VOAL

VOAL

Copyright © 2022

VOAL

A po shkojnë Rusia dhe Turqia drejt luftës? – Nga JANUSZ BUGAJSKI

October 17, 2020

Pas rreshtimeve në Siri dhe Libi, lufta midis Armenisë dhe Azerbajxhanit është konflikti i tretë i armatosur në të cilin Rusia dhe Turqia janë në anë të kundërta. Kjo është potencialisht përballja më e paparashikueshme dhe më e rrezikshme për të dy shtetet si dhe për mjaft rajone fqinje.

Kur lufta për rajonin e Nagaran-Karabakut shpërtheu në 1988, të dyja (Armenia dhe Azerbajxhani) ishin republika sovjetike dhe luftimet e tyre patën ndikim të paktë jashtë Bashkimit Sovjetik. Pas më shumë se tridhjetë vjetësh, Armenia dhe Azerbajxhani, ashtu si Gjeorgjia, janë të vendosura në një korridor strategjikisht të rëndësishëm midis Detit Kaspik dhe Detit të Zi – një urë midis Europës, Azisë Qendrore dhe Lindjes së Mesme.

Të tre shtetet e Kaukazit të Jugut janë të tkurrura midis tre fuqive historikisht perandorake: Rusisë, Turqisë dhe Iranit. Përveç kësaj, Gjeorgjia është aspirante e NATO-s dhe ka një partneritet strategjik me Shtetet e Bashkuara. Siguria dhe integriteti i saj territorial kërcënohet nga Rusia, e cila ka pushtuar dy rajone të vendit , Abkhazinë dhe Osetinë e Jugut.

Por është lufta e rifilluar mbi Karabakun që paraqet rrezikun më të madh për rajonin. Shpërthimi i dhunës, së fundmi, është më kritik sesa lufta e parë, pasi të dy palët nuk mbështeten më në armatimet e vjetruara sovjetike por në pajisjet moderne me të cilat të dyja janë furnizuar nga Moska dhe fuqitë e tjera.

Pas gati tridhjetë vjet negociatash të pafrytshme, qëllimi i Azerbajxhanit është të rimarrë Karabakun dhe shtatë zonat azere përreth të kapura nga Armenia. Territoret e pushtuara, nga ku janë dëbuar pothuajse një million azerë, përbëjnë pothuajse 14 për qind të territorit të vendit. Jerevani ka shpërfillur katër rezoluta të KB që riafirmonin integritetin territorial të Azerbajxhanit dhe i bënin thirrje Armenisë të tërhiqte ushtrinë e saj.

Deri më tani Baku ka evituar bombardimin e territorit armen pasi kjo mund ta fusë Moskën në luftë. Kremlini ka deklaruar se nuk do të ndërhyjë mbi vetë Karabakun edhe pse Armenia është një nga aleatët më të afërt të Rusisë. Dispozitat e përbashkëta të mbrojtjes të Organizatës së Traktatit të Sigurisë Kolektive të udhëhequr nga Moska (CSTO) i referohen vetëm territorit armen dhe jo (territorit) të huaj të pushtuar.

Jerevani po përpiqet të provokojë azerët që të sulmojnë Armeninë e mirëfilltë duke bombarduar disa qytete azerbajxhanase, përfshirë Ganja-n, qytetin e dytë më të madh në vend. Qeveria e Armenisë gjithashtu ka deklaruar se Turqia është përfshirë në luftime, duke përllogaritur se kjo do të provokojë një përgjigje të fuqishme nga Moska.  Ajo pretendon se Ankaraja ka dërguar luftëtarë sirianë për të ndihmuar aleatin e saj të ngushtë –Azerbajxhanin- dhe se Armenia është mbrojtëse e Europës kundër terrorizmit ndërkombëtar. Si Ankaraja ashtu edhe Baku mohojnë rekrutimin e ndonjë mercenari.

Turqia ka shprehur mbështetjen e saj ndaj përpjekjes së Azerbajxhanit për të rifituar territoret e tija dhe ka vendosur disa avionë luftarakë F-16 në vend, ndonëse ata për momentin nuk janë përfshirë në luftime. Gjithashtu, në verë, ajo u angazhua në stërvitje të përbashkëta ushtarake me Azerbajxhanin, megjithëse këto ishin më të vogla se stërvitjet shumëkombëshe ‘Kavkaz 2020’ të Rusisë, (të zhvilluara) në Rusinë jugore dhe Armeni.

Si Turqia ashtu edhe Rusia mund të përfshihen drejtpërdrejt nëse lufta përshkallëzohet dhe kërcënon të ndërpresë lidhjet e rëndësishme të energjisë, transportit dhe komunikimit midis Azisë Qendrore dhe Europës, si dhe midis Rusisë dhe Iranit. Korridori Jugor i Gazit, naftësjellëset Baku-Tbilisi-Ceyhan dhe Baku-Supsa, të cilat furnizojnë me naftë azerbajxhanase portet e Mesdheut dhe Detit të Zi, mund të ndikohen të gjitha. Lufta gjithashtu mund të ketë ndikim në autostradën Azerbajxhan-Gjeorgji, pjesë e projektit për rrugën e dytë më të gjatë të Europës – Autostradën Lindje-Perëndim E60, nga bregu i Atlantikut në Francë deri në kufirin kinez. Kabllot kryesore të fibrës optike, të cilat lidhin Europën me Azinë Qendrore, gjenden gjithashtu afër zonës së konfliktit.

Çdo ndihmë e Moskës për Armeninë që rrit praninë ushtarake të Rusisë afër kufirit turk ose u shkakton disfatë forcave azeriane do ta tërhiqte Ankaranë në konflikt. Përfshirja e Turqisë mund të jetë veçanërisht e dëmshme për Rusinë. Ankaraja mund të mbyllë ngushticën e Bosforit për marinën ruse, të bllokojë gazsjellëset dhe naftësjellëset ruse dhe të ndërhyjë në projektet veri-jug të Moskës me Iranin. Nga ana e saj, Rusia mund të ndajë Gjeorgjinë në gjysëm me një korridor ushtarak në mënyrë që të përforcojë trupat e saj në Armeni dhe mund të kërcënojë të bllokojë të gjitha tubacionet Lindje-Perëndim për Europën.

Nëse lufta, nga një përballje lokale kthehet në një (përballje) rajonale, Irani gjithashtu mund të detyrohet të mbështesë Armeninë dhe Rusinë. Si një anëtare e NATO-s, Turqia mund t’i bëjë thirrje aleatëve të saj për të siguruar ndihmë, sipas nenit 5 të dispozitës për mbrojtje të përbashkët. Në të njëjtën kohë, Rusia do të përpiqet të mobilizojë anëtarë të tjerë të CSTO për të ndihmuar drejtpërdrejt Armeninë. Në skenarin e përshkallëzimit të plotë, SHBA do të ndihen të detyruar nga traktati të mbrojnë Turqinë, si dhe partnerin e tyre strategjik Gjeorgjinë, duke u tëhequr kështu në konfrontim të drejtpërdrejtë me Rusinë.

Dita91, Albania
ARE TURKEY AND RUSSIA HEADING TOWARD WAR?
Janusz Bugajski, 16 October 2020

The war between Armenia and Azerbaijan is the third military conflict in which Russia and Turkey are on opposite sides, following the standoffs in Syria and Libya. It is potentially the most volatile and dangerous confrontation for both states and for several neighboring regions.

When the war over the region of Nagorno-Karabakh erupted in 1988, both were Soviet republics and their fighting had little impact outside the Soviet Union. After more than thirty years, Armenia and Azerbaijan, together with Georgia, are located in a strategically important corridor between the Caspian and Black Seas – a bridge between Europe, Central Asia, and the Middle East.

All three South Caucasus states are squeezed between three historically imperial powers – Russia, Turkey, and Iran. In addition, Georgia is a NATO aspirant and has a strategic partnership with the United States. Its security and territorial integrity is threatened by Russia which occupies two regions of the country – Abkhazia and South Ossetia.

