Në jeta më”rrahu” me shpullë,
Fajin ma ka patur pak,koka.
Kur kurrizin nuk e bëra urë
Ta bëja si “disa” nga bota.

Kam qenë “element kryengritës”
Dhe kurrë derrit nuk i thashë dajë
Ndaj nuk m’u ndanë kamzhikët
Dhe në jetë s’e kam patur kollaj.

Keq isha unë nga biografia
Dhe duhet ta kafshoja gjuhën
Por bëja sikur “nuk e dija”
Telashe të mëdha m’u sulën.

Sado që telashe m’u sulën,
Unë gojën kurrë nuk e mbylla
Kokën asnjëherë nuk ma ulën
Dhe në jetë pata veç dimra.

Këta dimra me ngricë e me borë
Më thinjën mua parakohe
Veten nuk e heq si theror
Për njerëzit,kurrë nuk qeshë”jashtë loje”.

Kam qenë”lojtar titullar”
Përherë kam qenë në”formacion”
Dhe mbeta gjithë jetës ushtar
I tillë do vdes:në pozicion!

Hiç pa m’u dridhur qerpiku,
Se ja “disa” bënë karrierë
Në mua nuk m’u nda kamzhiku
Nuk jam penduar asnjëherë.

Tiranë,14 mars 2024