Nderim 17 Shkurtit, Ditës të shpalljes së Pavarësisë së Kosovës

.

1. KЁNGЁ PЁR FLAMUR

.

Përshëndetje Pavarësisë së Kosovës

.

Oj, Kosovë, o krah’Shqiponje
Krah’ rrebeshesh i plagosur,
Siç kam ty ti në  tonat troje
Kam Çamërinë sakatosur.

.

Vjen me frymë Perëndie
Përreth Sheshit të Flamurit
Yjësia e Lavdive,
Ku zihet Besa e Burrit!

.

Tok me Ismail Qemalin
Qëndron baca Boletin –
Emblema jonë krenare
Dhe kur ndrin a bubullin.

.

Prishtina ime është Vlorë
Edhe Vlora ësht’ Prishtinë.
Për FLAMUR po thur kurorë,
Këngë yjesh për SHQIPTARINË.

.

Sheshi i Flamurit, Vlorë, 17 Shkurt 2008

.

2. MIRËMËNGJESI, KOSOVË!

.

Mirëmëngjesi, Kosovë, moj e bukura ime,
Si dritë e bukurive më je veshur fisnikërisht,
Si shqiponjë dardane merr fluturime,
Me dritë të do Labëria, me spektër, sinqerisht!

.

Me dritë të do Vlora e Shqipëria,
Me dritë dhe Çamëria, krahu i plagosur.
Feniksi Dardan merr frymë nga Iliria,
Me klithmat e diellit ende brengosur.

.

O dhembje krenare, E Bukura e Dheut,
17 Shkurti yt është edhe imi,
Herë si zanë mitologjike, herë si Prometeu,
Ma shkëlqen emrin me rreze besimi.

.

Dhe kur vdekja këndon shqip në këto vise,
Dhe kur, vetvetiu, dasma qan shqip me lot lavdie,
Kur globi, me njerëz i populluar, merr ndonjë krisje
Çuditërisht, Kosova i fal mimoza mirësie…

.

3. GËZUAR, KOSOVË E PAVARUR!

.

Kosovë e dashur mijëravjeçare
Datëshpalljen e Pavarësisë tënde
Ta gëzojmë, moj shqiponjë krenare!
Kuçedra serbe në tërbim të çmendet.

.

Moj fisnikja ime e bukur dardane,
Mallëngjimi i festës me lot diellor
Plot ma mbush zemrën, moj kapedane.
Sot unë kam zënë qiellin me dorë!

.

Motër martire e lirisë, e nderit,
Jam kryelartë me ty e këndoj me gaz.
Shpirti im me shtatë ngjyrat e ylberit
Zbukururohet sa lugati serb të pëlcasë!

.

Plastë nga ligësia, derri i derrit,
O moj luanesha ime e fortë!
Shkjau – në fund të rrathëve të ferrit,
Ne – Flamurin Kombëtar kemi kryezot.

.

Ty, Kosovë e pavarur në ballë
Të vargut, të këngës, të lavdisë të kam.
Is’ Boletinët, Adem Jasharët gjallë
I mbaj në gjakun tim, se gjak i tyre jam!

.

4. BALADË E RE PËR NJË LEGJENDË TË RE

.

nderim heroit kosovar Adem Jashari

.

Kjo tokë filloi të mësohet me dhembjen,
Me ëndrrat mbështetur në murin e pushkatimit:
Hiena zgërdhihet kur shuan një familje,
Zogjtë e bjeshkëve e ndalën fluturimin.

.

Ende plagët e lirisë kullojnë gjak,
Dhembjen nuk e nxen dot pentagrami epik,
Një det me lot rreh të thinjurat dallgë
Për Adem Jasharin si Muji kreshnik.

.

Për Adem Jasharin, që si Mic Sokoli
U ngrit për Drenicën sipër, mbi legjendë,
Për atë që fjalën dardane e foli
Si bajraktar mbi hark dielli të prerë.

.

5. RRËNJËN E KËRKON DHEU

.

– Yllit të madh dardan të kinematografisë botërore, Bekim Ibrahim Fehmiu –
(1. 06. 1936 – 15. 06. 2010)

.

Pa e takuar as dhe një herë titanin,
Pa hapur as dhe të filmave manuale,
I kam pirë dollinë me adhurim pagani,
As ngaqë u shfaq me Claudia Cardinale.

.

As yjet botërorë, me të cilët lozi
S’patën autoritet tek unë, sinqerisht jo.
Arti i Tij drithërues keq më marrosi,
Ai detin e Kulturës e çau si Hero!

