Edhe pse Serbia u largua nga Kosova, “me bisht ndër shalë”, nën breshërinë e bombave të NATO-paktit, ajo nuk e braktisi ëndrrën e ripushtimit të saj. Në pamundësi për të bërë rikthimin me forcën e armeve, zgjodhi diplomacinë, përmes Akademisë dhe Kishës Ortodokse serbe.

  Serbia, përgjatë sundimit tej shekullor, kishte instaluar rrjetin agjenturor të saj në Kosovë dhe Mërgatë. Logjistika ishte e gatshme. Partinë Komuniste Shqiptare (PKSH) e themeluan jugosllavët, duke e katapultuar në krye të partisë hafijen e tyre Enver Hoxhën, në mbledhjen e organizuar nga kolonët serbë dhe malazezë në Vitomiricë të Pejës.

  Emisarët jugosllavë pranë partisë dhe Shtabit ushtarak në Shqipëri, luftën çlirimtare, e kthyen në luftë civile. Ketë e konfirmoi edhe historiani kanadez Robert Epstein, në seminarin dy ditor të organizuar në Durrës. E vetmja pyetje ishte: “Shqipëria a bëri luftë çlirimtare apo civile?” Rezultoi se Shqipëria proklamoi luftën çlirimtare, por në fakt, bëri luftë civile, qytetare! Komunistët shqiptarë, nën instruktimin të kuadrit ruso-jugosllav, avancuan në organizimin ushtarak dhe komunistët e Enver Hoxhës, i vrisnin “si derrat e egër” nacionalistët, atdhetarët e organizuar në partitë e “Ballit Kombëtar”, të kryesuar nga djali i Abdyl Frashërit, Mit`hati, dhe të “Legalitetit”, partia mbretërore.

  Enver Hoxhën, me byroistët e tij, i zhytën në krime emisarët jugosllavë, duke i nxitur të vrasin, kundërshtarët politikë, bashkëkombësit e tyre! (Me ketë metodë kriminale Sigurimsat e Enver Hoxhës, pas gjysmë-shekulli, në Luftën e Kosovës, i instruktuan disa “komandantë” të PLK-së, tashmë, me abuzimin e akronimit “UÇK”, por me qëllimin e njëjtë, marrjen e pushtetit me dhunë e përgjakje). Vrasjet i filluan gjatë luftës, për t`i vazhduar për gjysmë-shekulli pas luftës. Tej 6.000 intelektualë shqiptarë ende janë pa varr në Shqipëri, nga terrori komunist! Plus shumë mijëra të tjerë, të ekzekutuar dhe gjyq dhe pa gjyq fare. Realisht, qeveria komuniste, në shumë aspekte, e tejkaloi terrorin fashist.

  Lëvizjen Popullore e Kosovës (LPK), në Mërgatë, e përçanë dhe e ndanë “diplomatët” Sigurimsa të Enver Hoxhës. Shteti shqiptar mbahej nga prodhimet bujqësore dhe blegtorale, me tregtinë, pothuaj se, të vetme me Jugosllavinë. Dhe, donte status quonë dhe denonconte veprimtarinë ilegale të djemve të Kosovës. Shërbimet Informative, përkatësisht, UDB-a jugosllave dhe Sigurimi shqiptar, SHISH, kanë bashkëpunuar gjithmonë dhe gjithherë kundër Kosovës, respektivisht, për luftimin e nacionalizmit shqiptar. Konkretisht, edhe autori i këtij shkrimi është arrestuar njëkohshëm në Shqipëri, me shokët ilegales në Kosovë, madje, pikërisht, në komunikim me shokët në Kosovë. Shkak u bë përgjigja e dhënë e një letre, titulluar “Taktika dhe strategjia për realizimin e Republikës të Kosovë”, viti 1973.

   Edhe në demonstratat e vitit 1981, pastaj protestat vandaliste të mars-prillit 2004, ishin projekt jugosllav, përkatësisht, të Serbisë, veçse me një ndryshim domethënës: Të parat ishin kamuflazh dhe mashtrimi ishte i pavetëdijshëm nga rinia kosovare. Ndërsa protestat, të dytat me radhë, disa krerë të PAN-it aktual ishin vënë në shërbim të Serbisë dhe i dinin pasojat!

   Serbia edhe brenda Aleancës Perëndimore, ruan lidhjet me aleatët e vjetër. Shërbimi Informativ francez, angazhoi agjentin e saj të DGSE, Arnaud Danjean, dhëndër të Beogradit, u përkujdes për regrutimin e Hashim Thaçit, përgjatë një kursi të mësimit të gjuhës gjermane në Zyrih të Zvicrës. I shantazhuar me dosje krimesh faktike penalizuese, të përgatitur nga BIA serbe, e bëri Hashim Thaçin agjent të Francës, të Serbisë, ndrësa hafije i Sigurimit shqiptar ishte bërë më herët. E gjithë kjo është konfirmuar dhe bërë publike në “You Tube”, nga drejtori i Sigurimit Qendror francez, Pierre Siramy.

