Një nga sheshet ikonikë të Milanos, u mbush me arkivole simbolike nga sindikata e dytë më e madhe e Italisë për të nxjerrë në pah çështjen e vdekjeve në vendin e punës.

Protestuesit në Piazza La Scala vendosën 172 arkivole prej kartoni në tokë për të kujtuar të gjithë punëtorët që humbën jetën vitin e kaluar në rajonin verior të Lombardisë.

Sindikata e punëtorëve UIL ka theksuar nevojën që qeveria dhe bizneset të marrin masa më të mëdha për të mbrojtur punëtorët.

Enrico Vezza, kreu i sindikatës UIL, e përshkroi ditën si një ditë zemërimi dhe ankthi, duke theksuar se pas çdo arkivoli fshiheshin identitetet e njerëzve të veçantë. Ai vuri në dukje se 41 punëtorë kishin vdekur tashmë në Lombardi këtë vit.

Nën flamurin e “Asnjë Vdekje”, fushata e sindikatës kërkon të tërheqë vëmendjen ndaj çështjeve të sigurisë në vendin e punës. Një tabelë në zemër të sheshit shfaqi numrin në rritje të vdekjeve në vendin e punës që nga viti 2018, duke arritur një kulm prej 1,709 në 2020 në mes të pandemisë COVID-19.

Italia regjistroi 1041 vdekje në vendin e punës vitin e kaluar.

Eurostat, agjencia evropiane e statistikave, raporton se Italia renditet e teta në mesin e kombeve evropiane në vdekjet në vendin e punës, me një normë incidence prej 2.66 për 100,000 individë të punësuar, duke tejkaluar mesataren e BE-së prej 1.76.

Protesta e së premtes shpaloset mes një diskursi të diskutueshëm mbi sigurinë në vendin e punës në Itali, i nxitur nga një varg vdekjesh në të gjithë vendin.

Në fillim të këtij muaji, pesë punëtorë vdiqën në një fabrikë të trajtimit të ujërave të zeza pranë qytetit të Palermos në Siçili.

Në prill, shtatë punëtorë vdiqën në një shpërthim që përfshiu disa nivele të një hidrocentrali nëntokësor në veri të Italisë.

Dhe pesë punëtorë ndërtimi vdiqën në shkurt pas rënies së një trau betoni në një kantier supermarketi në Firence./SYRI.NET

Sër Salman Rushdie i ka thënë kryeministres italian të “rritet” pasi ajo paditi një shkrimtar të shquar italian që e quajti atë “bastarde” për pikëpamjet e saj të ashpra për emigracionin.

Roberto Saviano, autori dhe gazetari investigativ, u shpall fajtor për shpifje në tetor pasi ofendoi Georgia Melonin gjatë një diskutimi televiziv për një foshnjë gjashtëmuajshe nga Guinea, e cila vdiq teksa po kalonte Mesdheun me nënën e tij.

“Të gjitha marrëzitë që thotë zonja Meloni për taksitë e detit, kroçerat [për emigrantët],” tha ai. “Gjithçka që mund të them është: bastardë, si mundët? Meloni, Salvini: bastardë.”

Z. Saviano u gjobit me një gjobë simbolike prej 1000 € në atë që shihej si një test i lirisë së shprehjes në një vend ku shpifja mund të dënohet me deri në tre vjet burgim.

Duke folur në Panairin e Librit të Torinos të enjten, romancieri britaniko-amerikan Sër Salman tha se ai nuk ishte dakord me atë rast.

“Duke u rrezikuar personalisht, më duhet të them se politikanët duhet të kenë një lëkurë më të trashë, sepse një politikan sot, përveç që ka fuqi të madhe, ka edhe autoritet të madh,” tha ai, sipas Ansas, agjencisë kombëtare të lajmeve të Italisë.

