Gënjeshtra i thotë të Vërtetës: “Sot është një ditë e mrekullueshme!”
E Vërteta shikon drejt qiellit dhe psherëtin, sepse dita është vërtet e bukur. Ato kalojnë shumë kohë së bashku, duke arritur përfundimisht pranë një pusi.
Gënjeshtra i thotë të Vërtetës: “Uji është shumë i bukur, le të bëjmë banjë bashkë!”
E Vërteta, edhe një herë dyshuese, vëren ujin dhe zbulon se ai është vërtet shumë i bukur. Zhvishen dhe fillojnë të lahen.

Befas, Gënjeshtra del nga uji, vesh rrobat e së Vërtetës dhe ikën.
E Vërteta e furishme del nga pusi dhe ndjek Gënjeshtrën për t’i kthyer rrobat. Por Bota, duke parë të vërtetën e zhveshur, shikon larg, me zemërim dhe përbuzje. E Vërteta e gjorë kthehet në pus dhe zhduket përgjithmonë, duke fshehur turpin e saj.
Që atëherë, Gënjeshtra udhëton nëpër botë, e veshur si e Vërteta, duke kënaqur nevojat e shoqërisë, sepse Bota, në çdo rast, nuk ka dëshirë të takojë të Vërtetën lakuriq.

Kështu edhe sot njerëzit preferojnë të pranojnë gënjeshtra të maskuara si të vërteta dhe jo të vërteta lakuriq.

*Nga një legjendë e shekullit të 19