Sot më 11 maj 2025 në Eslöv të Suedisë në praninë e një numri të madh të bashkatdhetarve nga vende të ndryshme të Suedisë u mbajt Kuvendi i parë zgjedhor i Shoqatës Kulturore Shqiptare “Dardania Dans”.

Kuvendin e udhëhoqën e Znj. Aferdita Hoti Bunjaku dhe Mona Juniku sipa skenarit të përgaditur dhe të miratuar nga Kuvendi. Kuvendin e shpalli të hapur znj. Mona Juniku e cila përshëndeti dhe i falënderojë të gjithë delegatët e këtij kuvendi dhe mysafirët pjesëmarrës dhe prezentoi rendinj e ditës, I cili u miratua unanimisht.

Kuvendin e përshëndetën me nga një fjalë përshëndetëse, Isak Bunjaku, Isuf Bajraktari, Xhevat Isufi, Antigona Osaj dhe Bashkim Jashari.
Këtë Kuvend e kishte përshëndetur po ashtu edhe z. Hysen Ibrahimi përmes një telegram urimi, të cilin telegram e lexoi znj. Afërdita Hoti Bunjaku, ku ndër të tjera shkruan, citat: ”Në pamundësi për të marrë pjesë në Kuvendin Themeltar të Parë zgjedhor të Shoqatës Kulturore Shqiptare “DARDANIA DANS”, në Eslöv të Suedisë (sepse ndodhem në vendlindje), më lejoni të ju përshëndes të gjithëve, duke ju uruar punë të mbarë.

Ti kontribuosh çështjes kombëtare duke themeluar shoqata kulturore shqiptare në mërgatë sikurse Shoqata e juaj Kulturore “DARDANIA DANS”, në Eslöv të Suedisë, don të thot shumë për gjuhën shqipe, kulturën, vallen, poezinë shqipe dhe gjithçka që është shqiptare.

Në të njejtën kohë ju jeni duke u shndërruar në ambasador të vërtet të kombit shqiptar. Sukseset e juaja kanë dhënë tanimë rezultate me nxënësit vallëtarë me koreografin z. Naser Sopjani një atdhetar i vertetë i kulturës dhe çështjes kombëtare, duke dëshmuar se ka një vullnet të madh për të kontribuar në fushën e kulturës”, fund citati.
Kuvendi njëzërit me aklamacion kryetar të Shoqatës Kulturore Shqiptare “Dardania Dans” në Eslöv të Suedisë zgjodhi z. Naser Sopjanin. Në kryesi u zgjodhën Burim Hykolli, sekretar dhe Arsim Mexhuani arkëtar.
Kuvendin me këngë e valle e përcollën nxënësit vallëtarë të kësaj shoqate dhe me këngë folklorike nga shoqata “Okarina” nga Landskrona, që krijuan atmosferë festive për formimin e kësaj shoqate.

Themelet e jetës së re

Ishte kohë e ligë,
Shtriga në fuqi,
Çdo gjë shkrumboj
Gjithçka bëri hi.
Ta luftojmë të keqën,
Jetës ti japim vlerë,
Është ideal yni,
Qe të parët na lanë si vlerë.
Ejani me ne,
Të ndërtojmë kullën e shpresës,
Së bashku si një,
Të shtojmë një gur qëndrese,
Në themelet e jetës së re.

Mjerimi

Mjerimi rri te cepi i derës,
Si hije e rëndë në heshtje të erës,
S’ka zë, po klithma i del nga sytë,
Në rrudha fati – rrëfim i shkrytë.
Në sofër boshe me bukë të thatë,
Ai troket si mik i gjatë,
S’pyet për emër, as për shtëpi,
Hyn në zemra që s’kanë fuqi.
Fëmijë pa lodra, gra pa fjalë,
Burra me shpinën të thyer ngadalë,
Kërkojnë diell në mes të shiut,
Kërkojnë drejtësi në heshtjen e zhurmës.
Po mjerimi s’është vetëm varfëri,
Është harresë, është zemër që s’ndi,
Është kur njeriu bëhet i huaj,
Për vëllanë që e sheh dhe s’e ndihmon kurrë.

