund treni u nis, edhe pse nuk kishte pasagjer deri në Bozen. Prej Bozen vazhdon udhëtimi i tij deri në stacionin e fundit në Roverto, ku do ta priste i vëllai. Por kur arriti në Roverto i vëllai nuk ishte akoma aty. Policia e kishte ndaluar për shkak të kufizimit të masave të qarkullimit jashtë komunës së banimit. Por edhe Max ishte ndaluar nga karabinierët. Ata donin të dinin se nga cili vend po vinte. Dhe kur Max u tregoi se po vinte nga Kenia, karabinierët me frikë ikën ca hapa tutje. Max i zhgënjyer nga reagimi i tyre, u tha atyre: “Unë udhëtova 32 orë, nga vera në dimër, nga një vend me pak raste pandemie në një vend të karantinuar. Unë nuk u solla Covidin. Unë jam këtu, dhe mund të infektohem”.
Më në fund ishte i lirë, e takoi edhe të vëllanë. U bashkua me familjen , me njerëzit e tij të dashur. Tri ditë më vonë kishte arritur bagazhi i tij në Zyrih. Dy valixhe me rroba e tij, dhe me fruta afrikane me të cilat ishin kalbur. Max kishte menduar ti gëzonte familjarët me ato fruta. Megjithë të gjitha sfidat dhe zhgënjimet, Max kaloi një kohë të mirë në atdheun e tij, ku jetojnë ca miq e familjarë të tij, por jo të gjithë. Duke e falënderuar Max që ndau me ne këtë ngjarje, dua ti them se ndonjëherë që policët na keqkuptojnë në vendet tona, por Italia mbetet vend i dashurisë, dhe ti një hero i saj.
Dhe sa herë që të kujtoj këtë udhëtim do të jem duke kënduar me ty, nga larg: Libertà ….. Ma nasce un sole nella notte e nel cuore dei deboli E dal silenzio l’amore rinascerà Libertà …..
*UÇK-në s’ka Gjykatë vendore, as ndërkombëtare që mund ta dënojë për veprimet e saj, që me aq sa ka pasur mundësi ka mbrojtur pragun e shtëpisë, ku kanë jetuar babë, gjysh e stërgjysh brez pas brezi, dhe asnjë ushtar i UÇK-së s’ka shkuar në territorin e huaj me popullsi tjetër për të pushtuar, nënshtruar, plaçkitur, dhunuar e ushtruar terror e gjenocid në mënyrë institucionale… siç ka bërë Ushtria Serbe në Kosovë ku mbi 97% e popullatës janë shqiptarë historikisht vendorë dhe 2% serbë ardhacak pushtues e 1% të tjerë…!
** Të vjetrit nga përvoja e tyre në rrethan të ndryshme tregonin shembuj të ndryshëm për raste të ndryshme dhe të veçanta të çrregullimeve brenda për brenda që nga familja e deri te kryesia e shtetit, nga veprimet jo të drejta të kryefamiljarit apo të kryeparit të shtetit, që më vonë kishin pasoja të rënda e të pa parapara me dëme afatgjate e ndonjëhere edhe deri te shkatrrimi apo (vetshkatrrimi) ku mes tjerash si shembull apo edhe si këshillë se si s‘ duhet vepruar paraprakisht apo si duhet ruajtur e pasur kujdes nga veprimet e liga dhe lakmia këshillonin mes tjerash me thëniet domethënëse e këshillëdhënëse:
“ Qeni i keq ta sjell ujkun në torishtë(vathë) ose …Qeni që i hanë delet që duhet me i ruajt prej ujku, është më i keq se ujku…“
Për fatin e keq të shqiptarëve në përgjithësi e të Kosovës hallemadhe në veçanti, shembujt e sipërpërmendur i kanë ndodhur e vazhdojnë t‘i ndodhin në vazhdimsi pa e përjashtuar në kohë dhe hapësirë edhe Shqipërinë..!
DËSHMI E PROVUAR:
Është dëshmuar se vendorët, për pozita dhe pushtet, kanë bërë e bëjnë çmos, pasi që kanë si qëllim e mundësi kryesore, për ti marrur institucionet shtetërore nënë mbikqyrje e për të udhëhequr me to, për jetësimin e interesave të tyre për t’u pasurua:
E si dhe në çfarë mënyre..?