But it is the renewed war over Karabakh that poses the gravest danger to the region. The latest violence is more serious than the first war as the two sides no longer rely on outdated Soviet weaponry but on modern equipment supplied to both sides by Moscow and other powers.

After almost thirty years of fruitless negotiations, Azerbaijan’s objective is to recapture Karabakh and seven surrounding Azeri districts held by Armenia. The occupied lands make up almost 14 percent of the country’s territory, from where almost a million Azeris were expelled. Yerevan has disregarded fourUN resolutionsthat reaffirmed Azerbaijan’s territorial integrity and called on Armenia to withdraw its military.

Thus far Baku has avoided bombing Armenian territory as this could bring Moscow into the war. The Kremlin has declared that it will not intervene over Karabakhitself even though Armenia is one of Russia’s closest allies.The common defense stipulations of the Moscow-led Collective Security Treaty Organization (CSTO)only apply to Armenian territory not to foreign conquests.

Yerevan is trying to provoke the Azerisinto attacking Armenia proper by bombing several Azerbaijani cities, including Ganja, the country’s secondlargest. Armenia’s government also claims that Turkey is involved in the fighting, calculating that this will provoke a strong response from Moscow. It asserts that Ankara has sent Syrian fighters to help its close ally Azerbaijan and thatArmeniais a defender of Europe against international terrorism. Both Ankara and Baku deny that any mercenaries have been recruited.

Turkey has expressed support for Azerbaijan’s attempt to regain its territory and stationed several F-16 warplanes in the country, although they are not currently involved in the fighting. It also engaged in joint military drills with Azerbaijan in the summer although these weresmaller than Russia’s multi-national Kavkaz 2020 exercises in southern Russia and Armenia.

Both Turkey and Russia could become directly involved if the war escalates and threatens to cut off critical energy, transportation, and communication links between Central Asia and Europe and between Russia and Iran. The Southern Gas Corridor, the Baku-Tbilisi-Ceyhan and Baku-Supsa oil pipelines, delivering Azerbaijani oil to Mediterranean and Black Sea ports could all be affected. War can also impact the Azerbaijan-Georgia highway, a part of Europe’s second-longest road project – the E60 East-West Highway from the Atlantic coast in France to the Chinese border. Major fiberoptic cables linking Europe with Central Asia are also close to the conflict zone.

Any assistance by Moscow to Armenia that increases Russia’s military presence close to the Turkish border or inflicts defeats on Azeri forces would pull Ankara into the conflict. Turkey’s involvement could prove especially damaging for Russia. Ankara can close the Bosporus straits to the Russian navy, block Russian pipelines, and interfere with Moscow’s north-south projects to Iran. For its part, Russia could sever Georgia in half with a military corridor to reinforce its troops in Armenia and threaten to cut all East-West pipelines to Europe.

If the war spreads from a local to a regional conflagration, Iran may also be ensnared to support Armenia and Russia. As a NATO member Turkey could call upon its allies to provide assistance under Article 5 provisions of common defense. At the same time, Russia will try to mobilize other CSTO members to directly help Armenia. In the full escalation scenario, the U.S. would feel treaty bound to defend Turkey as well as its strategic partner Georgia, thus bringing it into direct confrontation with Russia.

  • twitter
  • facebook
  • linkedin
Fjalë kyçe:

Komentet

Lajme të ngjashëm

“Shqipëria është në urgjencë kriminale”, Burimi për investigimin e RAI3: Shokuese që kryeministri telefonon drejtorin e televizionit

Analisti Genc Burimi në një intervistë me Skype në rubrikën Opinion në News24, tha se Shqipëria është në urgjencë kriminale dhe ka nevojë për një Task Forcë, me qëllim që të zhduket korrupsioni në vend.

Duke folur për artikullin investigues të RAI3, Burimi u shpreh se është shokuese që kryeministri Edi Rama merr në celular drejtorin e RAI3, gjë që është e paimagjinueshme në Perëndim. Burimi dha disa argumente, se përse është mosbesues ndaj SPAK.

“Në rastin e akuzave ndaj Olsi Ramës, nuk ka pse të ketë denoncim, nëse ka indicie që Olsi Rama është përfshirë në dosjen Xibraka, drejtësia të hetojë. Prsh nuk ka nevojë për kallëzim për një rrahje në rrugë, kur ngjarjen e kanë kapur kamerat. Unë në tërësi Jam mosbesues ndaj SPAK. Administrata e SHBA edhe mund të ndryshojë. SPAK pret që Rama të ikë nga qeveria dhe ta thërrasë? Sa i përket shkrimit të RAI-t, investigimi zbulon skandalin e qeverisë së Ramës. RAI thotë se Artutr Shehu, një trafikant që ka dhënë tokë për një gjeneral italian, sot është në SHBA. Amerikanët nuk i dinë këtë gjë? Shqipëria është në urgjencë kriminale. Sot shqiptarët vuajnë korrupsionin e inceneratorëve. Artikulli i RAI3 është revolucion. Është shokuese që një kryeministër të marrë në telefon një TV”, tha Burimi.

Duke u ndalur tek amnistia, Burimi vlerësoi se e kupton faljen, por shton se në TV pa vetëm të dënuar që liroheshin, por jo edhe familjarë të viktimave apo të të dëmtuarve.

“Nuk kam gjë kundër, se amnistia është falje. Por, amnistitë e fundit në Itali janë kontestuar. Dje nuk pashë një familje viktime të thoshte se çfarë ndjente. Prsh një vajzë u lirua, ndërsa kishte vrarë 5 njerëz me makinë. Amnistohen njerëz që kanë bërë burg, duke bërë burg ke bërë faj, kur ke faj, ka viktimë/viktima. Në Shqipëri mungon roli i viktimës. Nuk u mor në konsideratë dhimbja e familjarëve të viktimave. Duhet të them se mbipopullimet në burgje janë problem jo vetëm në Shqipëri, por edhe në Europë”, deklaroi Burimi.

 

 

(Balkanweb)

Skandal te Magjistratura, Taulant Muka: Kur ke Rakipin ‘profesor’ pa publikime apo Manjën në bord, një plagjiaturist

Një skandal ka ndodhur me provimin për Shkollën e Magjistraturës, e cila drejtohet nga Arben Rakipi. Pasi është shpallur lista e fituesve, me një urdhër të çuditshëm, me pretendimin se do të ketë një ri-korrigjim, lista është manipuluar duke shtuar emra të tjerë. Çështja merr përmasa më të mëdha po të kihet parasysh rëndësia që ka kjo shkollë për prokurorët e gjyqtarët e rinj, ata që do të marrin emërime dhe do të japin drejtësi.

Nga debati që u zhvillua sot në studion e emisionit Kafe Shqeto në SYRI TV ndërmjet av. Andi Shkirës dhe dr. Taulant Mukës për këtë temë, pedagogë në fusha përkatëset.

Muka: Më fal, pse i thërrisni Arben Rakipit, “profesor”?! Ka titullin “profesor”, Arbeni? Se publikime nuk ka ai, meqë po flasim për drejtësinë.

Shkira: Jo, profesori nuk është titull. Profesor është një ushtrim profesioni…

Muka: “Profesor” nuk është titull?! Të prodhosh në linjë akademike, nuk është titull?! Kjo është baza që ne flasim. Të jetë në krye të Magjistraturës një person që ka titullin “Profesor” dhe s’ka publikime, atëherë ne s’po flasim për një sistem… Se që këtu fillon, se kemi edhe Ulsi Manjën – pjesë e bordit, që është plagjiaturist. Kështu fillon e futen ata dhe pastaj prodhojnë këtë parodi me provimet.

