Një ekran i madh në një qendër tregtare në Pekin ka transmetuar takimin virtual mes presidentit kinez, Xi Jingping dhe atij rus, Vladimir Putin më 15 dhjetor 2021.
Reid Standish
Sa shumë gjëra mund të ndryshojnë për një vit.
Duke e konsideruar veten fituese në aspektin e menaxhimit të pandemisë brenda kufijve, Kina ka shënuar fitore gjeopolitike duke nënshkruar marrëveshje masive për tregti me Bashkimin Evropian në dhjetor të vitit 2020, e cila ka dërguar mesazh të fuqishëm te administrata, atëbotë në ardhje, e presidentit amerikan, Joe Biden.
Mirëpo viti 2021 ka rezervuar plane tjera për Pekinin.
Marrëveshja për investime ka mbetur anash pas valës së sanksioneve që Kina dhe BE-ja kanë aplikuar ndaj njëra-tjetrës, për shkak të abuzimeve që u bën Pekini ujgurëve dhe minoriteteve tjera në provincën perëndimore, Ksinjiang.
Prej atëherë, Tajvani ka përmirësuar lidhjet me Evropën.
Si rezultat, ministri i Jashtëm tajvanez, Joseph Wu ka realizuar një turne në disa shtete të Evropës Qendrore në muajin tetor.
Lituania, vend i vogël baltik me 2.7 milionë banorë, ka qenë po ashtu në qendër të lidhjes kinezo-evropiane.
Ky shtet është tërhequr nga një format diplomatik i udhëhequr nga Pekini në muajin shkurt dhe më pas ka zgjeruar lidhjet me Taipein.
Pekini është përgjigjur me propagandë, sanksione ekonomike dhe mosmarrëveshje diplomatike, që e kanë bërë Vilniusin të largojë ambasadën nga Pekini më 15 dhjetor.
Ndërkohë që Evropa ende nuk ka një plan të qartë si të veprojë kundrejt Kinës, zhvillimet e vitit 2021 kanë forcuar qëndrimet e zyrtarëve dhe qeverive evropiane që të kërkojnë qasje më të ashpër ndaj Pekinit.
Gjithë ky episod përfaqëson një mori të mundësive diplomatike dhe gabimeve strategjike, që kanë definuar politikën kineze nga Evropa Qendrore e deri të Azia Jugore përgjatë vitit 2021.
Më 2022, Kina pritet të vazhdojë synimet për të rritur ndikimin në Euroazi.
Tensionet mes Rusisë dhe Perëndimit kanë ndihmuar në krijim të marrëdhënieve edhe më të ngrohta në mes të Kremlinit dhe Pekinit, si dhe largimi kaotik i Shteteve të Bashkuara nga Afganistani, që ka rezultuar me kthim të talibanëve në pushtet, ka hapur derën për mundësi, por edhe për rreziqe në të njëjtën kohë.
Viti 2022 pritet të sjellë edhe zhvillime të rëndësishme në historinë moderne të Kinës, pasi presidenti, Xi Jinping pritet t’iu japë fund mandateve dhe të udhëheqë i vetëm, pa kufizime.
Ndonëse në horizont shihen një mori zhvillimesh, më poshtë rendisim pesë gjëra që duhet vëzhguar teksa Kina thellon ndikimin në Euroazi.
Shtrirja e Kinës në fushën e sigurisë
Shqetësimet për sigurinë kufitare, grupet ekstremiste dhe sigurinë e personelit kinez në Azinë Qendrore dhe atë Jugore, janë rritur më 2021, pas marrjes së pushtetit nga ana e talibanëve në Afganistan dhe pas disa sulmeve ndaj punëtorëve kinezë në Pakistan.
Pekini ka qenë i shqetësuar për kohë të gjatë rreth terrorizmit në atë rajon, sidomos për grupet ekstremiste ujgure, andaj edhe ka krijuar marrëdhënie për siguri me të gjithë fqinjët – nga qeveritë e Azisë Qendrore e deri te talibanët – të cilat lidhin aparatin e brendshëm të sigurisë së Kinës me homologët e huaj.
“Deri më tani (Pekini) ka treguar se çështjet e sigurisë kombëtare i lidh ngushtë me gjërat që frikësohet se mund të ndikojnë drejtpërdrejt në Kinë”, ka thënë për Radion Evropa e Lirë, Raffaello Pantucci, hulumtues i lartë në Institutin Mbretëror për Shërbime të Bashkuara, me bazë në Londër.
Shumë prej këtyre bashkëpunimeve kanë vazhduar të rriten më 2021.
Në muajin tetor është bërë e ditur se Kina do të financojë dhe do të ndërtojë një bazë policore në Taxhikistan për personelin taxhik dhe një hulumtim i Radios Evropa e Lirë ka treguar se prezenca kineze në këtë bazë, ashtu sikurse në kufirin afgano-taxhik, vazhdon të rritet, pasi edhe personeli kinez patrullon në atë zonë.
“Kina ka treguar se dëshiron të fokusohet në ndërtim të marrëdhënieve (me qeveritë lokale) për të adresuar shqetësimet për sigurinë”, ka thënë Pantucci.
“Pyetja e madhe është nëse shënjestrimi i madh i interesave kineze, e bën Pekinin të mendojë se duhet të ketë tjetër lloj prezence në këto zona”.
Ndërkohë, lidhjet aktuale pritet të zgjerohen në fushën e zbatimit të ligjit dhe agjencive të sigurisë më 2022.
Pekini vazhdon të investojë në trajnim të disa vendeve fqinje dhe Kina është raportuar të ketë nënshkruar 59 traktate për ekstradim me shtetet e huaja në vjetët e fundit.
