Kosova nuk është e lirë as fizikisht, as organikisht, as politikisht, as ligjërisht (jurdikisht) dhe në asnjë formë tjetër.
Me fjalë tjera, rruga e lirisë ngelët e gjembosur, e rrahur, baltosur, pluhurosur dhe… e çelur (hapur) krah e krah.
Por ka dikush që e ka mësuar përmendësh rrugën e lavdishme (por, të rrrezikshme) të heroizmit dhe sakrificës për çështjen e shënjë të kombit dhe atdheut.
Unë vetëm po thëm se Kosova akoma nuk është e lirë në në kuptimin e plotë të fjalës.
Ajo jeton, surrollatet e penetron dikund në mes lirisë së rrezikuar dhe robërise se qetë.
Ç’ka (çfarë) dua të thëm me këtë muhabet?
Gjithëmonë është dikush tjetër me i autorizuar dhe me kompetent për të folur, shkruar dhe komentuar mbi UÇK-s, respektivisht mbi heroizmin dhe sakrificën e djemve dhe vashave me te mira te kombit dhe atdheut, gjatë luftës së fundit në Kosovë, o jo halli yt e i tjetrit si ti.
Kam respekt dhe konsideratë të lartë pë luftëtarët e lirisë dhe komandantët e UÇK-së, por gjithashtu nuk kam aspak deshirë as vullnet me u shoqëruar me trima, apo njerëz të pushkës, për shkak të moshës dhe shëndetit tim.
I njoh dhe kuptoj bukur mirë problemet shpirtërore, emocionale, mendore (mentale) dhe psikologjike të njerëzve pa identitet, pa edukatë, pa kulturë dhe histori të pastër familjare (gjenealogjike), biogjenetike etj.
Ja një këshillë ose rekomandim:
Pedagogu i shquar francez, në fushën e antropologjisë politike,-Pierrè Clastres dikur shkroi librin me titull “Shoqëria kundër shtetit”.
Ndonëse, në analogji, sintoni dhe korrespodencë të madhe orijentuese, ekskursive dhe diskursive me veprën e njohur të filozofit ose hobologut frëng të politikës, Miguel Abensour, me titull “Demokracia kundër shtetit”.
Në këtë vepër shkencore ose metodologjike, studiuesi, pedagogu, filozofi ose antropologu i lartëpërmendur francez (Pierrè Clastres)-pasë një qëndrimi, studimi dhe analize të gjatë nga vendi i ngjarjes (1963-1974) të elementeve, istrumenteve dhe dimenzioneve politike, parapolitike, determinante dhe paradigmatike tè fisëve, klanëve ose komunitetëve të ndryshme primitive, gjysëmprimitive, paranormale ose parapolitike “guayaki”, “guarani”, “chulupi”, “chaco” “yuanomani” dhe tè tjera të indianëve në Paraguaj, në Venecuelë ose “Sao Paulo” të Brazilit etj., ku në forma ose menyra të ndryshme implicite ose eksplicite janë të pranishme edhe mentaliteti, mitologjia, eshatologjia, dialektika, praktika ose përditëshmëria e njohur konfliktuoze, luftarake, iracionale ose fatalitike e klanëve ose fisëve tribale, shamane, nomade ose gjysëmnomade të Amazonës (Amazonisë) etj.: Pos tjerash ka venë në spikamë faktin e njohur sipas të të cilit edhe komunitetët ose “shoqëritë primitive” nuk mund të kenë natyrë ose karakter politik, për dallim të shoqërive moderne ose bashkohore të formuara dhe organizuara me anë të aparatit të njohur shtetror, ligjorë, apo inkursivë, represivë ose repërkusivë. Pse kjo?
Sepse, kjo gjithnjë sipas studiuesit ose antropologut të shquar francez (Pierrè Clastres), donë të thotë se shoqëritë ose komunitetët e ndryshme ordinare, primitive ose parapolitike, nuk kanë qenè kurrë të interesuara për formacionet, organizimet ose aparatët e njohura shtetrore, qeveritare, ligjore, policore, ushtarake, administrative, juridike, politike dhe të tjera, por për organizimin, bashkimin dhe mbijetesën e tyre optimale, latente ose permanente me anë të një “barazie ordinare, natyrore ose mbinatyrore”, si dhe me anë të një “ligji” ose “kontrate” të pashkruar shoqërore, sociale, politike etj.