 

Alo, DEA? Nga Cretan Archer

Një vit më pare, media në vend raportoi një njoftim nga Agjencia Amerikane e Luftës kundër Drogës (DEA) ku u kërkohej qytetarëve shqiptarë të informonin për rastet e krimit të organizuar, trafikut të drogës dhe pastrimit të parave duke siguruar anonimitetin e denoncuesve dhe duke anashkaluar institucionet shqiptare të zbatimit të ligjit. Opinioni publik e lexoi ketë njoftim si një shenje pozitive të angazhimit të qeverisë së SHBA-ve në luftën kundër këtyre aktiviteteve të paligjshme.

Pas një viti nga vendosja në Shqipëri, duket se DEA’s i ka rënë jackpot.

Para pak javësh, nënkryetari i Partisë Demokratike dhe njëherazi kryetar i grupit të saj parlamentar, zoti Gazmend Bardhi bëri një denoncim publik me dokumente zyrtarë të prokurorisë shqiptare ku akuzonte drejtpërdrejt vëllanë e kryeministrit Rama, Olsi, për përfshirjen e tij direkt në rastin e laboratorit të drogës ‘XIBRAKA’. Sipas këtij denoncimi, një hetim i nisur nga policia gjermane kishte çuar në arrestimin e eksponentëve të një grupi të strukturuar kriminal, i cili ishte përfshirë në trafikun ndërkombëtar të drogës. Operacioni policor për arrestimin e tyre u dekonspirua nga policia shqiptare. Deputeti Bardhi provoi me dokumente se grupi kriminal kishte lëvizur me makinën e vëllait të kryeministrit dhe se në fakt, dekonspirimi i operacionit nga ana e policisë kishte ndodhur për të shpëtuar vëllanë e kryeministrit. Në dosjen e prokurorisë rezulton një individ i paidentifikuar, i cili sipas denoncimit është pikërisht Olsi Rama. Ajo çfarë ekspertë të sigurisë besojnë të ketë ndodhur është pak a shumë si vijon: në kohën e zhvillimit të operacionit policor për arrestimin në flagrancë të eksponentëve të këtij grupi kriminal, Olsi Rama dhe një bashkëpunëtor tjetër ishin nisur nga Tirana për në Xibrakë të Elbasanit, aty ku ndodhej dhe laboratori i drogës. Në dalje të Tiranës, makina e tyre është ndaluar nga drejtues të lartë të Policisë së Shtetit, të cilët i kanë paralajmëruar për operacionin. Makina me të vëllanë e kryeministrit është kthyer dhe pas pak orësh ka kaluar kufirin më Kosovën, i cili është në drejtimin e kundërt të Elbasanit. Alibi? Me gjasë, po.

“Kreu i organizatës që trafikonte drogë nga Shqipëria në Gjermani ishte mik i Olsi Ramës. Nuk jam këtu për të hedhur baltë siç i pëlqen ta quajë Edi Rama. Jam këtu të sjell fakte dhe rrethana që nuk u hetuan asnjëherë. Në dosje është hapur një procedim që të gjejë identitetin e tij, i cili konsiderohet në dosje si “Bashkëpunëtori i paidentifikuar”. Krahas personave të arrestuar, policia ka vendosur të procedojë “bashkëpunëtorin e paidentifikuar”, për të cilin thotë se kishte nevojë hetime të tjera. Policia ka identifikuar të gjithë personat përveç një personi. Policia di pamjen, di fiks moshën. por nuk di emrin. Ky person i paidentifikuar një ditë para operacionit ka qenë në një nga zonat bashkë me tre drejtuesit e grupit. Nga raportet e vëzhgimit, personi përshkruhet si 45 vjeç, me flokë të shkurtra me mjetin me targa AA653DM. Olsi Rama ka qenë pjesë e grupit. Shtetasi Olsi Rama sipas provave të sistemit TIMS është ekzaktësisht përdorues i automjetit me targa AA653DM, këto janë të dhënat e sistemit TIMS ku provohet kalimi i pikave të kalimit kufitar nga OlSi Rama. Nga të dhënat e sistemit TIMS vërtetohet se Genci Xhixha, Olsi Rama, Gentjan Gjonaj dhe Ermal Hoxha kanë përdorur disa herë automjetin me targa AA653DM gjatë periudhës prill-dhjetor 2014 kur u zbatua plani”, u shpreh atëherë deputeti Bardhi në konferencën për mediat.

Deputeti demokrat lëshoi edhe një deklaratë të fortë, e cila duhet të përbëjë interes të veçantë jo vetëm për DEA’n, por edhe për zyrën e OPDAT në Tiranë. Ai u shpreh edhe se: “Prokurorët e dosjes së Xibrakës që kishin për detyrë të hetonin këtë personin 45-vjeçar, njëri me votë të Edi Ramës është bërë Prokuror i Përgjithshëm i Republikës së Shqipërisë dhe prokurori tjetër është mbështetur në një garë ku Rama hyri në luftë me Ambasadën e SHBA-së për ta bërë të drejtor të SPAK. E vërteta është që të gjithë përfaqësuesit që ndodheshin atje me votë të Edi Ramës, votuan për Edvin Kondilin”.

Pra, nëse pretendimi i zotit Bardhi është i saktë, atëherë rezulton se prokurorët të cilët kanë mbyllur çështjen e përfshirjes së vëllait të kryeministrit në një rast të trafikut ndërkombëtar të drogës, janë promovuar duke u shpërblyer pikërisht nga vetë kryeministri, njëri në pozicionin e Prokurorit të Përgjithshëm dhe tjetri në atë të prokurorit të SPAK.

Pretendimet e deputetit Bardhi u konfirmuan së fundmi edhe nga një reportazh i televizionit publik italian RAI 3, i cili jo vetëm që tregon me dokumente nga sistemi TIMS për lëvizjet e vëllait të kryeministrit me anëtarët e bandës kriminale, por edhe nxjerr në pah një të thënë tjetër: Sekretari i Përgjithshëm i kryeministrisë Engjëll Agaçi, truri i reformës në drejtësi dhe eminenca gri e zotit Rama, ka shërbyer si avokat i disa grupeve kriminale shqiptare dhe italiane përpara se të emërohej në postin më ta lartë të shërbimit civil. Është e paqartë nëse dhe si zoti Agaçi i është nënshtruar procesit të vetting-ut për marrjen e certifikatave të sigurisë të nivelit ‘Tepër Sekret’ dhe ‘NATO Top Secret’. Politikanë të opozitës besojnë se interlokutori midis kryeministrit Rama dhe prokurorëve të SPAK është pikërisht krahu i tij i djathtë, zoti Agaçi. Përsëri është e paqartë se çfarë veprimesh ka ndërmarrë SPAK për dosjen e pezulluar mbi ‘të dyshuarin e paidentifikuar’, për të cilin zoti Bardhi pretendon së është i vëllai i kryeministrit, pas denoncimeve publike të fundit. A është Agaçi gjithashtu interlokutor i Ramës me grupet kriminale të trafikut të drogës? Këtë nuk mund ta themi me siguri, por DEA ndoshta do të mund t’i hedhe një sy./

Sekretari i të majtës italiane: I kujtoj Ramës se Italia është vend demokratik ku mbrohet liria e shtypit

Sekretari i së majtës italiane ka bërë një reagim të fortë sa i përket ndërhyrjeve të kryeministrit Rama në lirinë e medias në Itali.

Nicola Fratoianni, i cili është deputet dhe sekretar i së majtës në italiane, është shprehur se “i kujtoj Ramës se në një vend demokratik respektohet dhe mbrohet liria e shtypit dhe informacionit dhe nuk tolerohen ndërhyrjet.

Në një vend demokratik respektohet dhe mbrohet liria e shtypit dhe informacionit. Gjithmonë, jo kur është e përshtatshme.

Këtë ia them kryeministrit shqiptar Edi Rama, i cili ka mësuar aq shumë nga Italia për të kopjuar metodat e Tele-Melonit edhe përtej kufijve të saj.”

Image

Kujtojmë se edhe Komisioni parlamentar i medias, që njihet edhe si Komisioni për Mbikëqyrjen e RAI-t, e quan këtë telefonatë të Ramës, një ndërhyrje të papranueshme dhe flagrante në lirinë e medias.

