Tryezat o takimet e rastësishme, në fund, thonë më shumë se të gjithë planet e detajuara që s’shërbejnë për asgjë. I tillë ishte edhe takimi i një grupi miqsh që u ritakuan pas shumë vitesh në një fshat larg Tiranës, për të shijuar një mëngjes larg zhurmave.
Ada, personazhi kryesor i dramës së shkrimtares Diana Çuli, “Mea Culpa”, lexuar mbrëmë në Teatrin Kombëtar, për të përmbyllur fazën e dramës shqipe, befas, pikërisht në çastin që nuk e priste, u gjend me shpatulla pas murit. Gazetari i ardhur me qëllime të qarta nga Tirana, nuk vonoi të tregonte arsyen pse i ishte bashkuar, thuajse pa ftuar, asaj tryeze që u duk se do të gdhihej nëpër gota vere e kujtimesh.
Po, Ada ishte shkrimtarja e akuzuar nga gazetari për firmosjen e një dokumenti që çoi në arrestimin e një autori të ri, 40 vite më parë. Këtë herë, Diana Çuli e risolli vetë, edhe një herë, në vëmendje, çështjen e zhurmshme por të pambyllur të pushkatimit të autorëve, Vilson Blloshmi dhe Genc Leka.
Diana kishte ulur veten në tryezë, pas emrit të Adës, për të dëgjuar të gjitha akuzat që dëgjon prej thuajse 25 vitesh. Përpara se aktorët Olta Daku, Erjona Kakeli, Elia Zaharia, Helidon Fino, Genti Deçka, Andia Xhunga, Dritan Boriçi dhe Ligoraq Zira, të zinin vendet për të nisur pjesën, e pyeta Dianën se pse e bëri këtë dramë sot, kaq shumë vite pas lumit të parë të akuzave që dëgjoi, në vitin 1994, kur ajo vetë thotë se mësoi për këtë histori.
“Nuk di të them një arsye të vetme. Ka disa! Së pari duhet të distancohesh nga e gjithë ngarkesa që të shkakton një histori e tillë, e tmerrshme; së dyti duhet të ndihesh gati edhe nga ana artistike. Kjo dramë është shkruar dimrin që shkoi, në janar ka qenë e përfunduar. Ishte rastësi që në mars të këtij viti shpërtheu dhe u hapën sërish letrat e kësaj historie. Nëse nuk do të kishte ndodhur kështu, nëse nuk do ta kisha përfunduar, me siguri që nuk do të kisha mundur ta shkruaja pas marsit, sepse do ngarkohesha edhe një herë me ndjenjat e këqija që më kanë shoqëruar herë pas here, gjatë gjithë kësaj periudhe kohore”. Sigurisht, periudha të tjera me ujëra të patrazuar, autorja ka pasur edhe më parë, por sot është e bindur që ka ardhur koha të zbardhen e trajtohen këto çështje duke analizuar të gjithë kohën dhe rrethanat.
“Nuk mund të hapen e mbyllen çështjet sa herë i teket njërit e tjetrit. Qëllimi im, në këtë rast, është të kuptohet e analizohet i gjithë sistemi përmes ngjarjeve që ndodhnin e ku përfshiheshin të gjithë”.
– Pjesa, I përfshiu të gjithë! Nga momentet e para kur dukej se e akuzuara e vetme do të ishte përballë shikimeve mbytëse të të gjithëve, vijimi i bëri të gjithë fajtorë, të paditur, të pambrojtur, por, sidomos, të frikësuar. Ishte e frikësuar redaktorja e re që sapo kishte nisur të punonte në revistën “Minerva”, ishte e frikësuar kryeredaktorja e saj (në dramë) që jepte urdhra, pasi merrte urdhra, ishte i tmerruar zëvendësprokurori, bashkëshorti i kryeredaktores së revistës së vetme letrare, që gati fuste në kurth të shoqen për të zbatuar urdhrat që ai vetë u nënshtrohej pa e bërë fjalën dysh. Ishin të gjithë hallkat e lidhura të një sistemi që nuk linte jashtë asnjë.
Në një kohë kur e gjithë bota e artit po tronditej nga sytë që vëzhgonin e shpiknin ngjarje edhe atje ku nuk ishin, të gjithë do t’u thoshin “Po” të gjithëve!
Ada e bëri këtë duke menduar se ishte një nga dhjetëra punët, një nga dhjetëra analizat e vlerësimet letrare që bënte përditë. Sot ajo tronditet edhe më, kur i shoqi i kundërvihet për ngjarjet e së shkuarës, kur i biri i kërkon të vërtetën, kur shoqja që ka pasur e ka ndihmuar dikur, duke rrezikuar veten, i hedh poshtë të tëra duke e akuzuar njësoj siç njerëzit që nuk e njohin, por dëgjojnë vetëm spekulimet që hedh në treg media për të mbajtur veten në këmbë.
Të gjitha këto realitete ishin pjesë e dramës “Mea Culpa” të Diana Çulit, e cila megjithëse pranon se ngjarjet vetëm sa janë ngacmuar nga realiteti, ka pranuar t’i vërë një titull shfajësues. “Sigurisht që do ta quaja kështu, unë nuk tërhiqem nga pjesa ime e fajit, por këmbëngul tek analiza në kontekstin kohor dhe te zbardhja e së vërtetës së plotë”, pohon autorja.