Ndërkaq, në kuader të veprës së tij me titull “Antrophologie Politique” (Antropologjia Politike), Pierrè Clastres, është i mendimit se për dallim të antropologjisë klasike e cila njeriun dhe shoqërinë e lashtë primitive ose arkaike i përshkruan dhe prezanton si një shoqëri ose komunitet të pashtet dhe të pa pushtet, gjegjësisht, si një shoqëri fragjile, heterogjene, poroze dhe tepër inkompakte ose ireverzibile. Ai thekson faktin se “mbi bazën e njohur të parimëve, premisave dhe postulatëve të njohura shkencore dhe metodologjike të antropologjisë së përgjithshme kulturore dhe asaj politike: Gjithëçka ose çdo gjë mund të ndryshoi, transformohet dhe substituuohet në të mirën e gjithëmbarshme të shtetëve dhe shoqërive të ndryshme përkatëse ose respektive gjithandej globit, në qoftë se institucionët e njohura shtetërore, qeveritare ose politike nuk i definojmë dhe konceptojmë vazhdimisht si instrumente ose kategori të ndryshme represive, inkursive, restriktive, repërkusive etj. Por vetëm si njjë diçka të përbashkët dhe të barabartë në të mirën e gjithëmbarshme (globale dhe universale) të individit dhe kolektivitetit, respektivisht, te shoqërisë së gjërë njerëzore ose qytetare.
Ndonëse, pa i harruar këtu edhe konceptët, pikëpamjet dhe teoritë e ndryshme diskursive ose asimetrike në mes ithtarëve të njohur të “teorisè difuzive” ose “kabinetike” si dhe atyre tè teorive tè ndryshme evolutive, empirike, organike, dialektike, paradigmatike, rekonstruktive, diakronike dhe të tjera të zhvillimit dhe evolucionit të përgjithshëm të njerëzve, popujve, shtetève, kulturave ose shoqërive të ndryshme “ekskluzive” dhe “ekzotike” gjithandej globit.
Tek flasin ose shkruajnë përditë mbi lirinë (çlirimin), popullin, shtetin, pushtetin, heroizmin, patriotizmin, edukatën, kulturën, demokracinë ose luftën e UÇK-së etj…tyrli anonimusi, udbashi ose jugoslloveni së bashku me plot “çuna dhe goca” të tjera (lexo:”tatini sinovi” i “mamine maze”) të koperatives ose “spermës së përbashkët jugosllave” të cilët edhe sot e kësaj dite e shohin në ëndërr” shokun Tito në kali të bardhë” së bashku me “Jugosllavinë e dashur të Josip Broz Titos, Stane Dollancit , Raif Dizdareviçit ose Aleksandar Rankoviçit etj.: Jo vetëm që është nënçmim i UÇK-s, dhe gjakut të heronjve ose dëshmorëve të kombit, por edhe përmbysje dhe katandisje enorme vlerash nga bartësit ose përçuesit e paskrupullt, stupid, nebuloz, skizofren, oligofren, mediokrit, demagog, dogmatik dhe hipokrit të pushtetit kosovar.
U mor vesh se heshtja, cinizmi, injoranca, apatia, animoziteti dhe indiferenca amoroze ose bizantine, i inkurajojnë linçuesit, persekutuesit dhe abuzuesit e ndryshëm, dhe asnjëherë të persekutuarit ose pengjët dhe viktimat e tyre.
Nuk shkon gjithmonë me dogmat, parullat, sloganet ose recidivet e njohura hipokrite, dogmatike, demagogjike, demoniake ose satanike: “Na vjen keq pse gorillat ose krokodillët e ndryshëm, i kanë kafshuar, vjedhur, plaçkitur ose mjeruar aq keq njeriun dhe popullin e pafajshëm shqiptar, por, nuk mund t’i qortojmë ose akuzojmë aligatorë ose krokodilët tanë!
