Kunsthaus (Muzeu i Artit) në Zyrih zgjeron kërkimin e tij mbi origjinën e veprave të artit të grabitura “në vijim të përndjekjeve naziste”. Koleksioni Bührle është gjithashtu nën vëzhgim

VOAL- Kunsthaus në Zyrih ka vendosur të zgjerojë kërkimin e saj mbi origjinën e veprave të artit “të vjedhura si rezultat i persekutimeve naziste”. Koleksioni i njohur Bührle, flamuri i shfaqjes së përhershme të Zyrihut, do të përfundojë gjithashtu nën objektiv. Synimi i deklaruar i kërkimit do të ketë të bëjë edhe me shitjet e veprave të artit të bëra nga nevoja nga pronarët e persekutuar nga nacionalsocialistët në vende të treta, si Zvicra.

Për të kryer me saktësi kërkimin, muzeu ka vënë në dispozicion burime plotësuese, tregoi Shoqata Kombëtare e Arteve të Bukura, pronare e koleksionit Kunsthaus. Institucioni do të punojë në mënyrë “transparente” për të përcaktuar profesionalisht origjinën e veprave, në mënyrë që të mundësojë zgjidhje të drejta dhe të sakta në lidhje me posedimin dhe/ose kthimin e tyre.

Ekzaminimi sistematik i koleksionit tashmë është duke u zhvilluar dhe, siç u përmend tashmë, do të zgjerohet. Në veçanti, hulumtimi fokusohet në veprat e prodhuara para vitit 1945 dhe të tregtuara midis 1933 dhe majit 1945, specifikoi Kompania.

Strategjia e paraqitur i përgjigjet kritikave të ngritura në tetor 2021 në lidhje me koleksionin Bührle. Kjo e fundit, e ekspozuar në Kunsthaus, do të jetë objekt i një analize të veçantë. Historiani i Zyrihut Raphael Gross do të kujdeset për këtë hulumtim: i porositur nga Fondacioni Bührle, ai do të vlerësojë origjinën e punimeve dhe do të japë verdiktin përfundimtar në pranverën e vitit 2024.

Disa ekzemplarë nga koleksioni Bührle

Vëzhgimi synon gjithashtu të propozojë një ndryshim në perceptimin e problemit të artit të grabitur gjatë Luftës së Dytë Botërore. Në fakt, fillimisht, në debatin publik, “arti i grabitur nga nazistët” nënkuptonte vetëm objektet kulturore që nacionalsocialistët ua kishin marrë drejtpërdrejt pronarëve të tyre, kryesisht hebrenj. Në këtë drejtim, drejtoresha e re e Kunsthaus, Ann Demeester deklaroi se “si muze kemi një përgjegjësi të madhe sociale”.

Çështja lidhet gjithashtu me përkufizimin e “rrjedhjes së mallrave” të paraqitur në raportin e Bergier të vitit 2002. Sipas raportit, etiketa aplikohej për veprat e artit që ishin shitur nga pronarët e tyre në një vend të tretë të sigurt si Zvicra. Për sa i përket çështjeve të kthimit dhe kompensimit, për këto “mallra të vjedhura” zbatohen standarde të ndryshme sesa për veprat e grabitura.

Koncepti i pronës kulturore të vjedhur si rezultat i persekutimit nazist përfshin si artin e grabitur në kuptimin e ngushtë, ashtu edhe “rrjedhjen e pronës”. Kjo synon të marrë parasysh në mënyrë më të plotë rrethanat e vështira në të cilat personat e përndjekur u përpoqën të siguronin veten, familjet dhe pronat e tyre. Këtu përfshihen, për shembull, veprat e shitura nga nevoja. Kjo shtrirje për nga përmbajtja rrit edhe numrin e veprave të artit që mund të pretendonin trashëgimtarët e ish-pronarëve. rsi-eb