Për kryetaren e Komisionit Mbikëqyrës të Rai-t, Barbara Floridia, “është paradoksale që një shef i huaj qeverie ndërhyn drejtpërdrejt tek një menaxher i shërbimit publik pasi është përmendur në një investigim gazetaresk. Edhe nëse kryeministri shqiptar, Edi Rama, do të besonte se ai ishte dëmtuar në një farë mënyre nga investigimi i ‘Report’, kjo nuk mund të justifikojë në asnjë mënyrë ndërhyrjen e tij të drejtpërdrejtë te Rai”.

“Shpresoj që të ketë një konsensus të gjerë të të gjitha forcave politike në luftën kundër ndërhyrjeve të jashtme në informacion në mënyrë që të mbrohet pavarësia e medias”, shtoi ajo.

Akoma më të ashpër ishin tre anëtarë të këtij komisioni, Dario Carotenuto, Dolores Bevilacqua dhe Anna Laura Orrico.

“Sikur të mos mjaftonte presioni i qeverisë së Melonit ndaj transmetimeve të ‘Report’, tani janë përfshirë edhe krerët e qeverive të shteteve të huaja si kryeministri shqiptar Edi Rama. Le t’i bëjmë Giorgia Melonit një pyetje të thjeshtë: a është normale sipas jush që një drejtues i televizionit publik të kontaktohet drejtpërdrejt nga kryeministri shqiptar për t’u ankuar për një raport gazetaresk? A nuk mendoni se duhet të ndërhyni personalisht për të shmangur atë që duket si një ndërhyrje e panevojshme e kryeministrit shqiptar në lirinë e shtypit dhe pavarësinë e gazetarisë italiane? Nëse i intereson vërtet, siç pëlqen ta thotë shpesh, “sovraniteti i kombit”, le t’i flasë mikut të tij Rama dhe t’i thotë se Italia nuk duron dot ngjarje të tilla. Sa i përket RAI-t, kërkojmë që të zbardhet çdo detaj i kësaj çështjeje”, thuhet në deklaratën e tyre.

Revolucioni i Karafilit- 50 vjet më parë një grusht shteti ushtarak pa gjak i dha fund diktaturës së Salazarit në Portugali

Më 25 prill 1974, një grusht shteti ushtarak pa gjak i dha fund regjimit autoritar korporatist të António Salazar në Portugali.

VOAL- Notat e Grândola, vila morena nga kantautori José Afonso (kënga antifashiste par excellence, e ndaluar nga regjimi Salazar për shumë vite) të transmetuara njëzet minuta pas mesnatës së 25 prillit 1974 nga Radio Renascença (radio e kishës portugeze) janë sinjali se çlirimi ka mbërritur.

Fitorja do të konfirmohet, pas revolucionit, nga vargjet e Sophia de Mello Breyner Andresen: “Ky është agimi që kam pritur/ Dita e parë e plotë dhe e pastër/ në të cilën dalim nga nata dhe heshtje./ Dhe të lirë ne banojmë në substancën e kohës.”

Më 25 prill 1974, Portugalia u çlirua nga i ashtuquajturi Estado Novo (Shteti i Ri), regjimi i themeluar dekada më parë nga diktatori António de Oliveira Salazar. Revolucioni u bë i mundur falë lëvizjes së madhe të popullsisë, të shkaktuar nga një grusht shteti ushtarak dhe të forcuar nga pjesëmarrja civile, një grusht shteti që përfaqëson një shkëputje radikale me të kaluarën dhe çlirimin nga abuzimet dekada.

Diktatura

Në vitin 1926, ndërsa valët fashiste përfshiu Evropën, demokracia portugeze u mbyt nga një grusht shteti nacionalist. Në vitin 1933, Salazar, një ekonomist, katolik i flaktë dhe ish-ministër, krijoi një regjim korporatist reaksionar dhe fitoi pushtetin e plotë. Portugalia formalisht mbeti një republikë. Megjithatë, kthesa autoritare ndryshoi në thelb gjithçka, duke filluar me ekzistencën e padiskutueshme të një partie të vetme, Unioni Kombëtar (União Nacional) dhe i policisë sekrete, PIDE (Polícia Internacional e de Defesa do Estado de Defesa do Estado) detyra e së cilës ishte të shtypin opozitën. Motoja “Zoti, Atdheu dhe Familja” ishte sinteza e koncepteve politike të diktaturës, koncepte rreth të cilave Salazar u përpoq të bashkonte ideologjikisht shoqërinë civile portugeze, duke imponuar vlera tradicionale të panegociueshme dhe duke bllokuar kërkesat për modernizim.

Forcat çlirimtare

Megjithatë, pakënaqësia vazhdoi të rritej gjatë viteve të diktaturës, për shkak të represionit dhe varfërisë së krijuar nga fushatat koloniale të promovuara nga Salazar me një humbje të madhe njerëzish dhe burimesh. Kështu lindi Lëvizja e Forcave të Armatosura (“Movimento das Forças Armadas”, MPJ), e promovuar nga grumbullimi i grupeve të ushtarëve përparimtarë: një grup brenda ushtrisë kombëtare, i përbërë nga ndjeshmëri të ndryshme, por unanime rreth tre kërkesave: demokracisë, dekolonizimit, zhvillimit. (descolonizar, demokratizar, desenvolver).

Armiqësia e hapur kundër regjimit kthehet shpejt në një aksion përmbysjeje totale. Grushti i shtetit filloi në orët e para të 25 prillit 1974. Ushtarët besnikë të regjimit u arrestuan në të gjithë vendin, ndërsa trupat e rregullta të udhëhequra nga kapitenët e rinj Salgueiro Maia dhe Otelo Saraiva de Carvalho u drejtuan drejt kryeqytetit, duke pushtuar qendrën dhe qendër infrastrukturore . Njerëzit në Lisbonë dalin spontanisht në sheshe dhe rrugë, duke ofruar mbështetje dhe duke siguruar suksesin e planit. Teksti i lëshuar atë ditë nga ushtria shpall: «Lëvizja e Forcave të Armatosura, e cila sapo ka përfunduar misionin më të rëndësishëm qytetar të viteve të fundit, i shpall kombit synimin e tij për të përfunduar një program mbrojtës për vendin dhe për t’u kthyer te populli portugez. liritë civile të cilave u janë hequr”.

Simboli

Një simbol i veçantë lidhet me ngjarjen epokale të 25 prillit 1974: lulet e kuqe që qytetarët u dhurojnë ushtarëve me të mbërritur në kryeqytet, duke i vendosur në tytat e pushkëve. Kështu, karafili bëhet emblema e një aksioni ushtarak pa gjak dhe paqësor, i cili merr emrin Revolucioni i Karafilit (Revoluão dos cravos). rsi-eb

‘Si film italian’- Kur Lavrovi sulmonte median RAI 3 me gjuhën e Ramës

Drejtuesi i programit televiziv italian Report në RAI 3, Sigfrido Ranucc, deklaroi mbrëmë në intervistën ekskluzive në SYRI TV se vetëm Edi Rama dhe Sergei Lavrov i Rusisë ishin ankuar për investigimet e tyre.

Në vitin 2022, Lavrov do të reagonte ndaj një investigimi të bërë nga gazetarët italianë, duke thënë se i ngjante një filmi italian alla-Bond.

Në mënyrë të ngjashme, edhe kryeministri Edi Rama tha se akuzat që janë bërë nga programi italian i ngjajnë një filmi të Fellini-t.

Por përse reagoi Kremlini në atë kohë? Shkak u bë një investigim i gazetarëve italianë që zbuloi se misioni shëndetësor rus në kohën e koronavirusit, pra në mars të vitit 2020, kishte vjedhur informacione sekrete për vurusn.

“Një linjë veprimi e tillë servile dhe dritëshkurtër, jo vetëm që dëmton marrëdhëniet tona dypalëshe, por tregon edhe karakterin moral të përfaqësuesve individualë të autoriteteve zyrtare të Italisë dhe mediave të saj”, shprehej Kremlini.

