ENIGMA E KRIJIMIT

Kur e si cila forcë ç`farë dije
ideoi Enigmën e Përsosjes së Mendjes
rastësia apo vargu i kurorës së rastësive
gjithçka të rrëmujshme të shtrira kryq e tërthore
u mbështoll materia gjinitë u fërkuan e u gatua diçka
u sublimua mendja por kush lëvroi e sublimoi mendje
me ç`farëz mbolli e u mrekullua
pikëpyetjet fluturojnë dhe sillen rrotull Enigmës
grimcat e panumërueshme të materies
se si u radhitën në përsosmëri
një shtytje bymyese vijon t`i ri-rreshtojë
të paafrueshmet u rralluan vijojnë të fluturojnë
dhe i lanë hapësirë të pamasë shtrirjes së gjithësisë
pashmangshëm hapësira do të zgjerojë
pa asnjë gjasë prekje kufijsh
nuk dihet ku do të na çojë

*
Gjithë-shtrirja e molekulave kapet nëpër valle
rrotullueshëm iu bashkohen grimcat
të mos ngrihej nga akullsitë galaktika
udhëve të ngjeshjeve dhe tej përmasave kaba
përplasjet shpërthyen zjarre të epsheve
flaka dritë u bë
copa e dromca të shpërndara gjithandej pafundësisë
sekush mbarti zjarr e kush ngeli akullnajorë
larg epshit të ngrohtë ujor
atë mes-kohë ngjizet skeleti ashtëror
as e zjarrtë as e akullt prush fshehur Errë-kaltra jonë
herë e rreshkur herë e mllefosur vjell llavë
shtratit të saj të rrotullueshëm
ia dëfton gjymtyrët Yll-zjarrtit të madhërishëm

*
Mbase asaj ndërmjet kohe
Enigma e Përsosjes i vijëzoi hullitë trurit
lëvroi e farë hodhi dhe përftoi por ku e mori
kush ia zgjodhi nëse lakmitarja alkimi
niste ngjalljen e një modeli shndërrimi
çdo gjë kishte prejardhje kimie
deri atëherë pikëpyetjeve
nuk u hapej asnjë gojë e Enigmës
në të menduar e në të shkruar
kimisë po i shtresohej njëra ndjesi
po hynte frika në shpirt
si vetëdije e gjallërisë

*
Qarkut të Enigmës së Përsosjes
ku duhej trokitur pa zile të kurdisur
ende cakut pa ia qëlluar
të frenojnë si kalin pikëçuditje
të fërkojnë si hithra të pa kultivuar
grunoreve të shkrimit plekset egjra
dhe ujthi në të menduar

*
Enigma që Mendjen Përsosë
prapësoi pyetjet dhe pikëçuditjet
mandej ngeli prore Enigmë e EnigmësThones, FRANCË, kallnor 2025

MAJA PIRAMIDASH
-Zo ku i ka kullat ai Sylejman Aga,
-N`ato bjeshkë te retë e bardha

maja kontraste të forta luginat të mos ngrenë krye
thellësisht përulëse se s`kë ku i çon pos ngjitjeve t`i shpie
por ashtu si gufuan
përmasat tuaja lartësuar mbi hiperbola
majë mprehtat të ftohtat piramida
lartësia juaj përzgjedh ajrin
reshjeve mbi ju dhe shirave ua ndërroni ngjyrat
përse mos të jenë të bardhë shirat
kureshtjet shkojnë në bujtina prej shtëllungash
të hapura për rrëshqitjet e pamatura
doemos duroni mbi vete jorganë të trashë
shkundet shpina juaj e pjerrtë
e ngopur e reshjet vjellin ortekë

*
nëpër stinë vizatoni plisat
të plotë e të grisur
sikurse në beteja porse një krenari e paepur
le të jetë shpifur
si butësi pas mjegullash të vardisura
krenaria e majave është gjakim për diç major
kur rrëshqet vetëdija rrëpirave të stihisë
kushedi ku mund të çahet çasti kënaqësia përgjakur
mençuria e zotërimit është t`i biesh rrotull
majave të parat dhe të fundit përballje
thyejnë shtrëngatat acareve dhe gurëzohen
mbi maja thikash festohet ngadhënjimi
që shikohen si mistere të dukshme
i krijoi qulli i vlimit e i ngriti aq lart mësymja
konikë për hapje hullish të kronikës
të gjitha moteve ua përjetësojnë ftohjen në matjet për ngjitje

*
nga llava e moçme shpërthyese
shqiponja e frymës si domosdo e zgjodhi krenarinë
çerdhen e lidhjes e ngrehu në kreshta
ajo e sheh tjerrjen avullore e pëlhurës
cakun e gjahut dhe pikturat naive luginës
ngre vërshëllimën zvarrë sikur një shall të zgjatur
malit të madh
dy më të vegjlit tej bashkës mjegullore
egoja gjallërimit i hedh mëshirën si glasën në hon
zogjtë hanë njëri-tjetrin
derisa t`i çahet zhgualli i hedhur i breshkës
njëri mbeti t`ia shijojë jetës të ëmblin fron

*
majë piramidash
ua vështrojmë madhështinë bukurinë e egër
ndoshta do të hasnim dhe në çdofarë egërshanësh të frikës
nëse s`do t`i lëshonim udhë pështymës së erës
gjakimin e prekjes suaj akëcili e shkëmbeu me gjak
dhe po të arrinte në atë majë Zoti e e madhërishmja nuk prekën
shih nuk arritën shtat ngjitjesh lisat e selvitë
porse nuk paska krenari të pathyeshme po nuk shkërmoq predhat

*
të thepisurat maja
korrikut e gushtit doemos do t`i bindeni
do t`ua djeg plisat
dhe Yll-zjarrti vetëm regjimin tuaj rrëzon
ai Zot i përflakur që tokën e merr si gruan
në vatrën e vet të mos ngrijë
nën këmbë t`i rrjedhin rrëke gurrë-bardhash
përrenjtë e malit si damarët e gjakut
t`i mbushin arteriet e lumenjve
pjellorinë e faqeve të tokës
ëndje t`u falin faqeve kozmetikën e ajrit.THONES, 1 prill 2024

SI MUND TË VIZATOHET NJË PORTRET

Një portret mund ta vizatosh
fare lehtë:
sytë
brenda tyre detet dhe dallgë
peshq pararendës jete ujore
anije që epohen mjellma bardhoshe
relieve malesh plisa bore
njerëz mësymjesh të egër plojash
dhe urtësi në cepa honesh
lukuni dykëmbëshe sorrash të zeza
vasha hijesh pa diell futash kobzeza
duna rëre ara gruri lëndina lumenj dhe ura
qytete ku të zihet fryma
lypsarë migjenianë me libra por pa duar të shtrira
dhe pikëpyetje mbi shtatore të glasura
në bronz figurat shpresë mbjellëse përgjigje të shtangura
nuk duken si dhe kur ringjallen shpresat e bronz ngërthesave
Atyre ua lënë paksa lavdinë dhe kokrrat dikur çelnin fryt plota
bardhësia lëbyrëse e fate të shkrumbuara në susta të kurdisura
rrojtje të qepura mu në zemra me gjilpëra e tela
mandej shterpa
me harrna makthesh atomike
rrotullohet e qepet bota
athua sikurse Ylli i Kuq në të tijat cikle
vringëllima parandjenjash zjarresh apokaliptike
e gjithë kjo botë e kapluar në sy
vjen në nënkresë dhe mbyllet nën dy kapakë lëkure

të portretit në dy të ujshmet pika
shtrinë gjymtyrët galaktika