Vitët e tranzicionit në Kosovë , nuk sollën prosperitet dhe jetë të mirë për qytetarët, ashtu siq është pritur .Pseudoelitat politike e shfrytëzuan këtë fazë për tu pasuruar . Nuk u krijuan kushtet për vlera shoqërore e politike , por u krijuan kushtet për kategorinë e njerëzve të politikës dhe të biznesit . Institucionet e pa ndikuara në kushtet e funksionimit normal do të ishin mburoja karshi politikave dhe politikanëve hileqarë . Nuk patem aq sa duhet shtet ligjor dhe as ndarje të pushtetit në mënyrë meritore .Nuk u krijuan mekanizmat kompetentive për funksionim të ekonomise së tregut, që një shtet e bën të zhvilluar .Tretmani i shtetit si “gjah” që ju bë pas luftës nga partitë shtetformuese , krijuan jo stabilitet politik e jo stabilitët ekonomik .

U akumuluan shumë probleme duke e pamundësuar edhe funksionimin e mirë të sistemeve . Institucionet e tilla inerte dhe ekonomia informale bënë që mos të kemi investime dhe as investitor të jashtëm. Ju mbyllën rrugët edhe inovacioneve të reja teknologjike . Nuk u zhvillua asnjë degë e ekonomisë dhe as industria e rëndë si duhet. Mbeti jashtë edhe turizimi si predispozitë e mirë e Kosovës.Të arriturat mbetën shumë të vogla . Si pasojë e gjithë këtyre erdh varfërimi , numri enorm i atyre të cilët po kërkojnë punë , pastaj si pasojë e punës së keqe të pushteteve ishte rritja jashtë çdo normaleje e krimit të organizuar dhe të korrupcionit .Duke kaluar koha edhe rritej mos besueshmëria në organët e shtetit. Premitime patem gjatë këtyre viteve nga ata që e morën pushtetin sa të duash, e realizime pak.

Pa funksionimin e shtetit ligjor , si garantues i sigurisë , nuk mund të flasim për zhvillim të ekonomisë, që mundëson një ambient, ku secili individ ti maksimalizon potencialet e veta ripodhuese . Paralelisht më instrumentalizimët e ndryshme politike, më institucione të dobëta , pamë së po rrënohen edhe sistemi i arsimit dhe shëndetësisë. Kemi pasur një qrregullim të arsimit, i cili sistematikisht është dobësuar .Nuk kë gjë më tragjike për një komb dhe shtet së kur arsimi dhe shëndetësia komercializohen duke u shëndrruar në biznes. Kan ardhë deri të diplomat secili që I ka pasur mundësitë materjale , pavarësisht nga dija. Shumë e kan humbur kuptimin univerzitetet dhe më këtë edhe fakultetet.Me këtë gjë dija shumë është relativizuar, që ka ndikuar që shteti të jetë I dobët . Na erdhën shumë në shprehje përshtatshmëritë ideo -politikie si në komunizëm . Është brengosëse së si edhe ndryshimet post jugosllave në hapësirat ballkanike nuk sollën ndryshimet të logjikës nga sistemi socialist.

Nuk sollën ndryshime përmbajtësore , të cilat do të kishin fuqizuar pushtetet e dobëta të pas luftës .Pushteti i ri duhet ti rritë shpresat për një të ardhme më të ndritur . Shtyerja e qytetarëve qëllimisht në apstenim ,ishte gjëja më e keqe për Kosovën .Ky tip i politikanëve nuk i solli këtij populli as për afëër rezultatet e pritura. U mendua më shumë për ndërrim mandatësh pushtetare , duke e qitur krejt në margjina funksionimin e shtetit. Keqpërdorimi i shtetit ishte tëpër i madh, duke iu dhën kah të kundërte edhe historike interesave të shqiptarëve.Të shpresojmë së forcat e reja politike do të kenë, përcepcione tjera politike karshi shtetndërtimit dhe mirëqenjës së përgjthshme . Ekzistojnë kapacitetet që gjërat të kthehën na kahun e tyre pozitiv . Qarku shumë vjeqar i tranzicionit duhet të përmbyllet më shumë punë në zvoglimin e krimit dhe të korrupcionit, të cilat që shumë kohë e gërryen Kosovën nga mbrenda. Vëtem duke bërë hapa konkret zhvillimor , edhe mund të bëhemi pjesë e strukturës të BE-së dhe NATO-s.Mund ti tregojmë botës edhe pse vend i vogël , së kemi mundësi të bëhemi shëmbul, i një shteti modern. Nuk ka vend më për pseudo elita në pushtet, të cilat na servuan modele të pushteteve autoritare, si përsonalizim i politikës të te fortit. Nuk dhanë alternativa të politikave profesionale , të shoqërive civile dhe të organizmave kualitativ shoqëroro- politike , si korrigjime të çdo pushteti demokratik .Dihet së funkcionimi i shtetit dhe proceseve demokratike është i pa mundur pa veprimtarinë e opozitarizmit , kur dihet së opozita është element konstituiv i shoqërisë, ndarjës të pushetit , kritikës publike ,medieve dhe shoqërive civile…