Besa

Besa s’është fjalë që fluturon me erën,
As premtim i lehtë në shtrëngatë të verës.
Është gur i rëndë, në shpirt i gdhendur,
Fjalë që s’thyhet, edhe kur bota tretet.
Shqiptari i vërtetë me besë rron,
Kur thotë “po”, nuk ka kthim, nuk shkon.
Në derë të mikut, në kohë pa shpresë,
Ai jep zemrën, në emër të besës.
S’matet me ar, as me pushtet,
Besa është dritë që ndriçon nderin vetë.
Është rrënjë e lashtë që nuk vyshket kurrë,
Nga malet e thella në fushat e gjëra buron si burim i blertë.
E kush e thyen, e shkel me këmbë,
Sikur zemrën e vet ta ndante më gjëmë.
Se pa besë s’ka njeri të vërtetë,
Vetëm hije që rrinë në jetë.

Xhelozia

Xhelozia vjen pa trokitur në derë,
Si mjegull që ngatërron dritën e vërtetë,
Të bën të dyshosh kur nuk ka asgjë,
Të shtyn të kërkosh hije në dritë të plotë.
Ajo lind nga frika, nga mungesa e besës,
Nga krahasimi i heshtur, që helmon pa shpresë.
Të vret ngadalë me fjalë që s’janë thënë,
Me zëra në kokë që s’i ka thirrur asnjë.
Xhelozia s’është dashuri, por frikë e fshehur,
Nuk mbron, por burgos zemrën e ndjeshme.
Kur ajo flet, shurdhohet arsyeja,
Dhe zemra harrohet pas turmës së errësirës.
Por njeriu i lirë nuk xhelozon,
Ai dashuron pa zinxhir në dorë,
Se dashuria s’është pronë e askujt,
Por frymë që jeton vetëm kur lë të shkojë.

Intervistoi: Rexhep Elezaj Dr. Jur Nikollë Shabanin

Kësaj radhe Dibra dhe mbarë dibranët janë bastion i demokracisë

Kështu tha Dr. Nikollë Shabani, kryetar i Bashkimit të Intelektualëve Shqiptarë në Mërgim (BISHM) me seli në Gjermani në intervistën që zhvilluam me të lidhur me fushatën zgjedhore në Shqipëri.