Më tej Lavrov theksonte se ‘ky program është një punë propagandistike e nivelit të ulët’.

“Raporti në fjalë do të ishte subjekt për serinë e ardhshme të filmave italiane të Bond,” thekson Ministria e Jashtme ruse.

Sërish me tonet e Edi Ramës, edhe Lavrovi i kthehet nacionalizmit dhe atdhetarisë. Ai thekson se Rusia dhe Vladimir Putini ishin të paktët që u ofruan për ndihmë ndaj popullit italian dhe e bënë këtë ekskluzivisht për arsye humanitare.

Kurse Ranucci u përgjigj thjesht dhe shkurt: “Ne gjithmonë bëjmë punën tonë, episodi ishte një rikonstruksion rigoroz i fakteve”.

E krahasoi me Lavrovin në SYRI TV- Rama tërbohet ndaj drejtuesit të RAI-t

Kryeministri Edi Rama reagoi sërish me tërbim ndaj rrjetit publik italian, RAI, pasi drejtori i programit investigativ Report, Sigfrido Ranucci dha një intervistë ekskluzive në SYRI TV.

Gjatë kësaj interviste, Ranucc tha se vetëm Edi Rama dhe Lavrovi i Kremlinit janë ankuar për investigimet e tyre.

Duket se kjo fjalë e ka tërbuar kryeministrin shqiptar.

Ai ka bërë një reagim tjetër që tregon se Rama ka dalë plotësisht jashtë kontrollit.

REAGIMI I PLOTË

Meqë dje gjatë ndërhyrjes tuaj në të njëjtin TV shqiptar të njëanshëm, i përfshirë nga ‘Report’ në përhapjen e të njëjtave shpifje të importuara në Itali nga ‘Report’, thatë se do të kishit qenë më mirë të kontaktonit drejtpërdrejt, ja ku jam, por në sy të të gjithëve,  sepse me gjithë shtrembërimet e një të vërtete të vetme dhe të thjeshtë që pata fatkeqësinë, por edhe fatin të jetoj në lëkurën time në harkun e vetëm 72 orësh, nuk kam guxim të komunikoj me ju pa dëshmitarë.

Është për të ardhur keq që në vend që të dëgjojë gjyshen time që tha të gabosh është njerëzore por këmbëngulja është djallëzore, bëtë një hap tjetër fals. Por duke qenë se në këtë rast nuk jam unë ai që gabova, kam për detyrë të ngulmoj për të këmbëngul në të vërtetën e shkelur në këmbë nga ai emision brutal dhe të mos dorëzohem në mbrojtjen e Shqipërisë dhe institucioneve të saj, përfshirë rolin e saj në marrëveshjen dypalëshe me Italia që emisioni juaj ka çdo të drejtë ta kritikojë duke bombarduar qeverinë e vendit tuaj, por nuk ka të drejtë ta bëjë këtë duke njollosur vendin tim dhe fjalën shqiptar.

Është gjithashtu për të ardhur keq që ju e krahasoni telefonatën time shumë civile si ndërhyrje e Kremlinit që pretendohet se është kryer në programin tuaj. Të paktën për respekt ndaj viktimave të Kremlinit, nuk do ta krahasoja aq lehtë poloniumin e përdorur për të censuruar me vdekje kundërshtarët me një telefonatë që ndodhi pasi një censure.

Më vjen keq gjithashtu që gënjeni për një notë proteste që mund I kam thënë drejtorit gjatë telefonatës tashmë shumë të famshme, duke pretenduar se kjo nuk ju ka mbërritur ende, kur në të vërtetë nuk kam njoftuar asnjëherë një notë të tillë dhe as nuk mund ta dërgoj. Në të vërtetë nuk kam folur kurrë për një letër të tillë dhe as duke u kufizuar vetëm në vëzhgimin e një  ngjarjeje surreale në programin e tij, ku fillimisht censurohen përgjigjet e kërkuara dhe më pas sulmohen të censuruarit se nuk janë përgjigjur.

Meqë jemi tek faktet, më vjen veçanërisht keç për shtrembërimin nga ana juaj të asaj që tregoni si dokumente gjyqësore në lidhje me vëllanë tim, pasi këto dokumente jo vetëm që nuk ekzistojnë, por pikërisht kjo është edhe objekt ankimi gjyqësor për shpifje këtu në Shqipëri, një rrethanë që në një transmetim të thelluar investigativ siç pretendoni se e kryeni, duhet të paktën të përmendet për të shmangur riprodhimin në mënyrë jokritike të stereotipit të një epoke tjetër të shqiptarit të interesuar vetëm për drogën dhe të një Shqipërie të korruptuar nga kokën dhe këmbët.

Së fundi, është për të ardhur keq që nuk keni guximin të përballeni me arsyen shumë të thjeshtë të telefonatës sime me drejtorin tuaj, pra tw kërkesës për të sqaruar arsyen e një gënjeshtre të paraqitur jo një herë, por dy herë, jo vetëm në Itali, por edhe në Shqipëri, pra se Sekretari i Përgjithshëm i Këshillit të Ministrave nuk i ishte përgjigjur kërkesës suaj për sqarim, e cila u shoqërua më pas me një gënjeshtër të tretë që mori formën e mohimit të dy të parave duke publikuar përgjigjet e marra vetëm në uebsajti, duke shtuar një të katërt mbi dokumentet gjyqësore që nuk ekzistojnë.

Presidenti gjerman dha dorëheqjen pse telefonoi drejtuesit e BILD

Kryeministri shqiptar, Edi Rama, është në zemër të një skandali në Itali, pasi ka telefonuar drejtuesit e rrjetit publik RAI në lidhje me një material investigativ kundër tij.

Kryeministri vazhdon të bëjë rolin e shejtan-budallait, duke mos e kuptuar se sa e rëndë është kjo ngjarje.

Për ta ilustruar, mjaftojmë të kthehemi pas në kohë në vitin 2012 në Gjermani.

Christian Wulff ishte zgjedhur president në vitin 2010 moshën 51-vjeçare, duke u bërë presidenti më i ri në histori.

Por karriera e politikanit të CDU nuk do të zgjaste shumë.

Mediat zbuluan se ai kishte marrë një kredi për shtëpi me kushte të favorshme nga një mik i tij biznesmen.

Përpara se gazeta më e madhe BILD të publikonte detaje nga skandali, ai telefonoi kryeredaktorin e kësaj gazete, Kai Diekmann.

Ky i fundit nuk i doli në telefon, por ai i la një mesazh në sekretari ku deklaronte se do ngrinte padi ndaj gazetës BILD dhe se rrugët mes tyre do të ndaheshin.

Kaq u desh dhe historia e mesazhit eklipsoi edhe skandalin e kredisë.

Brenda pak ditësh, Wulff dha dorëheqjen dhe kërkoi ndjesë te gazeta BILD dhe drejtuesit e saj.

Ndaj tij kishte një hetim për aferën e kredisë, por dy vite më vonë do shpallej i pafajshëm.

Megjithatë, karriera e tij politike kishte marrë fund me atë telefonatë.

SHKRIM PROFIL- MJEKJA E TALENTUAR, EFROSINA (NINA) KAJO- Nga FRANK GJOKA

40 Vjet në shërbim të pacientëve, duke merituar respektin dhe mirënjohjen e tyre

Të flasësh për mjekët flokëthinjur nga pesha e viteve të tyre mbi supe nuk është e lehtë, pasi tek ata mungon dëshira për dukje, por kanë më shumë ndjenjë, pasion, dashuri e humanizëm, vlera, të cilat ne i kërkojmë tek heronjtë. Jeta na mëson se heronjtë janë njerëzit e thjeshtë, të ditur dhe të përkushtuar në mjekësi, që sakrifikojnë për një qëllim, për një ideal dhe bëjnë të pamundurën për t’i realizuar, qoftë dhe me vetëmohim. E tillë është edhe mjekja e talentuar, Efrosina. Njerëz të tillë, që vazhdojnë e punojnë po me atë pasion dhe kanë sakrifikuar shumë nga vetja, padyshim kanë krijuar sot portretin e tyre, ndaj të shkruash për mjekët është jo vetëm një obligim, por dhe një nder dhe refleksion ndaj asaj që kemi lënë jashtë vëmendjes apo kemi neglizhuar. Sot kemi me qindra mjekë e infermierë, që mbajnë peshën e rëndë të viteve të punës intensive, ndaj them me plot gojën se bluzat e bardha dua të kenë të drejtën e inkurajimit shpirtëror e material.

