Kur Odhise Paskali konceptoi idenë për të hedhur në bocet, dhe më pas për të gdhendur dhe jetësuar monumentin e themeluesit dhe shtetarit të parë të Shqipërisë, Ismail Qemalit, ai nuk po kërkonte thjesht të realizonte një vepër artistike për të arritur kulmin e ngjashmërisë fizike të një burrështetasi me peshë historike.

Qëllimi i mjeshtrit të madh të gdhendjes në gur ishte më i thellë dhe më i guximshëm: t’i jepte Shqipërisë profilin moral të një shtetari.

Një fytyrë ku dinjiteti, maturia dhe përgjegjësia të lexoheshin pa fjalë. Një figurë që të mos ishte vetëm një kujtim me gjurmë historike, por një model krahasimi për ata që do të vinin pas, për të vazhduar stafetën dhe amanetin e tij me dinjitet.

Në atë statujë, Ismail Qemali nuk paraqitet triumfator, as i ngurtë në autoritet. Ai është i menduar, i përmbajtur, i rënduar nga përgjegjësia. Është portreti i një burri që nuk e pa shtetin si pronë, por si një barrë të madhe që ia ngarkonte historia. Dhe pikërisht këtu qëndron aktualiteti i dhimbshëm i veprës së Paskalit.

Kanë kaluar mbi 113 vjet nga ajo ditë kur plaku i urtë i Vlorës, bashkë me shumë patriotë të tjerë, bëri gjithçka që Shqipëria të mëvetësohej, të ngrihej më vete dhe të ecte drejt lirisë dhe përparimit.

Ai dhe bashkëkohësit e tij menduan për brezat që do të vinin — për një vend më të drejtë, më të zhvilluar, më të prosperuar, më dinjitoz, sesa ai që lanë pas.

Por rruga që pasoi tregoi se ky amanet me peshë të rëndë për fatet e vendit nuk u mbajt gjithmonë.

Breza pushtetarësh erdhën e ikën në këtë rrugëtim historik dhe, jo rrallë, Shqipëria u trajtua jo si përgjegjësi dhe mision për t’u ndërtuar, por si mundësi për t’u shfrytëzuar.

Jo si shtëpi e përbashkët, por si plaçkë e përkohshme. Në këtë udhëtim të gjatë, ideali i shtetarit që jep më shumë sesa merr, që shërben më shumë sesa sundon, u zbeh, u shtrembërua, madje u harrua.

Dhe pikërisht këtu, statuja e Ismail Qemalit, e gdhendur nga Odhise Paskali, bëhet një akuzë e heshtur.

Si për ironi të fatit, monumenti qëndron i heshtur, i padukshëm, në mes tre institucioneve më të rëndësishme të shtetit shqiptar: Presidencës, Kryesisë së Kuvendit dhe Kryeministrisë.

Pikërisht ku sot, në atë vend po zhvillohet protesta e radhës, që pason protestat e pafundme të një Shqipërie të pagjumë, e cila klith kundër një regjimi të rrënuar dhe të zhytur në skandale e korrupsion.

Atje ku sot bijtë dhe bijat e Shqipërisë, pasardhësit e Ismail Qemalit, protestojnë për të mbajtur gjallë amanetin e tij — për një Shqipëri që duhet të jetë e të gjithë shqiptarëve dhe jo e një grushti njerëzish që e sundojnë dhe e plaçkitin ditë pas dite.

Në këto kohë të trazuara, kjo skenografi përfaqëson një simbolikë mjaft domethënëse, që na kujton se Plaku Ismail Qemali, ashtu si në ato mote, duket ende i shqetësuar dhe, me sa duke, nuk gjen dot prehje për krijesën që la pas — Shqipërinë e vërtetë të shqiptarëve.

Me heshtje të përunjur dhe me sytë e qetë e qortues, ai na kujton atë akt të madh historik, duke na pyetur çdo ditë:

Sa jemi larg asaj fytyre?

Sa i ngjajmë atij profili?

Odhise Paskali, me intuitën e artistit të madh, e dinte se shteti nuk mbahet gjallë vetëm nga ligje e institucione, por nga modele morale. Prandaj Ismail Qemali i tij nuk është i zhurmshëm. Ai është i qetë, sepse dinjiteti nuk ka nevojë të bërtasë.

Sot, kur Shqipëria ende përballet me plagë të vjetra dhe zhgënjime të reja, kjo vepër merr një kuptim domethënës edhe më të mprehtë.