“Dokumentet që ligji i ndalon të bëhen publike, sot vidhen nga arkiva dhe shkaktojnë trazirat që lexoni”, thotë në një moment zëvendësprokurori, “zbatuesi” i hallkës së parë të urdhrit për pushkatimin e prozatorit të ri për të cilin zymtë- sia e vetmia që i lexohej nëpër radhët e krijimit, ishin fare të parëndësishme në vendimin e fundit tragjik. Sepse, siç synonte të tregonte deri në fund pjesa, gjërat nuk janë asnjëherë ashtu siç duken!
I pushkatuari i dramës, Ardian Simaku, prej një familjeje të pasur që ndër vite regjimi e kishte pasur nën vëzhgim, akuzohej për shpërdorim detyre, për abuzim me fondet e shtetit, e veprimtari agjitative kundër shtetit. Nëse gjithë kësaj i shton edhe një vëlla të arratisur, dosja plotësohej. Mirëpo, duhej një firmë që shteti të ishte korrekt nga ana ligjore. Këtë arriti të realizojë zëvendësprokurori përmes bashkëshortes së tij, kryeredaktores së revistës letrare.
E pyetur për këtë skemë të funksionimit të gjërave, Çuli tha se ajo vetë nuk ka pasur kryeredaktore një grua, por ka marrë urdhër, njësoj si gjithë kolegët e saj, nga kryeredaktori, për të zbatuar e bërë punën që duhet të bënte.
“Ngjarjet nuk janë tërësisht siç unë i shkruaj në dramë, sepse aty ka edhe elementë të krijuar, por pak a shumë ka ndodhur kështu. Unë nuk dua të merrem konkretisht me ngjarjen, por me fenomenin”, pohon Diana Çuli.
Nga ana tjetër, nuk duket të jetë pjesë e fenomenit fakti që Ada, gjendet përpara lumit të akuzave, pikërisht në çastin kur është fare pranë një çmimi të rëndësishëm europian në letërsi.
Në këtë rast, e vërteta e Adës me atë të Dianës, ecin bashkë. Shkrimtarja ka pohuar edhe më herët se akuza të tilla rreth saj ngrihen pikërisht në momente të rëndësishme të karrierës së saj. Qoftë më herë, kur ishte pjesë e politikës e qoftë tani kur në mes ishte vetëm ‘lufta’ brenda letërsisë.
Drama nuk ka mbaruar…Befasitë e fundit janë ato që kujtojnë për të mijtën herë se sistemit nuk i shpëtonte askush, se zinxhiri ishte i lidhur dhe hekuri i hallkës që kundërvihej, rrihej në të nxehtë. Mbrëmë, drama e Diana Çulit vetëm sa u lexua, në kuadër të konkursit prej nga do përzgjidhen dramat shqipe që do të ngjiten më pas në skenë, gjatë sezonit të ardhshëm. Nëse do të ndodhë, do të zbardhni historinë e plotë…
FJALA E ÇULIT NË “TOP STORY”:
Jo shumë kohë më parë, për të tretën herë, çështja e firmës së Diana Çulit në dokumentin e dosjes së pushkatimit të autorit Genc Leka, u bë mediatike. Ajo vetë pranoi të jepte sqarimin e saj në media. “Në 2007 unë kam dalë publikisht, dy orë, në emisionin e Blendi Fevziut. Kam thënë jam këtu nuk do të largohem kurrë nga Shqipëria; kërkoj të zbardhet kjo çështje deri në fund, roli im në këtë. Ku jam? Jam këtu dhe pres gjithçka të ndodhë kjo.
I kam kërkuar ndjesë familjes Leka që emri im ishte përfshirë në këtë gjë, por unë nuk e ndiej veten përgjegjëse për vrasjen, pushkatimin e poetit Genc Leka. Kjo ngjarje ka ndodhur 42 vite më parë, nuk e kam bërë sot unë këtë person, se në gjithë gazetat del fytyra ime e sotme dhe ngjan sikur ka ndodhur sot në demokraci.
Akuza është tepër e rëndë, llaftarisht e rëndë, nuk u është thënë as përgjegjësve të diktaturës ajo që më është bërë mua në këto 25 vjet. Tani e korrigjoi pak zoti Tufa, por e zezë në të bardhë është shkruar shumë e rëndë akuza. Unë nuk kam heshtur, se i numërova kur kam folur.
Nga 2007-ta deri më sot u hap tani. Unë mendoj, zoti Tufa, këtu është zoti Blloshmi që prej 15 vjetësh e ka shkruar këtë çështje në shtyp, duke u nisur nga emri im dhe unë s’kam dashur kurrë të replikoj me zotin Blloshmi, se e kam kuptuar dhimbjen e tij, e kam kuptuar që është identifikuar armiku i gjithë kësaj ngjarjeje në personin tim, por s’e quaja të drejtë të replikoja me zotin Blloshmi se i përkiste një dhimbjeje shumë të madhe. Kam menduar që do të qetësohen gjakrat, emocionet, do të vijë dita kur do të hapen dosjet dhe do të kuptohet prej vërteti se çfarë ka ndodhur në të vërtetë.