Një epokë e re për Pekinin dhe Moskën?
Presidenti kinez, Xi Jinping dhe ai rus, Vladimir Putin kanë përshëndetur lidhjet e tyre të ngushta më 15 dhjetor, gjatë një bisede virtuale 90-minutëshe, përmes së cilës kanë tentuar të shfaqin një front të përbashkët në kohën e rritjes së presionit të Perëndimit ndaj të dyja vendeve.
Moska dhe Pekini nuk janë zyrtarisht aleatë, mirëpo gjatë bisedës, Putin ka thënë se “modeli i ri i bashkëpunimit mes shteteve tona është krijuar mbi parimin e mosndërhyrjes në çështjet e brendshme dhe në respektimin e interesave të njëri-tjetrit”, derisa Xi e ka falënderuar homologun e tij për “mbështetje të fuqishme në përpjekjet e Kinës për të mbrojtur interesat ndërkombëtarë”.
Lidhjet e tyre thellohen edhe më shumë, ashtu sikurse edhe dallimet me Shtetet e Bashkuara.
Rusia dhe Kina madje kanë kryer stërvitje të përbashkëta ushtarake dhe i kanë ofruar njëra-tjetrës mbështetje për një mori çështjesh.
Putin ka kritikuar paktin AUKUS (i nënshkruar nga Australia, Shtetet e Bashkuara dhe Britania) derisa Xi ka mbështetur kërkesën e Moskës që të ketë garanci se Perëndimi do të kufizojë ndikimin rreth vendeve të ish-Bashkimit Sovjetik.
“Ato duket se janë gjithmonë e më afër njëra-tjetrës dhe ndonëse nuk dëshirojnë të zyrtarizojnë një aleancë, ato kanë gatishmëri për të ndihmuar palën tjetër në çështjet që nuk i prekin vetë ato drejtpërdrejt”, ka thënë Pantucci.
Mbetet të shihet sa e fortë do të jetë kjo marrëveshje, sidomos në kohën kur Rusia e sheh me ankth zgjerimin e Kinës në fushën e sigurisë dhe atë politike në Azinë Qendrore.
Por meqë tensionet vetëm pritet të rriten me Perëndimin më 2022, pritet që Putini dhe Xi të mbështeten te njëri-tjetri edhe më shumë në të ardhmen.
“Jemi duke parë transformimin e marrëdhënies në kohë reale”, ka thënë Pantucci.
“Neve na duhet të përditësojmë mënyrën e të menduarit, ndërkohë që kjo dinamikë vazhdon të ndryshojë dhe potencialisht të bëhet më e qëndrueshme”.
Përsosja e Iniciativës Brezi dhe Rruga
Në më pak se 10 vjet, Iniciativa Brezi dhe Rruga e ka pozicionuar Kinën në qendër të sistemit ndërkombëtar përmes urave dhe linjave të reja hekurudhore, kabllove me fibra optikë dhe rrjeteve 5G, më pas gazsjellësve dhe porteve që kanë ndihmuar në rritjen e ndikimit financiar, teknologjik dhe politik të Pekinit përmes qindra miliarda dollarëve investime në projekte nga Amerika Latine në Azinë Juglindore.
Mirëpo ky projekt është përcjellë edhe me telashe, duke përfshirë shqetësime për borxhe të lidhura me projekte kineze, më pas dyshime për korrupsion, ndërtime të dobëta, trajtim të keq të punëtorëve dhe moskujdes për ambientin.
Nivelet e investimeve janë ulur dukshëm prej vitit 2016 dhe Iniciativa Brezi dhe Rruga ka nisur të fokusohet në fusha të reja, përfshirë artin dhe kulturën, sistemet e pagesave elektronike dhe satelitë.
Kjo gjë ka hapur rrugën për iniciativa tjera konkurruese nga Japonia, Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian.
“Nga aspekti i dizajnit, projekti duket abstrakt dhe i paqartë. Secili sipërmarrës kinez ka mundur të krijojë një projekt që të mund të bëhej më pas pjesë e Iniciativës Brezi dhe Rruga”, ka thënë për Radion Evropa e Lirë, Niva Yau, hulumtuese e lartë në akademinë e Organizatës për Siguri dhe Bashkëpunim në Evropë (OSCE) në Bishkek.
“Nuk duhet ta mendojmë si një gjë të vetme, pasi është diçka që po ndryshon vazhdimisht dhe ka të bëjë me Kinën, e cila po rrit ndikimin në të gjitha aspektet në nivel global”.
Më 2022 ky projekt i rëndësishëm për presidentin kinez pritet të vazhdojë rritjen dhe Yau ka thënë se ai veçse ka nisur të zgjerohet përmes ndihmave mjekësore, eksportit të kulturës kineze dhe krijimit të vendeve lokale të punës, në vend të fitores në nivel të elitave politike.
“Iniciativa Brezi dhe Rruga është duke shënjestruar publikun secilën herë e më shumë. Natyrisht, kjo gjë nuk është gjithmonë efektive, mirëpo nuk ka edhe shumë rëndësi tani për tani”, ka thënë ajo.
“Nëse ata vazhdojnë të investojnë në fuqi të buta, kjo gjë do të ketë rezultatet e veta”.
“Ujqit luftarakë” do të vazhdojnë të jenë aktivë
Ndërkohë që Iniciativa Brezi dhe Rruga vazhdon të shtrihet në fusha të reja me qëllim të rritjes së ndikimit të Kinës, Pekini do të përballet me pikëpamje negative për shtetin kinez, i cili ka dëmtuar imazhin në vjetët e fundit.
