Thëngjilli i mbuluar- Poezi nga FATBARDH AMURSI

September 14, 2025

“Çdo injorant për punë intrigash ua hedh gjithë të mençurve.”

Tolstoi

–

U përballa me flakët

Dhe ia dola,

Kur komandën zjarr e kish një

Që më donte të pjekur.

Llava e vullkanit imagjinar

Shkaktoi vuajtje më tepër nga një Vezuv.

Dhe ai që kërcënohej me zjarr

Në turrën e druve

Do ishte një i urtë.

–

Sa herë sëmuresha

Nëna dyshonte tek syri i keq

Dhe për ta gjetur

Hidhte thëngjijë në ujë,

Por, thëngjillit të mbuluar s`i shpëtova,

Atëherë kur u bëra burrë.

Kur kurthin

Ma ngriti e rëndomta,

Me një shtresë hiri gri

Si jetët monotone të qytetit pa ngjyrë,

Vetëm ngaqë e nënvleftësova gjynahqarin

Duke më hedhur hi në fytyrë.

–

Fatbardh Amursi

• twitter

  Follow
• facebook
• linkedin

Fjalë kyçe: Fatbardh Amursi