Shqipnia

 

Kjo pra asht harta e shtetit sotem Shqiptar që mbeti mbas vitit 1913.

Shqipnia ynë ishte një prej shteteve nder ma të vjetrat e Europës plakë, gjithmonë e shikueme me synin e lakmiqarve si e si me i shkye pjesë e jo kudo, po ku janë ma të pasunat, ma të bukrat e ma me vlerë per grabitës!

Në vitin 1913 Lidhja e Kombeve ju dha shteteve fqinjë mjaft krahina rreth kësaj Tokë, si e si me i knaqë ata dhe “asnjëherë” Shqiptarët me Trojet e veta, edhe pse shumica e banorve t’ atyne Trojeve edhe sot flasin Shqip.

Tue fillue nga Ahmet Zogu, Ever Hoxha e deri tek ma antishqiptari që po sundon sot me “rilindjen komuniste” Edi Rama, harrojnë kur marrin frenat e shtetit se: “Lëvizja e një Piramide Kufitare vetem një milimeter prej atij vendi ku e kanë vendosë Nderkombtarët në vitin 1913, ishte dhe asht edhe sot në 2024: Vetem tradhëti kombëtare,” E ky asht rreziku ma i madh që ka pasë Shteti Shqiptar me drejtuesit e vet tradhëtarë, që prej vitit 1924 e tash 100 vjet, që vetem mendojnë me mbushë xhepat e vet.

Sot jemi para një fakti ma tragjik per Shtetin Shqiptar nga kryeministri i sotem Edi Rama, i cili mendon dhe vetem punon per “Shperbamjen nga Harta të Shtetit Shqiptar”, tue dëbue e shfarosë Popullin Shqiptar!”

A e dini o Shqiptarë se një veprim si ky në Botë asht Tradhëti Kombtare!

E Shqiptarët HESHTIN ! Heshtja me krye në grazhdë tregon haptas se: “Sot në Trojet Shqiptare ju ka ikë zani nga droga , ose i ka lanë mendja!”

Lexoni këte poezi të At Gjergj Fishtës dhe shifni ku jeni me këte veper:

GJAKSORËT

 

Ndalnju! Ku véni burra?…

Pash Zotin, lshoni hutat!

Pse teper gjak asht derdhun,

Pse teper bajtë kem’ futat:

Prej vaj’t na asht marrun zani…

Medet, o qiellë, medet!…

 

2. A thue nuk jemi vllazen

T’ njaj atmje t’ tanë rritë n’ prêhen,

T’ tanë t’ quejtun me nji emen?

A thue, kshtu do t’ xêhen (ngatrrohen)

Ata, qi ‘i gjuhë e ‘i doke

E ‘i gjak kanë bashkë e i mbret?

 

3. Ah váj! Rrjedhë vala e Drinit

T’ tanë gjak – ah! Gjak Shqyptarit…

Kush kjé, kush kjé ai mizori,

Qi pushken rroku s’ parit

E duerët tash don me i zhye

Në gjak t’ vllazenvet kot?

 

4 Ah! Kjoftë mallkue prej Zotit!

E vejë ati i mbetët grueja

Djali i njatij t’ perbuzunit

Veshun me zhele t’ hueja,

Kerkoftë nper dyerë të shekllit

Pa u gjetë kush me i dalë zot.

 

5 Jo, jo, se ma prej sodit

Thêmra e gjaksorve e mnershme

Token nuk do t’a shklasë,

T’ cillen, n’ at kohë të ndershme,

T’ Parët t’onë, rrebtë tue luftue,

E shuguruen me gjak.

 

6 Atje nen vapë t’ Saharës,

Nder luaj e pardha jeten

Mizuer, kush don me më shkimun

Në gjak t’ vllazenve etjen,

Atjé, pa kenë vajtue,

Mbaroftë i namët per lak…

 

7 Djelmt t’onë, – ah kob i zi!

Djelm t’onë e Arbnis uzdaja,

Të cillt dergue i pat qiella

Per me mbarue punë t’ mdhaja,

E vllazenve i muer pushka

E kalben sod në vorr…

 

8 E kanga nder né shuejti,

Porsi n’ nji shpi dalë fare:

Me thirr nder hatlla mblue

Lahuta heshtë Shqyptare,

E por shêjzeza qyqe

Shqyptarve u kndon n’ oborr…

 

9 Dridhu, gjaksuer i mnershem,

Se t’ erdh i zi rreziku!

Se neper terr, Njai, t’ cillit

Kur i veton qerpiku,

Dridhet n’ themel t’ tanë sheklli,

Kundra teje po vjen.

 

10 I zi e i perfrigueshem

I prin Atij thellimi:

Ftyren ia zblon vetima,

T’ cillen ia ndezi idhnimi;

Tue bumbullue rrufeja

Raven Atij ia then.

 

11 Me zhgjeta të frigueshme

Doren Ai e armatisi;

Qé, se edhe e rrebtë duhija

Idhun mbi ty tash krisi,

E ‘i dét të zi ankimesh

Permbi kryet t’and dikon.

 

12 Qé, se edhe vala e mnershme

Perpin me gjire t’ veta

Shpin t’ande prej themelit:

E grueja e jote e shkreta,

Fmin t’u tue mbajtë nen stjetull,

Nper valë kot pshtim kerkon.

 

13 U dhà mbi ty tash gjyqi,

E zhgjeta e frigshme e Zotit

Mbi ty vjen tue fishkllue…

Rrzou, o i pashpirt! Pse q’ motit

Pa thanë nji Zot: Do t’ bije

Kshtu, nierin m’ tokë kush vrau.

 

14 O Zot, pse kaq vonove

Gjaksorin pa ndeshkue?

E, dersa ky mizori

Gjak vllazensh pat dikue,

Kot landë rrufeja e jote

Pse bjeshkëvet por çau ?

 

 Shenim F.R.: I nderuem lexues! Nuk besoj se ka nevojë për koment…

        Me siguri një pyetje do t’ më kishit drejtue: Po, kur, do të ngjasë kjo?

–      Këte pyetje do t’i kishe drejtue edhe unë Evropës dhe Amerikës..!

          Melbourne, 9 Shkurt 2024.