Një sondazh i kryer nga Instituti Pew në muajin qershor, kryesisht në vendet e Perëndimit, ka gjetur se pikëpamjet jo të favorshme për Kinën kanë prekur nivele tejet të larta, pasi vetëm në Greqi dhe Singapor, pjesa më e madhe e respodentëve kanë shfaqur pikëpamje të mira për politikat e Kinës.
“Është e pamohueshme se imazhi i Kinës nuk është në gjendje të mirë dhe duket se nuk do të jetë i qëndrueshëm edhe për një kohë”, ka thënë për Radion Evropa e Lirë, Charles Dunst, hulumtues në Qendrën për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare.
Diplomacia me koronavirus e Kinës, e cila ka shënuar disa fitore të vogla në fillim të pandemisë në shtetet si Serbia dhe Italia, është zbehur tash e një kohë.
Të ashtuquajturit “ujqit luftarakë” të diplomacisë, të cilët kanë miratuar një stil agresiv të shënjestrimit të qeverive, kompanive dhe individëve që kanë kritikuar Kinën, do të vazhdojnë të jenë aktivë përmes kërcënimeve për të ndalur ndihmat apo qasjen në vaksina.
Nëse dikush ka përhapur dezinformata për origjinën e koronavirusit, Pekini është përgjigjur me kufizime dhe tarifa.
Shembull në Australi, Kina ka marrë masa ndaj disa prej eksporteve kyçe, pasi Kanberra ka kërkuar që të hetohet origjina e koronavirusit.
“Shtetet në gjithë botën janë të shqetësuara për gatishmërinë e Pekinit që të krijojë marrëdhënie ekonomike për qëllime politike”, ka thënë ai.
“Vështirë se do ta shohim ndryshim të qasjes së Kinës më 2022, marrë parasysh qëllimet e presidentit Xi për politikë të jashtme dhe nacionalizëm kinez”.
Kufizimet në tregti për shkak të pandemisë
Kina është një prej vendeve të vetme në botë që vazhdon të zbatojë strategjinë “zero raste me koronavirus”, dhe me raste mbyll gjithçka nëse raportohet një rast i vetëm infektimi.
Tani me përhapjen e variantit Omicron të koronavirusit, kjo strategji do të gjejë sërish zbatim.
Ky është lajm i keq për disa vende të Azisë Qendrore, të cilat varen nga tregtia kufitare me Kinën.
“Kina dhe Azia Qendrore do të përballen me shumë vështirësi në marrëdhëniet tregtare, jo vetëm në vitin 2022 por edhe në të ardhmen, varësisht në kahjen që merr pandemia”, ka thënë për Radion Evropa e Lirë, Temur Umarov, ekspert për Kinën në Qendrën Carnegie në Moskë.
Pjesa më e madhe e tregtisë kineze me rajonin është e fokusuar në burime natyrore, sidomos në naftë dhe gaz, mirëpo presioni në tregtinë e mallrave dhe kufizimet për pandeminë, e kanë përzier këtë situatë me elemente politike.
Qeveria e Kirgizisë ka thënë se rikthimi i tregtisë në nivele para pandemisë është çështje me prioritet dhe zyrtarë nga Bishkeku kanë zhvilluar bisedime me homologët kinezë dhe madje disa prej tyre kanë propozuar edhe sisteme të reja, në përputhje me rregulloret kineze për pandeminë.
Ndërkohë që variantet e reja të koronavirusit vazhdojnë të shtohen, Umarov ka thënë se qasjet e reja janë mundësitë e vetme të qeverive lokale për t’i negociuar në tavolinë.
“Natyrisht se kjo gjë do ta zemërojë Azinë Qendrore”, ka thënë ai, “por në të njëjtën kohë, atyre iu duhet Kina në aspektin ekonomik dhe për këtë arsye ata duhet të marrin masa dhe të negociojnë çfarë mund të bëjnë lidhur me trafikun kufitar”.
Këtë e deklaroi presidenti Xi Jinping pas takimit në Pekin me Sekretarin e Shtetit të Uashingtonit, Antony Blinken.
“Bota është mjaft e madhe që Kina dhe Shtetet e Bashkuara të zhvillohen dhe të përparojnë”, të dy vendet duhet të jenë partnerë dhe jo rivalë, sipas Xi Jinping.
VOAL- Presidenti kinez priti këtë të premte në Pekin Sekretarin e Shtetit Antony Blinken, i cili është në udhëtimin e tij të dytë në Kinë në më pak se një vit.
Xi tha se që nga fundi i vitit 2023, “është bërë përparim”. Përpjekja e vazhdueshme për afrim, megjithatë, nuk fshin “problemet e shumta që ende duhet të zgjidhen”. Sipas Xi, “përpjekjet shtesë janë ende të mundshme”. Nëse Uashingtoni “është në gjendje të miratojë një vizion pozitiv të zhvillimit kinez (…) marrëdhëniet dypalëshe do të jenë vërtet në gjendje të stabilizohen, përmirësohen dhe përparojnë”. Megjithatë, më parë, në një takim kokë më kokë që zgjati pesë orë e gjysmë, Ministri i Jashtëm Wang Yi kishte paralajmëruar Blinken se përkundrazi, nëse presioni i Uashingtonit ndaj Pekinit do të vazhdonte, kjo “mund të shkaktojë një përkeqësim të marrëdhënieve”. .