Në emër të votës, të besimit, të pozitës e pushtetit tue përdorur në vazhdimsi me mjeshtri dinakrin, mashtrimin, premtimin, kërcënimin, dredhi, prita e ndërskamca, sipas vlerësimeve të tyre kur mendojnë se duhet përdorur të gjitha këto pa lënë anash edhe veprimet e liga kriminale, të të gjitha llojeve, në 20 vitet e fundit, në veçanti. ku vendorët i kanë përdorur të ushqyer nga lakmia dhe tërrpia për pozita e pushtet për të ardhur deri tek pasuria pa mund e pa djersë..!
A KA DREJTËSI VENDORE E NDËRKOMBËTARE?
Drejtësia ndërkombëtare qysh me themelimin e Tribunalit të Hagës bëri lojë teatri dhe ka vu në dyshim besimin për Drejtësi, me dënimin e disa kriminelve udhëheqës komandues të UJ serb të cilët në pranin e Forcave paqruajtëse ndërkombëtare urdhëruan dhe mbikqyrën zbatimin e gjenocidit në hapësiratë e Jugosllavisë e në veçanti në Bosnje siç është rasti konkret me gjenocidin në Srebrenicë ku pushkatuan mbi 8000 qytetarë civil të pa mbrojtur të përkatësisë etnike boshnjake tue përfshi dy gjintë dhe të gjitha moshatë..!
Tribunali i Hagës me vendim shpall të pa fajshme Serbinë për gjenocidin në Srebrenicë…!
Kur dihet se Serbia ka qenë ajo që filloj luftën në Slloveni dhe shtriu ate në Kroaci e në Bosnje ku dhe kreu Gjenocidin ndaj boshnjakëve dhe shtriu veprimin e krimit gjenocidial edhe në Kosovë ndaj shqitarëve, të cilin e ka ushtruar hiq më pak se 100 vite…!
Serbia është ajo që vet shkatrroi ish Jugosllavin, kreu gjenocidet e njohura para syve të botës dhe në vend se të ndëshkohet e dënohet, ajo hap pas hapi në këto 20 vitet e fundit nga faktorët e ndryshëm ndërkombëtarë në gjirin e BE, me metoda dhe mënyra perfide, janë tue la e shpërla Serbinë kriminale, tue përkdhel e afru , ani pse ajo shpesh i kushtëzon dhe paraqet kushte të ndryshme besa edhe kërcënon sidomos kur është fjala për Kosovën dhe pavarësinë e saj, që se njef bashkë me 5 shtete të BE, ndërsa BE i plotëson kushtet asaj në të shumtën e rasteve dhe kushtëzohet Kosova me standarde të ndryshme që për Serbinë as që është bërë fjalë… e këto plotësime kërkesash i bëhen Serbisë se ajo shpesh ua bënë me dije se ka Rusinë pas e kohëve të fundit edhe Kinen..!
Serbia haptas kundërshton pavarësin e Kosovës dhe në Kushtetuten e saj e ka si pjesë përbërëse të Serbisë, dhe BE asnjëhere s’kërkoj të ndryshon Kushtetutën Serbia e ta heq preambulen, por jo rrall ka kërkuar të ndryshohet Kushtetuta e Kosovës edhe ashtu shumë e lëshime e mangësi që ka pa të drejtën e referendumit, por me të gjitha të drejtat që ju kanë dhënë pakicës ardhacake Serbe prej 2% në Kosovë në dëm të shqiptarëve prej 97% dhe 1% të tjerëve, tue ju dhënë vende të rezervuara në Kuvend sikur të ishin ata 30% e jo 2% e që në mesin e tyre kanë kryer edhe krime ndaj shqiptarëve në Kosovë gjatë regjimit çetnik të Milosheviqit…!
Serbi sa herë dëshiron e kushtëzon Republikën e Bosnjes përmes Republikës Serbe, dhe të njejtën gjë po mundohet ta bënë në Kosovë qe 20 vite përmes ndarjes së tri komunave në veri të Mitrovicës dhe përmes bashkimit të Komunave serbe. Shembulli më konkret është Ura e Mitrovicëes që heshtë BE qe 20 vite dhe këtë pjesë e mbikqyrë në mënyra e forma të ndryshme Serbia ku mund të dëshmohet se andej ure shef vetem flamuj e simbole serbe dhe mbishkrime me alfabet çirik e të mos flasim për bandat serbe rojet e urës që janë infiltruar në institucionet e Kosovës, ku paguhen nga taksa paguesit e shumicës shqiptare dhe haptas punojn e veprojn kundër Pavarësisë së Kosovës edhe ate në Kuvendin e Kosovës ku Lista serbe caktohet nga Serbia – ku këshillimet hapatas i bëjnë në beograd me kryetarin e Serbisë Aleksandër Vuçiçin, bashkëveprimtar i Sllobodan Millosheviqit, ku ekzistojn edhe video inqizime kur ka deklaruar se për një serb të vrarë në Bosnje do vriten me qindra bishnjak etj…!