Personalisht mendoj se politikanët aktual atje( pozita-opozita)-jane të kontrabanduar, të tredhur, të paditur (çoban), të shitur dhe koruptuar deri në fytë, të cilët janë vetëm kukulla, marioneta, apo ‘kuaj trojan’ të projektëve dhe planimetrive të ndryshme kundër Kosovës dhe shqiptarëve.
Në këtë prizëm të kontestueshëm dhe dubioz, demagogët dhe hipokritët e ndryshëm paranormal ose parapolitik, në fillim vazhdimisht i stisin, imagjijojnë, trillojnë, inskenojnë dhe krijojnë armiqt ose kundërshtarët e tyre imagjinar ose fiktiv së bashku me ambientët, situatat ose atmosferat e ndryshme shpërthyese, normative, kognitive, aproksimative, aglutinative, imagjinare, fiktive, konfliktuoze, violente, infantile, dramatike ose eskalative….duke pritur dhe besuar ose shpresuar se do e gjejnë dhe sigurojnë gjithëmonë strehën ose audiencën e tyre tek popullit (elektorati) dhe faktorët e ndryshëm vendor e ndërkombtar përmes thirrjeve ose parullave të ndryshme revolucionare ose patriotike.
Në instancë të fundit, edhe asociacionin ose “zajednicen” së bashku me “demarkacionet kufitare” i kanë sjellur ose nënshkruar Isa Mustafa, Hashim Thaçi, Ramush Haradinaj, Avdullah Hoti, Fatmir Sejdiu, Jakup Krasniqi etj…E jo Albin Kurti ose Vjosa Osmani me Donika Gërvallen.
Politika dhe politikëbërja e Kosovës, vlon dhe kundërmon nga era e keqe e qenefit të dikurshëm jugosllavë ku janë përzier dhe bërë bashk spermat e ndryshme proletare dhe internacionaliste me laboratorët dhe epruvetat e ndryshme imperiale dhe kolonialiste për prodhimin e popujve artificial dhe johistorik.
Ndonëse, asnjë shtet, asnjë popull, asnjë komb, fe, kulturë, person ose individ, nuk janë të autorizuar nga Zot dhe natyra, për të sunduar, dominuar ose qeverisur me të tjerët, por të gjithë janë të njëjtë dhe të barabartë para Zotit, ligjit dhe natyrës.
E kupton ti se nuk është aspak e lehtë të jetosh me ankthin dhe stresin e madh të një “jete pluraliste ose demokratike” të ndodhur dikund në mes krimit, shantazhit, komplotit, denimit dhe fasadës. S’ka gjë më të ankthshme, me të keqe dhe më stresuese se kjo.
Luftërat jo rrallë janë edhe tregti, bisnes, profit ose trofe horrash, maskarënjësh, matrapazësh, tiranësh ose diktatorësh të ndryshëm, tha dikur Napoleon Bonaparta. Ato prodhojne edhe “njerez” si ti…. Sigurisht.
“Të parët që erdhën dhe morën aq sa munden; ishin artarët ose argjentarët. Dhe, unë isha i kënaqur; sepse po vidhnin. Pastaj erdhën dhe morën hebrenjtë ose cifutët: Heshta, sepse më ishin antipatikë. Pastaj erdhën dhe morën pedofilët dhe homoseksualët, u ndjeva i lehtësuar dhe relaksuar, sepse ishin të besditshëm dhe patologjik. Me vonë, erdhën e morën komunistët dhe unë nuk u thashë prap asgjë, sepse vet nuk isha komunist. Një ditë erdhën të më merrnin edhe mua, aty ku nuk kishte mbetur më askush për t´i ngopur ose plotësuar epshët dhe orekset e tyre. ( Berthold Brecht)
Nuk po dij,…?!
Të mirëmbahëmi, të ushqehëmi, rritëmi dhe shtohëmi sipas ligjit ose progresionit të njohur matematikorë ose aritmetik?, të shtrihëmi dhe zgjërohemi sipas ligjit ose progresionit të njohur gjeometrik dhe gjeografik?, apo të ndahëmi (coptohëmi) ose pjesëtohemi sërish, duke e bërë një hap përpara dhe dy hapa prapa në favot të mbrotjes, tkurrjes dhe sigurisë? Cili është mendimi ose opsioni ytë (i joti) për çastin ose momentin, ti qe me shane ose ofendon vazhdimisht me 1OO1 emra, nofka dhe maska te ndryshme?!