.

As dhe seriali “Përgjithmonë Xhulia”,
As “Odiseja”, ku Ai qe vetë Ulisi,
Nuk më tunduan dot për të më prishur mendjen
Sa dinjiteti i pashkulur i Atij lisi.

.

Dhe kur e ngjeshi nën këmbë sojin sharlatan
U bë rrënjë e zgjimit në zemër të dheut.
Dhe nga Lumbardha Prizreni hirin i shpërndan
Të sjellë bekim për ujërat e Mesdheut.

.

Fregata kosovare në dallg’, tym e stuhi,
Bëhet shqiponjë mali e shqiponjë deti
Dhe fluturon qiejve të botës si verì
T’i përmbushet Bekim Fehmiut amaneti.

.

Iku një njeri i bukur e burrë i bukur,
Iku një artist i bukur globit fluturim,
Eshtrën e Kombit me palcë për të mbushur
E vetë për t’u mbushur me shkëlqim e trishtim…

.
Vlorë, e hënë, 23. 08. 2010 – e enjte, 02. 06. 2016

.
6. RAPSODI TRIMËRORE PËR HERONJTË E KAÇANIKUT

.

Dëshmorëve të Lirisë së Kosovës: Agim Bajrami, Besnik Begunca, Xheladin Kurtaj me trima

.

Çdo ditë jave, muaj’, viti,
Çdo dit’ të jetës që kemi,
Me dhembje e plagë shpirti
Tek dëshmorët tanë vemi.

.

Dhe jo vetëm çdo dhjetë gusht,
Jo vetëm për t’i kujtuar,
Shkojmë e mblidhemi një grusht,
Na vjen turp për t’i takuar…

.

Kemi gabuar me ta,
Me ata që u bënë fli,
Ëndrrabukurit sa s’ka,
Sakrificat për liri.

.

Apo jo, komandant Zefi,
Agim Bajrami i qeshur,
Ti s’e dhe jetën nga qejfi,
Re dëshmor për të mos vdekur.

.

Se të deshi Nënë Kosova
Ty, Besnikun, Xheladinin,
Po kaq shpejt nuk e mendova
Gjethet e lavdisë të binin…

.

S’ bien gjethet e lavdisë,
Le të zvarriten zuzarët,
Si bishtok’ të neverisë,
Ju për ne jeni krenarët.

.

O Agim Bajram me trimat
E Ushtrisë Çlirimtare,
Me kërrab’ zut’ vetëtimat
Për Kosovën legjendare.

.

Rroba ngrin e shkrin në trup,
Ju – përleshje me rrufetë,
Një cifël u zë në sup,
Klithma qielli derdhën retë.

.

Dimër të mos kish’ Kosova
U bëtë legjendë lirie,
Fluturim për shqipet tona
Përmbi kreshta shqiptarie.

.

Ngrohtësi qe ideali
Historia përsëritet,
Kur lindin shqiponja mali
Perandoria tronditet:

.

Legjenda Idriz Seferi
Mbi osmanë bëri kërdi,
Ti, Agim Bajram si dreri –
Mbi barbarin serb të zi.

.

Fryma jote në tri jetë,
O yll i bukur i botës!
Njërën e gëzove vetë
Dhe dy ja fale Kosovës!…

.

Vetëm 36 vite
Bëre komandant Agimi,
Sot ndriçon me rreze drite
Në monument përjetësimi.

.

Komandant Zefi, lavdia
Të ka marr’ në krah’ të saj,
Përcjell trimin pavdekësia
Stafetë nderi skaj më skaj.

.

Eshtër e Adem Jasharit,
Ti i mposhte mbret e krajle,
Dhe për fisin e shqiptarit
Mbete spaletë morale.

.

Nga Kosova, Çamëria,
Shfaqesh ëndërr e lirisë,
Nga Dibra, Plava, Gucia –
Majave të historisë,

.

Nga Kaçaniku në Vlorë
Nderi yt i larë me diell,
O trim i zgjedhur me dorë,
Emri yt flamur në qiell.

.

Kujtesa historike më zgjoi ndjenjëzën poetike për të thurur dy vargje shpirti Dëshmorëve të Kombit, që dhanë jetën për çlirimin e Kosovës më 10 gusht 1998.
Nderim për Ju, Heronj të Shqiptarisë, me përulje të thellë dhe vëllazëri kombëtare!