Para takimit, Blinken kishte evokuar çështjet e mprehta në të cilat dy fuqitë e mëdha ekonomike botërore kanë dallime: nga konflikti ruso-ukrainas, në Tajvan, nëpërmjet Detit të Kinës Jugore dhe tregtisë (nga teprica e eksporteve kineze në Shtetet e Bashkuara në kufizimet e vendosura nga Shtetet e Bashkuara për eksportet teknologjike në Kinë). Këtyre, së fundmi, iu shtua edhe çështja e TikTok, aplikacioni që Shtetet e Bashkuara e akuzojnë për mbledhjen e të dhënave të qindra miliona përdoruesve dhe të cilin kërcënojnë ta ndalojnë nëse kompania pronare, Bytedance kineze, nuk pranon ta japë. atë lart.
Në veçanti, në konferencën për shtyp pas samitit, Blinken iu kthye furnizimeve kineze në Rusi, me të cilat lidhjet janë forcuar që nga fillimi i luftës në Ukrainë. Këto nuk janë armë, por komponentë dhe materiale që ende mund të nxisin përpjekjet e luftës ruse, nga makinat tek elektronika e deri te nitroceluloza. Megjithatë, kur u pyet nëse Uashingtoni mund të vendosë të sanksionojë Pekinin, Blinken nuk u përgjigj. rsi-eb
Votimi për një rezolutë për Srebrenicën është shtyrë nuk do të zhvillohet më 2 maj, tha ambasadori i Bosnje e Hercegovinës në Kombet e Bashkuara, Zllatko Lagumxhija për televizonin N1.
“Në këtë moment, ne e dimë që seanca nuk do të mbahet më 2 maj, pasi sot po e dërgojmë tekstin e rezolutës për rishikim për të parë nëse shtetet e OKB-së kanë propozime të tjera për tekstin. Asambleja e Përgjithshme me gjasë do të mblidhet pas 6 majit, varësisht nga orari i seancave, por këtë do ta dimë të martën”, tha ai.
Siç tha ambasadori, misioni i Bosnje e Hercegovinës në OKB do të marrë pjesë në këtë diskutim në mënyrë që t’iu shpjegohet më mirë teksti i rezolutës të gjitha shteteve që kanë paqartësi.
Në selinë e OKB-së në Nju Jork po mbahen konsultime joformale për draft-rezolutën e cila parasheh shpalljen e 11 korrikut si Ditën Ndërkombëtare të Kujtimit të Gjenocidit në Srebrenicë.
Siç është njoftuar në ueb-faqen e OKB-së, konsultimet mbi draftin e rezolutës janë thirrur nga misionet e përhershme të Gjermanisë dhe Ruandës, së bashku me misionet e Shqipërisë, Bosnje e Hercegovinës, Kilit, Finlandës, Francës, Irlandës, Italisë, Jordanisë, Holandës, Lihtenshtajnit, Malajzisë, Zelandës së Re, Sllovenisë, Turqisë dhe Shteteve të Bashkuara.
Në draft-rezolutë, në të cilën më herët ka pasur qasje Radio Evropa e Lirë, veç tjerash kërkohet që të dënohet çdo mohim të gjenocidit në Srebrenicë dhe veprimet që madhërojnë të dënuarit për krime lufte, përfshirë ata që janë përgjigjës për gjenocidin në Srebrenicë.
Më 2007, Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë e karakterizoi krimin në Srebrenicë si gjenocid, në të cilin u vranë më shumë se 8.000 burra dhe djem boshnjakë më 1995 nga Ushtria e Republikës Sërpska.
Deri më tani, më shumë se 50 persona janë dënuar me mbi 700 vjet burgim për gjencodin dhe krime të tjera të kryera në Srebrenicë. REL
Drejtësia iraniane ka konfirmuar dënimin me vdekje për reperin Toomaj Salehi
VOAL- Gjyqtarët iranianë nuk ndryshojnë mendje dhe përsërisin se artisti i ri do të marrë dënimin me vdekje, duke specifikuar megjithatë se vendimi i jep të drejtën e “uljes së dënimit”.
Drejtësia iraniane ka konfirmuar dënimin me vdekje të reperit të njohur iranian Toomaj Salehi, por shtoi se ai ka të drejtë për ulje të dënimit. Avokati i Salehi-t, Amir Raisian, tha se një gjykatë revolucionare iraniane e kishte dënuar me vdekje klientin e tij për akuzat që lidhen me trazirat e viteve 2022-2023.
Salehi u arrestua në tetor 2022 pasi bëri deklarata publike në mbështetje të protestave kombëtare, të shkaktuara nga vdekja në paraburgim e policisë morale të Teheranit të Mahsa Amini, një kurdo-iraniane 22-vjeçare e arrestuar për mbajtje “në mënyrë të pahijshme” të hixhabit.
Departamenti për media i gjyqësorit të enjten konfirmoi dënimin me vdekje të Salehit për akuzat për korrupsion, duke shtuar se vendimi i jep Salehi një ulje të dënimit për “shprehje pendimi dhe bashkëpunim me autoritetet” ai ka njëzet ditë për të ankimuar në Gjykatën Supreme. rsi-eb
Gjykata e qytetit të Syktyvkar në Rusi lëshoi një urdhër-arrest për kampionin botëror të shahut dhe bashkëthemeluesin e Forumit Rusia e Lirë (FRF), Garry Kasparov, së bashku me disa aktivistë të tjerë, të cilët akuzohen për krijimin e një “komuniteti terrorist” dhe financim të “veprimtarive terroriste” dhe për “nxitjen e terrorizmit publikisht.
Lajmi u raportua nga mediat ruse dhe ukrainase. Raportohet se u arrestuan gjithashtu aktivistja Yevgeniya Chirikova, ish-drejtori ekzekutiv i Lëvizjes Ruse të Solidaritetit Ivan Tyutrin dhe ish-deputeti Genadi Gudkov. Një çështje penale është hapur në Republikën e Komit, sipas burimeve në Shërbimin Federal të Sigurisë Ruse (FSB).
