Në lagjen ku jeton, Roza vlerësohet shumë për bukurinë e saj. Gruaja e një mjeku të rëndësishëm, e kulturuar, elegante dhe mjaft e sjellshme.
Nikolla, kujdestari i godinës e do shumë atë. Një mëngjes ai e sheh atë duke kaluar më shpesh se zakonisht dhe, me zë të ulët, ai thotë “o Zot i madh, çfarë femre! Nuk e di se çfarë do të jepja për ta pasur atë!”
Roza dëgjon, kthehet dhe thotë:
– Çfarë thatë?
– Jo, jo Zonja Roza, nuk thashë asgjë pse po më pyet?
– Epo hajde Nikolla, mos u trego i zgjuar! Të kam dëgjuar shkëlqyeshëm. Ma thuaj në fytyrë.
-Me të vërtetë nuk doja të isha i pasjellshëm. Je kaq e bukur sa më çmend, nuk e di se për çfarë do të jepja…
– Ah po, atëherë e di çfarë duhet të bësh? …
– Po, e kuptoj, do të bëj një dush të ftohtë të këndshëm dhe do t’më kalojë zagushia….
– Jo Nikollë, a më pëlqen vërtet dhe a dëshiron të kënaqesh?!
– Domethënë çfarë po doni të më thoni??
– Unë them që nëse don të kënaqësh qejfet tua, eja nesër në mëngjes në 11 me dy mijë euro dhe unë do t’ju kënaq në mënyrë perfekte!!!
– Dhe ku mund të gjej dy mijë euro? Kushedi, pas disa vitesh…
– Epo oferta vlen gjithmonë, kur të kesh dy mijë euro eja në shtëpinë time rreth njëmbëdhjetës dhe nuk do të pendohesh. Do të jenë para të shpenzuara mirë…
– Kjo është e sigurt… dhe oh mirë, faleminderit gjithsesi!!!

Të nesërmen në mëngjes Nikolla shfaqet te Roza me dy mijë euro, ajo thotë e habitur:
– Por atëherë je vërtet i çmendur për mua! Ti meriton super trajtim!!!
Në fakt, zonja nuk ia përton fare dhe pas nja dy orësh Nikolla largohet super i kënaqur.
Në mbrëmje burri kthehet.
Përshëndetje Roza, unë erdha. Cdo gje eshte ne rregull?
– Po, i dashur, gjithçka është në rregull…
– Dëgjo, e dashur, erdhi Nikolla?
– Çfarë… si? Une nuk të kuptova. ”
– Pra… a erdhi Nikola, kujdestari, rreth orës 11?
– Hmmm, po erdhi…
– Ah mirë… dhe ju dha dy mijë euro!?
– Po, por… prit, mund ta shpjegoj…
– Jo, nuk ka asgjë për të shpjeguar… Nikolla është vërtet një burrë i mirë, një njeri i fjalës!
Gruaja tronditet dhe thotë:
– Po i dashur, nuk e kuptoj!?
– Dje pasdite Nikolla më ndali në hyrje dhe më tha: “Doktor më duhet një nder, më duhen dy mijë euro, më duhen për sonte, nesër në mëngjes në orën 11, për Zotin, do t’jua kthej! !’ … eh dhe kështu bëri dhe bravo Nikollës!!!