.
7. TUNGJATJETA, ILIR SHQIPTARI!

.

(Kur isha mërgimtar në Itali, duke dëgjuar kasetën “Shkëlqimi i plisit”)

.

Në malësitë xheloze akuilane,
Mes një gjelbërimi të ftohtë e të errët,
Dëgjoj këngën shqipe të Ilir Shaqirit;
Kraharori më hapet si qiell i çelur.

.

Dhe mendoj, në vend të huaj, se Shqipëria
Lindi pishtarët që u tretën si qiriri,
Sot, kur në hall ësht’ e ka nevojë NËNA,
Një rilindas i ri bëhet Ilir Shaqiri.

.

Kosovë e Çamëri, Ulqin e Dibër ngrysur,
Jemi tanët që këndojmë e qajmë shqip;
Gjurma e pëllumbit në paqe të hidhur,
Këngën dhe ëndrrës në grykë ia lidh…

.

Të faleminderit, Ilir Shaqiri!
Tungjatjeta, o i miri Ilir Shqiptari,
Plis i vure si kup’ shpirtit të qiellit,
Të bardhë si bora, të shtrenjtë si ari.

.

Të faleminderit, që më mbushe me besim,
Ma freskove krenarinë, s’ma le të thahej.
Shtatë kontinente larg mendimin loti ma lag:
Shqipëria të bëhet, në këmbë të mbahet!

.

L’Aquila, 08. 10. 1998; Copitto, 16. 12. 1998; Vlorë, 08. 06. 2016

.

8. PËR JU, YJE TË GJAKOVËS

.

Yjet që ran’ për Gjakovën,
Dritë bëjnë për Kosovën,

.

Bekim nga Liria paçin,
Thonë Shqiponjat e Tërbaçit.

.

Ata ranë po janë gjallë,
I ka Gjakova në ballë.

.

Nuk harrohet historia,
Pa gjak, jo, nuk vjen liria.

.

Po ju, o trima të bukur,
Nuk luftuat për t’u dukur.

.

Dhe pse dhemb ajo masakër
Zjarri s’u shua në vatër.

.

Ratë për më fisniken ëndërr,
Ju vijmë me dorë në zemër.

.

Kur ju na erdhët si lule,
Kombi në gjunjë ju ulet.

.

Jeni lavdi me kurorë
Sot në këtë përvjetor.

.

Jubileu i Çlirimit,
Ju-në krahë të paharrimit.

.

O ju, yjet e Gjakovës,
Përjet’-në krahë të Shqiponjës.

.

9. HIMNI LIRIE

.

Për dëshmorët e Kosovës

.

Këngën me ligje fillova:
Sot si diva ju po flini,
Sa u desh Nënë Kosova,
Sa e do nëna të birin.

.

Çdo ditë jave, muaj’, viti,
Çdo dit’ të jetës që kemi,
Me dhembje e plagë shpirti
Tek dëshmorët tanë vemi.

.

Ne me ju jemi krenarë,
Ju si spaleta lavdie,
Për të gjithë shqipëtarët,
Ju jeni yje mbi yje.

.

Këndojmë me lot për trimat
E Ushtrisë Çlirimtare,
Me kërrab’ zut’ vetëtimat
Për Kosovën legjendare.

.

Ndriçoni me rreze drite
Në monument përjetësimi.
Shkojnë vjet e vijnë vite
Për ju më  lart’ nderimi.

.

Yjet e bukur të botës,
O ballëlarët me diell,
Jetën ja falët Kosovës!…
Dhe emrin flamur në qiell.

.

10. BEKUAR NGA MAL’ I ÇIKËS!

.

-valle e kënduar grash-

.

Valle si nga anët tona,
Do hedhim bashk’ me shqiponja.

.

Ju, shqiponja fluturoni,
anemban’ shqipet uroni.

.

Flamur i trojeve tona
Nuk njeh kufij për shqiponja.

.

Ismail Qemal Flamuri
Gurin në themele vuri.

.

Urimet nga Këndrevica
Çoini tutje nga Drenica,

.

Që nga Tuzi në Tetovë,
nga Preveza në Gjakovë.

.

Ju shqipe që fluturoni,
anemban’ Shqipen uroni.

.

Kush bie rrezet e dritës
U bekoft’ nga Mal’ i Çikës!

.

11. FLUTURIM LIRIE

.

