VOAL- Dukej se ishte në një spirale në rënie. Kështu dukej, vërtet. Sepse në Bazel Xherdan Shaqiri rizbuloi kënaqësinë e të luajturit futboll, të cilën ndoshta e kishte humbur gjatë aventurës së tij të fundit në Çikago. Askush, kjo është e sigurt, nuk e priste që ta shihte në standarde kaq të larta, aq sa sot pyesim veten nëse ky është realisht momenti më i ndritshëm i karrierës së tij. Një ekzagjerim?

Ndoshta po, duke pasur parasysh nivelin e Superligës. Fakti është se askush nuk ka pasur një ndikim kaq vendimtar vitet e fundit në kampionatin tonë. “Ne jemi Bazeli dhe duam gjithmonë të fitojmë”, tha ai.

Në fillim nuk ishte e lehtë as për mua, sepse po mbërrija në një kompani që e njihja, por tashmë në një ekip të ri.

Dhe pikërisht nga situata e skuadrës së Rhine-it, së pari dhe në këtë pikë favoritët për të fituar titullin, filloi biseda e gjatë në Domenica Sportiva. “Gjithmonë kam menduar se është një ekip cilësor, se duhet vetëm të punohet në mënyrën e duhur për të korrur shpërblimet. Nëse në fillim të sezonit do të kisha hamendësuar se sot do të ishim kaq lart, megjithatë, ndoshta pak do ta kishin besuar – filloi Shaqiri – Tani jemi këtu, po shijojmë momentin, të vetëdijshëm se asgjë nuk është bërë dhe se pjesa e vështirë vjen pikërisht tani. Fjalët e një drejtuesi, të cilat fshehin edhe një ambicie: “Fakti që është fituar pak këtu vitet e fundit është diçka që më shtyu të rikthehem. Të luftosh sërish për fitore është një sfidë që më magjeps, ashtu si edhe rikthimi i një mentaliteti fitues në klub”.

Kthimi im një marifet marketingu? Pa rezultatet sportive, përfitimet do të ishin vetëm të përkohshme, madje edhe në nivel publik.

Është e pashmangshme, pas lamtumirës së verës së kaluar, të preket tema Kombëtare. “Është normale që mediat të flasin për rikthimin tim dhe unë i kuptoj edhe tifozët, por për momentin jam mirë me këtë. Për mua është një kapitull i mbyllur, edhe pse e kam thënë shumë herë që nuk mund të thuash asnjëherë kurrë në futboll”. Pa të, atëherë, kush mund të dilte si një drejtues teknik? Shaqiri nuk përgjigjet, por bën një analizë që mund të shqetësojë pak të ardhmen: “Sigurisht që nuk ka mungesë të lojtarëve potencialë, por duhet të kujtojmë se ka një ndryshim brezash. Duhet të pranojmë idenë për të kaluar disa vite të vështira, si dhe një dështim të mundshëm për t’u kualifikuar në një turne madhor. Jemi ende futbolli zviceran dhe nuk duhet të përjashtojmë mundësinë e lëvizjes së shumë lojtarëve, por nuk duhet të përjashtojmë mundësinë për të mos ndryshuar shumë lojtarë, në atë rast duhet të punojmë më shumë si ekip”.

Lugano është një klub që po punon mirë, por mendoj se në prapaskenat ka pasur disa probleme në gjysmën e dytë të sezonit. Shpresoj që një ditë të fitojë kampionatin, por për sa kohë që unë jam në Bazel nuk do të jetë aq e lehtë! RSI