Racion beteje

Për të pirë ujë të rëndë shkretëtire
për të thithur ajër të pastër në fluturim avionësh
për të veshur një uniformë dhe për ca pushime
për të rrahur të rrahurit,
për të zbritur në jetën prej nga kemi prejardhjen,
për t’u ngritur në ngritjen e sapodukur,
për të humbur humbjet e humbura,
dhe për t’i gjetur të gjithë në një goditje,
dhe për të mos humbur më nga lëngjet tona,
por aspak për të dhuruar para apo gjak,
pasi bota qenka e mbushur me hajdutë
dhe ju nuk jeni në anën e tyre,
por të presim për të ardhmen me sy hapur,
tani, Avidan David.
Që po e dënon veten në harresë
Por që do ta kujtosh përsëri,
në dy mijë vjetët e tjerë,
kur do ngrihesh i dobët nga vdekja
me sy të ngjitur nga gjumi,
dhe kur do pish ujë të lehtë tani,
dhe do marrësh frymë lirshëm
në një armadë hapësire të largët,
dhe do shikosh jetën të bukur dhe të zhveshur
nga mungesa e rendit dhe ligjit,
dhe pastaj, qetë do të shkëmbesh
disa fjalë me ta, në gjuhën e tyre.

Nje lutje zemër me zemër

Zot, Zoti ynë, ti e dije,
nuk dinim asgjë,
na bëj një mrekulli tani, që të dimë atë që dinit,
çdo gjë që do të dini, gjithçka do të mendoni,
gjithçka që do të ndjeni,
na bëj një mrekulli tani,
që të mund të bëjmë mrekulli,
për veten tonë dhe për të tjerët, dhe për Zotin,
Zotin tonë,
dhe mos i kufizoni mundësitë tona, Zoti Zot,
më shumë se sa kufizuat mundësitë tuaja,
dhe na jep botën tonë të vogël
që ta krijojmë për gjashtë ditë,
dhe të mos pushojmë në ditën e shtatë
më shumë se një e shtatë e ditës,
dhe mos na mëshiro o, Zoti ynë!
Ki mëshirë për të vegjlit dhe budallenjtë,
mëshirë për budallenjtë e kombeve,
dhe na jep forcë të jemi vetvetja
Zoti Zot ynë, që e dinte, jo ti,
Zoti Zot, ai që dëgjoi, apo jo.
Zoti Zot ynë ti je i vetmi,
dhe Zoti, Perëndia ynë, është Zoti, Perëndia ynë
prandaj na jep forcë të mos dorëzohemi,
dhe për të mos ngjallur keqardhje nëse nuk është e nevojshme
edhe nëse duhet Zot, sepse nuk ka nevojë,
Zoti Zot ynë që s’kishte keqardhje, po ti
Zot, Zoti ynë, që nuk do të të vijë keq, do të të vijë keq,
na jep një zemër të fortë dhe një mendje të hapur
dhe mos mendo shumë për ne.
Lum ti Zot krijues i njerëzimit,
ti nuk do të pushosh dhe nuk do të flesh Zot i ushtrive,
lum ti Zot, gjithnjë vigjilent,
lum ti Zot Krijues i njerëzimit sipas shëmbëlltyrës së tij,
i bekuar je Zoti im i bekuar nga të mirat,
dhe goja e bekuar do të bekojë dhe do të thotë: Amin!

Mikrofilmi

Gjithçka është në miniaturë, si mikrofilm.
Dhe në orën e mundësisë – e zgjeruar.
Kjo mund të kishte funksionuar edhe për ne.
Bota është e mbushur me krijesa shumë të mëdha
dhe jo gjithmonë të dobishme, dhe jo gjithmonë të nevojshme.
Çfarë është kaq e keqe për miniaturizimin e njerëzve dhe sendeve të tyre,
apo zmadhimit në orën e domosdoshmërisë sonë?
Mbani ato në mendje, duke zënë gjithë hapësirën.
Mbani në mend që të kërcejnë drejt koshit.
Mbani parasysh ato, pajisjet dhe objektet e tyre.
Por mbani parasysh edhe ato të voglat, deri në kohën e duhur.
Ne nuk kemi fuqi mendore që,
të zvogëlohet dhe në të njëjtën kohë të besojë
se do të rritemi në orën e nevojës.
Kemi frikë se nuk do të kthehemi nga udhëtimi
drejt miniaturizimit.
Ne duam të ruajmë territorin tonë
për t’a përdorur dhe si një zgjidhje të veçantë.
Dhe kështu, nuk ka asnjë të ardhme të vogël për njerëzimin,
asnjë mikro-e ardhme për njerëzimin, i cili dyshon.
Njerëzit nuk kanë aftësi të rrallë,
ata kontraktohen dhe dinë të sulmojnë kur të vijë koha.

Duhet urgjent t’i jap vetes një mundësi

Më duhet urgjentisht t’i jap vetes mundësi shtesë tani,
i lej rastet e mëparshme që janë zbatuar,
eci drejt mundësive të reja inovative, mundësive të hapura.
Në një fazë të caktuar,
unë ndalova së furnizuari
këtë nevojë jetike për veten time.
Mbaj mend vetëm dërgesat e mëparshme,
të mëdha dhe të bollshme.
Dhe pafajësisht mendova se,
rezerva e mundësive, nuk do të mbaronte kurrë.
Nuk mendoja për veten time
në koncepte industriale konvencionale,
dhe kështu kam furnizuar lëndën e parë,
dhe planet e prodhimit në të njëjtën kohë.
Tani fillon dorëzimi – një…, dy…, tre….
Në trena dhe aeroplanë dhe anije mallrash
dhe kamionë gjysmë rimorkio.
Unë e furnizoj veten me mundësi shtesë,
që nuk do të mbarojnë aq shpejt.
Unë hap dyert e fshehura për veten time
dhe kaloj nëpër to.
I sinjalizoj opsionet e reja
që të më arrijnë me shpejtësi rekord.
Më duhet urgjentisht
t’i jap vetes mundësi shtesë tani,
Mundësitë e mëparshme,
pak a shumë u përdorën më herët.
Shkrimi im rrjedh
dhe unë përballoj pothuajse çdo sfidë,
por kjo nuk është ajo që kërkoj,
po kërkoj mundësi të reja.
Do t’i gjej, mos u shqetësoni, do t’i gjej.
Më presin në pragun tim, më presin.
Ata dinë gjithçka që duhet për mua
– ata i kanë të gjitha të dhënat.
Ata funksionojnë sipas të dhënave që kanë
dhe sipas informacioneve thelbësore.
Ata më kërkojnë mua, ashtu siç i kërkoj unë,
sepse unë jam mundësia e tyre,
ashtu siç janë ata mundësitë e mia.