Kthehemi 42 vjet prapa, është koha që unë sa kam hyrë në gazetën “Drita”, sa ka ndodhur plenumi IV, ka rënë bomba mbi kulturën dhe artin, është arrestuar Todi Lubonja dhe Tedi Paçarami për mendime të gabuara në kulturë dhe art; është anatemuar Xhevahir Spahiu nga vetë Enver Hoxha si sartrian, është anatemuar Moikom Zeqo nga Mehmet Shehu si dekadent, që janë akuza shumë të rënda nga krerët e shtetit; është krijuar një luftë e madhe në shtyp duke ngritur rininë për të anatemuar romanin “Dimri i vetmisë së madhe” të Ismail Kadaresë, në këtë atmosferë unë dhe një grup tjetër të rinjsh, ishte drangul Lidhja e Shkrimtarëve se ishin pushuar të gjithë nga puna në plenumin IV.
Në atë kohë, unë kur kisha sektorin e poezisë, jetonim në diktaturë, në rend policor, s’ishte diktatura as e Çausheskut, por diktatura më e rëndë e kohës së Enver Hoxhës dhe nëse dilte gazeta “Drita” të dielën deri të martën na dridhej gjaku që zyra e shtypit e Komitetit Qendror mund të ulërinte dhe të thoshte vjersha dekadente, tregim skandaloz, ndalohet gazeta, kush është redaktori.
Ekspertizat letrare ishin një rutinë dhe detyrim ligjor për të gjithë redaktorët që ishin atje dhe nuk ishte fjala që je bashkëpunëtor i Sigurimit. Më ka ardhur hetuesi, që nuk e mbaj mend as për fytyrë, e pashë pastaj më vonë, i shoqëruar me siguri. Nuk thuheshin hollësitë… jetojmë në kohën e realizimit socialist me 5 dogma të tmerrshme dhe ne kishim mënyrën dhe rregulloren në tavolinë si duheshin analizuar. Erdhi vetëm cikli i poezive të Genc Lekës nga hetuesi dhe njeriu që e shoqëronte, unë si redaktore e poezisë që isha, do të bësh një analizë për këto poezitë, se na duhet.
Sigurisht që e kupton që ky poeti që ka këto vjershat është në siklet … Unë s’jam e zonja sot të shpjegoj që cili ishte ekuilibri i mendimeve të mia liberale apo revolucionare, se është 40 vjet më vonë dhe unë s’jam sot me ato mendime që kam pasur atëherë. Jo s’kam qenë e detyruar, ishte detyrim ligjor, do ta bëje se s’bën. Nëse s’e bëja unë, unë do dënohesha dhe do ta bënte dikush tjetër.
Me logjikën time të sotme, kur e shikoj dhe kur e lexoj ekspertizën, them edhe në atë moshë të re që paskam qenë, kam pasur një lloj maturie dhe nuk e kam rënduar. Po zoti Tufa, se nëse unë do të kisha zell revolucionar, unë s’do kisha shkruar tronditje ideologjike, se trishtimi dhe pesimizmi ishin kategori ideore, ishte i ndaluar që të botohej, çoroditje më e dobët se tronditje.
Unë mund të kisha thënë tronditje ideologjike që shtyn dhe sot lexuesit të ngrihen kundër regjimit, s’e kam thënë, s’kam thënë që ka bërë agjitacion dhe propagandë, kam thënë që ka pesimizëm, trishtim, s’kam thënë asnjë fjalë që mund ta rëndonte atë njeri të cilin nuk e dija ku ishte dhe në çfarë rrethane. Iku, unë s’e kam dëgjuar më këtë histori. S’e dija ça ka ndodhur, e kam dëgjuar për herë të parë në ’94.
S’më ka zënë gjumi, jam ndier keq, kam kërkuar të di ç’ka ndodhur, u hap sikur ishte dënuar për shkak të recensës sime.. Habitem se si ju, zoti Agron, jeni marrë vetëm me këtë segment të dënimit të poetit dhe nuk keni parë se ka mbi 90 dëshmitarë, ka mijëra faqe me deponime, ka njerëz që janë shpërblyer se kanë dalë atje, janë bërë anëtarë partie.
Unë s’e quaj veten përgjegjëse për vrasje, se ndryshe nuk do qarkulloja në rrugë. Nxirreni ju që unë jam përgjegjëse, hapeni dosjen se këtë detyrë keni, po jo ta thoni me emocione dhe të bërtisni gjithandej, unë s’e quaj veten përgjegjëse”.
“Në shërbim larg vendit” rikthen në Tiranë Christopher R. Hill, ambasadorin e parë amerikan në Shqipëri pas rënies së komunizmit. Një rikthim fizik dhe mendor përmes rrëfimit të ngjarjeve dhe viteve më të trazuara për shqiptarët, të cilat do të rijetohen gjatë promovimit të librit në Kryeministri dhe në Universitetin Europian të Tiranës, ditën e premte më 5 dhjetor.
“Çfarë keni bërë gabim?”
