Karriget, karriget,
mitra a kanë?
Nuse të drunjta, dhëndër prej letre,
mbledhje, që kanë solemnitet martese,
telefonat rrinë – grifona zyrtarë,
pak të hungërojnë, të gurëzojnë të gjallë,
njeriu tretet te karrigia ngadalë:
mplekset, futet, dridhet – ç’ngashërim!
Karrigia nazike ndien një rëndim
nga brenda saj embrioni u lidh,
karrigia e thith, e nxjerr prap njerinë –
e njëjta moshë, të njëjtat tipare
një antilindje, e tjetërsuar fare.
Mitra e karriges dyfishon me hir
atin, që është njëkohësisht dhe . . . bir!
Madheshtia e krijimit moikoniam!