Efrosina (Nina) Kajo, mjeke e talentuar dhe me përgatitje të lartë shkencore dhe intelektuale

Le të ndalemi tek njëra prej mjekeve të nderuara dhe shumë të respektuara, e talentuara Efrosina (Nina) Kajo, me origjinë nga Korça, lindur e rritur në Tiranë, ka kryer gjimnazin më me emër “Sami Frashëri”. Ndikuar nga babai i saji, Jorgji Adhami, i njohur tashmë për kontributin e shkëlqyer që dha dekada me radhë në zhdukjen e malaries në Shqipëri. Kjo vajzë tiranase filloi si një studente e thjeshtë, por mendjendritur. Diplomohet në Fakultetin e Mjekësisë në vitin 1979. E mbushur me besim në vetvete e plot entuziazëm për t’u shërbyer njerëzve. Me përfundimin e specializimit pasuniversitar për kardiologji, në vitin 1995, ajo ka punuar si kardiologe në klinikën e kardiologjisë pranë QSU-1 për 35 vjet. Këtu, dallohet për aftësi, përgatitje të lartë shkencore, seriozitet dhe humanizëm të lartë. Duke vlerësuar, që në rininë e saj të hershme, aftësitë në kardiologji dërgohet për një specializim më afatgjatë në një nga katedrat Kardiokirurgjikale më të mëdha të Evropës, në Gjermani, për Ecografi Kardiake. Kontributi i saj 42-vjeçar në Kardiokirurgji ka përfshirë: Diagnostikimi Ecokardiografik të pacientëve para dhe pas operacioneve dhe në mënyrë të veçantë tek të operuarit me valvula artificiale si dhe diagnostikimin dhe ndjekjen me përparësi të sëmundjeve të lindura të zemrës tek fëmijët dhe të rriturit.
Sot Nina Kajo u gëzohet aftësive të saj në shëndetësi, përpjekjeve dhe djersës, sakrificave ditën e natën në shërbim të sëmurëve, skaliti dhe portretizoi figurën e një zonje me vlera të mëdha intelektuale e bashkëkohore, duke marrë pas disa dekadave titullin e lartë “Prof. Dr. E Shkencave Mjekësore”. Duke parë vizionin intelektual e emancipues të saj, emërohet Shefe e Seksionit të Fiziologjisë Patologjike në Fakultetin e Mjekësisë, pa llogaritur anëtarësimin e saj në disa komisione vlerësimi apo në shoqatat shqiptare apo evropiane të kardiologjisë.

Duke biseduar me doktoreshë Ninen, të duket se dëgjon qindra zëra pacientësh në vite tek rrëfejnë se ajo ka bërë ç ‘është e mundur të kryejë detyrën e mjekes e të drejtueses së vërtetë. Dhe pse ka dalë në pension, për asnjë çast nuk është shkëputur nga mjekësia. Vazhdon të shërbejë po me atë zell e pasion në klinikën e saj, pa kursyer asgjë nga vetja, duke dhënë përsëri nga shpirti i saj i madh e bujar gjithçka për pacientët, ku rrezaton kulturë komunikimi dhe me plot pasion u jep jetë dhe shpresë të sëmurëve. Një jetë e tërë si kardiologe me tituj e grada shkencore, e mbushur sot me shumë vlerësime të merituara.

Mjekë me emra të ndritur, shkollë dhe shembuj për brezat

Kujtojmë me respekt të veçantë shefin e kardiologjisë Dr. Prof. Petrit Gaçe, mjekët Veli Zogu, Ali Alushani, Fedhon Meksi etj. Komunikimi i tyre i veçantë, nuk ishte thjeshtë vetëm një element edukativ, por dhe mënyra për të transmetuar idetë te mjekët e tjerë me më pak përvojë, gjë që reflektohej në konsultat mjekësore, ku ata shquheshin për logjikën dhe intuitën e lartë shkencore. Sugjerimet dhe këshillat e tyre, transmetonin limitet e dijes, ndryshonin këndvështrimin, ndihmonin në perceptimin sa më real të shëndetit të pacientëve. Nuk rri dot pa thënë diçka për mjeken laborante Aurora Knuti, doktore e shkencave mjekësore, aktualisht punon pranë klinikës Kajo. Një bashkëkombëse dhe shoqe e ngushtë pune, prej 40 viteve, me Dr. Nina pranë qendrës spitalore. Dhe pse ka dalë në pension, vazhdon të shërbejë, po me atë pasion e vullnet, pa kursyer asgjë nga vetja, duke dhënë nga shpirti i saj i madh e bujar gjithçka për pacientët e saj. Pas çdo analize laboratorike me një vullnet të paparë i këshillon pa përtim pacientët kardiakë. Kjo është Dr. Aurora, një grua fisnike e mbushur sot me shumë vlerësime të merituara.

Në foto: Prof.Dr. Nina Kajo

E përkushtuar për të bërë vazhdimisht më të mirën për pacientët

Pyetjes, nëse ndryshimi i saj ka ardhur thjeshtë nga dëshira apo mundësitë që i janë afruar, Nina, do t’i përgjigjet sinqerisht se është një kombinim midis formimit të saj për të kontribuar, por dhe mundësive që i janë afruar në punë dhe në jetë nga shteti dhe shoqëria. Njeriu ka të vetën dhe të padiskutueshmen, aftësitë dhe intelektin e vet, dëshirat, vullnetin dhe këmbënguljen, të cilat, siç mund të kuptohen, mbetën personale dhe janë atribut i vetë individit. Pastaj është shoqëria që e bën vlerësimin që afirmon dhe e çon individin në piedestalin e lartë njerëzor. Është bukur dhe në interes të shoqërisë, që kur këto dy anë kombinohen, atëherë arrihet ajo që është më e mira dhe, për këtë, Nina vazhdon e punon çdo ditë me përkushtim për të bërë më të mirën për njerëzit në nevojë. Shpesh në punën e saj kujton thënien: “Jeta i jepet njeriut vetëm një herë dhe ajo duhet jetuar me dinjitet”. Këtë devizë, doktoreshë Nina e ka pasur të njohur që në rininë e hershme, kur ishte mjeke e përgjithshme, por edhe gjatë gjithë aktivitetit të saj. Kjo vajzë e grua e tiranase, për 40 vjet fisnikëroi veten, por njëkohësisht vlerësoi integritetin dhe inteligjencën, vlerësoi gjithnjë njerëzit në nevojë. Me këto mundësi, jeta dhe puna e Ninës në mjekësi ka marrë vlera të shumanshme e të respektuara nga komuniteti dashamirës. Këtu qëndron dhe respekti që kanë sot punonjësit në kliniken e saj. Këtu e ka burimin edhe gëzimi e kënaqësia e saj e madhe, sadisfaksioni i saj moral. Nuk është çështje që të jesh, por rëndësi ka se çfarë jemi dhe çfarë bën në jetë. Impresionet e mia për dr. Ninën janë të shumta, një grua zonjë, një personalitet i spikatur profesionalisht, që rrezaton cilësi të vyera humane, teksa në portretin e saj janë të pandara pamjet tejet e njerëzishme, buzëqeshja e sinqertë, pasioni e vullneti për t’i shërbyer gjithkujt me përkushtim të plotë, duke i qëndruar pranë si të ishte një i afërm i familjes, si një prind, si një motër, si një nënë, doktoreshë e vërtetë. Me vlerat e rralla njerëzore që ka shfaqur e që ka përcjellë te njerëzit, ajo ka fituar qindra mijëra miq në të gjithë Shqipërinë. Janë të panumërt ata njerëz të thjeshtë, intelektualë, qytetarë të shtresave të ndryshme, të cilët e kërkojnë dhe respektojnë shumë, i shfaqin shpesh mirënjohje për përkushtimin që ajo ka treguar dhe tregon ndaj pacientëve të tyre.
Në punë ajo u njoh me kolegun dhe bashkëshortin e saj, Ilir Kajo, mjek i talentuar dhe duarartë, i specializuar për Gastroenterologji-Hepatologji, i njohur jo vetëm në Tiranë, por dhe në mbarë vendin, një profesionist që bën pjesë në plejadën e mjekëve që tërë jetën e ka lidhur me shërbimin ndaj njerëzve. Dr. Nina shquhet gjithmonë për marrëdhënie korrekte me pacientët. Ajo i shikon si njerëz, ndaj të cilëve duhet bërë një shërbim cilësor dhe asnjëherë nuk i pa si “klientë”. Ajo është e ndjeshme dhe gjithmonë vendos marrëdhënie të paqme dhe shumë të mira me punonjëset e saj.

