Një student i shkruan babait:

I da$hur Atë,

$hkolla ë$htë vërtet e $hkëlqyer. Po bëj $humë miq dhe po $tudioj $humë. Me gjithë budallallëkun tim, dua të them se nuk do të mendoj për a$gjë që më nevojitet, por në$e do, mund të më dërgo$h një kartolinë dhe do të doja $humë të dëgjoja nga ti.

Me da$huri, gjithnjë po pre$

Pasi merr letrën e të birit, babai i përgjigjet menjëherë duke i kthyer një letër.

Bir i dashur,

DëgJO, bir, kJO është e ditur,  nga unë do të dëgJOsh, kJO nuk do të të mungojë kurrë. ShiJO kërkimin e dijes, kJO është një detyrë FINISKE dhe nuk mund të viJOsh të studiosh kurrë mjaftueshëm.

Me dashuri, babi