Ajo na kujton se problemi nuk ka qenë mungesa e figurave historike, por mungesa e vazhdimësisë morale. Amaneti i shtetit si shërbim, jo si përfitim, nuk u mbajt gjithmonë me dinjitet.

E megjithatë, statuja qëndron atje. Si dëshmi e kohërave, duke na gjykuar për gjërat që kemi bërë dhe ato që i kemi lënë në mes të rrugës pa i bërë. Si një standard. Si një kujtesë se Shqipëria e meriton ende atë profil shtetari që Odhise Paskali e gdhendi me aq përkushtim: një njeri që i jep vendit të vet, pa ia marrë atij shpirtin.

Tiranë, e hënë – 22 dhjetor, 2025

Në dosjen e Prokurorisë së Posaçme Antikorrupsion në lidhje me grupin e strukturuar kriminal të Agjencisë Kombëtare të Shoqërisë së Informacionit (AKSHI) ka edhe dëshmi tronditëse që kanë të bëjmë me rrëmbimin dhe mbajtjen peng të Gerond Meçes, biznesmeni që garonte në tenderat e AKSHI-t.

Vetë biznesmeni në datën 22 gusht 2025 është marrë në në pyetje nga Prokurorët e SPAK, ku ka treguar me detaje se çfarë ka ndodhur në 6 orë rrëmbim.

Vetë Meçe tregon se kanë qenë 4 persona, të cilët janë shtirur sikur ishin agjentë të Byrosë Kombëtare të Hetimit. Ai tregon se fillimisht i ka besuar, pasi i janë drejtuar duke i thënë “Jemi SPAK-u, duhet të vish me ne, hyr në makinë”.

Meçe tregon më tej se në këtë moment nga dera mbrapa ka dalë një person i dytë i cili i ka hapur vendin për t’u futur brenda, nuk ka qenë as ky i maskuar në fytyrë por ishte pak si i shëndoshë, veshur me bluzë si ato të policisë.

Më pas biznesmeni ka parë brenda në makinë që ky person ka patur të veshura xhinse të zeza. Në atë moment ka hyrë edhe personi i tretë në makinë nga krahu i majtë i tij, i cili kishte veshje të njëjtë me personin e dytë, me xhinse të zeza dhe me bluzë si ato të policisë, i shëndoshë por pa maskë, fytyrë e rrumbullakët, të cilin është në gjendje ta identifikojë lehtësisht.

“Dy personat që kanë qenë mbrapa me Gerondin (personi dy dhe personi tre) kanë qenë me tatuazhe, personi i dytë ka patur tatuazh në pjesën e jashtme të dorës së djathtë, midis gishtit të madh dhe gishtit tregues, tatuazh me formë si ajo e germës “b” në krahun e kundërt, e pambyllur plotësisht dhe diku nga mesi kishte një pikë. Personi i tretë, në parakrahun e darës së majtë ka komplet parakrahun tatuazh bardh e zi”, thuhet në dosjen hetimore të siguruar nga Panorana Online.

Në makinë ndërkohë ishte dhe një person i katërt, shoferi i automjet “Range Defender”. Ndryshe nga tre të parët, ky ishte i maskuar. Ai urdhëron një prej pengmarrësve që të merrte dy çantat, të cilat Gerond Meçe sapo i kishte futur në bagazhin e makinës së tij.

Në momentin që merren çanta, Meçe pyet: Keni ndonjë letër, ju lutem ma jepni? Personi i parë, që ishte në vendin e pasagjerit para, i thotë që është i arrestuar dhe urdhëron personin mbrapa në të djathtë të Gerondit t’i vinte prangat.

Meçe i thotë se duhet të telefonojë në familje. “Personi i parë i thotë që letrat do ia japin në komisariat, ndërkohë që makina lëviz për të dalë nga oborri i pallatit. Personat mbrapa tentuan të vënë prangat, por fakti që personi i dytë nuk dinte t’i vinte prangat dhe ka ndërhyrë personi i tretë, ka bërë që deklaruesi të dyshojë që këta nuk ishin punonjës siç u prezantuan”, thuhet në dosje.

Në momentin që po vinin prangat Gerond Meçe u thotë “o çuna unë nuk jam kriminel”.

Personi i dytë thotë “Ça the ti, ça the, kush është kriminel?!!”, ndërkohë që shoferi u thotë vini kapuçin. Kur po dilnin nga parkingu i oborrit ka parë babain e tij dhe në atë moment i kanë vënë kapuçin e zi në kokë. Ka kuptuar që personat nuk janë nga SPAK-u. Makina për punë sekondash ndalon në semafor, Meçe mendon që do ecte drejt, ndërkohë që makina devijon majtas, ai i pyet se “në cilin kamisariat do më çonin”. Personi i parë i thotë “në kamisariatin më të afërt”.