Pyetje: Si e vlerësoni rrjedhën e fushatës zgjedhore në Shqipëri dhe sa janë gjasat që PD-ja në krye me Prof. Dr. Sali Berishën t’i fitojë zgjedhjet me 11 maj ?
Dr. Nikollë Shabani: Fushata zgjedhore në Shqipëri kësaj here ka marrë një kahje të re, sepse e djathta shqiptare është bashkuar si asnjëherë më parë, dhe Prof. Dr. Sali Berisha kësaj radhe kryeson jo vetëm Partin Demokratike, por edhe koalicionin e 26 partive të cilat duan ta marrin timonin e Shqipërisë në duart e veta. Me këtë koalicion Dr. Berisha e ka fituar besimin e mbarë potencialit kombëtarë shqiptarë, andaj beteja kryesore i mbetet që t’i çlirojë ata votues të cilët u viktimizuan nga korrupsioni dhe që u morën peng për t’u punësuar dhe mbijetuar.
Është për çdo respekt angazhimi i Prof. Dr. S. Berishës që po bënë për të mirën e tërë popullit shqiptar, duke u sakrifikuar në pleqërinë e tij për shpëtimin e popullit të vetë nga ideologjia moniste, dhe dhashtë Zoti që të jetë kjo beteja e fundit e tij me këtë përkushtim. Mendoj se kësaj radhe do jetë më vështirë për te sesa dy herët e kaluara, por me shpalosjen e platformës së re demokrate në Dibër, me 19.04.2025, ma kujtoj Dibrën e Rilindasëve tanë në vitet e pavarësisë, Dibrën e Sait Najdenit (Hoxhe Voka), At Dom Nikollë Kaçorrit, Atit Ortodox Josif Bagerit, Dervish Himës, Elez Isufit Ndreu, Murat Kaloshi, Haxhi Vehbi Dibra (Agolli), Hafiz Sherif Langut, Izet Dibrës, Ibrahim Temos e shumë e shumë të tjerëve, burra të kësaj ane me autoritet kombëtarë, si udhërrëfim për nipërit dhe mbesat e tyre të cilët kanë kandiduar për deputet në Parlamentin e Shqipërisë. Nga fjalimet e tyre ma kujtuan thënien e kamotshme të Konsullit austriak në Manastir, Ekselenca August Ritter von Kral: “Sytë e gjithë shqiptarëve janë drejtuar kah Dibra, dhe në të vërtetë këtu gjendet pika e gravitetit të situatës në Shqipëri”, i cili në atë kohë veçoj faktin se Konferenca e Londrës i futi thikë mbas shpine shqiptarëve, derisa sot Dibra mori thikë mbas shpine nga pushteti aktual, duke ja mbyllur Universitetet, duke ja cunguar zhvillimin ekonomik etj. Populli i Dibrës në mënyrë të veçantë e ka mbështetur shpresën e tij në Doktor Berishën, duke e pritur në hyrje të qytetit me kilometra në radhë, dhe ky është një mesazh shumë shpresëdhënës nga Dibra për tërë demokracinë e shqiptareve, siç u mund dikur enverizmi diktatorial nga Shkodra.

Pyetje: Pse ju si intelektualë në mërgatë e keni përkrahur gati gjithherë të djathtën, gjegjësisht Partinë Demokratike të Shqipërisë ?
Dr. Nikollë Shabani: Për arsye se në Shqipëri asnjëherë nuk e kishim një të Majtë të mirëfilltë, dhe se ne si veprimtarë atdhetarë, intelektualë neutralë ndaj partive politike shqiptare, nuk kemi mundur me përkrahur ideologji të ardhura nga Rusia, në fakt e kemi përkrahur rrëzimin e sistemit monist-komunist në Shqipëri, ngase ai sistem ishte diktatorial i cili shtetit tonë amë i solli dëme tepër të mëdha për afër 50 vite, duke e shkëputur Shqipërinë nga demokracitë perëndimore. Prandaj PD-në e kemi parë si subjekt politik që ndërton demokracinë në vend me koncepte pro-perëndimore, siç edhe ka ndodhur kur gjatë qeverisjes së Prof. Dr. Sali Berishës Shqipëria me 1 prill 2009 u bë anëtare e NATO-s derisa anëtarësimi në BE është plan primarë i koalicionit demokratik, “Shqipëria madhështore”.

