VOAL- Fjalët pa veprime janë vrasëse të idealizmit.

Paqja nuk bëhet në tryezat e bisedimeve ose në traktatet, por në zemrat e njerëzve.

Nderi nuk është pronë ekskluzive e asnjë partie.

Pauza midis gabimeve dhe sprovave të ditës dhe shpresave të natës.

Është po aq e rëndësishme që biznesi të qëndrojë jashtë qeverisë sa edhe qeveria të qëndrojë jashtë biznesit.

Nuk ka klasë punëdhënëse, klasë punëtore, klasë bujqësore. Ju mund të shikoni një burrë ose një grua si fermer ose punëtor, ose një burrë profesionist, ose një punëdhënës, ose edhe një bankier. Por djali i fermerit do të jetë mjek ose punëtor ose edhe bankier, dhe vajza e tij mësuese. Djali i një punëtori do të jetë një punëdhënës – ose ndoshta president.

Shtetet e Bashkuara e pranojnë plotësisht të vërtetën e thellë se përparimi, prosperiteti dhe paqja jonë janë të ndërlidhura me përparimin, prosperitetin dhe paqen e mbarë njerëzimit.

Liria është dritarja e hapur përmes së cilës derdhet drita e diellit e shpirtit njerëzor dhe dinjitetit njerëzor.

Më lejoni t’ju kujtoj se kredia është gjaku i biznesit, gjaku i çmimeve dhe vendeve të punës.

Liria ekonomike nuk mund të sakrifikohet nëse liria politike duhet të ruhet.

Fëmijët janë burimi ynë natyror më i vlefshëm.

Mençuria nuk konsiston aq shumë në të diturit se çfarë të bësh në çastin e dhënë, sa të dish se çfarë të bësh më pas.

Demokracia nuk është statike. Është një forcë e gjallë. Çdo ide e re, çdo shpikje e re ofron mundësi për të mirën dhe të keqen.

Lavdia e kombit qëndron në karakterin e njerëzve të tij. Dhe karakteri vjen nga fëmijëria. Kështu, çdo fëmijë është një sfidë për të rriturit e tij.

Lum të rinjtë, sepse ata do të trashëgojnë borxhin kombëtar.

Është një paradoks që çdo diktator është ngjitur në pushtet në shkallët e fjalës së lirë. Menjëherë pas arritjes së pushtetit, çdo diktator ua ka shtypur të gjithëve lirinë e fjalës, përveç të tijën./Elida Buçpapaj