Kujtesa, një aspekt themelor i përvojës njerëzore, shërben si themeli mbi të cilin janë ndërtuar identitetet tona dhe të botës. Është përmes kujtesës që ne thurim sixhadenë e ndërlikuar të jetës sonë, duke ruajtur përvojat, emocionet dhe njohuritë tona të kaluara. Ndërsa gërmojmë në thellësitë e kujtesës, zbulojmë ndikimin e saj të thellë në formësimin e ekzistencës sonë individuale dhe kolektive, duke e bërë atë në mënyrë të pamohueshme themelin e njerëzimit.

Kujtesa na fuqizon të rishikojmë momentet e dashura, të mësojmë nga gabimet e së kaluarës së keqe komuniste dhe të krijojmë një ndjenjë vazhdimësie. Na lejon të ruajmë historinë tonë personale dhe familjare, duke mundësuar ruajtjen e trashëgimisë kulturore, traditave dhe mençurisë së brezave. Duke rijetuar kujtimet tona, ne fitojmë njohuri se kush jemi, nga vijmë dhe ku aspirojmë të jemi. Në thelb, kujtesa shërben si një dritë udhëzuese, duke formësuar veprimet, vendimet dhe perceptimet tona aty ku jetojmë.

Kujtesa përbën një pjesë integrale të identitetit tonë, pasi ajo mban çelësin e narrativave tona personale. Kujtimet tona na japin një ndjenjë të vetvetes, duke na mbështetur në përvojat, emocionet dhe marrëdhëniet tona unike. Ato ofrojnë kontekst për realitetin tonë aktual dhe na ndihmojnë të lundrojmë në kompleksitetin e jetës. Pa kujtesë, fijet e identitetit tonë do të zbërtheheshin, duke na lënë të zhytur në një det momentesh të fragmentuara, pa një ndjenjë kohezive të vetvetes.

Ne duhet të mësojmë dhe të rritemi në mendje. Kujtesa shërben si mësues, duke na mundësuar të mësojmë nga ngjarjet e kaluara të rregjimit terrorist komunistë. Duke kujtuar vuajtjet dhe mbijetesën tonë, ne mund të ndërtojmë mbi arritjet tona dhe të shmangim përsëritjen e së kaluarës. Është përmes thjerrëzës së kujtesës që ne fitojmë njohuri, fitojmë aftësi dhe zhvillojmë mençurinë. Aftësia jonë për të kujtuar dhe mësuar nga përvojat tona na shtyn përpara në rrugën e rritjes dhe transformimit personal.

Përtej sferës individuale, kujtesa luan gjithashtu një rol jetik në formësimin e identiteteve dhe historive. Kujtimet e përbashkëta lidhin bashkësitë së bashku, duke nxitur ndjenjën e përkatësisë dhe qëllimit të përbashkët. Ato sigurojnë bazën për narrativat kulturore, vlerat shoqërore dhe ruajtjen e urtësisë te njeriu. Nëpërmjet kujtesës, ne fitojmë njohuri për triumfet, betejat dhe mësimet e nxjerra gjatë historisë sonë.

Ruajtja e së kaluarës, formësimi i së ardhmes:

Ndikimi i kujtesës shtrihet shumë përtej kufijve të momentit aktual. Duke ruajtur të kaluarën, kujtesa shërben si një urë lidhëse midis brezave, duke siguruar që mësimet dhe përvojat e së kaluarës të vazhdojnë të rezonojnë në të tashmen dhe të formësojnë të ardhmen. Është nëpërmjet kujtesës që ne nderojmë trashëgiminë e atyre që erdhën para nesh dhe nga ana tjetër, lëmë gjurmën tonë të pashlyeshme në tapetin e historisë njerëzore.

“Kujtesa qëndron si gurthemeli i ekzistencës sonë, duke na mundësuar të kuptojmë botën, të lundrojmë në jetët tona dhe të ngrihemi si gladiatorë të pa thyeshëm nga morrat e kuq”. Fuqia për të formësuar identitetin tonë, për të lehtësuar mësimin dhe për të ruajtur trashëgiminë tonë është e pamatshme. Ndërsa përqafojmë rëndësinë e kujtesës, ne njohim ndikimin e saj të thellë në ndërgjegjen njerëzore dhe e pranojmë atë si themelin mbi të cilin janë ndërtuar përvojat tona individuale dhe të përbashkëta. Është përmes kultivimit dhe vlerësimit të kujtesës që ne vazhdojmë të evoluojmë si individë të lirë me aspirata, duke krijuar një rrugë drejt një të ardhmeje më të ndritur dhe empatike.

Kryetari i Degës

Agustin Mirakaj