VEGJETON
Do t’ua jap gjethin e vetës, si rrëke lumit
Juve qe jeni përbetuar ne preshin
Dhe keni zgjedhur udhët e duhura
Nga i mençuri i pafjalë
Sipas gjethitë te vetës
Kryeni rutalin e amebes
Dhe gjithçka te shkoi
Sipas uergjencë te ish mbledhjës
Me djepa te jeni me bollek
Si vet gjethi i vetës
Te shtrohet me monedha letër
piper syve ,tu hidhet një turme sa kaq tjetër
NUK DONI MË TEPËR
Sa vija ka vija dhe kujdesi
Gjithçka shkon si pas bluarjës
Gjithomnë është vë ne sita
Dhe rrënjë plepi po te ishin
Njerëzit i ndërrojnë fjalët
E ngihen me flegra pjepëri
Sa acar , sa ftohet ne misht
As në bisht te sharkisë
Veç dhjam lepuri
Ne bluden e fshetësisë.
MOS
Sepse s’ka udhë me zerzele
As me me dëngla te arta
Sipër samar breshke
Tutje larg eshke
Se djeg pëcellon
Lëkurë qafe
E mpirje truri më vonë .
Gjethi i vetës
vegjeton
Komentet