Ishe ky komenti i zakonshëm që dëgjonte Christopher R. Hill, kur u bë i ditur lajmi se e kishin emëruar ambasador të SHBA-ve në Shqipëri. Kishte shpresuar të emërohej në një vend evropian i cili po ndiqte rrugën e ndryshimit ashtu si Polonia, por fati deshe që vendi i radhës për diplomatin të ishte Shqipëria. “Megjithatë, nuk doja të humbja mundësinë e rihapjes së një selie diplomatike që ishte mbyllur prej vitit 1946 kur Shqipëria u shndërrua në Korenë e Veriut të Europës”, rrëfen Hill në librin e tij me kujtime “Në shërbim larg vendit- Jeta në vijat e para të frontit të Diplomacisë Amerikane: Kujtime”, ardhur në shqip për herë të parë në 2016-ën nga shtëpia botuese UET Press.
Botuar më atë kohë me titullin “Pararojë – në vijën e frontit të diplomacisë amerikane”, libri vjen një dekadë më pas në një botim të dytë, po nga UET Press, nën mjeshtërinë e përkthyesit Arian Starova. Libri u promovua sot më 5 dhjetor, fillimisht në ambientet e Universitetit Europian të Tiranës dhe më pas në Hapësirën për Hapje dhe Dialog në Kryeministri.
Për Christopher Hill ky është rikthimi i dytë në UET, universitetin që e nderoi nëntë vite më parë me titullin “Doctor Honoris Causa” me motivacionin: “Për kontributin e veçantë që ka dhënë në vitet 1998-1999, si i Dërguari Special i Departamentit Amerikan të Shtetit, në Kosovën e trazuar nga ballafaqimi i dhunshëm i soldateskës dhe çetnikëve të diktatorit Millosheviç, mbi popullsinë e pambrojtur civile të Kosovës, asokohe në një situatë dy pushteti: atij të dhunshëm, të mbajtur me makinerinë e luftës, dhe atij të Republikës së Kosovës së drejtuar nga lideri pro perëndimor dhe paqësor shqiptar, Presidenti famëmadh Dr. Ibrahim Rugova”.
Vizita e tij do të pasohet nga një bashkëbisedim me figura të njohura të akademisë, studiues dhe studentë, të cilët do të kenë rastin të dëgjojnë rrëfimet e gjalla të asaj kohe të trazuar në trojet shqiptare, ku Hill ishte aktor dhe faktor kyç për formësimin e së ardhmes së Shqipërisë dhe Kosovës.
Historia e Hill me shqiptarët dhe Ballkanin është e gjatë, e mbushur me ngjarje dhe momente historike. Ai ishte i pari zyrtar amerikan në Shqipërinë post-komuniste që rihapi Ambasadën Amerikane në Tiranë duke rivendosur marrëdhëniet diplomatike mes dy vendeve. Më vonë u emërua ambasador në Maqedoni, si dhe ishte i dërguar special i SHBA-së për Kosovën, duke u angazhuar si pjesë e ‘Grupit të Kontaktit’ për të gjetur një zgjidhje paqësore mes Kosovës dhe Serbisë gjatë takimeve në Rambuje të Francës. Më tej ka qenë ambasador i SHBA-së në Serbi.
Pavarësisht largimit nga detyrat dhe postet diplomatike, Hill vijon të jetë një personazh me ndikim në skenë politike. Aktualisht, kohet e fundit dëshmoi në Gjykatën Speciale të Hagës për njohjen e tij dhe rolin që kanë pasur eksponentët më të lartë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës gjatë luftës, ndaj të cilëve vijon gjykimi nën akuzën e kryerjes së krimeve kundër njerëzimit.
Ish-deputeti i PD-së, Ervin Salianji, foli në emisionin “Opinion” për iniciativën e tij për të ripërtërirë PD-në, një lëvizje që ka shkaktuar debate në strukturat e partisë.
Në intervistën e tij për Blendi Fevziun, Salianji tha se PD-ja nuk po i përshtatet nevojës për ndryshim për t’i bërë ballë mazhorancës dhe keqqeverisjes së Ramës.
Salianji foli ndër të tjera edhe për pakënaqësi që ka brenda anëtarësisë së partisë. Ai tha se ndonëse anëtarësia kërkon revoltë, lidershipi i partisë vijon aksionin me foltoren.
I pyetur nëse ka pakënaqësi me kreun e PD, Salianji tha se ai nuk ka pakënaqësi me emrin, por me idetë dhe mënyrën se si po vepron PD aktualisht.
“Unë kam pakënaqësi me gjendjen, nuk kam pakënaqësi me emrat. Pakënaqësi ndaj PD është që nuk po dëgjon në mënyrën e duhur zërin e anëtarësisë. Nuk po i përshtatet nevojave të shoqërisë për ndryshim. Sepse anëtarësia të voton disa, lidershipi zgjedh disa të tjerë, sepse anëtarësia e PD kërkon revoltë, ne bëjmë foltore. Sepse anëtarësia e PD kërkon analizë, se duam ta bindim se zgjedhjet janë vjedhur. Nuk ka nevojë unë e vë me bast, të gjithë janë të bindur se zgjedhjet janë vjedhur. Unë e kam pakënaqësitë me idetë dhe me vendimmarrjen, nuk kam pakënaqësi me emrat”, tha Salianji.
Pjesë nga intervista
Salianji: E dini ju kush ishte atje (i referohet takimit që zhvilloi dje 3 dhjetor me strukturat e PD në Durrës)? Atje ishte gjithë struktura e partisë. Dhe po ti marrë me emra. Ti atje kishe dy dy kryetarët e zgjedhur të partisë, kryetarin e foltores, kishte nënkryetarët e partisë, kishte ish-deputetë, kishte kandidatin më të votuar të qarkut, kishte kandidaten më të votuar në Durrës, kishte sekretarin e degës, kishte sekretarin organizativ të degës.
