Ngjitu, Ngjitu Ilir Buçpapaj !

Ke marrë shpatin dhe nuk u ndale…

As nga bubullimat nuk u trembe.

Në shteg të dy breg shekujsh u ndodhe e kurrë nuk pushove.

Të afruan ujë vrellat…

Të afruan pshere të bardhë zanat.

E ti edhe prej atyre u largove.

Ke marrë shpatin Ilir Buçpapaj.

Vetëm drejt kaltërsive u joshe.

Atje… Ngjitu! Ngjtu Ilir Buçpapaj!

Në maje na përshëndet buzëqeshja jote.