LULISHTE E ËMBËL- Nga Albert HABAZAJ

November 10, 2023

Shqiptarit londinez, mikut tim, gjyshit Fatmir Terziu me princeshën Elize

Sa i pashë në foto bashkë të dy

Sinqerisht u bëra lëndinë me lule,

Ai gjysh mbretëror me mbesën,… ata sy

Nga kujtesa ime nuk mund të shkulen …

.

Rri e vështroj fotografinë, po s’ ngopem,

Hej, ç’mrekulli i fal Zoti njeriut!

Mbushem

me frymë, me shpirt i gëzohem

Dhuratës më të çmuar të Fatmir Terziut.

.

E kam mik, po mik me dritë të ngrohtë

Mësuesin, poetin, të mirin Fatmir,

Gjyshin më të lumtur në këtë botë

Që mban në krah një gonxhe erëmirë.

.

Unë nuk ha me sy, o gjysh Fatmiri,

Se jam syulli, po jam edhe gjysh,

Lumsi ti për atë mëllë floriri…

Para princeshës s’ka si e qysh!?…

.

E si mos të bëhem lulishte e bukur

Që të fluturojë mëngjesit mbi vesë,

Princesha Elize e ëndërrt si flutur

Si engjëllushe e agimeve me shpresë.

.

Ata sytë e saj, ajo buzëqeshje bujare

Që s’i pikturon dot asnjë piktor,

E kuptoni që gjysh Fatmirin e çmendin fare

E bëjnë këngëtar, e bëjnë kompozitor.

.

Në jetë ka dhembje koke nga shtërngatat

Tek mjalti i mjaltit gjejmë shërim,

Ty mirësia të shpërblehet me dhurata

Të ta falë zoti ëmbëlsirën, miku im!

.

Vlorë, Albania; e mërkurë, 08.10.2023

• twitter

  Follow
• facebook
• linkedin

Fjalë kyçe: ALBERT HABAZAJ