Tema e hartimit: “Përshkruani një tragjedi”.

Zhvillimi i hartimit nga Pjerinit: një pikë e kuqe në qendër të fletës së bardhë.

Mësuesi e ngre para klasës për t’i kërkuar shpjegime dhe Pjerini përgjigjet:

“Motra ime bën një pikë të kuqe në kalendar çdo muaj: këtë muaj jo. Kur babai im e mori vesh, ishte një tragjedi e vërtetë!!!

Dy miq takohen në rrugë dhe bisedojnë:

– “Si është gruaja jote në shtrat?”

– Ka nga ata që flasin mirë për të dhe nga ata që flasin keq për të!!!

Më në fund Andrrës së vogël iu plotësua dëshira. Prindërit i dhuruan një akuarium, ku shëtiste një peshk i kuq. Andrra shkonte çdo ditë: e shihte dhe “bisedonte” me të…
Një ditë e ëma e pyeti:
– I hodhe ujë të freskët peshkut?
– Jo. Ai ende nuk e ka pirë ujin që i hodha dje, – u përgjigj Andrra.

Një bisedë midis dy të njohurve:

-“Ku jeton?”

– Jashtë Londrës.

– Uau. Dhe ku saktësisht?

– Në Paskuqan!!!

Mësuesi e qorton Pjerinin:
– Unë, në moshën tënde, i dija tashmë emrat e të gjithë kryeministrave të vendit tonë!

– “Nuk ka qenë e vështirë. Në atë kohë duhet të ketë pasur vetëm katër a pesë!!!”

Magjistari zgjedh rastësisht një fëmijë nga publiku, për të kryer një numër të jashtëzakonshëm telepatie.

Sapo fëmija është në skenë, ai thotë:

“Para se njerëzit të dyshojnë se ka ndonjë mashtrim, përgjigju: a më njeh?”.

Dhe fëmija: “Jo, babi!!!”

Takohen dy sorra:
– Kra?
– Kra kra…
– Kraaa kra kra?
– Krak krak!
– Kroak?
– Ej, mos e ndërro dialektin!!!

Nga një bisedë midis dy miqve të ngushtë:

“E takova motrën tënde në rrugë mbrëmë.”

“Dhe çfarë të tha?”

“Pesëdhjetë euro!!!”

Dëshira e fundit para ekzekutimit:

– I dënuar, a keni ndonjë dëshirë të fundit para ekzekutimit?

– Po, drejtor, një shishe Dom Perignon.

– Të cilit vit?

– Të vitit 2050!!!