Në Durrës ka qenë Ilir Alimehmeti, ka qenë Aulon Kalaja, ka qenë Ndrec Pjetri, Hysen Kadiu dhe e gjithë struktuar që unë të thashë dhe që janë njerëz të nderuar dhe që kanë bërë betejë pa marrë asgjë.
Nëse ti bën një balancë të brendshme, sa mbështetje mund të kesh ti brenda strukturave dhe brenda në parti?
Salianji: Unë nuk po shkoj për tu votuar, unë po shkoj për të rizgjuar PD, t’i japim mundësinë të ripërtërihet. Telefoni edhe kur është i vjetër, ai përditësohet sipas përditësimeve të reja, e bën telefonin që të jetë më funksional. Tani ne nuk mund të rrimë gjithë kohës dhe të presim të vijnë të humbim zgjedhjet e tjera, të qajmë prapë, të themi si na vodhi Rama. Unë dua të mund Edi Ramën. Hajde gjejmë mekanizmin si mundet Rama.
A ke ti pakënaqësi për Berishën?
Salianji: Unë kam pakënaqësi me gjendjen, nuk kam pakënaqësi me emrat. Pakënaqësi ndaj PD është që nuk po dëgjon në mënyrën e duhur zërin e anëtarësisë?
Pse nuk po e dëgjon?
Salianji: Nuk po i përshtatet nevojave të shoqërisë për ndryshim. Sepse anëtarësia të voton disa, lidershipi zgjedh disa të tjerë, sepse anëtarësia e PD kërkon revoltë, ne bëjmë foltore. Sepse anëtarësia e PD kërkon analizë, se duam ta bindim se zgjedhjet janë vjedhur. Nuk ka nevojë unë e vë me bast, të gjithë janë të bindur se zgjedhjet janë vjedhur. Unë e kam pakënaqësitë me idetë dhe me vendimmarrjen, nuk kam pakënaqësi me emrat.
Kryetari i Partisë Mundësia, Agron Shehaj, i ftuar në emisionin “Kjo Javë” në News24, foli hapur për situatën brenda Partisë Demokratike dhe sfidat e saj për t’u rikthyer si forcë e besueshme politike. Ai theksoi se problemi kryesor që PD shmang të trajtojë mbetet figura e Sali Berishës.
“Elefanti në dhomë te PD që duhet adresuar është Sali Berisha, duan apo s’duan,” u shpreh Shehaj.
Sipas tij, fajin nuk e kanë strukturat bazë apo drejtuesit lokalë, por mungesa e vullnetit për t’u marrë me çështjen thelbësore që mban peng rikuperimin politik të partisë.
“Nuk e ka fajin një kryetar seksioni në një fshat të Shqipërisë. Nuk është ky thelbi. Në PD ka shumë figura të mira, por më vjen keq që nuk merren me thelbin.”
Shehaj po ashtu tregoi se komunikimi i tij i fundit me Sali Berishën ka qenë në momentin kur ai u largua nga PD, duke nënkuptuar se marrëdhëniet politike mes tyre kanë qenë të ndërprera që prej asaj kohe. bw
Anëtari i Kryesisë së PD, Ervin Salianji ka artikuluar hapur pakënaqësitë ndaj Sali Berishës, duke theksuar se lidershipi demokrat nuk po dëgjon zërin e anëtarësisë dhe, më e rëndësishmja – shtoi ai, nuk po i përgjigjet nevojës së shoqërisë për ndryshim.
Deklarata e Salianjit vjen teksa ai ka nisur takimet në terren për rifreskimin e PD dhe të aktivizimit të aksionit opozitar. Ndërsa nga ana tjetër, Sali Berisha iu është rikthyer foltoreve duke zhvilluar deri tani 2 takime me anëtarësinë, te dega 9 në Tiranë dhe në Mirditë.
Debatet e brendshme në PD duket se do të aktivizohen sërish teksa polemikat në distancë tanimë janë të dukshme.
Ervin Salianji: Pakënaqësia që kam unë ndaj kryetarit të PD është që nuk po dëgjon në mënyrën e duhur zërin e anëtarësisë. E dyta dhe më e rëndësishmja, nuk po i përshtatet nevojave të shoqërisë për ndryshim. Anëtarësia voton disa, lidershipi zgjedh disa të tjerë.
Anëtarësia e PD kërkon revoltë, ne bëjmë foltore. Anëtarësia kërkon analizë, ne duam të bindim që zgjedhjet janë të vjedhura, këtu të gjithë janë të bindur që zgjidhet vidhen, por si ta zgjidhim këtë problem.
Ne kemi një analizë të humbjes pse kemi humbur, por kemi një analizë tjetër dhe që nuk e thotë askush; pse nuk analizon PD fitoret? PD ka fituar në 6-7 bashki, pse nuk e bën analizën pse ka fituar.
Avantazhi është përfaqësimi, kandidatët e rinj pa konsum dhe pa pasur mëkate, kandidatë që janë shtyrë dhe zgjedhur nga anëtarësia dhe dakordësi nga e gjithë pjesa e partisë. Të marrim modelin e këtyre zonave dhe ta çojmë në zonat e tjera.
