Tematika që dua të trajtoj këtu në faqet e këtij mediumi të madh e renomative të shqiptarëve me duket pak e rrahur, lëvruar dhe trajtuar sa duhet në gazetarinë ose publicistikën e sotme shqiptare në Shqipëri etj. E sidomos epiqendra  dhe trajektorja e lirisë,  popullit (kombit), shtetit dhe demokracië. Sidomos ndarja ose dihotomia e zorshme në mes vlerave, meritave  dhe antivlerave.

Ndërkaq, brenga ose shqetësimi kryesor i kësaj tematike është mohimi, prolongimi, shpërfillja, anashkalimi apo lënja nën hije, harresë dhe errësirë të plotë të figurës ose personalitetit lapidar dhe emblematik të liderit demokratik, respektivisht të ish Kryeministrit dhe Presidentit historik të Shqipërisë dhe shqiptarëve, Prof. Dr. Sali Berisha, pa të Cilin Shqipëria nuk do ishte aty ku ndodhet sot.

Kjo për faktin e dy qasjeve ose interpretimeve të ndryshme të figurës ose personalitetit të Tij.

Unë vetëm po thëm se pa Doktor Berishën, liria, pavarësia dhe demokracia e përgjithshme në Shqipëri dhe Kosovë, nuk do ishin të plota, por të pjesëshme ose gjysmake.

Ndërkaq, mbatja e gjatë nës arrest e Prof. Dr. Sali Berishës së bashku me linçimi, skizmatizmin , demonizmin (satanizimin), penalizimin dhe kriminalizimin e Tij, Shqipërinë dhe shqiptarët i kanë zbehur dhe bërë të padukshem, cinikë dhe injorantë.

Me arrestin e Tij shtëpiak, na është shkelur, mohuar dhe nepërkembur nderi, moral, karakteri, dinjiteti dhe krenaria e njohur e shqiptarit.

Ndonëse, ky reflektim ose interaksion emocional,ka ndikur, penetruar dhe interferonuar në mënyrë ekzakte, apo të tensionuar dhe insubrordinuese edhe në vetëdijen, mendimin, veprimin, reagimin dhe opinionin e njerëzve ose qytetarëve shqiptar , dhe i cili anasjelltas ka patur ndikime, reflektime ose influenca të shumëta eksterne ose eksplikative në hapësirën e mbarërshqiptare. Edivin Rama i pyetur mbi Dr. Berishen dhe Levizjen e tij, tha: Nuk e njoh fare atë person”! Ceme dhe defekte emocionale dhe lingustike ” burrëshetasi” ne delir ose katarsis, apo?!

Sipas profesorit (akademikut), filozofi ose mendimtari të shquar anglez (Bertrand Rasell): Duhet të keni shumë kujdes nëse lexoni libra ose vepra të ndryshme mbi luftën, politikën, shëndetin, medicinën, religjionin etj…Sepse, mund të vdisni vet, si dhe t’i vrisni të tjerët, vetëm për një gabim të vogël shtypi, nëse nuk i keni kuptuar si duhet ato.

“Së pari, duhet të kini (keni) një qëllim ose objektivë të qartë, së dyti, duhet t’i gjëni ose zbuloni mjetët për të arritur qëllimin që i justifikon mjetët, dhe së treti, duhet t’i përshtasni mjetët me qëllimet tuaja.”( Aristoteli)

“Nëse faktët dhe realitetët, nuk përputhën (përshtatën) me qëllimet, idealet dhe vizionet tuaja, atëherë ndryshoni mjetët (instrumentët) dhe faktët.” (Friedrich Nietzsche)

Në të kundërten, shtetët dhe pushtetët e ndryshme sipas Volterit dhe Hobsit, duhet të kenë edhe barinj, edhe dele, edhe kasapë.

Shqiptarët, duhet liruar (çliruar) nga frika njëherë e përgjithmonë.

