…..Të rrita me të gjitha ngjyrat e ylberit, që tët hapen të gjitha dyert e jetës.

Të mbrojta nga stuhitë që i ka jeta, të mbrojta nga të ligat.

Dritë e syrit tim,

Dua tët them sërish për të gjitha ato fjalë që t’i thashë gjersa rriteshe në prehrin tim,, tët them edhe për shumë të tjera që duhej ,por nuk ti thashë .

Për shumë shqetësime pa zgjidhje ,kur ishte e mundur por nuk u bë, kur doja, dhe nuk arrita.

Tët them, për të gjitha ndjenjat e fjalët që kanë ngecur diku në fyt, kur duhej të ti thosha dhe nuk ti thash ,edhe pse desha shumë.

Për të gjitha ato fjalë të ngrohta që do duhej e nuk dija se si të shprehesha

Të falem që jam nëna jote, që je bija ime. Gjithnjë gjatë rritjes tënde, dëshirova të kesh, vetëm gjërat që do të bëjnë të ndjehesh mirë.

Nuk është me rëndësi të jesh më e mira se të tjerat, por të jesh më e mira për veten tënde.

Asgjë nuk duhet të durosh , dhe të gëlltisësh e të heshtësh, se asgjë nga këto që ti numërova nuk duhet të bësh. Se jeta nuk është mbijetesë, por është vazhdimisht zbulim i çasteve të lumtura. Se rruga dhe mundësia ekzistojnë gjithmonë, kur dëshiron.

Por dëshira të jetë shpirtërore dhe jo nevojë.

Kur ndjek ndjenjën dhe shpirtin gjithçka mund të ndodhë, të gjitha rrugët i ke të hapura.

Dhe mos harro kurrë se të gjitha fatkeqësitë i vijnë njeriut ,kur zgjedh të jetojë ashtu siç e përcakton rrethi, që të mos ndahet nga turma ,por turmat krijojnë gjithnjë rrëmuja, dhe ngatërojnë njëri tjetrin.

Në të gjithë atë turmë ,njësoj, – Një veprim ndryshe ,shkakton reagime, dhe paragjykime, se dole jashtë rrethit ku i takon.

Por ti mos u shqetëso.

Bëhu vetvetja, bëhu e veçantë në harmoninë tënde ,sepse që të jetosh në harmoni me vetveten askush nuk mund tët lëndojë.

Të kuptosh se gjatë rrugëtimit tënd ta bësh jetën sukses, e jo suksesin parim jete.

Se ndjenja e dashurisë është dhurata më e çmuar që të bekon jeta, por jo çdo kush, i njeh ngjyrat e saj.

Se dashuria duhet të jetë rrugëtimi i përbashkët me atë që ke zgjedhur, jo nevojë.

Mund të ndodhë gjatë atij rrugëtimi të ndalosh të mbetesh në mes ,të kthehesh dhe të thuash se gabove.

Por të jesh në gjendje gjithnjë të provosh nga e para, nga fillimi, sepse kur diçka nuk bëhet mirë nuk bëhet në ato përmasa që të lumturon dhe të jep ndjenjën e mirë, duhet provuar sërish ,e mos tët brejë gabimi i të kaluarës, që tët pengoj hapin për shpresën ndaj të nesërmes.

Mos vrapo kurrë pas dikujt, përveç të kërkosh falje, nëse zjarri i gjuhës tënde e lëndoi dikë.

Betohu në veten tënde, kurrë në Idhuj të rremë

Sa herë të jesh mirënjohëse, ule vështrimin, përkulu bijë.

Mos ju shko të tjerëve pas , nëse e ndjen se nuk është rruga dhe qëllimi i yt.

Lëri të tjerët të jenë ata që janë.

Mund të jemi njëlloj me të tjerët vetëm kur flemë por pse të jemi një lloj kur zgjohemi?

Se askush nuk shuhet nëse ik prej nesh, se shpirti është i pavdekshëm, dhe gjithkund rreth nesh. Mos ju friko largimit se ajo është vetëm rruga përtej.