Deputeti i Partisë Mundësia, Agron Shehaj foli mbrëmjen e sotme në “Kjo Javë” teksa u ndal te çështja e zv.kryeministres Belinda Balluku.
Shehaj theksoi se e gjithë ministria që drejton Balluku, është marrë e pandehur nga SPAK apo është në masë arresti ndërsa nga ana tjetër parlamenti po mbron një zv.kryeministre e cila është pezulluar nga GJKKO.
Agron Shehaj:Për herë të parë po vepron drejtësia ky është thelbi për të cilin duhet të flasim. U përplasa me Taulant Ballën shumë pak, se Balla e ktheu në debat banal. Me fyerje të rëndomta, por fola edhe për shumë gjëra të tjera. Balla pasi më fyeu me fjalor të rëndë, as dy minuta pasi e tha ishte në gjitha mediat.
Ajo që bën përshtypje, se paratë që vjedhin po e tregon rasti Balluku, një pjesë e mirë shkon te mediat. Nga ajo që tha Taulant Balla, njerëzit bëjnë diferencën mes Taulant Ballës dhe punës që bëj si opozitar. Mazhoranca ka një ndikim të jashtëzakonshëm në media. E gjithë MIE e pandehur, ose në hetim ose arrest shtëpie. Ne flasim për këtë gjë, nuk flas për gjitha mediat, gjithë gazetarët. Ka shumë njerëz të ndershëm që bëjnë punën e tyre. Ndihem mirënjohës ndaj atyre më ftojnë.
Ka televizione që nuk e përmendin Belinda Balluku. Flasin për gjithçka dhe për Belinda Balluku nuk e përmendin. Të njëjtën gjë kanë bërë me Taulant Ballën. Sikur tha ndonjë gjë të jashtëzakonshme. Në parlament po mbrohet një zv.kryeministre e marrë pandehur nga SPAK.
Militanti i PD në Mirditë, theksoi se kryeministri Edi Rama është njeriu më frikacak që ai kishte parë ndonjëherë. Ai paralajmëroi kreun e PD, Sali Berishën se ka shumë “servila” pranë vetes së tij.
“Pyetja e parë është që ke mbajtur më shumë servila rreth vetes. E dyta është ke 30 deputet që i ke futur në listë. 20 kanë fituar vetë dhe me votat, dhe ti bjemë Edi Ramës ta rrezojmë për 10 orë, as për 10 ditë as për 10 muaj.
200 veta ja u mbledh unë dhe mos largohem prej Tirane pa e rrëzuar aty. Të rrimë aty, derisa ta rrëzojmë sepse nuk është trim, është njeriu më frikacak që kam njohur në jetën time.
Kam dhe një kërkesë tjetër për Lezhën, ne jemi pa kryetar partie, kemi një të komanduar as di gjë ku është për vete as na dëgjon ne.
Gjini e ul kokën por ta ngrenë, sepse i kam dhënë gjithë ato vota dhe kam punuar natë ditë për të. Prandaj Doktor jepi urdhër Agroni, Gjini, Kastrioti ku janë ata dy të tjerët. Të vijnë të merren me njerëzit sepse jemi në ujë 20 ditë.”, tha ai. bw
I pyetur nëse këto zhvillime mund të krijojnë shqetësim apo përçarje te demokratët, Bardhi shtoi se Partia Demokratike nuk i ndalon anëtarët dhe deputetët të shprehin mendimin e tyre apo të takohen me qytetarët dhe mbështetësit.
TIRANA– Kreu i grupit parlamentar të Partisë Demokratike, Gazment Bardhi, ka komentuar mbrëmjen e sotme takimin që Ervin Salianji zhvilloi me një pjesë të strukturave të PD-së në Durrës. I ftuar në Euronews Albania, Bardhi u shpreh se qëndrimi i tij është në linjë me atë të kryetarit Sali Berisha, i cili e ka cilësuar këtë mbledhje si joformale.
I pyetur nëse këto zhvillime mund të krijojnë shqetësim apo përçarje te demokratët, Bardhi shtoi se Partia Demokratike nuk i ndalon anëtarët dhe deputetët të shprehin mendimin e tyre apo të takohen me qytetarët dhe mbështetësit.
“Nuk ka lidhje intervista ime me ato që bën Salianji. Mbeshtes qëndrimin zyrtar të PD-së dhe të kryetarit Berisha, që ka thënë se çdo mbledhje jashtë forumeve është private. PD nuk pengon askënd që të shprehë lirisht mendimin e tij apo të takohet me demokratët. PD ka institucione që nuk i kanë kufizuar të drejtën e fjalës askujt dhe nuk kanë për të penguar askënd të shprehë lirshëm mendimin. Sikurse takime me demokratë, secili prej anëtarëve të kryesisë së PD-së dhe kolegëve bën çdo ditë zgjedhjen e tij se këto takime do t’i bëjë publike apo do të marrë realisht mendimin e demokratëve,” tha Bardhi.