Humane, fisnike dhe e admiruar

Në çdo konjukturë politike që ka kaluar, Dr. Nina ka qenë dhe mbetët vetvetja. Ka një individualitet superior të shprehur nëpërmjet punës, pa poza e pa pretendime për t’u dukur. Pasuria më e madhe e saj mbetët ruajtja e personalitetit njerëzor e shoqëruar me sjellje e kulturë, që i kanë dhënë lumturi e mirëqenie shpirtërore. Dituria profesionale e intelektuale janë velloja e artë që ka zbukuruar personalitetin e saj shoqëror. Në një kohë aventurash, si kjo e sotmja, ku njerëzit kanë rëndur pas fitimit për t’u pasuruar me çdo çmim moral, duke braktisur diturinë. Ata që mbetën njerëz në ndjesi, i kemi sot të paktë në mjekësi. Zilia e të tjerëve ia ka prishur ndonjëherë qetësinë, por dr. Nina ka arritur të ruajë gjakftohtësinë. Kurrë nuk bëri kompromis me karakterin e saj dhe kur ishte përballë përfitimeve të të mirave materiale dhe famës shoqërore. Vazhdon dhe mbetet e dashur me të vërtetën dhe e rreptë me padrejtësitë. “Për mua,- thotë dr. Nina, – një rëndësi të madhe në jetën time profesionale ka mirënjohja njerëzore dhe mbetesh në memorien e popullit tënd, ky është vlerësimi më i madh i jetës time”. Por fatkeqësisht gjejmë jo rrallë që s’kanë asnjë ndjesi shpirtërore, si rezultat i zbrazësive karakteriale, mangësisë dhe vulgaritetit të përmasave të kufizuara intelektuale. Dr. Nina ruan respekt të veçantë për punonjësit e saj të shërbimit, ku me devotshmëri ju shërbejnë qytetarëve dhe pacientëve në klinikën e saj private, ku ajo drejton, e shoqëruar me një rregull e disiplinë dhe pastërti shembullore të admiruar.

Shembull për fëmijët dhe brezin e ri

Cilësitë e vyera, edukata familjare dhe kultura e lartë komunikimit, dr. Nina e përcolli dhe te dy fëmijët. Me kujdesin e një nëne të arsimuar dhe kulturuar, dr. Nina, së bashku me bashkëshortin e saj të talentuar, dr. Ilirin, u kujdesën për rritjen, edukimin dhe shkollimin e tyre. Djali dhe vajza u shkolluan në universitetet më me zë të Evropës, aktualisht jetojnë e punojnë në Shqipëri, ku u gëzohen kulturës dhe dijes së tyre. Këta dy pasardhës shikojnë tek prindërit e tyre modelin e prindërve të devotshëm, babain e tyre të mirënjohur e shembullor në gjithçka, të nënës së tyre që personifikon modelin njerëzor, figurën e nënës së dhembshur, të dashur, profesioniste e rrallë, që rrezaton kudo dhe kurdoherë humanizëm dhe mirësi, një qytetare tiranase me emancipim bashkëkohor. Një gjyshe, ku reflekton përkujdesje dhe dashuri për nipat dhe mbesat e saj, duke i quajtur me plot gojën ëmbëlsirat e shpirtit. Unë si autori i shkrimit i uroj dr. Ninës shëndet dhe jetë të gjatë bashkëshortore!

Nga krahasimi me Lavrovin te këshillat e gjyshes: Si demontoi Ranucci, autori i ‘Report’ dhe zv.drejtor i Rai3, mbrojtjen qesharake të Ramës

Zëvendësdrejtori i RAI-t, Sigfrido Ranucci, njëkohësisht autor i programit investigativ, nga më prestigjozët në Itali dhe më gjerë, ka demontuar, në intervistë për Syri Tv, të gjitha alibitë dhe mbrojtjen e dobët që Edi Rama ka bërë që pas transmetimit të emisionit “Report” të dielën, ku temë kryesore ishte marrëveshja Rama – Meloni për refugjatët.

Çfarë transmetoi programi televiziv ‘Report’ në televizionin publik Rai3 – më kryesoret:

1-Marrëveshja Rama – Meloni për refugjatët është jotransparente dhe numri i refugjatëve dhe kostoja financiare për Italinë do të jetë shumë larg shifrave të bëra publike nga dy kryeministrat.

2-Meloni ka bërë marrëveshje me një kryeministër, Sekretari i Përgjithëm i të cilit është ish-avokat i narkotrafikantëve, njeriu kyç i marrëveshjes, njeriu kyç i aferës së pronës me gjeneral Lisi-n dhe njeri që tërheq fijet e drejtësisë në vendin e tij (Shqipëri).

3-Vëllai i kryeministrit Rama, Olsi ka lidhje të forta me narkotrafikantët dhe nuk i ka hyrë gjemb në këmbë, ndaj tij nuk ka asnjë hetim pasi drejtësia është e kontrolluar.

Si u mbrojt Rama?

1-E cilësoi shpifje emisionin nga fillimi në fund.

2-U kap si i mbyturi pas fijes së barit duke thënë se Engjëlli i tij i kishte kthyer e-mail gazetarit të Rai-t.

3-Duke mbrojtur Engjellin e tij si të pafajshëm dhe njeri korrekt që i ktheu e-mail gazetarit, la te kuptohet që këta si për Engjellin kanë shpifur edhe për Olsin.

4- U fsheh pas shqiptarëve. Ata nuk po më sulmojnë mua, tha, ata po sulmojnë popullin shqiptar.

5-Mori në telefon drejtorin e Rai-t.

6-Historia me gjyshe dhe këshlla (presioni) për Rai-n që të tërhiqet.

Si e demontoi zëvendësdrejtori i Rai-t, njëkohësisht autor i programit Report, mbrojtjen qesharake të Ramës në intervistën ekskluzive për Syri-n?

Autori i programit ‘Report’, por njëkohësisht edhe zëvendësdrejtor i kësaj medie iu përgjigj një për një të gjithë narrativës qesharake që ngriti Edi Rama për të mbrojtur veten pas daljes lakuriq përtej Adriatikut.

1-Programi jonë është serioz dhe emisioni për marrëveshjen e refugjatëve nuk është i pari, por kemi bërë me dhjetra për vende të ndryshme.

2-Engjëll Agaçi nuk pranoi të intervistohej nga ‘Report’, por ktheu përgjigje me e-mail pyetjeve që i dërguam ne. Mospranimi që të intervistohej, dhe kthimi i përgjigjes me e-mail, në praktikën tonë është pranim i asaj që pohojmë ne, tha Ranucci.