Disa thonë se serbët sërish po kërkojnë luftëra ose konflikte të reja kundër Kosovës dhe shqiptarëve!
Ata po kërkojnë madje edhe koncesione ose kompromise të reja të Kosovës dhe shqiptarëve deri në atë masë, saqë të zhbëhet ose të ndahet dhe coptohët tërësisht shteti i Kosovës, i ngritur dhe krijuar me lumenj gjaku, si dhe me viktima dhe sakrifica të panumërta njerëzore dhe materiale të shqiptarëve!
Ata po kërkojnë edhe dislokimin ose stacionimin e afro 25OO e ushtarëve dhe xhandarëve (policëve) serb në Kosovë!…Shih ti Dushko!
A e kupton se ti bashk me serbët i keni humburkrejt luftërat tuaja pushtuese, koloniale, imperiale, shkatërrimtare ose apokaliptike në Kosovë, Kroaci si dhe kundër popujve (kombëve) dhe shtetëve tjera?!
Kapitulli i luftërave të atjeshme, sikur është mbyllur njëherë e përgjithëmonë, o Dushk Verri.!!!
Dje në palokomentin tënd të radhës-ndaj meje, sigurisht me porositë e baballarëve tu në Beograd, apo dikund tjetër në Jagodinë ose Shumadi: Me kishe thënë udbisht ose shkinisht se përse (pse) në shkrimin tim me titull ” Sikur të isha Njeri”, krahas emrave të lavdishëm të Gjergj Katriotit, Shën Terezes, Gjergj Fishtë, Pjetër Bogdanit, Ibrahim Rugovës, Adem Jasharit, Hamzë Jasharit, Përmet VulëS, Luan Haradinajt etj…nuk i kam cekur ose lakuar edhe emrat e Stanishiqit, Sheshelit, Koshtunicës, Arkanit etj….?!
Mëqe, nuk po të njoh se kush je me emër, mbiemër dhe adresë të plotë dhe me të dhënë përgjigjën e meritur!
Vetëm po të thëm si “autodidakt i gazetarisë së diplomave të fëlliqtirave të ndryshme” që i njeh vetëm ti me kopilët tjerë të UDB-së dhe Rankoviçit., se është me e mirë ajo çfarë e flet, e shkruan dhe mendon një i krisur dhe i marrë si ti, se sa ajo tjetra e atyre që të kanë turrur dhe ndërsyer kundër meje.
Teoria dhe ptaktika e përgjithshme kanë dëshmuar se në ditur se në Kosovë, Herceg Bosne dhe Sanxhak, si askund tjetër në botë, keni aq shumë kërma, fosile dhe mbetje të turkut dhe serbit që i thonë vetit shqiptarë ose musliman boshnjak.
Hëpërhë nuk kam kohë as enërgji me u marrur ose angazhuar e preokupuar seriozisht me ty dhe ofendimet tua të vazhdueshme ose sistematike kundër meje.
“Unë dua të flas, menndoj, mesoj dhe kuptooj mbi politiken ose diplomacinë ne atë menyrë që biri (djali) im të studioi, mësoi dhe kuptoi medicinën, matematikën, drejtësinë ose filozofinë.”, do thoshte dikur John Adamsoni.
Jam i mendimi se duhet t’i përmbyllim pa humbur kohë luftërat e fjalëve ose konfliktët e ndryshme imagjinare dhe fiktive midis nesh, para se ato të na vrasin, varrosin ose mbarojnë edhe mua, edhe ty o Dushk Verri!
Si person dhe si familje nuk jemi ata që e shajmë, përbuzim, injorojmë dhe durojmë askënd.
Çdo ofendim tëndin, e kam ruajtur dhe arkivuar mençurisht, me durim, urtësi dhe maturi maksimale.
Lus Zotin që të mos i mësoj kurrë emrin, mbiemrin dhe adresën tënde origjinale!!!!