Slogani i stërpërseritur i kryetarit të Serbisë, Aleksandër Vuçiq dhe i Kryeministrit shqiptar Edi Rama, për njëfarë Ballkani të hapur apo Mini-shëngeni, të vendeve ballkanike për shqiptarët është fatal .

Gjenocidi serb në Kosovë dhe Bosnjë e Hercegovinë të gjithëve na është i njohur. Serbia duke dashur që t’i mbajë nënsundim popujt tjerë jo serbë në ish-Jugosllavi, çdoherë ka shkaktuar trazira e gjakderdhje.

Ajo synime të ngjashme ka edhe sot, pa e kuptuar që tani nuk është në pozitat e dikurshme.

Serbët të përgjumur dhe të hipnotizuar nga Aleksandër Vuçiq, nxënës dhe zbatues i përpiktë i politikës së kriminelit Milosheviq, edhe pse kanë kaluar mbi dy dekada nga përfundimi i luftës ende llogarisin mbrapsht.

Ata bëjnë plane të errëta në kurriz të fqinjëve të tyre, veçanërisht të shqiptarëve. Të dehur nga ëndrra për Serbinë e Madhe, gjeografikisht me të gjitha mjetet po provojnë që ta rikthejnë rolin e kryexhandarit në Ballkan.

Të nxitur nga Rusia liderët e Serbisë, projektplanin për njëfarë Ballkani të hapur apo Mini-shëngeni ballkanik të përgatitur shumë më herët e kanë qitur mbi tavolina gjatë këtyre tri-katër vjetëve.

Pas kësaj ideje pa asnjë të mirë për shqiptarët kanë vrapuar sikur dhitë pas kripës Edi Rama ,Hashim Thaqi dhe disa çirakë të tyre politikë në Kosovë, Maqedoni e Mal të Zi.

Shqiptarët nuk janë aq naiv sa mendojnë armiqtë e tyre. Ata e dinë që bisedat dhe dialogu me serbët është i pashmangshëm.

Gjithashtu e dinë edhe të vërtetën tjetër që ata në mezhdë nuk u ka caktuar zoti, po djalli.

Bisedime duhet të ketë por, jo ashtu siç po mendon kryeministri i vendit tonë Edi Rama, pa asnjë kusht. Serbia edhe pse e ka mbushur Kosovën me varre prapë e kërcënon atë me luftë.

Ata pak kolonë serbë të mbetur në Kosovë i përdor kur ndjenë lëkundje dhe kriza në Beograd.

Kjo lojë e ndytë me ta duhet të përfundojë. Deri kur do të mbesim të nëpërkëmbur e të nënshtruar në tokën tonë?

Kudo në rruzullin tokësor ai që e shpenzon rrymën edhe e paguan. Ky është rregull për të gjithë. S’ka edhe si të jetë ndryshe.

Pakica serbe në Kosovë, sidomos në Mitrovicën e Veriut, jo vetëm që e shpenzojnë energjinë elektrike për nevojat e veta, por edhe e keqpërdorin për prodhimin ilegal të kripto-valutave.

Kaosin e krijuar në këtë pjesë të Kosovës me një përkushtim pak më serioz ka mundur ta zbus Edi Rama.

Pozita të cilën ai vazhdon ta mbajë i krijon mundësi që në qendrat e diplomacisë botërore t’i paraqesë këto shkelje dhe ndërhyrje të rënda të Serbisë në Kosovë.

Rama është dashur që në takimet me burrështetas të ndryshëm të botes, të tregoj që Serbia e ka rikolonizuar Veriun e Mitrovicës, me banditë e kriminelë.

Ajo enkas për ta ka ndërtuar qindra shtëpi, duke ua dhuruar falas dhe duke u krijuar favore të tjera të shumta.

Derisa, Vuçiq edhe për brengën më të vogël të kolonëve serbë në Kosovë, ngre zërin kudo edhe Rama, duhet ta bëjë të njëjtën gjë,për shqiptarët e ndjekur nga shtëpitë e tyre stërgjyshore në këtë pjesë të Mitrovicës.

Rama me prirje për aktrim i ka bërë disa deklarata në Medie,bukur të serta. E, në prapaskenë ka vepruar krejt ndryshe .