Më tej u pyet nëse takime të tilla, nëse vazhdojnë, mund të tërheqin demokratë të pakënaqur dhe të krijojnë konfuzion në bazë. Bardhi u përgjigj se nuk ekziston asnjë keqkuptim mes drejtimit të partisë dhe strukturave në terren ku edhe theksoi se debati i ngritur rreth këtyre takimeve është i stisur dhe i parëndësishëm krahasuar me sfidat reale që përballon vendi.
“Nuk ka keqkuptim te baza në raport me këto që po ndodhin në PD dhe Shqipëria ka shumë më shumë probleme që meritojnë kohë dhe vëmendje sesa kjo temë. Nuk shikoj asnjë problem të jem i vërtetë”, tha ai./ Dosja.al
Ish-deputeti i PD, Ervin Salianji zhvilloi sot një takim me strukturat e partisë në Durrës. Siç shihet nga pamjet, salla e Pallatit të Kulturës ishte e mbushur plot me demokratë, teksa mjaft të tjerë qëndronin jashtë
Pak para takimit, Salianji u shpreh për mediat se është shumë e rëndësishme që cilido prej politikanëve por sidomos ata të PD të kthehen tek njerëzit, tek kafet, tek takimet, tek bashkëbisedimet, për të bërë të mundur ringritjen e PD, ripërtëritjen.
“Unë do të jem në çdo takim ku do të më kërkojnë demokratët për të ndarë mendimet se si PD të bëhet e fortë dhe të jetë alternative që e mund Edi Ramën dhe bëhet alternativë qeverisëse. Janë të gjithë në takim, struktura e PD, dy kryetarët e PD të zgjedhur, sekretari i degës dhe lista e personave më të votuar në Durrës”, tha Salianji. bw
Kryeministri Edi Rama, ka reaguar sërish në lidhje me pezullimin nga detyra me vendim të GJKKO-së të zv.kryeministres dhe ministres së Infrastrukturës Belinda Balluku, vendim të cilin ai e ka ankimuar në Gjykatë Kushtetuese.
Kreu i qeverisë ka dhënë sërish arsyet e tij se pse i ka kërkuar Gjykatës Kushtetuese heqjen e pezullimit të Ballukut, duke argumentuar se ministres po i pengohet puna.
A është ky presion ndaj organeve të drejtësisë.
Sipas Ramës, ka disa akte të Ministrisë së Infrastrukturës dhe Energjisë, të cilat mbeten të pezulluara bashkë me ministrin.
“Ndërkohë që çdo ditë që pezullimi i ministrit zgjatet, zgjatet edhe lista e punëve të bllokuara”, thotë ai.
“Ja konkretisht nga tryeza ime e punës sot, shembujt konkretë, krejt aktualë, pse unë i kam kërkuar Gjykatës Kushtetuese heqjen e pezullimit absurd të një anëtari të qeverisë dhe pse të pezullosh një ministër (për herë të parë në botë) sjell pasoja që cënojnë konkretisht funksionimin e qeverisë dhe interesin publik”
A mund të gjykojë një kryeministër vendimin e një organi të drejtësisë – ta etiketojë “Absurd”.
Nga foltorja e Kuvendit, gjatë prezantimit të projektbuxhetit 2026, kryeministri Edi Rama iu rikthye çështjes së ndërprerjes së fondeve IPARD, duke e minimizuar vendimin e Brukselit. Me ironi, Rama e cilësoi si “kënga e mjerueshme e fondeve të bujqësisë”. Ai u shpreh se hetimet e Zyrës Evropiane Kundër Mashtrimit (OLAF) për periudhën 2019–2023 kanë zbuluar shkelje të natyrës së ngjashme edhe në vende të BE-së.
Sipas kryeministrit shumat e identifikuara në këto vende arrijnë mbi 1 miliard euro.
“OLAF, i cili bën hetime për llogari të Komisionit Evropian, për vitin 2019–2023, nuk ka gjetur shkelje të të njëjtës natyrë, (siç ka gjetur në Shqipëri), vetëm në këto vende: Luksemburg, Maltë, Qipro, Irlandë edhe Holandë. Ndërkohë që shuma e vendosur nga OLAF-i përpara vendeve të tjera të Bashkimit Evropian… është mbi 1 miliard euro,” Edi Rama, Kryeministër i Shqipërisë.
Por ky krahasim është i pasaktë.
Shqipëria, një rast unik
Në një reagim të posaçëm për Faktoje.al, Komisioni Evropian sqaron se rasti i Shqipërisë është unik. Kjo sepse ndërprerja e pagesave për IPARD II dhe pezullimi i IPARD III u vendos mbi bazën e një hetimi të OLAF, jo thjesht mbi auditime teknike si në vendet anëtare të BE-së.
Në përgjigjen zyrtare për Faktoje.al, Komisioni Evropian thekson se masa e marrë ndaj Shqipërisë nuk ka precedent.
“Siç është thënë më parë, nuk ka raste të ngjashme,” deklaron KE për Faktoje.al
Komisioni shpjegon se është e domosdoshme të dallohen korrigjimet financiare për mangësi teknike në vendet anëtare, dhe masat e bazuara në një hetim të OLAF, siç është rasti i Shqipërisë.
“Në rastin e Shqipërisë, Komisioni Evropian ka ndërprerë rimbursimin e shpenzimeve të IPARD dhe, njëkohësisht, ka pezulluar delegimin për të gjitha masat e IPARD III mbi bazën e informacionit të marrë nga OLAF në kontekstin e një hetimi, dhe kjo që prej korrikut 2023.
