…!
Në veri të Kosovës vazhdimisht ose sistematikisht sikur lugatrërohen dhe fryejnë erëra lufte. Çetnikët dhe banditët serbë vazhdimisht hodhën në sulme dhe barrikada luftarake edhe kundër trupave paqëruajtëse ndërkombtare (KFOR) edhe ndaj policisë së Kosovës. Si të thuash, nuk ka se çfarë t´iu bëjë askush!
Në veri të Kosovës ose Mitrovicës, mbrohet dhe garantohet ekzistenca dhe ardhmëria e Kosovës dhe shqiptarëve. Aty pra ku janë “Trepça”, Ujmani dhe pasuritë tjera shtetrore, nacionale ose strategjike të Kosovës.
Për dallim të Hashim Thaçit, Isa Mustafës, Avdullah Hotit dhe të tjerëve, të cilët në menyrë hamletiane, disfatike ose kapitulluese, pranuan ose falën gjithëçka pa fituar asgjë në raport me Serbinë: Edhe Albin Kurti si duket ra në karemin, kurthin ose rrethin e njohur vicioz ose biocenoz të Vuçiçit, Daçiqit, ose politikës dhe diplomacisë serbe. Dhe, kjo pa e detyruar askush.
Sipas politologjisë ose shkencave politike: askund në botë nuk ka kryetar ose prefekt komunash që i takojnë pakicës në raport me shumicën. Serbët në atë pjesë veriore të Kosovës, si duket janë shumicë. Apo?!
Dhe, kjo “de jure e de facto” i çelë (hapë) rrugë asociacionit ose “zajednicës (republikës) serbe” në Veriun e Kosovës ose Mitrovicës.
Atë “punë” e kanë pritur me padurim Vuçiçi, Daçiqi, Vulini, Lavrovi dhe Putini.
Apo, ashtu si duket kanë vendosur dhe deshiruar me herët “zotërinjt” ose zeusët e luftë me seli në Moskë dhe Beograd, sipas të të cilëve zgjedhja ose emrimi i kryetarëve shqiptar për kryetar komunash të banuara nga shumica serbe në Veriun e Kosovës ose Mitrovicës: Janë skemat dhe skenarët me të volitshëm për nxitjen ose ndezjen e një lufte ose konflikti të ri në Kosovë, ku edhe Rusia në një formë a tjetrën do dilte “faqebardhë” nga lufta e saj imperiale, koloniale ose apokakiptike në Ukrainë përmes skemave dhe skenarëve të ndryshme makabre dhe tepër funebre të paisjes ose furnizimit të ushtrisë serbe me raketa ose bomba të ndryshme nukleare ose atomike me reze ose radius dhe azimut të vogël levizjeje dhe veprimi (të ngjajshëm ose analog me Hiroshimën ose Nagasakun e Japonisë)-për ti goditur ose bombarduar Kosovën dhe shqiptarët me material radioaktivë ose atomik! (…) Dhe, kjo do nënkuptonte edhe bombardimet masive të Serbisë nga SHBA-së, Britania e Madhe, Natoja ose Perëndimi dhe shndërrimin e tërë rajonit në pluhur radioaktivë.
Zatën ky ka qenë edhe skenari i Boris Jelcinit dhe Vladimir Putinit, gjatë dhe menjëherë pas luftës në Kosovë kur luftanijet ruse të mbushura me armë nukleare ose atomike, përmes Bosforit dhe Dardanelëve ( në pajtim dhe kordinim të plotë me autoritetët turke)-asokohe marëshuan drejt Egjeut, Jonit dhe Adriatikut, për t’iu dalur zot serbëve në luftë kundër shqiptarëve.
Ishin luftanijet amerikane, angleze (britanike) dhe gjermane ato që ua ndalen asokohe turrin luftanijeve nukleare ose atomike të Rusisë, e jo “vëllezërit ose aleatët turq” të Hashim Thaçit, Edi Ramës, Vjosa Osmanit, Albin Kurtit dhe kështu me radhë.
Sa për turqit e Erdoganin dhe Çaushoglusë: Rusia do i kishte shndërruar asokohe Kosovën dhe shqiptarët në hi e pluhur radioaktivë ose atomik. Edhe “desanti i papritur” i ushtrisë ruse në Prishtinë-gjithashtu. Nejse!
