QYTETI MATERIALIST- Poezi nga ROLAND GJOZA

August 31, 2023

është vështirë të jesh poet në këtë qytet materialist 

prej plutoni dhe hidrogjeni

është vështirë

të tallin

njerëzit e zarzavateve, djathit dhe mishit

gjithandej dëgjon lunch, dinner, breakfast

njeriu ka kohë që pështillet në mack donald’s

me qeska të kafta prej kanceri

mund të dëgjosh zogjtë që këndojnë përtej rrokaqiejve blu prej qielli

në drurët e parqeve

dhe të mbyllësh veshët prej alarmeve

një biondinkë të tregon zokthin

mishin trullosës të kofshëve

dhe ti duhet të kruash xhepat

se dashuria shitet si brekë dhe sutjena

asgjë s’ka mbetur pa dalë në treg

dhe libri i dostojevskit, balzakut, apo tolstoit

shitet te dyqanet e vjetërsirave

me cent

dhe të mendosh se krim e ndeshkim, xha gorioi

apo shekspiri

i lexon kacabuni, myku apo çimka

poet, mos na çaj dërrasa

ngri tulla

piq mish

shit akullore

laj banjo

pshurr dy shishe uiski

dhe pasi të kesh bërë dy punë 

pallo ndonjë të zezë 

apo aziatike sypickuar

digje natën me epsh të tërbuar

bëje hi në shtratin me njolla të dyshimta

dhe jepu para me grushte 

se ndryshe s’të vijnë

po ti vargun di

t’i gjesh rimë të përkryer

një muaj një aliteracion

apo një asonancë divine

dhe vargun e kristaltë

ia reciton bakusit

me një brokë verë

dhe një lavire

në qoshkat më të ndyra

bromp, perëndi

për paul valery-në!

nuk fle qyteti materialist

shko më mirë në paris

në pier lashez

ngjall poetët e vdekur

dhe po s’pate forcë ta bësh këtë gjë

kthehu në qytetin materialist

që s’fle

dhe ëndrra nuk sheh!

 

• twitter

  Follow
• facebook
• linkedin

Fjalë kyçe: ROLAND GJOZA