Kasparov u largua nga Rusia në vitin 2013 dhe aktualisht jeton në Nju Jork. Ai bashkëthemeloi FRF së bashku me aktivistin Ivan Tyutrin në vitin 2016. Forumi prezantohet si një alternativë intelektuale ndaj regjimit aktual politik në Rusi. Në fillim të këtij viti Kasparov u shtua nga Moska në listën e “terroristëve dhe ekstremistëve”. (BalkanWeb)
Dëshmitarë raportuan për një zjarr në një rafineri nafte në Smolensk, Rusi, 24 prill 2024.
Dronët ukrainas i kanë goditur objektet e energjisë dhe karburantit në rajonin rus Smolensk, duke ua vënë zjarrin atyre, tha të mërkurën guvernatori rajonal Vasily Anokhin.
“Rajoni ynë është duke u përballur me sulme nga dronët ukrainas përsëri”, shkroi Anokhin në Telegram.
Ai tha se nuk ka viktima dhe se ekipet e shpëtimit po punojnë për ta shuar zjarrin në Smolensk dhe në rrethinat e Yartsevos.
Presidenti ukrainas, Volodymyr Zelensky (majtas) dhe presidenti amerikan, Joe Biden. Fotografi nga arkivi.
Kanali YE Astra në Telegram e publikoi një video të xhiruar nga dëshmitarët, e cila shfaq një zjarr të madh në një rafineri.
Në javët e fundit, Ukraina ka kryer sulme në rafineritë ruse të naftës dhe në ndërtesat e tjera industriale duke përdorur dronë me rreze të gjata veprimi.
Një sulm më 17 mars i kishte për cak dhjetëra rafineri ruse të naftës, që raportohet se përbënin rreth 12 për qind të kapacitetit të Rusisë për përpunimin e naftës.
Sulmi i së mërkurës vjen një ditë pasi Senati amerikan e miratoi një paketë të shumëpritur me ndihmë ushtarake për Ukrainën, në vlerë rreth 60 miliardë euro.REL
Zëvendësministri i Mbrojtjes i Rusisë, Timur Ivanov, është arrestuar nën dyshimin për marrje ryshfeti, njoftoi Komiteti Hetues rus më 23 prill.
Komiteti njoftoi për arrestimin e Ivanovit në Telegram, por nuk dha hollësi të tjera.
Por 49-vjeçari kishte qenë cak i një hetimi të publikuar në dhjetor 2022 nga Fondacioni Kundër Korrupsionit i Alexei Navalnyt (FBK).
Sipas FBK-së, Ivanovi i kishte udhëhequr dhe kishte përfituar nga projektet e ndërtimit në qytetin ukrainas Mariupol, i cili u shkatërrua pothuajse tërësisht nga forcat ruse në muajt e parë të pushtimit të plotë të Ukrainës nga Rusia.
Hetimi gjeti se Ivanovi dhe bashkëshortja e tij, Svetlana, i shpenzuam më shumë se një milion euro për pushime, në qira për vila dhe jahte, dhe për blerjen e stolive dhe rrobave. Ai gjithashtu gjeti se faturat personale të gruas së Ivanovit ishin paguar nga një kompani e lidhur me rindërtimin në Mariupol.
Sipas FBK-së, e cila është ndaluar në Rusi për gjoja ekstremizëm, zëvendësministri u shkurorëzua nga bashkëshortja në mënyrë që ajo t’i shmangte sanksionet e Bashkimit Evropian.
“Sot është një ditë e mirë”, tha Maria Pevchikh, e cila e udhëhoqi hetimin në FBK.
“Njeriu i përfshirë në hetimin tonë u ndalua nën dyshimin për ryshfet. Në folëm për jetën luksoze të zëvendësministrit të Mbrojtjes Timur Ivanov në vitin 2022”, shkroi ajo në X.
Ivanov ishte emëruar zëvendësministër i Mbrojtjes me urdhër presidencial në maj 2016.
Ai është i sanksionuar nga Shtetet e Bashkuara, Bashkimi Evropian, Britania e Madhe dhe Kanadaja. Revista Forbes e kishte shpallur Ivanovin si njërin nga burrat më të pasur në strukturat ruse të sigurisë. REL
Rishi Sunak ka dhënë një paralajmërim të frikshëm duke thënë se Vladimir Putini nuk do të ndalet në kufirin me Poloninë nëse despoti mund të mposht Ukrainën në luftë.
Dhe ndërsa Perëndimi po shkon drejt një përballjeje bërthamore, shkruan The Sun, varka me armë, raketa vdekjeprurëse dhe automjete të blinduara do të dërgohen për të zmbrapsur Vladin – përmes këstit më të madh të ndihmës ushtarake të Britanisë për Ukrainën.
Kryeministri do të shpallë sot paketën prej 500 milionë funtesh për përpjekjet luftarake të presidentit Volodymyr Zelensky.
Financimi i menjëhershëm është të mbështesë “aftësitë me prioritet më të lartë”, ka thënë një zëdhënës i Downing Street.
Duke përfshirë municione të tjera, mbrojtjen ajrore dhe dronët, rritja e parave do ta çojë mbështetjen e Mbretërisë së Bashkuar për Kievin në 3 miliardë funte këtë vit financiar.
Sunak thuhet se më pas do të shkojë në Poloni dhe Gjermani për bisedime urgjente për sigurinë, ku do të paralajmërojë se Rusia do të pushtojë NATO-n nëse nuk ndalet.
Kryeministri britanik gjithashtu planifikon të diskutojë luftën në Ukrainë me Sekretarin e Përgjithshëm të NATO-s, Jens Stoltenberg.