Serbët dhe rusët kanë urrejtje patologjike ndaj shqiptarëve. Albin Kurti e di këtë fakt.
Mëkatët ose gabimët e njerëzve të pushtetshëm ose suprem, janë si eklipset e hënës dhe diellit, në kuptimin e asaj se të gjithë i shohin ato. (Duke e parafrazuar një mendim të Konfuqit).
Të mëdha, të pushtetshme, të thella, dubioze dhe aq të fuqishme si duket janë frika, miqësia, interesi, dashuria dhe simpatia e disa grave ose “burrave të fortë” në Prishtinë dhe Tiranë- ndaj Rusisë, Serbisë dhe Turqisë në veçanti, si dhe ndaj elementit turk dhe atij serbo-rusë në përgjithësi.
“Njerëzit zakonisht udhëhiqen sipas tre (3) principëve: Nga frika, dashuria dhe interesi.”, thotë Makiavelli.
Sidoqoftë, motivet, vizionet dhe narrativat pa normë, pa vlerë, pa parim, pa kuptim dhe ekzekutim, mund të quhen fantazma, iluzione, halucinacione ose utopi, thotë psikologjia politike.
Në fakt Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti si duket shumë vendime i merr nën presionin e dyfishtë (insubordinues dhe suportues) të Beogradit dhe disa liderëve ose politikanëve të paditur, të shitur, korruptuar, stupid dhe nebuloz të opozitës kosovare,
të cilët gjithëmonë janë në valë të njejta ose të shkurtëra me Beogradin si bllok (kamp) i përbashkët kundër Albin Kurtit të zgjuar, të mençur, të vendosur, reformator, konsekuent, intelektual dhe intelegjent.
Ndërkaq, Vuçiçi i Serbisë pos tjerash si duket e ka edhe hipotekën ose kompleksin e “birit” ose “kopilit” të shqiptarit! Gjegjësisht, kompleksin ose sindromin e njohur të Edipit, inferioritetit, maliciozitetit etj.
Se këndejmi, jo vetëm Kryeministri Kurti ose Presidenta Osmani, por të gjithë shqiptarët e kudo ndodhur, kanë për obligim moral, ligjor, politik, diplomatik, ushtarak dhe historik për t’i njohur, zbatuar dhe respektuar këshillat dhe kërkesat e amerikanëve, anglezëve (britanikëve), gjermanëve, italianëve, francezëve, kroatëve, austriakëve dhe të tjerëve që na ndihmuan dhe na u gjendën pranë kur e kishim mëse vështiri dhe ishim në rrezik.
“Sa herë që e gjeni vetën në anën e të pasurve dhe të fuqishmëve, është koha të mendoni dhe reflektoni., thotë një proverbë e njohur japoneze.
Se këndejmi, aty ku nuk ka shpresë dhe besim në të ardhmën, e sotmja dhe e djeshmja ose e kaluara, sipas Emil Zoles, paraqitën të errëta dhe shumë të hidhura.
Kështu që Vuçiçi i Serbisë, tani e një kohë të gjatë, në menyrë “perfekte”(perfide)-vazhdon të imitoi Hipokritin, i cili pasi që i kishte vrarë dhe masakruat të dy prindërit e tij, kishte filluar të kërkonte lëmoshën dhe mëshirën e të tjerëve, si bonjak ose jetim i ngelur pa prindër!
Bile, edhe thotë se: “ato që janë para meje dhe pas meje, nuk janë asgjë në krahasim me ato që ndodhën në mua, ose brenda meje!” Hëm….!
“Jeta nuk ka të bëj vetëm me ngrënjen ose kafshimin e vetvetës dhe atij tjetrit, por edhe me gjetjen ose zbulimin e vetvetës dhe atij tjetrit.”, i tha dikush nga dijetarët ose filozofët e njohur grek në Antikë-Hipokritit. Por, nuk i bëri punë as kjo.
“Unë jam njeriu me i mençur ose më i ditur në këtë botë për faktin se kam gjetur ose zbuluar një gjë e cila është ajo që më ka rrefyer ose dëftuar se nuk dijë asgjë…”, i kishte thënë dikush tjetër nga audienca e lartë.
