LIRIA E DASHURISË Nga André Breton (1896-1966) E perktheu Skënder Buçpapaj

October 7, 2025

 

Gruaja ime me flokët e zjarrit nga druri
Me mendimet e rrufesë së nxehtë
Me belin e një klepsidre
Me belin e një vidre në dhëmbët e një tigri
Gruaja ime me buzët e një kokarde dhe të një buqete yjesh të stërmëdhenj
Me dhëmbët e gjurmëve të minjve të bardhë mbi tokën e bardhë
Me gjuhën qelibarit dhe qelqit të lëmuar
Gruaja ime me gjuhën e një nafore të therur
Me gjuhën e një kukulle që hap dhe mbyll sytë
Me gjuhën e një guri të pabesueshëm
Gruaja ime me qerpikë grremçash të shkrimeve fëminore
Me vetullat e tunit të folesë së një dallëndysheje
Gruaja ime me tëmthat e rrasave të çatisë së një serre
Dhe të avullit mbi xhamet
Gruaja ime me supet e shampanjës
Dhe të një shatërvani me koka delfinësh nën akull
Gruaja ime me pulset e shkrepseve
Gruaja ime me gishtat e fatit dhe asëve të zemrave
Me gishtat e sanës së kositur
Gruaja ime me sqetullat e kunadhes dhe fishnjarit
Dhe të natës së mesverës
Të voshtrës dhe të një foleje të një peshkengjëlli
Me krahët e shkumës së detit dhe digave të lumit
Dhe një të përzierje të grurit dhe mullirit
Gruaja ime me këmbët e fishekzjarreve
Me lëvizjet e zemberekut të orës dhe të dëshpërimit
Gruaja ime me pulpat e palcës së shtogut
Gruaja ime me këmbët e inicialeve
Me këmbët e tufës së çelësave dhe drudhenësve që pijnë
Gruaja ime me një qafë elbi të stolisur me perla
Gruaja ime me një fyt të luginës së arit
Të vendtakimit të shtratit të përroit
Me zemrat e natës
Gruaja ime me gjinjtë e një kuneli detar
Gruaja ime me gjinjtë e poçes së rubintë
Me zemrat e spektrit të trëndafilit nën vesë
Gruaja ime me barkun e shpalosjes së erashkës së ditëve
Me barkun e një kthetre gjigante
Gruaja ime me shpinën e një zogu që fluturon vertikalisht
Me shpinë zhivë
Me shpinë drite
Me një zverk guri të rrokullisur dhe shkumësi të lagësht
Dhe të rënies së një gotë ku dikush sapo ka pirë
Gruaja ime me ijet e një kaikeje
Me ijet e një llambadari dhe të një pende të shigjetës
Dhe me nervurë të pelikanit të bardhë
E të një lavjerrësi të pavetëdijshëm
Gruaja ime me vithet e gurit ranor dhe asbestit
Gruaja ime me vithet e shpinë së mjellmës
Gruaja ime me vithet e pranverës
Me gjininë e një irisi
Gruaja ime me gjininë e një depozite ari dhe të një ornitorinkeje
Gruaja ime me gjininë e një alge deti dhe sheqerke të lashtë
Gruaja ime me një gjini pasqyre
Gruaja ime me sytë plot lot
Me sytë e uniformës së një purpuranti dhe të një gjilpëre magnetike
Gruaja ime me sy savanë
Gruaja ime me sytë e ujit për ta pirë në burg
Gruaja ime me sytë e pyllit gjithmonë nën sëpatë
Gruaja ime me sytë e nivelit të ujit e të nivelit të ajrit të tokës dhe të zjarrit

Përktheu: SKËNDER BUÇPAPAJ

• twitter

  Follow
• facebook
• linkedin

Fjalë kyçe: ANDRÉ BRETON, Skënder Buçpapaj