Ai më vonë do të takohet me kryeministrin polak Donald Tusk në Varshavë.
Përpara udhëtimit të tij dy-ditor, Rishi Sunak tha mbrëmë: “Mbrojtja e Ukrainës kundër ambicieve brutale të Rusisë është jetike për sigurinë tonë dhe për të gjithë Evropën”.
“Nëse Putini lejohet të ketë sukses në këtë luftë agresioni, ai nuk do të ndalet në kufirin polak”.
Zoti Sunak ka qenë nën presion për të rritur në mënyrë dramatike buxhetin e mbrojtjes së Britanisë në 2.5 për qind të PBB-së.
Dhe ndërkohë është raportuar se Britania e Madhe do të rrisë shpenzimet e mbrojtjes në 2.5% të të ardhurave kombëtare deri në vitin 2030.
Ky lajm, siç raportojnë mediat britanike, përcjell Telegrafi, pritet të bëhet i ditur nga kryeministri në atë që po vlerësohet si një forcim i politikës ushtarake në një kohë kërcënimesh në rritje.
Rritja e pritshme është më pak ambicioze sesa disa thonë se është e nevojshme – por do të thotë dhjetëra miliarda funte shtesë për forcat e armatosura gjatë gjashtë viteve të ardhshme. sn
Forca ruse kanë filluan të tërhiqen nga rajoni Nagorno-Karabak i Azerbajxhanit, ku kanë qenë të vendosura si trupa paqeruajtëse prej përfundimit të një lufte më 2020, njoftuan zyrtarët e të dyjave vendeve të martën.
Gjatë një konference me gazetarë, zëdhënësi i Kremlinit Dmitry Peskov i konfirmoi raportimet për tërheqjen e trupave ruse, por nuk dha hollësi të tjera.
Hikmet Hajiyev, shefi i administratës presidenciale të Azerbajxhanit për politikë të jashtme, e konfirmoi tërheqjen e trupave ruse gjithashtu, duke thënë se u bë me pajtim dypalësh të të dyja vendeve.
Hajiyev nuk tregoi pse po tërhiqeshin forcat ruse, por prania e tyre ka qenë e panevojshme duke qenë se Azerbajxhani e mori nën kontroll të plotë këtë rajon vitin e kaluar.
Rajoni Nagorno-Karabak ka qenë nën kontrollin e armenëve etnikë deri në luftën e vitit 2020, pas të cilës Azerbajxhani mori nën kontroll pjesë të rajonit.
Ajo luftë përfundoi me një armëpushim të ndërmjetësuar nga Rusia, sipas të cilës u vendosën rreth 2.000 trupa paqeruajtëse në pjesët e Karabakut që mbaheshin ende nga armenët. Detyrat e tyre ishin të siguronin kalime paqësore në rrugën e vetme që e lidhte Nagorno-Karabakun me Armeninë.
Por, Azerbajxhani filloi ta bllokonte këtë rrugë në fund të vitit 2022, duke pretenduar se armenët po e përdornin atë për transportim armësh dhe për kontrabandë me minerale, ndërsa forcat ruse nuk ndërhynin.
Pas disa muajve mungesë ushqimi dhe barnash në Nagorno-Karabak për shkak të bllokadës, Azerbajxhani e kreu një ofensivë vetëtimë në shtator 2023, duke i detyruar autoritetet armene në Nagorno-Karabak të kapitullonin, pas vetëm një dite bisedimesh nën ndërmjetësimin e forcave ruse.
Pasi Azerbajxhani e mori kontrollin e plotë në Nagorno-Karabak, i cili kishte një popullsi prej rreth 120.000, më shumë se 100.000 armenë etnikë të rajonit ikën.
Azerbajxhani u kishte bërë thirrje të qëndronin dhe ishte zotuar se të drejtat e tyre njerëzore do të mbroheshin. REL
E veja e liderit të ndjerë opozitar rus, Aleksei Navalny, tha se “askush nuk e di” çfarë të presë nga presidenti rus, Vladimir Putin, dhe paralajmëroi se udhëheqësi revanshist i Kremlinit mund të përdorë armë bërthamore nëse e ndien të nevojshme.
Yulia Navalnaya, që gjendet në mërgim është zotuar se do të vazhdojë presionin ndaj Putinit që kur bashkëshorti i saj vdiq në një burg në Arktik në muajin shkurt.
Agjencia e lajmeve Dpa, e pyeti Navalnayan nëse Putin do të ndalej dhe nuk do të përdorte armë bërthamore, por ajo tha se “ne nuk e dimë se çfarë të presim nga [Putini]”.
“Me gjasë ai do ta bënte [të përdorte armët bërthamore]”, shtoi ajo.
Navalnaya ka përdorur skandalet e fundit të spiunazhit dhe arrestimet në Gjermani dhe Poloni për të argumentuar se Putini po zhvillon luftë në zemër të Evropës për vite të tëra.
“Putin nuk ja ka nisur tani, ai është duke e bërë këtë që një kohë të gjatë”, tha ajo.
Navalny, 47 vjeç, vdiq më 16 shkurt në një burg siberian në rrethana ende të panjohura. Ai ishte duke vuajtur një dënim prej 19 vjetësh burgim për ekstremizëm dhe akuza të tjera, që gjerësisht janë parë si të motivuara politikisht.
Vdekja e tij në rrethana të paqarta ka bërë që Navalnaya dhe mbështetësit të tij të thonë se ai është vrarë, pavarësisht se në certifikatën e vdekjes, të lëshuar nga autoritetet ruse, thuhet se Navalny vdiq nga shkaqe natyrale.
