Shpalime historike

Në luftën e Drenicës (1945) Shaban Palluzha dhe Mehmet Gradica u bënë bashkë dhe, në vargun e gjatë të vullnetarëve shqiptarë, i dolën përballë komunizmit partizano-çetnik, ku, në luftën e përgjakur edhe bora u bë e kuqe, thonë kronikat në Drenicë.

Në shtabin e Luftës së Drenicës në kullën e Dvoranëve, roja e shtabit kishte hetuar se atypari kalonin hijerënda e vëzhgimit të shërbimeve të brigadave serbo-malazeze dhe disa huzmetqarë shqipfolës të kohës.

Më të dëgjuar për vëzhguesit e brigadave partizano-çetnike, Mehmet Gradica, në cilësinë e ushtarakut të shkolluar në Akademinë ushtarake në Itali dhe njohës i logjistikës së luftës, u thotë zëshëm rojave të shtabit të Luftës në Drenicë:

– Na i sillni në shtab hyzmetqarët e brigadave partizano-çetnike e të shohim se çfarë kërkojnë me syrin e tyre drejt shtabit tonë!

Roja e mori urdhërin e Shaban Palluzhës dhe të Mehmet Gradicës dhe,pa vonuar,vëzhguesit i sollën para shtabit të Luftës së Drenicës.

Pas një bisede të shkurtër në shtabin e luftës, Shaban Palluzha, e urdhëroi rojën që të përcjell vëzhguesit e zënë… Në këto çaste Mehmet Gradica, në shenjë mospajtimi me komandantin e tij Shaban Palluzha, ngritet në këmbë dhe i thotë zëshëm:

– Jo, komandant Shaban Palluzha, nuk bën me i lëshua pa ndonjë masë të denimit se këta nuk ndryshojnë dhe kanë ardhur me e vra Drenicën…!

Në këto çaste, Mehmet Gradica, mori briskun dhe ua preu veshët,- u tha rojës i lëshoni të shkojnë dhe mos të harrojnë se Lufta e Drenicës është e drejtë për liri dhe kundër partizano-çetnikëve…!

Në kujtimet e kohës në Drenicë kjo ngjarje përmendet në odat e burrave dhe në kronikat e kohës, ku ushtaraku me shtat të lartë Mehmet Gradica i lëshoi vëzhguesit me veshët e prerë si shenjë të bartin si kujtim nga lufta e drejtë e Drenicës për lirinë e Kosovës!

Çikago,më 23 shkurt 2024