  Rrjedhojat kanë qenë dhe mbeten fatale për Kosovën, sepse Hashimi me disa komandantë të tjerë, duke qenë të shantazhuar, kanë nënshkruar dhe kanë premtuar ndarjen e Kosovës. Dëgjoni lavdërimet dhe arsyetimet e vasalit të tyre, Isa Mustafa, “për trimëritë dhe diplomacinë” e komandantëve kriminelë, të cilët kanë përgjakur dhe shkatërruar Kosovën.

   Shantazhimi i argatëve të Serbisë, në Shqipëri dhe Kosovë, në Luftën e Dytë Botërore (LDB) dhe në Luftën e Kosovës, funksionoi mrekullisht mirë. Rrjedhojat kanë qenë të përgjakshme, dje dhe sot. Ky pazar i pistë, i ka rrënjët thella në komunizëm, siç e krahason populli, “si bari i magarit!”

     Hashim Thaçi, i ndihmuar nga kuadrot e Nanos dhe të Klosit, shkarkoi Kryesinë e vjetër të LPK-së; pushtoi organizatën e LPK-së; grabiti “Fondin Vendlindja thërret”, të menaxhuar nga Jashar Salihu, duke e kërcënuar se “ta vras djalin”; mori dhunshëm fletushkën “Zëri i Kosovës” dhe i akuzoi për tradhti, të gjithë ata që e kundërshtuan rrugaçërinë armiqësore të tij me shokë.

 Pasoja e veprimeve kriminale të Hashimit me komandantët e tij, ishin fatale për luftën e djeshme të Kosovës dhe paqen e sotme:

    1) Lufta e organizuar, përkatësisht, UÇK-ja e LPK-së, u sabotua, u pengua hyrja në luftën e Kosovës. Dhe, ketë e konfirmojnë vetë themeluesit e kësaj UÇK-je, duke akuzuar, me emër e mbiemër, protagonistët sabotues: Hashim Thaçin, Azem Sylën, Xhavit Halitin, Kadri Veselin, me renditjen mbi bazën e përgjegjësisë që kishin përgjatë luftës;

    2) Opozita më destruktive, për të mos thënë, më kundra-kombëtare, është dakorduar, që krahas luftës ndaj Albin Kurtit, njëkohshëm, ta sulmojnë me shpifje e denigrime, edhe Presidenten e artë dhe unike, Vjosë Osmanin. Fillimisht, kur bijat veprimtare dhe luftarake të Kosovës, Vjosë Osmanin dhe Donikë Gërvallen, u përzunë dhunshëm dhe poshtërsisht, nga klani i Isa Mustafës, me intrigimin dhe porosinë e Hashim Thaçit, i cili me SHIK-istët e tij e katapultoi Mustafën në krye të LDK-së.

  Bërja e ndryshimit politik në Kosovë, ishte imperativ, urdhëresë e kohës, sepse krimi vrastar dhe hajnia zyrtare kishin fituar qytetarinë e veprimit. Ish-presidenti i Kosovës, Hashimi, i pranon vrasjet politike edhe pas luftës, kur deklaron, madje publikisht, se “krijova Gjykatën Speciale, sepse po vazhdonte vrasja e dëshmitarëve të Hagës, në veçanti, në Dukagjin, duke ia faturuar komandantit të Dukagjinit, të cilin ai vet e kishte emëruar, duke e shkarkuar një oficer akademik ushtarak, për ta zëvendësuar me një amator civil!

  Koalicioni LVV, GUXO dhe ALTERNATIVA funksionoi harmonishëm, në votën zgjedhore jo vetëm në sjelljen e ndryshimit politik në pushtet dhe largimin e komandantëve mujsharë, zullumqarë, vrastarë dhe hajna zyrtarë të PAN-it, por edhe një frymëmarrje ndryshe të popullit të Kosovës, në ecjen e saj demokratike, me ëndrrën fisnike të anëtarësimit në NATO dhe BE.

  Kosova krijoi një traditë eprore demokratike zgjedhore, në raport me vendet ballkanike. Për të tretën herë me radhë fitoi garën zgjedhore LVV. Kjo shqetësoi opozitën, tashmë, të bashkuar. Edhe pse pranuan rezultatin e zgjedhjeve, e kontestojnë pas zgjedhjeve, duke bojkotuar për mos bashkëpunim në qeverisje me LVV dhe aleatët e saj GUXO dhe ALTERNATIVA. Dhe, për 7 muaj radhazi bllokuan, fillimisht, Kuvendin, pastaj krijimin e Qeverisë të Kosovës. Ngulmuan në përsëritjen e zgjedhjeve pavarësisht shpenzimeve dhe dëmeve të tjera.

  Presidentja Vjosë Osmani, me korrektësinë më të madhe, u angazhua për tejkalimin e mospajtimeve dhe shmangien e përsëritjes të zgjedhjeve, por, opozita duke u bazuar në shpifjet dhe gënjeshtrat e saj, të cilat, tashmë, i beson edhe vet, ngulmoi të provohet sërishmi në votën zgjedhore.