Presidenti amerikan, Joe Biden, dhe udhëheqës të tjerë perëndimorë kanë akuzuar Moskën se ka vrarë kritikun më të zëshëm të Kremlinit, i cili i kishte mbijetuar disa helmimeve, për të cilat Navalny kishte akuzuar Putinin.
Duke përmendur pushtimin e paprovokuar të Ukrainës që nisi Rusia më 2022, Navalnaya tha se është e pamundur të dihet nëse Putin do të sulmojë dikë tjetër.
Gjatë këtij muaji, dy polakë dhe një bjellorus u arrestuan në Poloni nën dyshimet se ishin përfshirë në sulme në Lituani ndaj ish-drejtorit të Fondacionit Kundër Korrupsionit të Navalnyt, Leonid Volkov.
Javën e kaluar, dy shtetas gjermano-rusë u arrestuan nën dyshime se po tentonin të kryenin akte sabotimi në Gjermani. Zyrtarët në Poloni po ashtu kanë arrestuar një person, të cilin e akuzojnë se ka ndihmuar inteligjencën ruse të planifikojë një atentat ndaj presidentit ukrainas, Volodymyr Zelensky.REL
Anëtari i Presidencës së Bosnjës, Denis Beqiroviq (majtas), ambasadori i Bosnjës në OKB, Zllatko Lagumgjija (në mes) dhe Azir Osmanoviq, një i mbijetuar nga Srebrenica, në Nju Jork, 19 prill 2024.
Gjenocidi në Srebrenicë duhet të dënohet në nivel global, duhet të shprehet mbështetje për viktimat, duhet të parandalohet mohimi i gjenocidit dhe duhet të dënohet glorifikimi i kriminelëve të luftës, për t’i parandaluar gjenocidet dhe krimet e luftës në të ardhmen.
Këtë e kanë bërë të ditur Denis Beqiroviq dhe Zhelko Komshiq, anëtarë të Presidencës së Bosnjë e Hercegovinës, gjatë një fjalimi para ambasadorëve të Kombeve të Bashkuara më 19 prill në Nju Jork.
Beqiroviq fillimisht kujtoi se gjenocidi në Srebrenicë u përcaktua nga vendimet e gjykatave të OKB-së, si dhe gjykatave në Bosnjë e Hercegovinë, dhe theksoi se rezoluta e propozuar për gjenocidin në Srebrenicë “nuk është kërcënim për asnjë komb”.
“Ka kriminelë individualë. Nuk ka asnjë fjali të vetme për përgjegjësinë kolektive,” tha Beqiroviq, duke shtuar se propaganda e rreme se rezoluta është kundër popullit serb duhet të ndalet.
Beqiroviq, gjatë konferencës për media lidhur me përgatitjet për përkujtimin e 29-vjetorit të gjenocidit në Srebrenicë, duke përfshirë draft-rezolutën për “Ditën Ndërkombëtare të Kujtimit dhe Përkujtimit të Gjenocidit të vitit 1995 në Srebrenicë”, tha se rezoluta kërkon përcaktimin e Ditës Ndërkombëtare për Kujtimin e Gjenocidit të vitit 1995 në Srebrenicë.
Ndër të tjera, ai tha se shteteve anëtare u kërkohet të përfshijnë gjenocidin në Srebrenicë në programet e tyre arsimore, në mënyrë që ta rrisin ndërgjegjësimin dhe t’i parandalojnë gjenocidet në të ardhmen.
Beqiroviq tha se rezoluta e OKB-së për gjenocidin në Srebrenicë është e nevojshme për ta forcuar kulturën e kujtesës, për ta ruajtur paqen, sundimin e drejtësisë dhe për ta forcuar besimin.
Siç tha ai, rezoluta është e nevojshme edhe për kthimin drejt së ardhmes, për pajtimin në rajonin e Ballkanit Perëndimor, për mbrojtjen e gjykatave të OKB-së dhe vlerat civilizuese, si dhe për solidaritet me viktimat dhe familjet e tyre.
“Nëse e shikoni tekstin e rezolutës, nuk do të gjeni asnjë argument që kjo rezolutë është kundër ndonjë kombi apo shteti,” tha Zhelko Komshiq, anëtar i Presidencës së Bosnjë e Hercegovinës nga radhët e popullit kroat.
Komshiq, ndër të tjera, tha se qëllimi i rezolutës është të parandalohet mohimi i fakteve të vërtetuara me aktgjykime të gjykatave ndërkombëtare dhe vendore, përkatësisht se në Srebrenicë është kryer gjenocid.
Ai theksoi se “ata njerëz u vranë në mënyrë sistematike, për shkak të fesë dhe kombit të tyre”.
Azir Osmanoviq, një i mbijetuar nga Srebrenica, i cili humbi pothuajse të gjithë anëtarët e familjes së tij më të afërt në gjenocid, dëshmoi gjithashtu.
“Unë mund të isha lehtësisht në mesin e mijëra të vrarëve. Ne u fshehëm në bazën e OKB-së në Potoçari. Kam dëgjuar britmat, kam parë ekzekutimin e njerëzve nga baza që u vranë”, tha Osmanoviq.
Në fillim të njoftimit në ndërtesën e Asamblesë së Kombeve të Bashkuara u shfaq një film me faktet për gjenocidin në Srebrenicë, ndër të tjera, se më shumë se 8.700 njerëz u vranë, përfshirë 563 fëmijë, se ishin gjetur 85 varreza masive dhe se më shumë se 800 njerëz janë ende të zhdukur.
Gjithashtu u tha se më shumë se 2.500 persona morën pjesë në gjenocid, se 75 u dënuan me 783 vjet burg në përgjithësi, dhe u dhanë pesë dënime të përjetshme.
