Në pjesen e trete dhe te fundit te 80 vjetorit te Lojerave Olimpike, gazetari sportiv, Besnik Dizdari shkruan per historine kombetare te sportit shqiptar, te ndare me dysh.
Ai shkruan per katershen ‘berlineze’ dhe rolin e profesorit te edukimit fizik, Gaqo Gogo.
Pjesë e kësaj katërsheje “berlineze” ishte dhe personazhi tjetër i madh, një profesor universal i edukimit fizik me emrin Gaqo Gogo (1908-1991), nga Korça. Një nga tre personazhet kryesore të delegacionit shqiptar në Berlin. Pa ngurrim, prof. Gaqo Gogon mund ta konsiderojmë personazhin më të rëndësishëm të sportit shqiptar të ushtruar, po dhe të kulturës fizike të Paraluftës, e, më saktë, teksa na shkon mendja te shkolla, duhet thënë edhe të “Edukatës Fizike”.
Gaqo Gogo është atleti fenomenal për ne në vitet ’30, rekordmeni i vrapimit të 400 metrave me pengesa dhe i dhjetëgarëshit qysh më 1934-n. Së bashku me Luigj Shalën, ai është i vetmi medalist (bronz) i një Kampionati Ballkanik po në 400 metra me pengesa, brenda dhjetëgarëshit, rekordmeni kombëtar po i dhjetëgarëshit – rekord i thyer vetëm nga mesi i viteve ’50. Mbi të gjitha, një nga themeluesit e sportit kombëtar, pedagogu i Edukimit Fizik të Liceut të Korçës, Gjimnazit të Shkodrës e të Tiranës, teoriku i parë i Edukimit Fizik në Shqipëri, autor i shkrimeve të pafund të fushës, organizatori i parë i manifestimeve të mëdha fizkulturore shkollore në Shqipëri – i vetmi sportist shqiptar i dekoruar me Urdhrin “Kalorës i Urdhrit të Skënderbeut” në 10-vjetorin e Mbretërisë (1938).
I anatemuar mbas Luftës dhe i dekoruar shumë pak, vetëm më 1992-shin: “Mësues i Merituar”. Gaqo Gogo është pa dyshim një protagonist i politikës monarkiste në mërgim, ku kaloi gjithë jetën e Pasluftës. Dhe me çka ka dhënë, ende i panderuar plotësisht, sidomos si akademist i parë i Edukimit Fizik në Shqipëri. Përveç të tjerave, një personifikim i fizikut atletik të të riut shqiptar, që ka mbetur deri në legjendë, si një Apollon skulptural, siç dhe është quajtur. Prof. Gogo, i cili dihej që kishte studiuar pikërisht në Gjermani, është kthyer në Shqipëri nga Berlini më 14 gusht 1936 dhe në intervistën e gjatë që i jep shtypit shqiptar, ne do të gjejmë mësimin e madh universal që ai ka marrë nga Olimpiada e Berlinit. Ky njeri, i cili ka intervistuar më të madhin e Olimpiadës, Jesse Owensi-in legjendar, pohon se: “Sado që kam kaluar periudhën akademike në stadiumin olimpik, pamja e tanishme më enthusiazmoj dhe më bindi se asnjë komb tjatër nuk do të qe në gjendje të kryejë një vepër të tillë.
Secili komb shprehi bindjen se Olimpiada XI që u zhvillua në Berlin si dhe ajo që u zhvillua dimërin e kaluar në Garmich – Partenkirchen, kanë qenë nga pikëpamja organizative me një format që i tregohet për herën e parë çdo kombi. Një format i tillë shërben njëkohë- sisht si një model, si një edukim dhe si një kulturë e re sportive”. “Frymën e ndeshjes ne e kemi, – përfundon prof. Gaqo Gogo, – por duhet një vullnet i fortë djerse që të vazhdojmë gjer në fund punën e angazhuar me anën e sportit, për t’ia arrirë qëllimit si përfaqësi olimpike. Le të shpresojmë për një punë sistematike dhe organizative për Olimpiadën e 1940-s që do të zhvillohet në vendin e Niponëve”.
Por kjo Olimpiadë japoneze nuk u zhvillua kurrë, sepse paqja u shkatërrua prej Luftës, që për çudi mbërrinte po nga kjo Gjermani e paqes së Olimpiadës së Berlinit, të gushtit të vitit 1936. Prof. Gaqo Gogo jepte një premtim që buronte prej mrekullisë së Olimpiadës gjermane që kishte përjetuar për herë të parë si përfaqësuesi i kombit dhe shtetit të tij në Lojërat Olimpike. Qoftë dhe përmes pranisë së këtij themeluesi, i cili ishte sportisti dhe profesori më i madh i edukimit fizik në Shqipërisë e Mbretërisë, vetvetiu prania e Shqipërisë merr dhe një konfirmim moral sportiv të sajin në Olimpiadën e parë të saj. Dhe do të shtoj. Prof. Gaqo Gogo është, pra, edhe një gazetar i shquar.