“Pra, është normale që disa nga njerëzit të flasin për ta drejtpërdrejt, madje edhe keq, duke përdorur edhe një fjalë të këqija si ajo që përdori Roberto. Unë do t’i jepja kësaj zonje një këshillë – të jetë më pak fëmijë dhe të rritet.”

Sër Salman ka jetuar me çmim për kokën e tij që kur Vargjet Satanike, botuar në vitin 1988, e shtynë Iranin të lëshonte një fetva që u kërkonte myslimanëve ta vrisnin.

Në vitin 2022, ai humbi një sy kur u sulmua në një festival letrar nga amerikani Hadi Matar.

Z. Saviano bëri emër me Gomorrah, një libër për mafian Camorra të Napolit, i cili është kthyer në një film dhe serial televiziv. Që atëherë ai është bërë një figurë e hapur e së majtës italiane.

Zonja Meloni paditi Saviano ndërsa ishte në opozitë, para se të bëhej kryeministrja e parë femër e Italisë në tetor të vitit 2022.

Saviano, i cili ka jetuar nën mbrojtjen 24-orëshe të policisë që nga publikimi i Gomorrës në vitin 2006, ka një histori përplasjeje me politikanë të krahut të djathtë. Ai akuzoi koalicionin e udhëhequr nga zonja Meloni se po përpiqej ta frikësonte./telegraph.co

Reuters

Në Katalonjë mbahen të dielën zgjedhjet rajonale dhe tema e pavarësisë del sërish në pah.

Si nisi dhe ku është sot kjo nismë?

Deri në krizën financiare të Eurozonës më 2012, e cila çoi në humbje të mëdha të vendeve të punës, mbështetja për pavarësi në rajonin verilindor të Spanjës ishte margjinale.

Masat e kursimit shtynë pastaj Qeverinë rajonale që të kërkojë më shumë kontroll mbi buxhetin e saj – gjë të cilën Qeveria qendrore në Madrid e refuzoi.

Nën presionin e grupeve separatiste, partia konservatore dhe nacionaliste katalanase që qeveriste rajonin, CiU, e ndryshoi qasjen dhe përqafoi kauzën e pavarësisë.

Ajo i kërkoi Qeverisë qendrore konservatore që të lejonte një referendum për pavarësinë, por ai u refuzua.

Pas disa vitesh tubime masive pro pavarësisë dhe fërkimeve në rritje midis Katalonjës dhe Madridit, dëshira për pavarësi kulmoi në vitin 2017.

Presidenti i atëhershëm i Katalonjës, Carles Puigdemont, i mbështetur nga asambleja rajonale që kontrollohej nga separatistët, shpalli referendumin për pavarësi, duke shkaktuar një valë tronditëse në të gjithë Evropën.

Rreth 2.3 milionë njerëz, apo rreth 43% e votuesve me të drejtë vote, dolën në një votim të paautorizuar nga gjykatat.

Sipas Qeverisë katalanase, rreth 90% e tyre votuan për t’u shkëputur nga Spanja. Shumë prej atyre që e kundërshtonin pavarësinë, e bojkotuan votimin.

Ligjvënësit katalanas votuan me shumicë për ta njohur rezultatin e referendumit dhe e shpallën Katalonjën të pavarur.

Por, Madridi e mori udhëheqjen e rajonit, duke shpërndarë Parlamentin dhe duke shkarkuar Puigdemontin, i cili iku në Belgjikë.

Nëntë aktivistë dhe ish-zyrtarë të Qeverisë katalanase u burgosën dhe u dënuan për rolet e tyre.

Në vitin 2021, pastaj, ata u falën nga kryeministri i Spanjës, Pedro Sanchez.

Gjatë dekadës së fundit, rajonin e qeverisën dy parti separatiste katalanase, që aktualisht kanë ndikim të madh mbi politikën spanjolle, ndërsa Qeveria e pakicës e Sanchezit mbështetet në votat e tyre për të miratuar legjislacionin në Kongresin kombëtar.