3-Programi jonë është hetim dosjesh gjyqësore, pra, çfarë ka dalë në Report për Agaçin dhe Olsi Ramën, janë dosje gjyqësore, jo hamendësim. Janë fakte.

4- Qartësim dhe rrëzim i alibisë së trashë të Ramës se po goditet Shqipëria dhe jo ai. Autori i programit Ranucci tha, kam shumë respekt për popullin shqiptar. Programi nuk godet kurrë popullin shqiptar. Unë mendoj se kemi shumë ngjashmëri si popuj. Dokumentari flet me emra dhe mbiemra, ata nuk janë populli shqiptar, por emra dhe mbiemra të përveçëm. Pra, Edi dhe Olsi Rama, Engjëll Agaçi janë emra dhe mbiemra dhe nuk janë gjithë shqiptarët, nuk goditen shqiptarët por emra e mbiemra të përveçëm.

5-Rama po të kishte gjë për programin Report, le të më merrte mua në telefon, gjë që i dhashë mundësi edhe ta bënte kur i kërkova intervistë dhe refuzoi, s’kishte pse merrte drejtuesit e tjerë. Me këtë, Ranucci hodhi në erë “korigjimin” e Ramës te La Republica duke i thënë pse s’more të zotin e punës, pasi jo vetëm që ishte autor i programit, por edhe zëvendësdrejtor i Rai-t, një rrugë e dy punë nënkuptoi Ranucci.

6- Nuk është praktikë që të marrë një kryeministër në telefon për programin tonë. Na ka ndodhur vetëm me Lavrovin, i cili është ankuar njëlloj për programin tonë. Pra, zëvendëspresidenti i Rai-t dha një të dhënë që nuk e kishtë në program, Shqipëria është si Rusia.

7- Thirrjes së gjyshes së Ramës për Rai-n për t’u tërhequr, Ranucci iu përgjigj me sarkazëm, kur tha se, i dua shumë gjyshet, edhe gjyshen e Ramës që më bën presion nga bota tjetër, por javën tjetër misioni vazhdon. Pra, as përralla me gjyshe nuk e tërhoqi që të zinte mend.

Ranucci: Dokumentet për Olsi Ramën janë nga aktet gjyqësore, nuk u hetua edhe pse kishte kontakte me narkotrafikantët

Gazetari italian, Sigfrido Ranucci, i ftuar në edicionin e mbrëmjes në SYRI TV, deklaroi se dokumentet e tyre janë marrë nga aktet gjyqësore.

Zëvendësdrejtuesi i RAI-t, tha se Engjëll Agaçi refuzoi intervistën, kurse për emailin e tij tha se ai vetëm sa shërbeu për të konfirmuar lajmin e tyre.

‘Sepse ndërkohë ai email ishte në pritje të marrjes së informacioneve, ishte një konfirmim i informacioneve që kishim, pra ishin të vërteta.

Pra është një operacion që kontribuonte për të vërtetën dhe ne donim intervistën sepse në bazë të atyre informacioneve që Agaçi na konfirmoi, ne mund të realizonim intervistën.

Pra, faktet u treguan me konkretësinë e tyre dhe vërtetësinë dhe përputhen në emailin e përgjigjes të dhënë nga zoti Agaçi.

Ne kemi zakonin që të vazhdojmë të hetojmë, të investigojmë për ato gjëra për të cilat trajtojmë. Ne do të vazhdojmë punën tonë, do i kthehemi edhe të dielën e ardhshme çështjes së emigrantëve.

Zoti Agaçi tha në emailin e tij se nuk e kuptonte pse po e trajtonim këtë çështje që nuk është me interes. Fakti që një qeveri investon 1 miliard euro për trajtimin e emigrantëve në një vend tjetër me mënyra që janë kontradiktore dhe të qarta, që tregon se kjo është një çështje me interes të madh publik,’ tha Ranucci.

‘Ne nuk thamë që ka ndonjë gjë të keqe, ne thjesht donim të flisnim me Agaçin për disa dinamika të kësaj marrëveshje. Për Agaçin ne treguam dhe nënvizuam se kush është Agaçi, treguam edhe çështjen me shefin e Interpolit, gjeneralin Lisi, për çështjen e pronave që ishin në pronësi të një trafikanti dhe kaluan për llogari të gjeneralit.

Të gjitha ato që kemi thënë janë nga dokumentacioni gjyqësor. Të gjitha janë fakte që kanë të bëjnë me korrupsionin, të dokumentuara.

Edhe për vëllain e kryeministrit Rama, i cili nga aktet gjyqësore i lidhur me ato subjekte që thamë.

Ne kemi bërë një punë shumë të qartë të bazuar në dokumente që kemi parë,’ theksoi ai.

Gazetari më pas u ndal sërish te emri i Olsi Ramës.

‘Disa dokumente për këto fakte i kemi publikuar, i kemi rrëfyer se emri i vëllait të kryeministrit nuk është hetuar. Por nënvizuam faktin se nga këto dokumente dilte se kishte rezultuar të kishte kontakte me narkotrafikantët dhe që përdorej e njëjta makinë, makina e tij.

Gjithashtu që ka pasur kontakte me këto subjekte. Kemi thënë këtë gjë. E kemi thënë të njëjtën gjë edhe për ministrat e brendshëm të mëparshëm.

Pra, ne i bëjmë dokumentet tona bazuar mbi dokumentet gjyqësore,’ deklaroi drejtuesi i RAI-t.

INTERVISTA E PLOTE:

VIDEO- Drejtuesi i Report në RAI3 lëshon ‘bombën’: Vetëm Kremlini dhe Edi Rama na kanë sulmuar për investigimet tona

Drejtuesi i programit të njohur investigativ Report në RAI3, Sigfrido Ranucci bëri deklarata të forta në intervistën ekskluzive për Armela Ferkon në SYRI TV.

Ai konfirmoi telefonatën që ka bërë Edi Rama me drejtuesit e RAI-t, duke thënë se vetëm Kremlini është ankuar si Edi Rama për programin e tyre.

‘Mua më rezulton që ka pasur një telefonatë, por që tonet nuk kanë qenë të ndezura.

Nuk e njoh përmbajtjen, di që ka thënë që do dërgoj një letër proteste me sqarime, nga ato që kam lexuar nga agjencitë e lajmeve.

Neve ende nuk na ka ardhur gjë në redaksi.

I kemi kërkuar intervistë, por për fat të keq nuk na është dhënë mundësia për të pasur këtë.

Është ajo përgjigjja e shkruar nga Agaçi që kemi publikuar në faqen tonë, që ka konfirmuar lajmin që dhamë që ka qenë përfaqësuesi ligjor i disa klientëve të përfshirë në narkotrafik dhe konsulent në marrëveshjen mes Italisë dhe Shqipërisë për emirgantët dhe konsulent për operacionin e atëhershëm të gjeneralit Lisi.

Këtë e tha edhe vetë gjenerali Lisi në mikrofonin tonë. Është diçka që ne e morëm parasysh me shumë korrektesë. Agaçi nuk e pranoi intervistën që i kërkuam,’ tha gazetari italian.

‘Nëse është normale, nuk e di, duhej të më kishte marrë mua në telefon nëse po. Nuk ka ndodhur kurrë një gjë e tillë në të kaluarën.

Edhe Kremlini është ankuar për Report, Lavrovi dikur, ministri i Jashtëm. E ka quajtur armik të Kremlinit pas një reportazhi që kemi bërë për ta.

Kemi pasur të njëjtin sulm, telefonata që janë bërë.

Nëse gjithçka do mbetet në një diskutim në nivel cinik, ndërsa në qoftë se ajo telefonatë ka vlejtur si presion, është diçka tjetër. Dhe nuk është e drejtë sepse liria e shtypit është diçka që nuk ka çmim, të gjitha vendet duhet ta respektojnë,’ shtoi ai.

EMISIONI I PLOTE: 

 

Lajmet me interesante

Lajmet e fundit

ARKIVA E LAJMEVE

Kliko këtu për të parë arkivën e lajmeve

Send this to a friend