Adami po rrinte në një degë peme në Kopshtin e Edenit dhe ndihej shumë i vetëm.
Pastaj Zoti e pyeti: – Çfarë nuk shkon?
Ademi iu përgjigj: – Nuk kam me kë të flas.

Pastaj Zoti tha se ai kishte për qëllim të krijonte një shoqe për të:
-Një shoqëruese, një grua që nuk do të thotë kurrë se ka dhimbje koke dhe do të të dhurojë dashuri dhe pasion sa herë që ta kërkosh.
Dhe shtoi:
– Kjo grua e bukur do të përgatisë ushqime për ty dhe do ta gatuajë për ty, dhe kur ti ndot rrobat, ajo do t’i lajë ato. Ajo do të jetë dakord me ju për çdo vendim që do të merrni, nuk do t’ju mërzitë kurrë dhe do të jetë gjithmonë e para që do të pranojë se ka gabuar kur ju nuk jeni dakord me të. Ajo do t’ju lavdërojë dhe do t’i rrisë fëmijët tuaj, nuk do t’ju kërkojë të ngriheni natën për t’u kujdesur për ta dhe megjithatë…

Pastaj Adami e ndërpreu dhe e pyeti:
– Po sa më kushton mua një femër e tillë?
Zoti iu përgjigj: – Një sy i kokës!
Adami mbeti i menduar për një moment dhe më pas pyeti:
-Çfarë mund të kem për një brinjë?
…
…
Tani gjithçka është… e qartë?