Sidoqoftë, në fushën (tabelen) ose lojen e njohur të shahut, pos tjerash, janë tepër me rëndësi mbrojtja dhe fitoret e vazhdueshme të mbretit (shtetit). Gjitheçka tjetër pra i takon mbretëreshës, të cilën lojtaret e rryer dhe me përvojë nuk e japin ose nuk e falin si të thuash kurrë për një kali (tore) ose ushtar të thjeshtë në fushë.
Kështu është edhe me mendimin, opinionin dhe vendimin e njohur politik dhe diplomatik,i cili vazhdimisht i nënshtrohet ligjit të njohur të gravitetit ose barazpeshës së njohur morale (etike), intelektuale, profesionale, patriotike, metaestetike etj….Duke i ngjarë kështu një “lavjerrësi” ose këndmatësi profesional dhe metaestetik në atë menyrë që poli ose krahu i djathtë i tij, është gjithmonë i njejtë ose i barabartë me të majtin në raport me epiqendrën. Gjegjësishtë, me pikën qëndrore të barzpeshës ose gravitetit.
Disa në Moskë dhe Beograd, si duket aq shumë janë të interesuar që Kosova dhe shqiptarët t’i japin falas ose gratis edhe mbretin, edhe mbretëreshen në “shahun e madh politik dhe diplomatik”të globit.
Se këndejmi, e kemi thënë ose cekur shpesh së sprovat ose provokimet me të rënda për individin dhe kolektivitetin, pos skamjës dhe robërisë, janë ato kur nuk dijnë, nuk munden, nuk duan dhe nuk guxojnë të jetojnë të lirë, të, pavarur, sovran, autonom dhe integral në kuptimin e plotë të fjalës!
Ndaj, është mirë t´i masim dhe kursejmë fjalët ose premtimet e mëdha, nëse nuk kemi për të thenë ose për të bërë asgjë të mirë ose konkrete për kombin dhe atdheun. E sidomos për kauzalitetin e lartë shtetëror, nacional, politik, ushtarak (luftarak), historik dhe gjeografik të kombit dhe atdheut.
Në të kundërtën, vetëm femrat (gratë) dhe gjinekologët ose psikokologët e ndryshëm, e dijnë se sa të “rëndësishme” ose “relevante” në disa raaste janë rrenat ose gënjeshtrat e stisura, rimuara, sajuara, retushuara, valorizuara ose glorifikuara! (….)
U mor vesh se aty ose atje ku drekojnë bashkë padituria, rrena (gënjeshtra), urrejtja dhe xhelozia së bashku me interesat e ndryshme klanore, tribale, provincialiste, farefisnore, partiake, karieriste, profiteriste, politike, parapolitike dhe të tjera të grupit ose individit, mashtrimi dhe tradhëtia e lartë shtetërore dhe nacionale, ndodhën të ulura këmbëkryq.
Shtetin, lrinë dhe pavarësinë tonë individuale dhe kolektive, gjithëmonë duhet matur, çmuar dhe vlerësuar në bazë të luftës dhe sakrificave të njohura individuale dhe kolektive, e jo në bazë të interesave të ndryshme politike, partiake, pushtetmbajtëse ose karieriste të grupit, personit ose individit. E sidomos me vlerat e njohura të luftës së lavdishme të UÇK-së.
Serbët i kanë humbur të gjitha luftëtat e tyre pushtuese, koloniale, imperiale, shkatërrimtare ose apokaliptike në Kosovë, Kroaci si dhe kundër popujve (kombëve) dhe shtetëve tjera, apo….?!
Kapitulli i luftërave të atjeshme, sikur është mbyllur njëherë e përgjithëmonë.
Ndonëse, luftërat e njohura çlirimtare dhe patritiotik, siç ishte lufta çlirimtare, heroike dhe patriotike e UÇK-s, janë shumë të rëndësishme, esenciale ose jetike për mbijetesën dhe ekzistencën e një populli (kombi) dhe një shteti.
Në fushën e nderit ose frontin e lutës, shpeshherë vendosët edhe për ekzistencën, edhe për zhdukjen ose shfarosjen e një populli (kombi) ose etnikumi të tërë.
