1. PANJA *
In memoriam,PROFESORE VIOLLCA OMARIT

Mbi “PANJËN” e bukur,gjelbëroshe,
Befas u lëshua një acar
Një kohë e keqe,kodoshe,
PANJËN vendosi për ta vrarë.

E shkulën nga vendi ku mbiu
Dhe tutje,e flakën në harrim !
Por “PANJA”,për çudi,prapë mbiu
Dhe vendin e mbushi me blerim.

Acari atëherë turfulloi
Mbi gjebëroshen e bukur,u lëshua
Trungun zu keqas t’ia kafshojë
Por PANJA hiç s’u ligështua.

Trungu iu mbush me plagë
Mbi plagët buisi gjelbërimi
Kjo PANJË e forti si një “rrap”
Për nxënësit u bë fyrmëzimi.

Trungun vërtet e ka me blana
Por zemrën mbushur gjelbërm
PROFESORJA,zemëroqeanaja,
E urta,fisnikja, pa harrim.
* Nderi i FIERIT ( motra e MUSTAFA GREBLLESHIT)

2.MËSUESËVE TË MI TË FILLORES
In memoriam.DHOKSI dhe SOTIR MEÇOS
Ju kam dashur dhe ju kujtoj me mall dhe tani
Ty,MËSUES SOTIRI dhe ty,MËSUESE DHOKSI!
Unë kurrë nuk ju harroj,se sikur më morët në krahë
Se isha nënmoshë:vetëm pesë vjeç e ca!

Sado që jam i moshuar (disa herë jam gjysh)
JU kujtoj me mall,pa si dhe qysh?
Nëse sot jam thinjur dhe jam bërë njeri
Meritë kini dhe ju.o MËSUESËT e mi.

3. PROFESORË !
IN memoriam,PROFESORËVE të mi në NORMALEN e ELBASANIT

Nuk di kë të përmend nga Ju më parë
Se ishit,që të gjithë,të mrekullueshëm
Nuk e mohoj:të gjithë ju kujtoj me mall
Dhe bëhem krejt i parezistueshëm.

Dua të vij dhe t’ju puth ato duarë të rreshkura
SE ishit si SHENJTORË që rrezatonit urtësi
Për mua,ato duar,dhe sot janë të shtrenjta
Dhe zë i puth të tëra;nji për nji !

Por ç’them kështu? Mjerisht, ju kini “ikur”
Pa dyshim mbani “leksione” në PARAJSË!
Tek shkruaj për ju, në zemër ndjej të krisur
Dhe e lë lotin e mallit që të rrëshqasë.

Për 8 Marsin

1.GRUAJA

Çdo grua në vizionin tim është si një lule
Dhe,me të gjitha “lulet”,ngrihet një lulishte
Të lutem,lexues,këtë mendim në shpirt ngule
Se pa gratë as jetë nuk do kishte.

Çdo grua,për mua, është si një bletë
E bukur çdo grua siç është bukuria!
Pa gruan as do kishte fare jetë
Pa gruan,shkretëtirë do ishte GJITHËSIA.

Çdo grua është e bukur siç është PAQA
Veç gratë luftëra nuk duan kurrë
Jeta pa gratë e shkretë si SAHARAJA
Gratë për familjen janë gati të digjen në furrë.

Sikur gratë të drejtonin botën
Bota,pa dyshim, do të ishte më e bukur
Veç burrat bëjnë luftra(ku njerëzit thyejnë kokën)
Ndaj dhe bota vazhdon të jetë e turbull,

2.Kur them ,NËNË!

Kur them,NËNË,
Sikur i kam thënë të gjitha
SE aty është dhe malli
Dhe,veç mallit,dhe dhimbja.

Kur them,NËNË!
Vjen dita
Pas nate të gjatë
Plot ëndra të liga.

Kur them,NËNË!
Nga shpirti më ikën hidhërimi
Dhe vjen buzëqeshja
Siç vjen pranvera,pas një dimri.

3.”Çfarë t’i thomë,Nënos plaskë?” *
In memoriam,MUSINE KOKOLARIT

Çfarë t’i thomë,NËNOS plak,
MUSINE, o moj zambak?!
Diktatori,ky dështak
Ta nxiu jetën me farmak.

Me farmak e me pelin
Herë me burg e herë internim
Por ti kurrë kokën s’e ule
Të kujtojmë me mall,o lule!

LULE që nuk vyshkesh kurrë
Më e dashur se sa kurrë
Brez pas brezi gjallë do mbetesh
Si kometë(ndoshta kthehesh…)

Tiranë,6 mars 2025