Pyetje: A do të thotë kjo se Partia Socialiste (PS) është më pak pro-perëndimore, madje edhe më pak nacionaliste sesa PD-ja ?
Dr. Nikollë Shabani: Partia Socialiste ka po ashtu patriotë në radhët e saj, por roli i saj veçanërisht në mandatin e fundit për t’i mbrojtur Kullakët komunist devijuan nga platforma e saj socialiste për ta ndërtuar një shoqëri sociale të mirëqenë në Shqipëri. Profilizimi partiak si masë që saktëson përgjegjësinë vazhdon të mungon në Shqipëri, gjë të cilën tentuan ta bëjnë socialdemokratët, por nuk ia dolën, ndaj socialistët duhet t’i mbesin besnik profilizimit të tyre statusor. Ndoshta një subjekt politik social-liberal mund t’i plotësojë zbraztësitë e mbrojtjes të parimit social pa elemente të ish komunizmit, sidomos pa ato të cilët mburren se i kishin etërit në anën e vërtetë të historisë.
Pastaj, ne mërgimtarët në fund të shekullit 20 dhe në fillim të shekullit 21 jemi gdhendur si pionerë të UÇK-së – Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, dhe çdo hap i pamatur nga Tirana zyrtare në bashkëpunim me Serbinë, qoftë “Ballkani i Hapur”, apo këmbimi i territoreve Kosovë-Serbi (2017), na ka bërë që ta humbin simpatinë ndaj tyre, te cilët si pushtetarë shqiptarë ndërmorën hapa të tillë të bashkëpunimit me Serbinë armike. Ne shqiptarët ende i kemi plagët e hapura nga krimet dhe gjenocidi serb i bërë ndaj shqiptarëve në Kosovë në vitet 1998/99. Pardje me 18.04.2025 u mbushën 25 vite kur në Mal të Zi vendi “Kaludjerski Laz” në afërsi të Rozhajës, ushtria paramilitare serbo/malazeze vrau dhe masakrojë civilët e pafajshëm shqiptarë nga Kosova, ku më i riu ishte Labinot Bekë Kastrati 13 vjeç, dhe ende deri sot nuk u dënua askush për këtë krim, dhe as shteti serb ende nuk ka kërkuar falje për këto krime. Për fat të keq, qeveria shqiptare në Tiranë ka vite që po flirton me Beogradin, dhe kjo na e kujton krushqinë e komunistëve shqiptarë me Milladin Popoviçin, Dushan Mugoshën, etj., kjo na e kujton edhe masakrën e Tivarit, dhe në fund na bënë skeptik për integrimin tonë në familjen evropiane, ku ne shqiptarët jemi të parët që i kemi vu themelet kulturës evropiane, ku veprat shekullore dhe antike shqiptare janë më të lashtat në Evropë. Në kohën kur Beogradi është dora më besnike e Rusisë në rajon, Tirana zyrtare nën qeverinë aktuale po i hapë vakuum kësaj rryme në Shqipëri, duke kurdisur plane të bashkëpunimit me Serbinë, dhe ky qëndrim paradoksal i jep shqetësim çdo shqiptari për të ardhmen tonë në BE.
Kryeqyteti i Shqipërisë, Tirana, është foleja amë e çdo shqiptari në botë, derisa këto ditë Ulqini po rënkon nga halli, okupimi ekonomik të cilit duan t’i marrin tokën-plazhin e Shtojit 12 km pa i pyetur pronarët e saj. Me një kontratë për 99 vjet, ka gjasa që mbas nënshkrimit të kësaj marrëveshjeje do iu hapet rruga ish kriminelëve të luftës së fundit në ish Jugosllavi dhe Kosovë, të cilët për qëllim kanë futjen e kapitalit të tyre në investim uzurpues të tokave shqiptare. Zëri i Tiranës zyrtare duhet të dëgjohet urgjentisht, por aktualisht gjasat janë të dobëta që nga andaj të vijnë reagime zyrtare.