Serbia jo vetem që s’ka kërkuar asnjëherë falje për gjenocidet e kryer në Kosovë, por hiqet si viktim dhe pengon në të gjitha mënyrat dhe format haptas shtetsinë e Kosovës, këtë Jo edhe pa fajin e qëndrimeve të disa shteteve të BE ndaj Serbisë dhe të vet vendorëve që kanë qeverisur e vazhdojnë të qeverisin Kosovën shumë keq e për faqe të zezë..!
Vendorët e zhytur në krimin e organizuar ekonomik e politikë, të keqpërdorimeve në të gjitha drejtimet dhe nivelet, pranuan që të hyn në bisedime me Serbinë pa i vu asnjë kusht e që është dashur t’i kërkohet që fillimisht të plotëson dhe pranon kushtet në vijim:
Që Serbia s’ pari të kërkon falje dhe të jep përgjegjësi për kryerjen e gjenocideve ndaj shqiptarëve në Kosovë;
Që të merr përsipër të paguaj të gjitha dëmet e luftës në të gjitha drejtimet që ja ka shkaktuar Kosovës ;
Që të jep përgjegjësi për të pagjeturit e të zhdukurit, që ka bërë Serbia në mënyrë institucionale dhe ende i fsheh gjurmët e krimit;
Që të përgjigjet para drejtësisë ndërkombëtare për të gjitha krimet e në veçanti për 20 mijë femra viktime të përdhunimit:
Që të heq nga Kushtetuta e Serbisë preambulen se Kosova është pjesë e Serbisë;
Që të kthej në Kosovë të gjithë pasurinë e plaçkitur dhe dokumentacionin arkivore dhe trashgimin kulturore ;
Që pakica Serbe në Kosovë të jetë e barabart me të drejta si të gjitha pakicat tjera dhe shumica shqiptare pa privilegje të veçanta siç e ka tani.
Që Serbia të njeh pavarësinë e Kosovës;
Të drejtat e pakices serbe në Kosovë të jenë të rregulluara si në çdo shtet të BE po edhe si në Kraci etj.
Si mund të jetë Kosova shtet multietnik me 2% serb ardhacak në Kosovë dhe cil shtet në BE me pakicë tjetër prej 2% është me kushtetut shtet multietnik apo a është Serbia me kushtetut Shtet multietnik me pakicat që ka brenda, shqiptarë, boshnjak, rumun, hungarez etj…?
Që Serbia të mos përzihet në rregullimin e brendshëm Kushtetues të Kosovës siç vepron tash e 20 vite pas mbarimit të luftës, si dhe kushtëzime tjera të arsyeshme.
DREJTËSIA VENDORE NË LETËR E MREKULLUESHME NË PRAKTIKË E PA ZBATUESHME…?
Lidhur me këtë temë ka të dhëna e dëshmi, sa që mund të shkruhet një histori, aspak e mirë e hiq se hiq për lavdi..!
Po si përfundim të gjithë udhëheqësit shtetëror në poste e pozita të ndryshme edhe shumica e kurvendarëve të Kuvendit të Kosovës me pasuri të deklaruar vet me miljona e ato të pa deklaruara e që fshihen në emra të tjerve deri me tani askush s’dha kurrfarë përgjegjësie e askush su denua e s’bëhet fjalëqë t’ju mirret pasurija pasuria pa djersë e krijuar, ndërsa për veprime tjera kriminale që s’ është ndërmarrë asgjë ndaj pushtave e pushshtetarëve vendor, s’do më tepër për tu zgjatur në këtë temë..!
Aeroporti ‘Adem Jashari’ i Kosovës ka pritur fluturimin e parë sot pak pas mesnatës pas 3 muajsh mbyllje nga pandemia e koronavirusit.
Tashmë fluturimet janë të hapura dhe nga Prishtina, por i pari që erdhi ishte aeroplani nga Bazeli i Zvicrës i cili u ul saktësisht në Prishtinë në orën 00:50.