Nismëtarët e rezolutës për Srebrenicën janë Gjermania dhe Ruanda. Më pas, Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Franca dhe vende të tjera thanë se e mbështesin këtë rezolutë në OKB.
Vendet anëtare të OKB-së mund të shprehin mendimin e tyre për rezolutën përfundimtare, për të cilën ende po punohet, në seancën e Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së në fillim të majit.
As populli serb dhe as përgjegjësia kolektive nuk përmenden në projekt-rezolutën.
Në dokumentin, në të cilin Radio Evropa e Lirë kishte qasje më parë, kërkohet, ndër të tjera, të dënohet pa rezerva çdo mohim i gjenocidit në Srebrenicë, si dhe veprime që lavdërojnë të dënuarit për krime lufte, përfshirë përgjegjës për gjenocidin në Srebrenicë.
Rezoluta do të shpallte 11 korrikun si Ditën Ndërkombëtare të Përkujtimit të Gjenocidit në Srebrenicë.
Pavarësisht vendimeve të gjykatave ndërkombëtare, Beogradi zyrtar dhe autoritetet e Republika Sërpska mohojnë se është kryer gjenocid në Srebrenicë në korrik 1995 dhe e quajnë vrasjen e më shumë se 8,300 civilëve boshnjakë një “krim të tmerrshëm” ose “masakër”.
Më 18 prill, një tubim kundër draft-rezolutës u mbajt në Banja Llukë dhe në të njëjtën ditë, Asambleja e Republikës Sërpska e miratoi një raport që mohon gjenocidin në Srebrenicë. Radio Evropa e Lirë
Një bombardues rus me rreze të gjatë Tu-22M u rrëzua në rajonin e Stavropolit të Rusisë jugore, në lindje të Krimesë.
Lajmi është bërë i ditur nga Ministria ruse e Mbrojtjes e cituar nga agjencia e lajmeve Ria Novosti.
“Në Territorin e Stavropolit, pas përfundimit të një misioni luftarak gjatë kthimit në shtëpinë e aeroportit, një avion Tu-22M3 i Forcave Ajrore Ruse u rrëzua. Pilotët u shpëtuan,” thuhet në deklaratë, duke shpjeguar se ata u evakuuan tre burra ndërsa kërkonin një e katërt.
Sipas të dhënave paraprake të cituara nga RIA, shkaku i rrëzimit ishte një mosfunksionim teknik. Në bord nuk kishte municion dhe avioni u rrëzua në një zonë të shkretë. (BalkanWeb)
Izraeli ka kryer një sulm ndaj Iranit, raportuan mediat amerikane duke cituar zyrtarë qeveritarë amerikanë.
Ky duket të jetë sulm hakmarrës pas një sulmi të paprecedent ajror që Teherani kreu javën e kaluar në tokën e armikut të tij të përbetuar.
Media shtetërore iraniane tha se shpërthime janë dëgjuar më 19 prill afër qytetit të Isfahanit.
Një video e publikuar nga CNN dhe video të publikuara në rrjetet sociale shfaqën shpërthime të mëdha, që u raportua se kanë ndodhur afër Isfahanit.
Agjencia shtetërore e lajmeve iraiane, IRNA, tha se sistemet e mbrojtjes ajrore qëlluan në një bazë të madhe ajrore në Isfahan, që është shtëpi e flotës së vjetër të F-14 Tomacts, të prodhimit amerikan, që ka Irani. Këta avionë luftarakë ishin blerë para Revolucionit Islamik të vitit 1979. Në Isfahan po ashtu ka ndërtesa që janë pjesë e programit bërthamor të Iranit, përfshirë edhe uzinën nëntokësore për pasurimin e uraniumit në Natanz.
Kjo agjenci nuk dha detaje të tjera dhe nuk mund të konfirmohet në mënyrë të pavarur nëse Izraeli nisi një sulm.
Televizioni shtetëror iranian tha se sistemet e mbrojtjes ajrore kanë hapur zjarr në disa provinca në mes të raportimeve se janë parë dronë në qiellin iranian.
Asnjë zyrtar në Teheran nuk e ka pranuar në mënyrë të drejtpërdrejtë se Irani është nën sulm dhe ushtria izraelite nuk ka komentuar ende.
Teherani lëshoi mbi 300 dronë dhe raketa kundër Izraelit në mëngjesin e 14 prillit. Pothuajse të gjithë dronët dhe raketat u rrëzuan nga sistemet e mbrojtjes së Izraelit, por edhe u penguan nga forcat e Shteteve të Bashkuara, Francës, Britanisë dhe Jordanisë.
Sulmi i Teheranit gjerësisht ishte pritur në Izrael, pas një sulmi të dyshuar ajror izraelit ndaj ndërtesës së Ambasadës iraniane në Damask të Sirisë, më 1 prill. Në atë sulm u vranë dy gjeneralë iranianë.
Që atëherë, diplomatët dhe politikanët në mbarë botën, duke pasur frikë nga një përshkallëzim i madh luftarak në Lindjen e Mesme, kanë bërë thirrje për vetëpërmbajtje, teksa prisnin përgjigjen e Izraelit.
Kryeministri Benjamin Netanyahu tha më 17 prill se Izraeli do të vendosë si dhe nëse do t’i përgjigjet sulmit të paprecedent në tokën e tij.
Për dekada të tëra, Izraeli dhe Irani janë armiq të përbetuar. Por, ky është sulmi i parë i drejtpërdrejtë ndaj tokës së njëri-tjetrit, në vend se të përdorin forca aleate që të sulmojnë asetet e njëri-tjetrit që operojnë në shtete të treta. Radio Evropa e Lirë
Komentet