VOAL – Pushteti gjithmonë mendon … se po bën shërbimin e Zotit ndërkohë që po shkel të gjitha ligjet e tij.

Pushteti gjithmonë mendon se ka një shpirt të shkëlqyeshëm dhe shpirt të gjerë përtej të kuptuarit të të dobtëve.

Faktet janë kokëfortë; dhe cilatdo që të jenë dëshirat tona, prirjet tona ose diktatet e pasioneve tona, ato nuk mund të ndryshojnë gjendjen e fakteve dhe provave.

Le të çmojmë me butësi dhe mirësi, pra, mjetet e dijes. Le të guxojmë të lexojmë, të mendojmë, flasim dhe të shkruajmë.

Liria nuk mund të ruhet pa dije të përgjithshme midis njerëzve.

Mendjet e vjetra janë si kuajt e vjetër; ju duhet t’i ushtroni nëse dëshironi t’i mbani në gjendje funksionale.

Pasardhës! Ju kurrë nuk do ta dini se sa i kushtoi brezit të tanishëm mbrojtja e lirisë suaj! Shpresoj se do ta shfrytëzoni mirë.

Frika është themeli i shumicës së qeverive.

Hebrenjtë kanë bërë më shumë për të civilizuar njerëzit se çdo komb tjetër. Nëse do të isha ateist dhe do të besoja në fatin e verbër të përjetshëm, duhet të besoja akoma se fati i kishte caktuar hebrenjtë të ishin instrumenti më thelbësor për civilizimin e kombeve.

I madh është faji i një lufte të panevojshme.

Mos harroni, demokracia kurrë nuk zgjat shumë. Shpejt harxhohet, shteron dhe vret veten. Nuk ka pasur kurrë një demokraci që nuk ka bërë vetëvrasje.

Unë duhet të studioj politikë dhe luftë që djemtë e mi të kenë liri të studiojnë matematikë dhe filozofi.

Meqenëse pushteti korrupton, kërkesat e shoqërisë për autoritet moral dhe karakter rriten ndërsa rëndësia e pozitës rritet.

Unë nuk duhet të të shkruaj ty asnjë fjalë për politikën, sepse ti je grua.

Unë, krijesë e varfër, e konsumuar nga shkarravitjet për bukën time dhe lirinë time, me shpirt të dobët dhe shëndet të dobët, duhet t’i lë të tjerët të gëzojnë dafinat që kam mbjellë, të tjerët të hanë bukën që kam fituar. Një rast i zakonshëm.

Ndërsa të gjitha shkencat e tjera kanë përparuar, ajo e qeverisjes është në ngërç – pak më mirë e kuptuar, pak më mirë e praktikuar tani sesa tre ose katër mijë vjet më parë.

Sa më shumë bisedoj me të urtët dhe heronjtë, ata kanë shumë pak nga dashuria dhe admirimi im. Unë i dua shumë skenën rurale dhe shtëpiake, cicërimat e zogjve dhe zhurmën e fëmijëve të mi.

Një dëshirë për t’u vëzhguar, konsideruar, vlerësuar, lavdëruar, dashur dhe admiruar nga të tjerët është një nga dispozitat më të hershme, si dhe më të mprehta të zbuluara në zemrën e njeriut./Elida Buçpapaj