Ai së bashku me Vuçiqin ka thirrur për aprovimin e “Open Ballkan”. Ndër shqiptarë, sidomos ata të Kosovës, kjo ide e tij, jo që nuk ka gjetur përkrahje por është kundërshtuare kategorikisht.

Përkundër kësaj Vuçiq e Rama, kanë vazhduar avazin e vjetër . Ata këtë temë të bezdisshme na kanë servuar në mëngjes, drekë e darkë.

Edi Rama asnjëherë nuk ka sqaruar se çfarë parasheh Ballkani i hapur. Ai ka përmendur vetëm lëvizjen e lirë të njerëzve dhe shkëmbimin e mallrave. Sipas tij Shqipëria me këtë projekt do të bëhej “llambë ndriçimi e Ballkanit”

Sa ëndërr e mirë !….

Mirëpo ,ngjarjet e derisotme dhe raportet ndërmjet shqiptarëve dhe serbëve na çojnë në pyetjet:

Çfarë lëvizje e lirë dhe këmbimi i mallrave mund të bëhet në atfarë rrethi vicioz,pa u liruar nga paragjykimet dhe e kaluara e tyre fashiste serbë, malazezë e maqedonasë ?

Çfarë mallrash mund të shkëmbejnë këto vende të kësaj zone në mes veti, kur dihet që ekonomitë e tyre janë të shkërmoqura dhe në prag të falimentimit ?

Greqia disa herë për shkak të borxheve të jashtme ka qenë në prag të bankrotimit . Situatë e ngjashme është edhe në Serbi, Mali të Zi, Shqipëri e Maqedoni.

Qëllimet ogurzeza të Serbisë shqiptarët i kanë të njohura që nga vitet 1887-1888. Serbia padalje në Detin Adriatik, e ndjen veten sikur sardelet e ngjeshura në kuti.

Andaj, me të gjitha mjetet mundohet që të rikthehet aty ku ishte më 1912 dhe 1913,qoftë edhe me lutë.

Yryshin dhe apetitet e saj po i nxit Rusia dhe Greqia, dinake që vazhdimisht nëpërmjet një grushti minoritarësh të rrethit të Himarës e kërcënon Shqipërinë.

Këtë gjendje e ka krijuar pavendosmëria e Bashkësisë Ndërkombëtare. Ajo në bisedimet Kosovë-Serbi, si ndërmjetësues ka angazhuar zotërinjtë, Josep Borrell dhe Miroslav Lajçak, vendet e të cilëve ende nuk e kanë njohur Kosovën, si shtet të pavarur.

Çfarë bisedimesh mund të zhvillohen me Serbinë, kur në krye të saj është Vuçiq,i cili njihet me thirrjet e tij fashiste .

Ai përpara mijëra serbëve ka kërkuar vrasjen e të gjithë boshnjakëve,myslimanë të Bosnjës dhe Hercegovinës.

E, mos të flasim për djallëzitë e tij ndaj shqiptarëve . Njëherë duhet të paqësohet Ballkani dhe në krye të vendeve të tij, të vijnë njerëz vullnetmirë që këtë pjesë e integrojnë me Perëndimin.

Këtë gjë mund ta bëjë vetëm Bashkësia Ndërkombëtare. Mirëpo, ajo duhet t’ia tregoi vendin Serbisë, dhe aleatëve të saj. Në të kundërtën flakët e luftës nga Ukraina mund përhapën fare lehtë edhe në këtë pjesë të Evropës .

Edi Rama dhe vasalët e tij e dinë fare mirë që Aleancat me serbë e rusë, për ne shqiptarët çdoherë kanë qenë fatale.

Ato gjatë një shekulli na kanë ngujuar në kafaz dhe na kanë zhytur në varfëri enorme.

Rama po ashtu duhet të kuptoj që pa Prishtinën, zyrtare nuk mund të hyjë në pazare me Serbinë.

Serbia tash e 24 vjet bën lojë me eshtrat e shqiptarëve të vrarë nga kriminelët e saj, gjatë viteve 1997,1998 dhe 1999.

Shqiptarët të ardhmen e tyre e kanë në forcim marrëdhëniesh me SHBA-të dhe vendet e Evropës Perëndimore, ku edhe janë të vendosur në numër të madh.