VOAL- Për shkak të luftës në Ukrainë, pyjet që kishin thithur rrezatimin e vitit 1986 po digjen dhe ekziston frika për çlirimin e substancave radioaktive që janë të vështira për t’u matur.

Në Ukrainë ka gjithashtu shqetësim të madh për atë që po ndodh pranë termocentraleve bërthamore të Çernobilit dhe Zaporizhizhia. Prania e trupave përreth centraleve rrezikon të shkaktojë rrjedhje radioaktiviteti nga toka e kontaminuar. Po ashtu, ditëve të fundit ka pasur zjarre në pyje me pasoja të panjohura. Problemi është se pajisjet për matjen e radioaktivitetit janë jashtë funksionit në të gjithë Ukrainën.

Në këtë drejtim, ekziston vetëm një komunikim në faqen e internetit të Parlamentit të Ukrainës. Përmenden shtatë zjarre që janë zhvilluar rreth termocentralit bërthamor të Çernobilit. Nuk ka imazhe, të vështira për t’u shkrepur kur jeni të rrethuar nga ushtria ruse. Por pylli i kuq po digjet (kishte ndodhur tashmë në 2020).

E quajnë pylli i kuq, sepse pishat e tij skoceze u kthyen në këtë ngjyrë pas shpërthimit të reaktorit numër 4 më 26 prill 1986. Të gjithë vdiqën, por më pas, disa vite më vonë, diçka e mahnitshme ndodhi edhe për shkencëtarët. Ndërsa burrat ishin larguar nga rajoni, plot radioaktivitet, pemët u kthyen për ta kolonizuar atë. Duke i dhënë jetë një pylli të pasur me biodiversitet, si pak në botë. Dhe mbi të gjitha doli se impiantet po thithnin radioaktivitetin, duke pastruar mjedisin nga ndotësit. Përfshirë tokën. Në dekadat e fundit ata kanë përqendruar materiale radioaktive brenda tyre, duke rifituar atë që njeriu ka ndotur. Duke ardhur në shpëtimin tonë edhe një herë.

Zjarret që kanë shpërthyer janë pikërisht një nga ato tragjedi mjedisore që duheshin shmangur me çdo kusht, sepse me djegien pemët çlirojnë radioaktivitetin që kishin inkorporuar.

Tani Ukraina akuzon ushtrinë ruse se i ka vënë zjarrin qëllimshëm pyllit. Do të ishte një krim mjedisor, përveç të tjerëve. Në të ardhmen e afërt, megjithatë, është mbi të gjitha e rëndësishme të dihet se sa radioaktivitet është lëshuar nga pemët që digjen. Të dhënat e mbledhura në vend mungojnë, por agjencia ndërkombëtare atomike ka regjistruar nivele më të larta se normale të ceziumit në Kiev, pra në një distancë prej njëqind kilometrash.

Zjarrfikësve iu desh të bënin maksimumin për të shuar zjarrin: duke rrezikuar jetën nën bomba dhe me mjete të reduktuara. Por duket se ia kanë dalë. Një akt heroik edhe për ne, në heshtjen e mediave, larg kamerave. rsi-eb