Gjithçka që vjen dhe mund të na godasë, vjen prej nesh

Sëmundjet, brengat, fatkeqësitë vijnë nga shpirti i ndrydhur, vijnë nga palosjet shumëkatëshe që i vejmë në zemër. Mendimet tona jo të mira, energjia e jonë e keqe.

Ji gjithmonë e mirë ndaj vetes ,kthjello mendimin gjatë rrugëtimit tënd. Pse të nisësh në mjegulla mëdyshjeje? Në

mjegull vetëm mund të pengohesh, të humbasësh rrugën.

Me çiltërsinë e shpirtit, me besimin e plotë tek vetja dhe besimin e çdo gjëje që beson, mund të rrokullisesh në humnerë, mund të pësosh zhgënjime, por s’ka ç’të bën.

Hapi krahët gjithnjë sepse vetëm krahët e hapur mund të pranojnë përqafimin

Sa do që të ketë njeriu brenga, duhet përpjekja për mendjen e shëndoshë ,këtë e thonë të gjithë, por ndonjë herë lotët ndihmojnë shumë që të nxirët krejt vreri dhe mllefi për diçka .

Lotët janë gjithnjë ato kristalet që e kthjellojnë mendjen dhe zemrën.

Pas shiut gjithnjë lind dielli

Lëri lotët të rrjedhin, të kthjellojnë mendimin të ndrisin rrugën e veprimit, të pastrojnë veprimin e gabuar , me atë që të shkakton ato lot ,,se loti është kristal i mendimit.

Kurrë mos i ndrydh ndjenjat ,kurrë mos lejo që lotët ti fusësh në zemër se do të krijohen lumenj të tërë, që vështirë pastaj t’i kalosh. Një shprehje e vjetër thotë se «Më mirë të rrish vetëm se sa me shoqëri të pa përshtatshme “Aty ku nuk ndjehesh mirë, përjashto mundësinë që të bëhesh pjesë e saj”. Vetmia nuk është torturuese .

Torturuese është të jesh rrethuar me njerëz, dhe të ndjesh akuj në zemër ,të ndjehesh e vetmuar ,dhe më mirë me veten tënde se sa me njerëz të gabuar.

Lumturinë krijoje vet.

Mos kërko lumturi tek dikush tjetër. Çdo kush është përgjegjës për lumturinë e tij. Nëse diçka nuk shkon, ndrysho rrugën ,ose kthehu edhe një herë nga fillimi ,deri kur të gjesh qetësinë ,paqen me veten. Nuk mund ta ndryshosh askënd.

Nuk mund të ndryshosh as veten ,por pranoje si përvojë që të ecësh tutje që të bëhesh më e mirë të ndjehesh më mirë për veten tënde.

Duaje veten respektoje veten, ndryshe si mund të jesh mirë kur e vështron veten me sy të huaj?

Shpirti i hapur është fuqia më e madhe ,porta nëpërmes të cilës kalojnë të gjitha botërat , dhe kurrë mos prano tët bindin ndryshe.

Frika nuk ekziston. Gjithçka që vjen pas vendimit dhe bindjes tënde,është shumë më e fuqishme se frika që mund të kesh për diçka.

Dashuria krijon vetëm dashuri, dhe gjithçka që të ka frikësuar pranë dashurisë humb kuptimin.

Dashuria lind vetëm dashuri .

Mos i beso frikës time.

Kundërshtoje me tërë fuqinë .

Nuk do ta kem lehtë, por më bind se frika ime është iluzioni im, sepse jetova me të qysh nga lindja e jote andaj e kam vështirë të pranoj se nuk ekziston.

Mos i beso kufizimeve të mia shqetësuese ,mi kundërshto

fuqishëm me dëshirën për jetën.

Mos u krahaso me të tjerët. Mos lejo tët krahasojnë.

Ti je e përsosur në gjithçka që bën mu ashtu siç je. Nuk është i rëndësishëm as suksesi as arritja diku, nëse nuk është bërë nga dashuria.