Pas 3 muajsh edhe ky aeroport i është rikthyer normalitetit teksa Kosova shënon shifra shqetësuese sa i përket COVID-19, të infektuarve dhe viktimave.
NJOFTIMI NGA AEROPORTI I PRISHTINËS
Eshtë kënaqësi të mirëpresim fluturimin e parë nga Basel me Air Mediterrenean, fluturim ky që solli udhëtarët e parë me datë 28.06.2020 në ora 00:50 pas më shumë se tre muaj në Aeroportin Ndërkombëtar të Prishtinës “Adem Jashari” LKIA.
-Bisedë me shkas, me kryetarin e Shoqatës së mirënjohur “Skivjani” në Zvicër, zotin Bashkim KASUMAJ –
Me rastin e vazhdimit të punës në qendër të Skivjanit, për rrumbullakësimin infatsrukturor të qendrës së fshatit Skivjan në Gjakovë, punë kjo që po bëhet me financimin e Shoqatës “SKIVJANI” me seli në Zvicër, Gazeta e shfytëzoi rastin e mirë për të zhvilluar një intervistë me kryetarin e Shoqatës “Skivjani” në Zvicër, zotni Bashkim Kasumaj, veprimtar i njohur atdhetar, kulturor e humanitar.
-Zotni Kasumaj, kush është Shoqata “Skivjani”?
–Shoqata “Skivjani” është grumbullim i vullnetit të qytetarëve të fshatit Skivjanj, të emigruar që prej dhjetra vitesh në të katër anët e botës; është bashkim vullnetar i mërgimtarëve të Skivjanit, të cilët nëpërmes kësaj strukture dëshirojnë që vendin e tyre ta bëjnë të mirë e miqësor edhe për vete, edhe për qytetarët e Skivjanit në Skivjan.
Përfundimisht, Shoqata “Skivjani” është zëri i mërgimtarëve të Skivjanit që nëpërmes punës së saj dëshiron që ta bëjë më të mirë vendlindjen e vetë dhe, e them me kompetencë, se ështe zë i respektuar.
-Zotni Kasumaj, cila është historia e Shoqatës “Skivjani”?
-Si strukturë e Shoqërisë Civile, Shoqata jonë “Skivjani”, është ndërtuar në kohen e okupimit të vendit tonë, saktësisht me 07.02.1993 në Schafhausen të Zvicrres.
Ndihma e Shoqatës “Skivjani’ ka qenë në shumë drejtime: është ndihmuar fshati, shkolla, arsimtarët. Po ashtu janë ndihmuar të varfërit. Është ndihmuar infrastruktura e fshatit tonë.
Dhe, në fund, po ashtu, nga Shoqata “Skivjani” është ndihmuar popullsia gjatë kohës së Luftës në Kosovë me mjete materiale, sikurse që edhe menjëherë pas Luftës, pas fitores së saj, shoqata ka ndihmuar financiarisht në ngritjen e placës përkujtimore të Dëshmorëve dhe Martirëve të Luftës të fshatit Skivjan të Gjakovës.
-Zotni Kasumaj, pas nji pauze të gjatë Shoqata “Skivjani”, e rinisi punën e saj përsëri, pse?
-Më lejoni t’iu them menjëherë se rifillimi i punës së Shoqates “Skivjani” në vitin 2018 e, saktësisht, me 28.04.2018, ka ardhur si kërkesë e shumë qytetarëve nga Skivjani e specifikisht nga KF “Rilindja” në Skivjan, sikurse dhe nga vet skivjanasit e emigruar në botën e jashtme.
Në Kuvendin e Shoqatës u konstatua nga pjesmarrësit se fshati ynë ka kërkesa të ndryshme që duheshin plotësuar përsa i përket ngritjes së infrastrukturës së fshatit, prandaj edhe të gjithë kuvendarët ranë dakord që Shoqata të rinisë punën e saj me qëllim mbështetjen e projektve të ndyshme, kryesisht në infrastrukturë, në mënyrë që jeta e banorëve të përmirësohet në këtë drejtim.
Kuvendi e aprovoi Statutin, nxori Kryesinë e Shoqatës dhe komisionet e saj, hapi konton e Shoqates tek banka dhe kështu struktura e Shoqatës “Skivjani” e filloi punën e vet.
Shkelzen Fetahaj duke pranuar mirënjohjen nga Bashkim Kasumaj
-Zotni Kasumaj, cilat kanë qenë objektivat e Shoqatës “Skivjani” në kuvendin rifillues?