Është e qartë se, për të korrigjuar mangësi të tilla, përmirësimet në sistemet kombëtare të kontrollit janë të nevojshme në të dyja situatat e përmendura më sipër”, shpjegon Komisioni Evropian.
Verën e vitit 2023, mbi bazën e informacionit të OLAF, Komisioni Evropian ndërpreu rimbursimet e IPARD II dhe pezulloi të gjitha masat e IPARD III. Për të rikuperuar besueshmërinë, Shqipëria duhet të përmirësojë sistemet e kontrollit dhe të zbatojë masa korrigjuese.
Gënjeshtër e përsëritur
Kjo nuk është hera e parë që qeveria minimizon ndërprerjen e fondeve IPARD II dhe pezullimin e programit IPARD III, për shkak të dyshimeve për korrupsion.
Korrikun e vitit 2023, kur Komisioni Evropian informoi qeverinë shqiptare se kishte pezulluar grantet për bujqësinë, vendimi ekstrem i Brukselit, u komentua si një procedurë administrative normale.
Ministrja e Bujqësisë asokohe, Frida Krifca, tha se parregullsi apo shpërdorime të ngjashme me fondet IPARD janë gjetur edhe në vende si Gjermania, Franca apo Holanda. Deklarata e atëhershme e ministres Frida Krifca, u përgënjeshtruan nga Faktoje.al përmes Komisionit Evropian.
Edhe në 2023, KE theksonte se masa ndaj Shqipërisë ishte e paprecedentë.
Përfundim
Komisioni Evropian argumenton se është e rëndësishme të bëhet dallimi midis korrigjimeve financiare të aplikuara ndaj shteteve anëtare të BE-së nga Drejtoria e Përgjithshme për Agrikulturën dhe Zhvillimin Rural (DG AGRI), kundrejt çështjeve që dalin në dritë mbi bazën e një hetimi nga Zyrës Evropiane Kundër Mashtrimit (OLAF), siç është rasti për Shqipërinë.
Nisur nga informacionet e mbledhura, deklaratën e kryeministrit Edi Rama se “OLAF nuk ka gjetur shkelje të të njëjtës natyrë siç ka gjetur në Shqipëri vetëm në Luksemburg, Maltë, Qipro, Irlandë edhe Holandë” e kategorizojmë të pavërtetë.
Çështja e fondeve IPARD nuk është thjesht një “këngë e mjerueshme”, por test për besueshmërinë e institucioneve shqiptare në rrugën drejt integrimit europian./Faktoje.al
Ambasada e Shteteve të Bashkuara në Tiranë ka njoftuar përfundimin e kursit të 14-të bazë për Hetimin e Krimeve, ku morën pjesë 36 specialistë të Policisë së Shtetit.
Me këtë grup të ri të trajnuar, numri total i oficerëve shqiptarë që kanë përfituar nga ky program i specializuar arrin në 400.
Fokus i kursit mes Programit Ndërkombëtar të Ndihmës për Trajnimin për Hetimet Penale të Shteteve të Bashkuara në bashkëpunim me Akademinë e Sigurisë, ka rritja e aftësisë së efektivëve për t’u përballur me kërcënime që lidhen me dhunën, trafikun e narkotikëve dhe krimin e organizuar ndërkombëtar.
Njoftimi i Ambasadës së SHBA
36 specialistë të krimit nga Policia e Shtetit kanë përfunduar kursin e 14-të bazë për Hetimin e Krimeve – duke e çuar në 400 numrin e oficerëve të policisë shqiptare që kanë marrë këtë trajnim të specializuar! Programi Ndërkombëtar i Ndihmës për Trajnimin për Hetimet Penale të Shteteve të Bashkuara e zhvilloi këtë trajnim në bashkëpunim me Akademinë e Sigurisë, duke forcuar aftësitë e policisë shqiptare për të mbrojtur popujt tanë nga kërcënimet e dhunës, narkotikëve dhe krimit të organizuar ndërkombëtar. gsh
Në Durrës, ish-deputeti Ervin Salianji do të zhvillojë një takim me strukturat e Partisë Demokratike, ku, sipas burimeve brenda forcës politike, atij i janë bashkuar një numër i konsiderueshëm drejtuesish lokalë dhe figura të njohura të PD-së në qark.
Mes pjesëmarrësve janë kryetari i grupit të këshilltarëve të PD në Bashkinë Durrës dhe ish-drejtues i Foltores, Tan Burgia; nënkryetarët e Degës Vis Shuaipi; ish-deputeti Pëllumb Berisha; sekretari i Degës Arlind Boshku; sekretari organizativ Nikolin Radovani; si edhe Luan Hoti, kryetari i fundit i zgjedhur me votë.
Në takim do jenë të pranishëm gjithashtu drejtues strukturash, ish-deputetë dhe drejtues ndër vite, si edhe pjesa dërrmuese e drejtuesve të grupseksioneve.
Deputetët më të votuar të Qarkut të Durrësit, Aulon Kalaja dhe Ndreca Pjetri, do të jenë gjithashtu pjesë e mbledhjes.
Sakaq, kujtojmë se Dega e Durrësit nuk ka kryetar të zgjedhur për momentin. bw
Komentet