Një student i shkruan babait:
I da$hur Atë,
$hkolla ë$htë vërtet e $hkëlqyer. Po bëj $humë miq dhe po $tudioj $humë. Me gjithë budallallëkun tim, dua të them se nuk do të mendoj për a$gjë që më nevojitet, por në$e do, mund të më dërgo$h një kartolinë dhe do të doja $humë të dëgjoja nga ti.
Me da$huri, gjithnjë po pre$
Pasi merr letrën e të birit, babai i përgjigjet menjëherë duke i kthyer një letër.
Bir i dashur,
DëgJO, bir, kJO është e ditur, nga unë do të dëgJOsh, kJO nuk do të të mungojë kurrë. ShiJO kërkimin e dijes, kJO është një detyrë FINISKE dhe nuk mund të viJOsh të studiosh kurrë mjaftueshëm.
Me dashuri, babi