Edhe pse personat që kishte para komunikonin me zë të ulët, Gerond Meçe e kupton që në fakt atë po e nxirrnin jashtë Tiranë dhe jo në komisariat.

“Çuna e mora vesh se çfarë jeni…unë jam në moshë dhe kam probleme me zemrën, kapuçi që kam në kokë më pengon frymëmarrjen”, u thotë ai.

Pasi kalojnë zonën e Astirit rrëmbyesit ia heqin kapuçin. Njëri prej tyre mundohej t’ia mbante kokën ulur poshtë, por ai kishte arritur ta shikonte itinerarin e rrugës. Destinacioni ishte Elbasani, jo nga autostrada por nga rruga e Kërrabës.

Ishte ora 11:20 kur janë gjendur në një shesh të madh, afër fshatit Gracen, pa zbritur në qytetin e Elbasanit.

I thonë të dalë jashtë nga makina dhe me insistim i kërkojnë kodin e telefonit, ai refuzon dhe në këtë moment vjen shoferi dhe e godet me shpulle. Marrin celularin, ia vendosin te gishti dhe arrijnë ta zhbllokojnë.

Menjëherë e kalojnë telefonin në “airplane mode”. Kjo mbase pasi gjatë rrugës celulari i biznesmenit kishte rënë pa pushim.

“Ne po të kërkojmë të bashkëpunosh, jo si me passëord-in, se në të kundërt ke plumbin në kokë”, i thotë njeri prej të pengmarrësve që në makinë kishte ndenjur në vendin e pasagjerit, teksa i tregonte armën që kishte në brez.

Tjetri nxjerr pistoletën nga brezi, fuste dhe nxirrte karikatorin, duke i thënë “do bashkëpunosh apo si e ke”.

“Ore për çfarë të bashkëpunoj?!”, pyet Gerond Meçe.

Personi i parë, i veshur me jelek me mbishkrimin BKH (të cilin tashmë e kishte hequr) shkon te makina dhe merr një zarf të bardhë, e hap dhe i tregon një tabelë exel, që tregonte tenderat, që biznesmeni kishte ankimuar në Komisionin e Prokurimit Publik (KPP).

Ata e pyesin “E njeh këtë letër”? Fillimisht i thotë jo por e kupton se për çfarë bëhet fjalë.

“Janë tendera që ti ke ankimuar dhe duhet të tërhiqesh, nuk kemi punë me lekët e tua, i gëzofsh ato”, i thonë pengmarrësit

“Nuk behet kështu kjo punë, sepse edhe po u be, u prish pune me shume juve sesa mua”, i përgjigjet ai.

“Ndërkohë Gerondi mundohet t ‘u mbushe mendjen qe nuk behet në këtë moment tërheqja, duke u sjelle ne vëmendje se nuk është me administrator, por po u kërkonte kompromis qe do ta bënte ditën në vijim nëse e lironin”, thuhet në dosje.

Biznesmeni u ka treguar agjentëve të BKH-së në SPAK, se përmes telefonit të tij ata kanë marrë administratorin kompanisë “ABS”, Shkëlqim Kërluku, ndërsa dyshon se një person i pestë ishte afruar me një makinë Volvo në vendin e ngjarjes.

Ata e kanë futur në makinë, i kanë kthyer telefonin, dhe e kanë lejuar të flasë me gruan dhe të tjerët që e merrnin.

Ora kishte shkuar 15:10 dhe në këtë moment pengmarrësit e konfirmojnë që në asnjë komisarit nuk kishte denoncim nga familjarët e Meçes. Presin edhe 1 orë e 20 minuta, futen në makinë në pozicionet siç ishin në fillim.

Pas 6 orësh pengmarrje, e zbresin të rrethrrotullimi që të çon direkt për në autostradën Tiranë-Elbasan, në afërsi të Bradasheshit, dhe i thonë “Nuk dua probleme nga ty, nuk dua denoncime nga ty, në të kundër do të vrasim ty, grua, motër, nënë. Se baba ti nuk ke”.

Ky ishte kontakti i fundit që Gerond Meçe thotë se pati me pengmarrësit e tij, ndërsa denoncim thotë se nuk bëri sepse nëndrejtori i policisë së Tiranës Erion Ismaili, kohë më parë, nëpërmjet një personi që thotë se nuk i kujtohet, i kishte kërkuar të qëndronte sa më larg nga AKSHI-i. gsh

Ndërtesat e Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë së dikurshme të Jugosllavisë në qendër të Beogradit, ku autoritetet serbe, së bashku me kompaninë e Jared Kushnerit, planifikuan të ndërtonin një kompleks banimi dhe biznesi.