Në gjithçka që do të provosh të arrish me shpirt, do të jesh më e mira dhe më e arrira.

Shqetësimi nuk do të thotë dashuri. Mos lejo kurrë që tët ndrydhin shpirtin tët bëjnë për vete, me maskën e rrejshme të shqetësimit nga dashuria, sepse ai që të do ,do ti besojë rrugës tënde, ai që të do,nuk do ta njohë frikën për ty.

Se dashuri do të thotë, kur rriteni së bashku ,kur të adhuron pikërisht pse je e tillë, kur të përkrahë dhe merr pjesë në çmenduritë e tua ,kur patjetër e di dhe e kupton se çfarë të duhet bile edhe atëherë kur as ti nuk e din për veten tënde. Dashuri është kur të përqafon dhe mban në përqafim edhe kur e zhgënjen , dhe bie vazhdimisht humnerave të jetës, e zgjat dorën të ndihmon të ngrihesh sërish Dashuri do të thotë kur të adhuron dhe i pranon të gjitha mangësitë e tua, kur të thotë se je e fortë dhe e veçantë, kur përpiqet që tët përkrahë në çdo lloj krize dhe situatë, kur është pranë teje ,dhe bën gjëra për ty, gjëra që askush në botë nuk do ti bënte

Dashuri do të thotë kur të përqafon me aso përqafimesh që të ndjehesh se je në shtëpinë tënde

Dashuri do të thotë lumturia e përbashkët që keni krijuar.

Dhe mos harro kurrë, dashuria dhe lumturia kanë shumë forma e shumë ngjyra që na rrethojnë, por të lodhur me përditshmërinë shpesh në mënyrë të paarsyeshme ,nuk i vërejmë

Dashuria është e bukur vetëm kur jemi mirënjohës ndaj saj

Ti je mrekullia që duhet të krijojë mrekulli, ti ke fuqi të drejtosh jetën siç dëshiron, sa do që të jetë i kundërt me ata që e shohin ndryshe.

Ti nuk i takon askujt veç vetes, bijë, lejoi pra njerëzit vetëm të kujdesen për ty, tët mbrojnë nga e keqja ,jo të shqetësohen

për ty.

Ah po, edhe diçka, bukuria jote nuk rrjedh nga pamja jote engjëllore.

As fustanet e shtrenjta ,as trupi i jot . Mos e vlerëso veten me vlerat e pamjes tënde të jashtme ,dhe mos u dëshpëro mos e urrej trupin tënd kur tët shfaqen ndryshime me kalimin e viteve, kur të bëhesh nënë. Të gjitha këto janë pjesë përbërëse të jetës, dhe ajo çfarë është thelbësore është që ta duash jetën të jetosh çdo çast në çdo periudhë që do të vijë, por kurrë mos harro atë që do të them tani, se si të qëndrosh gjithnjë e bukur dhe e këndshme.

Bukuria buron vetëm nga shpirti, nga buzëqeshja e jote e sinqertë, që do ta ndash me njerëzit e tu

Bukuria buron nga sjellja dhe veprimi i yt. Pra të jesh e bukur do të thotë të arrish aftësinë që të shikosh veten në pasqyrë dhe të mos ndjesh asnjë lloj brejtje të ndërgjegjes se i ke hy dikujt në hak se i ke bë dikujt ndonjë padrejtësi ,por të ndjehesh krenare dhe e vlefshme.

Atë do ta arrish me ndërtimin e raporteve të shëndosha me njerëzit që të rrethojnë ,kur të jesh e gatshme të zgjasësh duart për ta ngritur dikë ,kur të zgjasësh duart për ta përqafuar dikë ti dhurosh ndjenjën

se nuk është vetëm në këtë botë të marrë. Bukuria e vërtetë është fryti i veprave të mirësisë që të bësh më të mirën për vete dhe njerëzit që të duan . Në secilin hap që do ta bësh për ta ndarë atë dashuri ,dhe mirësi ,do të ndjehesh më e bukur dhe më e bukur

Rrugë të mbarë bijë.