Pyetje: Pra, ju mendoni se ardhja në pushtet e PD-së në vitin 1990 ishte shpëtim për Shqipërinë në atë kohë, ndërsa ardhja e saj sot në pushtet a mund ta nxjerr Shqipërinë nga korrupsioni ?
Dr. Nikollë Shabani: Po, korrigjimet janë gjithmonë frytdhënëse dhe të mundshme. Njëkohësisht është e vërtetë se ardhja e PD-së në pushtet në vitin 1990-të në krye me Prof. Dr. Sali Berishën, Pjetër Arborin, Azem Hajdarin, Gramoz Pashkon, Besnik Mustafain, Ali Spahiun, Aleksander Meksin, si dhe shumë figura tjera të përsekutuara nga regjimi ish komunist, ishte një fitore e madhe e mendimit dhe fjalës së lirë në Shqipëri, sepse këto figura ishin truri dhe ajka e inteligjencës kombëtare, e cila popullit shqiptar i solli lirinë, demokracinë si dhe mirëqenien sociale dhe ekonomike, një vendi të shkatërruar dhe të izoluar nga tëre bota. Pra, në Shqipëri erdhi në pushtet klasa intelektuale dhe më patriotike, e cila madje i rriti shpresat dhe sigurinë edhe tek shqiptarët në Kosovë, Mal të Zi, Maqedoni, Preshevë e Bujanovc dhe Çamëri, për një mbështetje më të fuqishme të kauzës gjithëkombëtare shqiptare jashtë shtetit amë.
Pyetje: Çfarë prisni nga zgjedhjet e 11 majit, a besoni se PD-ja në krye me Prof. Dr. Sali Berishën do t’i fitojnë shumicën e votave ?
Dr. Nikollë Shabani: Pres që procesi zgjedhor në Shqipëri të rrjedhë i qetë, në frymën demokratik dhe pa ndonjë parregullsi ligjore dhe keqpërdorim të votave dhe duke marrë parasysh se Dr. Sali Berisha gjithmonë u ka qëndruar pranë zëmrave të popullit shqiptar, se ka qenë figurë e pranuar brenda Shqipërisë, por edhe në arenën ndërkombëtare, i cili e ka vlerësuar lartë Nënë Terezën, Papa Gjon Palin e dytë, dekoroi me merita të veçanta të torturuarit në komunizëm të cilët u flijuan për atdhe dhe fe, ku me rënien e sistemit komunist-monist i ktheu identitetin shqiptarisë, dhe këto ndryshime demokratike reflektuan pozitivisht edhe në trevat mbarëkombëtare, siç edhe u trasua rruga për pavarësinë e Kosovës.
Shfrytëzoj rastin ta falënderoj Doktor Berishën për sakrificën e tij që po e bënë në këtë moshë për t’i siguruar brezave të ardhshme ditë më të mira në demokraci, duke bëtë përpjekje që Shqipërinë ta pastrojë nga krimi dhe hajnia, që t’ia kthejë shqiptarisë besën dhe nderin.
Ne si komb i vogël në Evropë, nuk e kemi luksin që të humbim asnjë shqiptar, por është e udhës që secili nga ne t’i tregojmë botës vlerat shqiptare, me të cilat jemi mburrur dhe krenuar gjatë gjithë shekujve.
Me këtë rast, i uroj gjithë shqiptarët që e festojnë Ditën e Pashkëve, sot me 20.04 2025, ditën e ringjalljes së Krishtit, Zoti ju begatoftë me gjithë të mirat siç iu dëshirojnë zemrat tuaja!
Uniteti ynë kombëtar mbi të gjitha, rroftë Shqipnija, rroftë kombi shqiptar !
Intervistoi: Rexhep Elezaj

Una vita spesa per la ricerca condensata in volumi e faldoni, che raccolgono risultati di indagini biologiche, storico-sociali e antropologiche, donati alla Biblioteca Comunale affinché possano diventare un patrimonio fruibile non solo per la comunità locale ma per ogni studioso, ricercatore, appassionato che vogliano fare tesoro di questo grande scrigno per aggiungervi le proprie gemme.

