Dy miq të rinj gjirokastritë flasin me njëri-tjetrin dhe shkëmbejnë këshilla.

– “Jam shumë i pavendosur, nuk e di nëse të martohem me Laurën, e cila është e varfër, por që e dua shumë, apo me vejushën më të pasur të Gjirit të Lalzit.”

Tjetri: – “Epo, po të them atë që, për mendimin tim, zemra nuk mund të kontrollohet. Unë do të thoja që duhet të martohesh me atë që do, edhe nëse ajo është shumë e varfër”.

– “Po, ke të drejtë, do të martohem me Laurën; Ju falënderoj për këshillat e tua vetëmohuese!”

– “Epo, s’ka kuptim, nëse miqtë nuk ndihmojnë njëri-tjetrin… Ah dëgjo, xhan, a mund të më japësh adresën e vejushës në Gjirin e Lalzit?