Në këmbim të kësaj mbështetjeje, Sanchez prezantoi një projektligj amnistie, për t’ua shlyer të kaluarën kriminale separatistëve të përfshirë në referendumin për pavarësi.

Partia e moderuar e qendrës së majtë, Esquerra Republicana de Catalunya (ERC), kontrollon aktualisht Qeverinë rajonale katalanase, me Pere Aragonesin si president të sajin.

Partia Junts, në anën tjetër, doli nga CiU-ja dhe u krijua nga Puigdemont në vitin 2017.

Puigdemont jeton në vetëmërgim në Belgjikë, ku shërben si deputet i Parlamentit Evropian dhe bën fushatë për zgjedhje nga Franca.

Ai u zotua se do të kthehet në Katalonjë kur projektligji i amnistisë i Sanchezit – i cili do ta anulonte urdhrin e arrestit me të cilin përballet – të hyjë në fuqi në fund të majit ose qershorit.

Aragones dhe Puigdemont do të garojnë në zgjedhjet e së dielës dhe të dy u zotuan se nëse ia dalin me sukses, do ta ringjallin nismën për pavarësi dhe do të kërkojnë referendum ligjor.

Sanchez i kundërshtoi fuqishëm këto deklarata.

Sondazhet, megjithatë, tregojnë se socialistët do të fitojnë shumicën e votave, ndërsa ERC dhe Junts i kanë gjasat e kufizuara për të fituar mjaftueshëm për koalicion.

Mbështetja për pavarësi ra nga niveli që kishte në vitin 2017, pasi Sanchez i zvogëloi armiqësitë, duke përmirësuar dialogun me udhëheqësit rajonalë dhe duke i reduktuar ndjekjet penale.

Lëvizja për pavarësi u dëmtua edhe nga grindjet e brendshme mes partive.

Një sondazh i kryer në shkurt dhe mars nga Qendra Katalanase për Opinionin Publik – e drejtuar nga Qeveria – zbuloi se 42% e të anketuarve e mbështesin pavarësinë, krahasuar me 49% në vitin 2017.

Në zgjedhjet kombëtare të vitit të kaluar, kjo rënie e entuziazmit u reflektua edhe në rezultat. Përfaqësimi i ERC-së ra nga 13 deputetë në shtatë, ndërsa Junts ra nga tetë në shtatë. REL

Përgatiti: Valona Tela

Hetimi i Prokurorisë së Xhenovas për korrupsionin dhe korrupsionin elektoral në “sistemin Toti” po zgjerohet, pasi presidenti i rajonit të Liguria përfundoi në arrest shtëpie. Prokurorët publikë dhe GDF po përgatiten të studiojnë materialin e sekuestruar ditët e fundit, me synimin për të hedhur më shumë dritë mbi një sistem biznesi, politikë dhe rryshfete të dyshuara që përfshin jo vetëm portin, por edhe sistemin e mbetjeve, veprat e mëdha dhe mund të prekë edhe, hetuesit nuk e përjashtojnë, kujdesin shëndetësor.

Ndër lëvizjet e radhës të hetuesve, është edhe mundësia e dëgjimit të kryebashkiakut të Genovas Marco Bucci si person i informuar mbi faktet, si për koncesionet e terminaleve portuale, ashtu edhe për ato që kanë të bëjnë me tregtinë me pakicë në shkallë të gjerë. Në mesin e sipërmarrësve të ndryshëm që do të kishin dhënë “një dorë” duke financuar Change dhe Komitetit Giovanni Toti, është Pietro Colucci, një sipërmarrës nga Campania në vitin 2021 që vepron në provincën e Savonës në sektorin e asgjësimit të mbetjeve jo të rrezikshme, me rikuperimin e materialeve dhe të energjisë elektrike nga biogazi.