È questa la sintesi dell’evento che si è svolto domenica 16 febbraio a San Benedetto Ullano, presso lo storico e suggestivo Palazzo Bisciglia, Casa della Cultura e sede della Biblioteca Comunale, dove si è svolto il convegno “Arberia di Calabria. Patrimonio di radici antiche e rami nuovi” durante il quale il professor Antonio Tagarelli, Primo Ricercatore del C.N.R. di Pian del Lago, Mangone, in provincia di Cosenza ha fatto ufficialmente dono alla comunità sanbenedettese del suo patrimonio librario riguardante l’Arberia italiana. Al tavolo dei lavori, oltre la prima cittadina Rosaria Amalia Capparelli, anche Salvatore Maria Mattia Giraldi, Rettore della Federiciana Università Popolare di Roma, vice presidente di Retewebitalia, nonché vice direttore del Corriere Nazionale e di Gazeta Arbereshe.
A moderare i lavori Adele Filice, coordinatrice editoriale di Terredamare e mediatrice culturale nell’occasione, avendo fatto da tramite per la volontà del professor Antonio Tagarelli di donare i frutti delle sue ricerche e l’Amministrazione di San Benedetto Ullano di accettarli.
Quanto mai in tema, a segnare la conclusione dell’evento, il momento musicale con un gruppo di cantori che hanno intonato canzoni della tradizione arbereshe,
Il Professor Tagarelli, dottore in Scienze Biologiche, specializzato in Patologia Generale, si è occupato per decenni di studi sulla talassemia, il favismo, il daltonismo, la malaria.
Avendo effettuato numerosissimi screening presso le scuole medie di Calabria e Lucania e avendo notato alcune particolarità genetiche presso le comunità italo-albanesi della Calabria, ha deciso di approfondire le ricerche, indagando sulla paternità e la maternità di questi ragazzi, con la conseguenza di aver dato corso a profondi studi anche nell’ambito socio-antropologico. Ne è scaturita una mole incredibile di dati, che abbracciano vari secoli , desunti da ricerche presso l’Archivio di Stato di Napoli, che fotografano la condizione delle famiglie in quanto a composizione del nucleo, attività lavorative e professioni, situazione economica.
Uno spaccato di storia, anzi microstoria, racchiusa nelle asettiche annotazioni del Catasto Onciario ma che, a saper leggere, rivela preziose informazioni su diversi aspetti della società. Un interessantissimo dato che racchiude storia, sociologia, antropologia, demografia e quant’altro, è quello che riguarda la composizione del nucleo familiare, visto che dalla registrazione dei cognomi risultano anche la tradizione e la pratica dell’esogamia e dell’endogamia, cioè i matrimoni tra persone di comuni diversi o dello stesso comune, o fra italiani e italo-albanesi o entrambi i coniugi arbereshe, pratica quest’ultima molto in uso fino al secolo scorso nelle comunità della Calabria, e del Meridione in genere, che ha consentito conservazione e preservazione della cultura soprattutto per quanto riguarda lingua, rito religioso e tradizioni.
L’autentico patrimonio che va a costituire il Fondo Tagarelli presso la Biblioteca Comunale, fà di San Benedetto Ullano un rinnovato centro propulsore di cultura. Rinnovato poiché qui vi sorse la sede primigenia di quell’ormai mitico Collegio Corsini (1732- 1794) poi trasferito a San Demetrio Corone (1794-1923) che nacque in origine come istituto per gli studi teologici e che col tempo ed una progressiva laicizzazione, divenne anche autentica fucina di menti eccelse, statisti, patrioti, letterati, poeti, che scrissero pagine memorabili della storia e della cultura italiana, soprattutto nel periodo del Risorgimento. Ora, con l’acquisizione di questo cospicuo bene librario, San Benedetto Ullano, può puntare ad essere un vero e proprio centro di cultura e ricerca, in senso letterale e metaforico, dove la Cultura si conserva, si preserva e si coltiva, permettendo che da antiche radici possano crescere nuovi germogli. Malgrado le differenze culturali, o forse proprio grazie ad esse che hanno mantenuto viva e salda l’identità arbereshe, l’esempio di integrazione che rappresentano le comunità italo-albanesi in Italia, sono un modello quanto mai interessante da studiare e su cui riflettere per avviare, consapevolmente e con decisa volontà, quei processi di accoglienza, inclusività e contaminazione che la società con i suoi fenomeni sociali e non solo, oggi, richiede.
Anche per la costruzione di un nuovo Umanesimo.