Kryedemokrati Sali Berisha, nga podiumi i protestës kombëtare mbrëmë, u tha mbështetësve se PD është gati të bashkëpunojë me çdo faktor për front të gjerë opozitar dhe rrëzimin e qeverisë së korruptuar “Rama”.

Ai deklaroi se nga sot “Rilindja dhe Rama janë kufoma politike” dhe se “funeralin do ia bënin ata”.

“Në emrin tuaj ftoj të gjitha forcat politike opozitare, ftoj çdo opozitar, guximtar në këtë betejë vendimtare, për fatin e këtij kombi që po shuhet, që po shkretohet. Për fatin e këtij vendi të bekuar, nga i cili po largohen bij dhe bijat tona që nuk besojnë më, edhe pse ka pasuri përallore, për familjen shqiptare që këta duan ta shkatërrojnë, ta shuajnë. Ne tani duhet ta zhdukim këtë racë armiqsh. I bëj thirrje intelektualëve shqiptarë, intelektuali ka armik numër një konformizmin, është virusi shkatërrimtar i tij, dilni në shesh për familjet tona dhe qytetarët që na besojnë. Dilni se nuk munden kurrë një bandë si këta të privatizojnë shtetin e gjithçka”, tha ai.

Berisha u bëri thirrje edhe fermerëve që të ndiqnin rrugën e fqinjëve të tyre në Greqi.

“Thirrje fermerëve shqiptarë, shikoni fqinjët tuaj që bllokojnë rrugë, edhe pse kanë të drejta njëqind herë më shumë se ju, bashkohuni për familjet dhe fëmijët tuaj, të shpëtojmë sa më shpejt nga ky regjim”, vijoi ai.

Më tej lideri i selisë blu tha se është i hapur për front të gjerë opozitar dhe bashkim. Berisha deklaroi se është i bindur se regjimi do të rrëzohej dhe vendi do shpëtohej ashtu siç u shpëtua edhe opozita prej PD-së.

“PD është e vendosur të bashkëpunoj me çdo faktor, forcë politike e qytetarë, për një front të gjerë që vendi ka parë. Edi Rama sonte është një kufomë politike, Rilindja sot është një kufomë politike, do ia bëjmë ne funeralin. Duke ju falënderuar sepse shmanga edhe fjalimin dhe fola nga zemra dhe shpirti para jush. I keni bërë vendit një shërbim të jashtëzakonshëm, keni dalë nga shtëpitë tuaja dhe keni ardhur anekënd dhe rrallë ndonjëherë keni dhënë kontribut kaq të madh. Kini besim, se ashtu siç shpëtuam opozitë, do ju shpëtojmë ju, vendin dhe çdo shqiptar. Rrofshi ju, rroftë Shqipëria, fitore, fitore, fitore”, përfundoi ai. gsh

Kryedemokrati Sali Berisha mbajti edhe një fjalim të fundit pas përfundimit të protestës, kësaj here në oborrin e PD-së ku u mbyll dhe protesta kombëtare.

Berisha: Edhe një herë  u shpreh mirënjohje ju dhe gjithë atyre që u përgjigjën sot thirrjes së PD, në një protestë historike. Miq, duhet ta kuptojë secili prej nesh misionin. Nëse në protestat e para 11 majit, ne u ngritëm për të shpëtuar PD, për të shpëtuar pluralizmin, tani jemi në këmbë për të shpëtuar Shqipërinë, demokracinë, familjen. Ky është misioni më i lartë, më sublim i jetës sonë.

Ky është mision edhe më i lartë edhe më i rëndësishëm se ai që përmbushëm në 90. Ky do përcaktojë fatin e Shqipërisë fatin e demokracisë e familjes shqiptare, përulem para secilit prej jush dhe të betohemi ta vazhdojmë këtë betejë. Gjer në fitore. Ne jemi të pamposhtur. Nuk mund të mundemi kurrë. Kemi nisur këtë rrugës, si njerëz të pamposhtur. Kemi para një kufomë politike që do i groposim. Do ti arkivojmë aty ku e kanë vendin. Aksionin do e informojmë për çdo hap.

