Një erë e marrë

Që fryn  mbi thekët e barit

Tepër  etshëm vërsul

Që të lozë secila fije bari

Si  simfoni e gatitur

Dhe mështeknën thua

E gërmuq, e ngre

Ta mbajë flamurin

E qëndresës epike.

Nëpër këto erëra

Tim bir rresht

Udhëve  të përendimit

Si krimb i ngjitur lisit

Rrokulliset por nuk bie

Dhe gjethon lulethana e shpresave

Më yjzit e bukur të qiellit

Era  thekët  i tund

Për  bereqetin e ardhshem

Në gjiun e tokave Helvete

Për t’i ikë sojzisë

Dhe këngëve të vajtimit….

5.4.2023