Jeta ime zgjat maksimumi 10-15 vjet, sa herë ndahem nga ti, është dhimbje për mua. Mendo përpara se të më adoptosh. Ji i durueshëm me mua, më jep kohë të kuptoj se çfarë do që unë të bëj: shumica e njerëzve kuptojnë vetëm një gjuhë, ndërsa unë pritet të kuptoj dy, të qenit dhe të njeriut. Më beso, sepse ti je arsyeja ime e vetme për të jetuar. Mos u zemëro gjatë me mua: ti ke punën, miqtë, argëtimin, por unë të kam vetëm ty.

Fol me mua: edhe nëse nuk i kuptoj fjalët e tua, më pëlqen të të dëgjoj dhe zërin tënd do ta njoh mes një mijëve. Dije se sido që të sillesh me mua, unë gjithmonë do të të fal, por nuk do ta harroj kurrë, dhe ajo që më bën do të më shënohet përgjithmonë. Para se të më godisni, mbani mend: Unë mund të mbroja veten, por nuk do të zgjedh kurrë të të kafshoj. Përpara se të më qortoni sepse jam kokëfortë, i lodhur ose i pagjumë, pyesni veten nëse ka diçka që nuk shkon… ndoshta ushqimi që më jep nuk është i mirë për mua, ose kam qëndruar në diell për një kohë të gjatë ose zemra ime është duke u dobësuar ose duke u plakur. Të lutem kujdesu për mua kur të plakem, edhe ti do të plakesh dhe do të kesh nevojë që dikush të kujdeset për ty dhe të mos të braktisë. Kur të vijë dita e udhëtimit tim të fundit, të lutem qëndro pranë meje.

Mos thuaj se nuk duron të më shohësh të vdes, mos më lër ta përballoj vetëm atë moment të tmerrshëm. Nëse je pranë meje do ta kem më të lehtë të të lë, sepse do ta di që më do dhe se po bën atë që është e drejtë për mua…