Ndryshe nga mjaft tregtarë në qytete të tjera të Shqipërisë të cilët, me hir ose pahir, e dorëzuan floririn, në Elbasan nuk qe e lehtë për komunistët.

Ndonëse edhe në këtë qytet u vendos tatimi i jashtëzakonshëm i luftës, disa nga tregtarët e mëdhenj pranuan të vdisnin se sa ta dorëzonin në duart e pushtetit.

Metodat e përdorura nga Sigurimi i Shtetit kanë qenë të mundimshme dhe barbare.

Tortura çnjerëzore provuan Sulejman Domi, Xhaferr Çelirama, Mateo Papajani, Refik Myftiu etj. Ata  vdiqën në burgjet e komunizmit për shkak të mosdorëzimit të floririt të kërkuar prej banditëve komunistë.

Historia më klasike e rezistencës ndaj terrorit të kuq ka qenë ajo e tregtarit Sul Domi. Ai vdiq në qelinë e improvizuar të “Grand Hotelit” në Elbasan më 11 prill 1948 pasi u torturua barbarisht për  11 ditë me radhë. Thuhet se atë e mbajtën deri në fyt në ujë të ftohtë, se i shkulën thonjtë, i shkaktuan dhimbje të padurueshme në trup. Trupi i tij nuk rezistoi më gjatë dhe vdiq. Atëherë ishte 58 vjeç.

Për të mësuar më tepër për floririn e Sulë Domit, Sigurimi i Shtetit hartoi edhe një plan sipas të cilit një person u maskua si djali i Sulë Domit, Mahiri. Ky person qëndroi tek shkallët e qelisë në distancë nga Sulë Domi duke u lutur nga larg që ky i fundit të dorëzonte floririn. Sipas dosjeve të Sigurimit, personi që “imitoi” të ndjerin profesor Mahir Domi, ishte i urryeri Th. C.

Ndonëse kishte dorëzuar dy herë “tatimin” që i kishin caktuar, komunistët i grabitën gjithçka me vlerë që kishte në shtëpi dhe e shtërngonin që të tregonte se ku kishte fshehur pjesën tjetër të floririt. Ata ishin të bindur se Sulë Domi zotëronte një thesar të madh sepse në fakt ai kishte një rrjet dyqanesh në qendër të Elbasanit. Kishte të tillë edhe në Selanik dhe Milano.

Në arshivën e shtetit nuk gjendet asnjë dokument që të dëshmojë se cila është sasia e arit të sekuestruar prej tij.

Pas vdekjes, persekutorët  i zhdukën edhe trupin. Ende sot e kësaj dite nuk dihet se ku ndodhen eshtrat e Sulë Domit.

Tregtari tjetër Refik Myftiu nuk e dorëzoi floririn. Ai e fshehu diku pranë shtëpisë. “Thesari” u zbulua krejt rastësisht kur në Ebasan u ndërtua shkolla e muzikës “Onufri”.  Një sasi e vogël e floririt ishte e groposur në rrënjët e një shege.

Ende sot e kësaj dite ekzistojnë legjenda urbane për thesarin e Sulë Domit në Elbasan. Sipas gojëdhënave, ai mund ta ketë fshehur floririn në ullishtën e Elbasanit para se të vinin komunistët. Gjatë dekadave të fundit nuk kanë munguar edhe kërkimet dhe ekspeditat e ndërmarra nga shtetas të ndryshëm për të rënë në gjurmë të këtij thesari.

Familje te tjera te grabitura ne Elbasan jane: Domi, Kazazi, Bakalli, Mehja, Velencja, Miraku, Hastopalli, Kopili, Bebi, Kulla, Dodbiba, Shkodra, Shiku, etj.  Infoelbasani.al