Janë fronti i lutës ose fusha e nderit së bashku me aktin e lartë të heroizmit, sakrificës ose vetflijimit individual dhe kolektiv, ato vlera dhe parime sublime e kaq relevante, që vendosin për mbijetesën, ekzistencë, fatin dhe ardhmërinë e popujve, kombëve dhe shtetëve.
Janë trashetë, rrogozet, ruinat ose istikamët e luftës ato mbi të cilat shpeshherë ose vazhdimisht janë skicuar, vizatuar, hartuar, formuluar, ngritur ose projektuar fitorët e mëdha së bashku me harat ose gjeografitë e reja shtetrore, nacionale, etnike, politike, historike etj.
Ndërkohë që luftërat e lavdishme liridashëse, çlirimtare ose patriotike siç ishte lufta e e UÇK-së: Nuk na mësojnë kurrë t’i duam pushtuesit e deridjeshëm, apo armiqtë e ndryshëm shekullor ose gjakatar, por t’ i urrejmë ose injorojmë ata së bashku me projektët ose planimetritë e tyre kundër nesh.
Se këndejmi, luftërat e njohura çlirimtare ose patriotike, të mbiquajtura ose titulluara shpesh edhe si prindërit (baballarët) dhe të lindurit (femijët) e parë të një kombi dhe shteti: E kanë efektin dhe mesazhin e njohur determinant ose paradigmatik të përmirësimit dhe përmbarimit të paradoksëve, naivitetëve ose padrejtësive të ndryshme shtetrore, nacionale, politike, historike, gjeografike e tjera nga e kaluara.
Në fund të fundit, sipas idealeve, koncepteve, formulave ose doktrinave të shquara të luftërave të njohura çlirimtare dhe patriotike: Lufta, gjaku, mundi dhe djersa e heroit ose deshmorit, shpëtojnë lirinë, tokën, nderin, moralin, gjakun, gjuhën, atdheun dhe ardhmerinë e kombit.”
Sipas Aleksandrit (Lekës) të Madh, Aristotelit, Talësit, Sokratit, Platonit, Homerit ose Herodotit: Njerëzit ose popujt e ndryshëm, nuk shohin, nuk lexojnë, nuk logjikojnë, ose nuk shkojnë në luftë vetëm për t’i parë dhe numruar yjet në qiellin ose universin e pafund! Apo, për të kapërcyer ylberin përtej asaj “anës tjetër” si Sizifi, por, edhe për t’i parë, njohur, zbuluar, skicuar, vizatuar, ravijezuar, konturuar, identifikuar dhe përcaktuar kufinjtë e tyre me të tjerët, si dhe për t’i njohur, zbuluar, lidhur ose identifikuar urat ose rrugët e reja të fatit dhe ardhmërisë së tyre individuale dhe kolektive.
Sidoqoftë, popujt (kombet) dhe shtetët e ndryshme, sipas filozofisë kristiane dhe asaj arabe ose muslimane, ashtu sikurse yjet në qiellin ose universin e pafund, vazhdimisht iu nënshtrohen eklipsëve ose procesëve të ndryshme evolutive ose ripërtrirëse në kuptimin e asaj se gjithëçka ripërtrihet, transformohet dhe merr jetë të re, sapo të rishfaqët (rikthehët) drita e bekuar e Zotit.
Edhe agu (agimi) dhe ringjallja, janë shfaqje të larta hyjnore dhe sinomike në kuptimin e rishfaqjes së vazhdueshme të dritës së jetës, gjenealogjisë së popullit (kombit) dhe gjenialitetit të Zotit (Hyjit) dhe natyrës.E thëm këtë, parasegjithash duke u mbështetur ose bazuar në faktin se në Kosovë: Politikën dhe diplomacinë, jo rrallë i bëjnë feja ose religjioni, e jo elitat e njohura shkencore, intelektuale, kulturore, politike, diplomatike, gazetareske, publicistike etj.
Kjo për faktin se populli ose elektorati i përgjithshëm në Kosovë, me tepër janë fetar ose laikë politik, se sa të kualifikuar, auditorial ose audiencional.
Ndonëse, në Kosovë deri me sot, nuk është bërë kurrë ndarja e fesë ose religjionit nga politika, diplomacia, arsimi, shkenca, kultura ose informacioni. Jo çfare!