“I vetmi burg i vërtetë është frika, dhe e vetmja liri e vërtetë është liria (clirimi) nga frika”. (Aung San Suu Kyi)

Ndaj, brenga ose shqetësimi kryesorë i kësaj teme (tematike) të zorshme dhe tepër sfiduese, pos tjerash është edhe përballja dhe përqasja e hetueshme e dy dhe me shumë sintezave, formulimëve, narrativave dhe interpretimëve të ndryshme mbi Sali Berishën, Edi Ramen, Ibrahim Rugove, Rasmush Haradinajn, Hashim Thamcin, luften clirimtare dhe heroike të UCK-s etj.

Kjo për faktin se në “mileun shqiptarë”, prej respektit ose dashurisë së frikëshme ndaj shefit ose padronit të idealizuar, himnizuar, mitizuar ose glorifikuar, ndjekësit (shtypësit) dhe viktimat e tyre vazhdimisht e duan njëri-tjetrin.

Aty pra ku njeriu, sipas Alfred Adleriit dhe Erich Frommit, përveç tjerash, është një qenie sociale dhe komunitare, i destinuar të jetojë në komunitet si kafshët në kope.

“Burrat dhe heronjt e vërtetë lindin dhe vdesin si burra dhe heronj.”, i tha dikur Aristoteli-Aleksandrit (Lekës) së Madh.

 “I veçantë dhe i zgjedhur nga Zoti është popull që i mbronë dhe ruan si sytë e ballit heronjt ose dalëzotësit e tij. ” thotë një proverbë latine.

Në të kundërten, shpërthimet e brendshme, instiktèt ose emocionet shpeshherë na karakterizojnë, si kafshë. Kjo sidomos  atëherë kur pandërgjegjshmëria individuale dhe kolektive na flet nëpërmjet simbolesh fillestare apo mbi arketipet (gjurmët) tona.

Këto arketipe janë pothuajse rrënjët embrionale të pandërgjegjshmërisë dhe papërgjegjshmërisë individuale dhe kolektive. Ato shprehen ose manifestohen në “ëndërra të mëdha”, të rralla, të pasura me mite, toteme, epose dhe simbole të glorifikuara dhe ekzagjeruara, të përbëra nga histori të diktuara ose imponuara nga individët, ngjarjet ose politikat e ndryshme ditore ose periodike që na impresionojnë thellësisht dhe që na kujtohen shumë gjatë ose vazhdimisht. Këto ëndrra të mëdha janë mitet dhe iluzionet tona të brendshme ose brenda nesh.

Në këtë kontekst i kemi edhe suficitët dhe deficitët e njohura intelektuale dhe profesionale si ato kognitive, gjuhësore ose linguistike, retorike, oratorike, kaligrafike, akustike, semantike, semiotike, semiologjike, motorike, simbolike, komparative, analogjike, studimore, analitike, sociale, sociopolitike, sociopsikologjike, sociofilozofike etj.

 Ashtu siç i kemi edhe pëngesat ose vështirësitë e ndryshme si retardimi profesional ose politik, retardimi dhe munikacioni (munifikimi) mental ose psikologjik, semiotika ose semiologjia e mosbesimit ose skepticizmit individual dhe kolektiv në politikë të lartë ose diplomaci, fobia, paranoja, urrejtja, xhelozia, depresioni, tensioni, sugjestioni, inkubacioni, demotivacioni, amnezioni, fataliteti, nebuloziteti, stupiditeti, debiliteti, poroziteti, fraxhiliteti, inkompaktibiliteti, invaliditeti fizik, mental (psikologjik), social, intelektual, profesional dhe kështu me radhë.

Fillim i kolapsit, bankrotit ose dekadencës totale të personit ose individit, mund të konsiderohet situata ku nuk ndien turp (marre) as përgjithësi për asgjë. Natyrisht se kjo mund të quhet egopati, egomani, apo “shizofreni (skizofreni) e butë” ose fillestare, përderisa personi ose indivit nuk paraqesin rrezik latent ose permanent për kolektivitetin.