–Do ta them këtu se objektivi i parë i kryesisë së Shoqatës ka qënë që t’ i kontaktojmë, t’i gjejmë, ta bisedojmë me të gjithë mërgimtarët idenë e rifillimit të punës së Shoqates.
Për më tutje, objektiv i Shoqatës ka qenë që të ndihmohen të gjitha subjektet në Skivjan e të cilat për një arsye ose një tjeter nuk kanë mjaftueshëm buxhet për ekzekutimin (kryerjen/realizimin) e punëve të tyre të përditshme.
-Zonti Kasumaj, cili është numri i antarëve të Shoqatës “Skivjani” sot, aktualisht?
–Deri më sot Shoqata “Skivjani” numëron 180 antarë të rregullt dhe besojmë se do të kemi edhe shumë të tjerë në të ardhmen, por çfarë dua të them është se besimi i deleguar nga të gjithë këta antarë tek struktura drejtuese e Shoqatës dhe tek fondi i Shoqatës, e bënë kryesinë e Shoqatës serioze, të përgjegjshme, shumë transparente. Duhet shtuar menjiherë këtu se Shoqata e ka standard të veçantë punën e saj me dokumente dhe vetëm me to.
Vëllezërit Arsim dhe Arben Shoshi në Zvicër
-Zotni Kasumaj, çfarë keni bërë deri më sot në Skivjan pas rinisjes së punës së Shoqatës?
–Tani e kam pak të vështirë t’i numroj të gjitha punët tona edhe pse ka nji listë të veprimeve aktive të Shoqatës “Skivjani”, të veprimtarisë së saj, në këto dy vite të rinisjes së aktivitetit të saj.
Po e provoj t’i radhisë një nga një punët e kryera deri më sot:
–Ndihmë KF “Rilindja” në Skivjan. Pranverë, 2018
-Ndihmë në teknikë Qendrës së Mjekësisë Familjare (QMF-8) në Skivjan.
-Ndihmë në teknikë dhe rroba sportive për shkollën SHMU “Ukshin Miftari” në Skivjan.
-Ndërtimi i “Sheshit të Dëshmorve dhe Martirëve” në Skivjan, 2019.
–Organizimi i Akademisë Përkujtimore për Dëshmorët, 2019.
-Kontraktimi i punëtorit për mirëmbajtjen e “Sheshit të Dëshmorëve dhe Martirëve”, 2019
–Ndihmë për ngritjen e Lapidarit të Dëshmorëve, 2019.
–Ndihmë për të dyten herë Qendrës së Mjekësisë Familjare (QMF-8).
–Ndihmë për ShQipërinë, me rastin e Tërmetit të Nëntorit 2019.
–Organizimi i pritjes së Vitit të Ri 2019-2020 në “Sheshin e Dëshmorëve e Martirëve”, ndërtuar në Skivjan.
–Ndihmë financiare për KF “Rilindja” në Skivjan.
–Financimi i ndrresave për KF “Rilindja”.
–Ndihmë për Qendrën e Mjekësisë Familjare (QMF-8), materiale shpenzues, me rastin e Pandemisë “Covid-19”.
–Aktualisht ndërtimi i pjesës së dytë të Qendrës në Skivjan.
Shpresoj të mos kem harruar ndonjë punë tjetër në këtë rradhitje të kryer nga Shoqata jonë “Skivjani” për Skivjanin.
-Zotni Kasumaj, pse duhet t’iu besojnë mërgimtarët e Skivjanit Shoqatës tuaj “Skivjani”?
-Me të drejtë, ne duhet ta dimë në fillim se si ndërtohet ky besim dhe si delegohet po ashtu: Për më tutje, Shoqata “Skivjani” në thelb të veprimtarisë së saj e ka pasur dhe e ka në fakt ndertimin e këtij besimi, ndaj kemi deklaruar e këmbëngulim në maksimën tonë se besimi ndërtohet dhe ruhet vetëm me veprim, me angazhim, me kontribut konkret, e që në këtë rast është pagesa vjetore e antarësisë së Shoqatës e vendosur nga Kuvendi i saj apo edhe donacionet e tjera jashtë antarësisë që jipen nga qytetarët tanë në botën e jashtme, por edhe nga vet banorët e Skivjanit në Skivjan.