Kështu që politikën dhe diplomacinë në Kosovë (shtoja këtu edhe kulturën ose informacionin)-jo rrallë i bëjnë, dirigjojnë, menaxhojnë ose monitorojnë udbashë, maxhupët ose ciganët joshqiptar dhe antishqiptar….Prandaj, i kemi edhe kishat ose manastirët serbe, dhe metjtepet ose hamamët turke së bashku me dogmat ose parollat e njohura të sinodit ose mitropolisë serbe mbi “Kosovën si djep ose Jerusalem të popullit qiellorë të Serbisë”, si dhe plot brroçkulla ose thnegla tjera!
Çdo liri e mirëfillët individuale dhe kolektive, lindë ose fillon nga idealet e larta individuale dhe kolektive. Respektivishtë, nga bindja dhe besimi i plotë në fitorën.
Nuk ka liri të përgjysmuar ose gjysëmliri. Jo. por, vetëm liri të plotë individuale dhe kolektive, gjegjësisht, objektive dhe subjektive.
E kundërta e tyre janë nënshtrimi dhe robëria e stisur, kamufluar ose përkthyer në liri të importuar inflatore dhe inflamatore.
Kosova dhe shqiptarët nuk mund të quhen t´lirë kur komandantët ose heronjtë e tyre kryesor nuk janë të lirë në kuptimin e plotë të fjalës. E sidomos me “zajednicat”(dodik republikat) serbe” në veriun e Kosovës ose Mitrovicës!
Kosova dhe shqiptarët së bashku me miqtë ose aleatët e tyre natyror dhe historik, kanë luftuar dhe janë angazhuar për një shtet ose shoqëri të lirë, të pastërt, të ndërgjegjshme dhe të shëndoshë në kuptimin e plotë të fjalës.
Mbase, për një shtet, pushtet dhe shoqëri të lirë, të pasur, të drejtë, të ligjshme, sovrane, integrale, parlamentare, demokratike ose pluraliste në të gjitha fushat ose drejtimet e mundshme…Të çliruar nga skamja, neuroza, psikoza, stresi, tensioni, shantazhi, presioni, depresioni, frika, dhuna, terrori, repersioni, inkursioni, reperkusioni ose anomalitë dhe patologjitë e tjera individuale ose kolektive, gjjegjësisht, objektive dhe subjektive.
Për një Kosovë të udhëhequr nga idealet, respekti, vizionet, dashuria, mirëkuptimi, ndërshmeria, toleranca, solidariteti, barazia dhe harmonia e gjithëmbarshme shoqërore ose qytetare. Për njeriun, politikanin ose qytetarin e lirë dhe sovran në kuptimin e plotë të fjalës. Për lirinë, idealet, vizionet, qëllimet, reflektimet, ëndërrat, pritjet, aspiratat, spontanitetin, individualitetin, integritetin, dinjitetin, jetën dhe ekskluzivitetin e tij etj.
Në këtë frymë integriteti moral, fizik, profesional ose politik i personit ose individit së bashku me lirinë e njohur shoqërore (qytetare) dhe politike në njerën anë si dhe integritetin dhe sovranitetin e garantuar shtetërorë, nacional, kulturorë, shkencorë, intelektual, profesional, social, societal, ekonomik dhe politik në anën tjetër: Paraqesin si të thuash çelësin ose formulën kryesore të shtetëve të zhvilluara qytetare dhe demokratike gjithandej globit.
Disa shqiptarëve ndërkaq, për t’i njohur, mbrojtur, kuptuar dhe pranuar heronjt ose protagonistët e rëndësishëm ose kryesor të UÇK-s, së bashku me liderët ose intelektualët e lartë shkencor, kulturor dhe politik, gjithëmonë iu nevojitët dikush i huaj (joshqiptar ose jokosovar)-për t’i bindur dhe mishëruar me heronjtë dhe liderët e tyre shtetror dhe nacional!
Shqiptari i shkretë, i paditur, stupid, nebuloz, cinik ose injorant, të gjithat ia falë shqiptarit të ditur (mençur), të suksesshëm, intelegjent, intelektual, profesional, trim ose patriot, përveç vlerave, suksesëve dhe meritave të atij tjetrit
Mjerisht.