Pikërisht në atë vit, prokuroria e Genovas e hetoi atë për financim të paligjshëm të partive (në veçanti formacionit politik të presidentit) në një dosje të veçantë, e cila është ende e hapur. Dhe tani, siç shihet nga dispozita e gjyqtarit, Faggioni akuzohet edhe për korrupsion: mes viteve 2016 dhe 2020, përmes kompanive të tij, dyshohet se ka financuar Guvernatorin me 195 mijë euro në këmbim të “dhënies së autorizimeve për menaxhimin e mbetjeve”.

Për më tepër, midis sipërmarrësve të ndryshëm për të cilët po zhvillohen hetime, është edhe Luigi Alberto Amico, pronar i një kompanie riparimi dhe mirëmbajtjeje anijesh: «shprehja e menjëhershme e interesit për praktikën e tij – shkruan gjyqtari hetues – u pasua nga sigurimi i financimit në favor të Komitetit Toti”. Më 7 qershor 2021 “u gjet një pagesë prej 30 mijë eurosh” në favor të Komitetit Toti (nga të cilat 10.000 kaluan javën e ardhshme në llogarinë “dedikuar” të Presidentit Toti), një operacion që u raportua si i dyshimtë nga Banka e Italia, ngjashëm me atë që ndodhi në lidhje me financimin e ofruar nga grupi Colucci”.

Toti para gjyqtarit, por nuk do të flasë

Ndërkohë, Toti, i cili ndodhet në arrest shtëpie që prej të martës 7 maj për hetimin që tronditi Qarkun, do të dëgjohet në orët në vijim nga gjyqtarja e hetimeve paraprake Paola Faggioni. Por ai nuk do të flasë: një zgjedhje e bërë me mbrojtësin e tij, avokatin Stefano Savi që do ta shoqërojë në Gjykatë në orën 14:00 për marrjen në pyetje.

“Të gjitha paratë hyrëse dhe dalëse janë të gjurmueshme, por nuk është ende koha për të folur me gjyqtarin, sepse sasia e letrave që duhen lexuar është shumë e lartë”, është përmbledhja e arsyetimit të Savit. Toti do të mbërrijë nga Ameglia, ku ka qenë në arrest shtëpiak që nga e marta kur kompania e financave u shfaq në hotelin Lolly në Sanremo, ku guvernatori po qëndronte teksa duhej të merrte pjesë në një event me Flavio Briatore.

Tre sisteme të tjera raketore të artilerisë me lëvizshmëri të lartë, të njohura si HIMARS, do t’i dërgohen Ukrainës nga aleatët e saj perëndimorë, tha të enjten ministri i Mbrojtjes i Gjermanisë, Boris Pistorius.

“Ato vijnë nga stoqet e Forcave të Armatosura të SHBA-së dhe do të paguhen nga ne”, tha Pistorius pas një takimi me sekretarin amerikan të Mbrojtjes, Lloyd Austin, në Uashington.

HIMARS është një raketahedhës i vendosur në kamion, i cili mund shkrep raketa të shumëfishta përnjëherë.

Raketat me të cilat furnizohet Ukraina kanë një shtrirje prej 80 kilometrash.

Njoftimi i ministrit gjerman erdhi në të njëjtën ditë kur presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelensky, tha se vendi i tij mund t’i ndalojë forcat ruse të përparojnë në lindje, nëse aleatët i rrisin furnizimet me armë.

Rusia ka shënuar fitore të vogla territoriale, por të qëndrueshme, në lindje të Ukrainës, që nga fillimi i këtij viti.

“Ne po bëjmë presion maksimal mbi partnerët tanë për t’i shtuar dërgesat e armëve”, tha Zelensky të enjten.

“Nëse ato rriten, ne do të jemi në gjendje t’i ndalojmë [forcat ruse] në lindje”, shtoi ai.

Rusia ka nisur pushtimin e plotë të Ukrainës në shkurt të vitit 2022.

Prej atëherë, Perëndimi e ka ndihmuar vazhdimisht me armatim, ndërsa kundër Rusisë ka miratuar disa runde sanksionesh.REL