Shoqata “Skivjani” e vlerëson lart kontributin dhe angazhimin e secilit, qoftë në Skivjan, qoftë në Mërgatë, dhe këtë e bënë të njohur edhe nëpërmejt mjeteve të komunikimit masiv, si gazetat, televizionet e rrjetet sociale, sikurse edhe para Kuvendit të Shoqatës. Pra, ka tranparencë totale përkundrejt kontributeve të qytetarëve.
Ky është rrugëtimi ynë përsa i përket krijmit të besimit për qytetarët tanë kontributorë.
Kryesia e Shoqatës SKIVJANI
-Zotni Kasumaj, sa keni arritur t’a krijoni këtë besim tek antarësia e Shoqatës dhe tek qytetarët e tjerë skivjanas të mërguar në botën e jashtme?
–Për këtë ndoshta do të duhej pyetur anëtarët e Shoqatës, por ajo çfarë mund të them është kjo: përkushtimi, devotshmëria dhe angazhimi i tërë Kryesisë së Shoqatës e ka ndërtuar këtë besim, dhe do të ju japin gjithnjë shembullin e parë.
Shkëlzen Fetahaj, pronar i Firmës “SF Bau GmbH” në Gjermani është referencë besimi e Shoqatës “Skivjani”, kontributori më i madh në fondin e Shoqatës, me kontributin e tij prej 10.000 Euro për ndërtimin e “Sheshit të Dëshmorëve dhe Martirëve”, dëshmon më së miri se cili është besimi midis antarëve dhe strukturës drejtuese të Shoqates “Skivjani”.
Kemi edhe nji rast të dytë, këtu në Zvicërr, zotninë Arsen Shoshi – drejtor i investimeve në “Benedict Schule”, me vëllaun e tij- Arbenin, që po ashtu e kanë mbështetur fondin e Shoqatës me 4000 Franga e që është edhe nji dëshmi tjetër se struktura e Shoqatës është e besueshme.
Qindra burra, gra, djemë e vajza të Skivjanit kanë treguar besimin e nevojshëm te struktura e Shoqatës „Skivjani“ duke u bërë pjesë e saj e kontribues në fondin e saj.
–Zoti Kasumaj, cili ështe bashkëpunimi i Shoqatës „Skivjani“ me strukturat drejtuese në fshatin Skivjan?
-Shikoni, ne kemi vendosur komunikim korrekt me Këshillin Lokal në Skivjan, si strukturë legale e zgjedhur nga qytetarët e fshatit Skivjan. Kërkesat e arsyetuara me shkrim të përcjellura dhe me projektet e nevojshme, si dhe kohën e zbatimit të tyre, vijnë nga atje. Shoqata i shqyrton këto kërkesa dhe në bazë të sasisë së mjeteve finaciare që ka në dispozicion vendos nëse është i mundur financimi i projekteve të shtruara për realizim.
Deri më tani puna ka vajtur mirë, falë kontributeve të Mërgatës së Skivjanit, por edhe vet banorëve të fshatit Skivjan,
Shpresojmë fort se ky komunikim e bashkëpunim i yni do të jetë shembull edhe për fshatrat e tjera në Kosovë, sepse Kosova e ka një mërgatë të madhe dhe njerëzit mund t’a ndihmojnë shumë vendin e tyre nëse bëjnë organizimin e nevojshëm.
Takim pune Shoqata SKIVJANI
–Zotni Kasumaj, edhe çka ka mbetur pa u thënë?
-I nderuar! Ka mbetur shumçka pa u thënë, por unë dua që t’i falenderoi një nga një të gjithë anëtarët e Shoqatës tonë « Skivjani », të gjithë kontributorët e saj, si në Mërgim e po ashtu edhe në Vendlindje.
Sigurisht, në emër të Kryesisë së Shoqatës « SKIVJANI », une- si drejtues i saj, mund t’iu them se besimin që na keni deleguar ne si Kryesi e Shoqatës, pra si strukturë drejtuese e saj do ta menaxhojmë me përgjegjësi e seriozitet. Punët e mira për Skivjanin do të bëhen në vazhdimësi dhe ne si Kryesi kërkojmë që të bashkohen të gjithë në Shoqatën « Skivjani » dhe të kontribuojnë për shtëpinë tonë, që e ka emrin SKIVJAN. Ju faleminderit!
Eh… të gjetë e mira Nue Oroshi, si dëshmi po ta publikoj edhe këtë fotografi, si dëshmi, se syza s’ke, por kur merr në shenjë, se di a i vë, këte më së miri vet e di, por shenjën që e ke marrë në thumb(shënjestër) e ke qëllua mu aty ku duhet…
Komentet