E gjithë filozofia politike, diplomatike, shtetërore, nacionale dhe patriotike e Doktor Berishës, mund të përmblidhët ose përkufizohet me fjalët: Çdo mendim i Tij fillon me një fjalë, ide, teori, metaforë, vizion, narracion, formulë, alegori…

U mor vesh se dijetarët e mëdhenj si Dr. Berisha, janë shpeshherë edhe komunikues, dialogues ose oratorë supremë dhe kulminant, por, nganjëherë, raporti ose marrëdhënia mes mendimit, shkrimit, gjuhës ose komunikimit, mund të shfaqet konfliktuale, kontradiktore, banale ose fataliste.

Këtë stil , apo këtë traditë dydrejtimëshe ose insubordinuese,, mund të hasim edhe tek Kanti, Hegeli, Niçëja, Shopenhauri, Dekarti, Spinoza, Poperi, Loku, Platoni, Chomsky, Ruxher Boshkoviçi, Pushkini, Lomonosovi…dhe deri tek filozofia ose pedagogjia e rreptë (strikte) e Aristotelit.

Kush me bukur dhe me tepër se sa Prof. Dr. Sali Berisha, i ka  ravijezuar, konturuar, harmonizuar, eksploruar dhe interpretuar harmonë e njohur fetare, kulturore, rajonale ose krahnore të shqiptarëve. Absolutisht askush.

Sa ishte President i Shqipërisë Prof. Dr. Sali Berisha, Pjetër Arbërorin (intelektual dhe patriot i shquar shqiptarë i fesë katolike) atëbotë e zgjodhi ose emëroi në postin e lartë të kuvendit ( parlamentit) të Shqipërisë, pas tij intelektualen dhe pedagogën e shquar shqiptare, Prof. Dr. Jozefina Topallin, Aleksandër Meksin ( të fesë ortodokse)- Kryeministër të Shqipërisë, Alfred Serreçin e tjerë.

Kur ishte në pushet Dr. Berisha, e tërë Kosova ishte në shtëpi të  vet.

Kus ishte Profesor Skënnder Buçpapaj-drejtor i përgjithshëm (gjeneral) i Radio Televizionit Shqiptarë: Liria dhe pavarësia e Kosovës ishin si të thuash abeceda ose alfabeti kryesorë i lajmëve dhe informacionëve të përditshme në shtëpinë kryesore të kulturës dhe informimit shqiptartokë.

Si Ambasador i jashtëzakonshëm dhe fuqiplotë i Shiqipërisë në Zvicër, zoti Buçpapaj dhe zonja e tij, Elida Buçpapaj, thuhet se nuk kanë lënë kanal dhe institucion, pa i kontaktuar, njohtuar dhe sensibilzuar me çështjen e Kosovës, filozofinë politike të Dr. RugovëS:

Ndërkaq, si kryeredaktor, komentatotorë dhe moderatorë kryesorë të gazetës nacionale “Bota Sot”: Ishin Buçpapaj Ata qe thane asokohe se: Lufta, gjaku, mundi dhe djersa e heroit ose deshmorit, shpëtojnë lirinë, tokën, nderin, moralin, gjakun, gjuhën, atdheun dhe ardhmerinë e kombit.”

Sidoqoftë, Tropoja është Atllasi dhe Piemonti i Shqiptarizmës, ku gjithëçka vazhdimisht ripërtrihet, transformohet dhe merr jetë të re, sapo të rishfaqët (rikthehët) drita e bekuar e Zotit.

Edhe agu (agimi) dhe ringjallja, janë shfaqje të larta hyjnore dhe sinomike në kuptimin e rishfaqjes së vazhdueshme të dritës së jetës, gjenealogjisë së popullit (kombit) dhe gjenialitetit të Zotit (Hyjit) dhe natyrës.