Një herë Ajnshtajni po udhëtonte me tren nga Princeton, kur një konduktor kaloi nëpër korridor, duke vulosur biletat e të gjithë pasagjerëve. Kur arriti Ajnshtajni, shkencëtari kërkoi shënimin në xhepin e jelekut, por nuk e gjeti; as në xhepat e pantallonave nuk kishte; prandaj e kërkoi në çantë, por nuk e gjeti.

Shoferi tha: “Dr. Einstein, e di kush je. Jam i sigurt që e keni blerë biletën. Mos u shqetëso”. Ajnshtajni tundi kokën në shenjë falënderimi.

Dhe konduktori vazhdoi të vuloste biletat në korridor. Pikërisht kur do të shkonte në vagonin tjetër, ai u kthye për të parë fizikantin e madh që shikonte poshtë sediljes për biletën e tij.

Konduktori u kthye dhe tha: “Dr. Ajnshtajn, doktor Ajnshtajn, mos u shqetëso, unë e di kush je. Nuk është problem. Nuk të kërkohet bileta. Jam i sigurt që e keni blerë”.

Ajnshtajni e shikoi dhe i tha: “Djalosh i ri, edhe unë e di se kush jam. Ajo që nuk e di është se ku po shkoj. Kjo është arsyeja pse unë jam duke kërkuar për biletën time.”