Ky aksion nuk ndalet më kurrë deri në largimin e Edi Ramës. Ai është armiku. 3 do jenë drejtimet, kryeministria, ndërtesa e krimit ku hajdutë mbrojnë njëri tjetrin, firmosin me duart e tyre të zeza shkresat për të vjedhur qytetarët shqiptarë, parlamenti, që asgjëson pluralizmin, Surreli pallati tjetër i krimit. Rrënjët e AKSHI janë në Surrel. Baxhanaku  Ramës janë epiqendra e atyre zhvillimeve në AKSH, një sipërmarrje shtetërore që duhet të ishte model, kush i mori pengjet. Edi Rama urdhëroi Ergys Agasin. Ai ishte më i fuqishëm se çdo ministër. E keni pa dosjen? I kanë hequr, se aty shkonte çdo ministër. Mirlinda është viktimë. Ne do e shpëtojmë Shqipërinë.

Analisti Fatos Lubonja komentoi protestën kombëtare të opozitës këtë të hënë përpara kryeministrisë. Lubonja u shpreh në “Studio24” se protesta tregon se PD ka ende njerëz.

Megjithatë ai shtron si problem jo vetëm rrëzimin e qeverisë Rama dhe ardhjen e PD-së në pushtet, por shkatërrimin e bandës kriminale që udhëheq vendin në bashkëpunim me qeverinë.

Nga ana tjetër, shton se protestës i mungon përveç mbështetja ndaj drejtësisë, por edhe kërkesa apo presioni për drejtësi gjer në fund.

Lubonja: Që tregon se ka një fuqi për të grumbulluar njerëz. Por pikëpyetja që ngrihet është kjo, ça kërkohet tjetër. A ka aty zemërimi i popullit apo thirrja që bëri PD? më shumë është një thirrje që bëri PD-ja. Mendoj se ka kohë që populli nuk ndjek me një besim një forcë politike përtej militantëve. Edhe 21 janari me 700 mijë euro e Metës, shkoi një popull i thirrur nga opozita, me 300 petrita. Por ishte një protestë e thirrur nga partia. E vetmja është e armëve që refuzuan edhe opozitën. Shkaqet duhen kërkuar me zhgënjimin që kanë me politikanët në përgjithësi. Këtu ka dhe elementë të tjerë. Për shembull, kjo mpirje, jo vetëm nga koha e gjatë në pushtet e Ramës.

Por për tu bërë indiferent ndaj protestës. Protesta ka diçka, njeriu proteston kur në një farë mënyre ndryshon diçka. Kështu siç ka vajtur puna njerëzit më shumë janë të punësuar nga partia shtet. Kanë njerëz, familjarë. Nuk dalin. Shkak tjetër edhe ajo që shqiptarët nuk kanë një kulturë demokratike që këtu po i dhunohet e drejta e votës. Ngrihen kur u preket kuleta. Tregon se PD-ja ka njerëz akoma. Edhe nuk mendoj se një bashkim me partitë e vogla tani siç jemi, edhe po të shkojnë në zgjedhje prapë fiton Rama.

Po nuk u çmontua sistemi kriminal i vjedhjes së votës. Krimi kontrollon gjithçka me paratë. Ka hyrë një element i ri, nuk kam hallin a po ndërrohet qeveria dhe vjen PD-ja. A po shkatërrohet kjo bandë kriminale, ky tumor i madh? Apo shkatërrohet? A mund të shkatërrohet? Kjo që ka bërë drejtësia që zbulon gjithë rrjetin, që nuk ka shkuar vetëm te Edi Rama. Te protesta mungon një mbështetje por erdhe kërkim i drejtësisë gjer në fund. Presioni për të shkuar gjer në fund.

Gazetarja Klodiana Lala ka siguruar për Neës24 detaje nga dosja hetimore ku janë regjistruar bisedat mes Ergys Agasit dhe Ermal Beqiraj dhe Mirlinda Karçanajn.

Regjistrimet janë bërë me kamera të vendosura në zyrë, e lidhur gjithashtu me telefonin.

Videot janë pamje filmike të ruajtura nga Agasi, megjithatë ka të dhëna për dhjetëra takime të tjera.

Pjesë nga bisedat:
Ermal Beqiri: Informacioni është një gjë shumë më e madhe se numrat
Ergys Agasi: Ueee
Beqiri: Ça me i bo atij…
Agasi: Nuk e diskuto fare mo burrë, tani jemi goxha shumë shumë lart

Agasi: E ke bërë gati kallëzimin penal për Nardin se ka nxjerrë sekret shtetëror Edhe filloi pastaj e pa situatën si shkoi, filloi prap jo Nardi kshu jo ashtu, filloi t’u shpjegu.
Karçanaj largohet.

Avokati Genc Gjokutaj në rrjetin social bën thirrje për protestën e sotme në ora 18:00 :