Këngë elegjiake për Dëshmorin e Atdheut Skerdilajd Bardhyl Llagami (Komandant Shpendi): Tiranë, 31 tetor 1969-Bogovinë, Tetovë, 29 Qershor 2009

Teksti: Albert Habazaj, këngë elegjiake për Dëshmorin e Atdheut Skerdilajd Bardhyl Llagami (Komandant Shpendi): Tiranë, 31 tetor 1969 – Bogovinë, Tetovë, 29 Qershor 2009; kënduar nga grupi “10 Shqiponjat e Tërbaçit”,
marrëse: Antoneta Goxho Mehmetaj dhe Evgjeni Habili Seferaj,
kthyese: Shpresa Kapo Çelaj,
hedhëse: Hava Çelaj Muçaj,
në iso: Liri Gaçe Shkurtaj, Liljana Rrapi Kapaj, Meme Ribaj Habazaj, Fatmira Hodo Skendaj, Flutura Nanaj, Lavdie Goxho Xhaka, drejtues artistik Albert Habazaj;

.

Vanë njëzet vite
Skerdilajd i motrës,
Të kërkoj si qyqe
Qiejve të botës.

.

O Shpirt, elegjinë
Ta këndoj me vaje,
Mbulojë ke lavdinë
O vëlla me halle!

.

Lirinë zbukuruar
Me gjak tënd e kemi.
Ku ke fluturuar
O Komandant Shpendi?!

.

Dhe mali nga vendi
Luajti nga dhëmbja,
O Komandant Shpendi,
Shpendi yn’ me ëndrra!..

.

Si zog të pranverës
Tirana të nisi,
Lugin’ e Preshevës
Një yll ta qëndisi.

.

Prizreni, Tetova,
Sipër, mal i Sharrit,
Me shpresa të njoma,
Trim i Idealit.

.

Dhe në Bogovinë
Një dre po derdh lot,
Kurorë me dafinë
Të thur motra sot.

.

Luan guri vendit
Gur shkëmbi Babai,
Amanet i Shpendit
Jehon skaj më skaj…

.

12. SHQIPËRIA E PARË

.

Çfarë bëri me trimat Ismail Qemali
e di dhe gjyshi, dhe babai, dhe djali:
që ndezi zjarrin e shtëpisë shqiptare,
kur dinakët donin ta shuanin fare.

.

Por Shkodra, dhe Lezha, dhe Kruja, Kanina,
Prizreni, dhe Shkupi, dhe Ohri, Janina,
Plaku i Bardhë dhe Luigji Mendjeqiell,
Baca Is’ e Rasih Dino na mbushën me diell.

.

Marigo Posio stafetën e Elena Gjikës,
e ngriti si kurorë të bukur të Dritës.
Dhe Qirinjve të Atdheut u falem unë,
larë me diell, qëlluar me furtunë.

.

Dhe Dibra, dhe Delvina, dhe Hasi, dhe Hoti,
Dhe labi, dhe malësori kanë frymë Kastrioti,
Dhe çami, dhe myzeqari, dhe ulqinaku qëkur
Janë firmë lirie e këngë për Flamur!

.

Se me centaurët Europa rrufjane,
Kasandra me Pandorën europiane,
e plakur, e egër, marrëzisht e bukur
na ka dashur, na ka flakur e na ka ndukur.

.

U tkurr, u mpak, u mplak e nuk u gremis Nëna,
u trondit në flakë e nuk iu thye zemra.
Dhe deti, dhe fusha dhe maja e malit
si balli i bardhë i Ismail Qemalit.

.

Se s’është Vlora si Meka e Muhametit,
është anije e bardhë në mes të rrebeshit;
s’është Vlora as Bethlehem i Krishtit,
është vatër e mendimit dhe rrufe e gishtit.

.

Vlora është Vlorë, me dritë mes ciklonit,
është djepi ku u përkund palca e kombit;
është bërthama diellore e Flamurit,
me shqiponjën që fluturon mbi gjakun e burrit.

.

Vlora është magje e bukës kombëtare,
Është tharmi i mbrujtur në zemrat shqiptare.
Është rrënjë e besim dhe vizion në shikim,
është eshtër e dinjitetit të kombit tim.

.

Urata e Plakut, si mirësi e ullirit,
u mbjelltë e shpërtheftë si lulet e prillit!
O ju zogj të Shqiponjës, po ju flas sinqerisht:
sot Pavarësia Flamurëron Vlorërisht!

.

Sheshi i Flamurit, Vlorë; 28,
Vjeshtë e tretë, 2020