Shkrimet e tij për edukimin fizik të rinisë dhe për sportet janë të pafund. Madje, ai mbërrin edhe te një traktat i vogël për gazetarinë me titullin “Sporti dhe Shtypi”, botuar më 1934-n. Mjafton ky kalim i shpejtë për të kuptuar filozofinë e tij të paqortueshme edhe në këtë fushë. Shkruan Gaqo Gogo: “Shtypi është një instinkt i moralit. Ky ka detyra edukative. Ky nuk duhet të na njoftojë vetëm “gjëndjen prëgjithshme”, po të na tregojë edhe udhën e duhur. Duhet të na mësojë. Propaganda për sportin dhe të qënurit udhëheqës në këtë fushë, është politika më e mirë që mund të bëjë… Një popull i shëndetshëm, i fuqishëm dhe guximtar, a nuk është baza e çdo politike? Në vend të përtacëve të kemi punëtor të zellshmë, në vend të llafazanëve të kemi zbatonjës me pak fjalë…”.
Shumë ngjarje do të rridhnin mbas atij viti të madh sportiv 1936 edhe për Shqipërinë mbretërore. Dhe duhej të kalonin plot 36 vjet të tjerë të shekullit XX, e të vinte viti 1972 që, në mënyrën më fatale, t’i takonte Shqipërisë komuniste që t’i rikthehej Olimpiadës, kësaj radhe me sportistë të fushës, pikërisht në Gjermani: Munih 1972. Dhe me një rekord olimpik të papamë të Ymer Pampurit. E mandej, për 20 vjet të mëpastajme, po kjo Shqipëri, do të bëhet shteti më bojkotues radhazi i olimpiadave në histori. Këtë rekord të turpshëm të saj e gjen sot në të gjitha enciklopeditë e olimpiadave.
Ajo do të rikthehet më 1992-n si Shqipëri demokratike, për habi, po me një bujë të rrallë: me Pirro Dhimën – Kampion Olimpik blatuar Greqisë, i cili kishte qenë i Shqipërisë vetëm para disa muajve! Një histori paradoksale që vazhdon. Shqipëria ende nuk ka mbërritur tek asnjë medalje, por ka pa të valëvitur flamurin e saj në ceremonitë. Aq pak, çfarë me modesti ëndërronin më 1936-n, në ditët e tyre berlineze, gazetari Anton Mazreku, dr. Nush Bushati, prof. Gaqo Gogo, prof. Irfan Tërshana.
A ende vazhdon të mbretërojë retorika e Anton Mazrekut e 80 vjetëve më parë: “Vërtet, nuk jemi duke u përgatitur ashtu siç duhet në fushën sportive”? Shqipëria ende nuk ka 1 medalje të vetme olimpike, kur shqiptarët nën fanellë tjetër, vetëm në “Athina 2004” patën mbërritur në 16 të tilla. Ky është paradoksi ynë qysh nga prania jonë e parë në olimpiada, 80 vjet të shkuara, që ndonëse kanë shkelë dy shekuj tashmâ, për Shqipërinë olimpike, papritmas, të duken si një vit i vetëm. Të dielën e 7 gushtit 2016, në Rio De Janeiro, Majlinda Kelmendi, nën flamurin e Kosovës, fitoi medaljen e parë të një shteti shqiptar. Mirë edhe për ne, doemos. Qoftë dhe për faktin se katër vjet më parë ajo, në Olimpiadën e Londrës, ka përfaqësuar Shqipërinë…
POST SCRIPTUM…
Jo pak, por larg, nja 16 vjet më parë, kam botuar shkrimin me titullin “Historia e sporteve e ndarë dysh”. E kam botuar me rastin e një mbrëmjeje, andej nga dhjetori 1999, kur Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sporteve të asokohe, Bashkia e Tiranës dhe FSHF mblodhën protagonistë të sporteve, duke u dorëzuar edhe nga një pllakat me emrin e secilit të shkruar, si një vlerë e përjetshme për kontributin e tyre. Pata shkruar se i respektoj të gjithë ata që po nderoheshin, sepse e meritonin.
Por nuk e kuptoj përse aty nuk ishin edhe dhjetëra të tjerë, që kishin bërë tejet për sportin kombëtar. Dhe rreshtoja nja mbi 100 të tjerë, të cilët i përkisnin Shqipërisë sportive të Paraluftës. Këtu po përmend vetëm disa prej tyre, që hyjnë në themeluesit e sportit shqiptar: Izedin Beshiri, Princesha Myzejen, Oakley Hill, Nush Bushati, Besim Qorri, Eqrem Stërmasi, Hajdar Jakupi, Mirash Ivanaj, Pjetër Guraziu, Kristaq Strati, Jonuz Gjylbegu, Qemal Omar, Said Toptani, prof. Ratti, prof. Lissoni, dr. Vasfi Samimi, Aqif Domini, Samo Singer, Tom Gjiri, Mazllum Xërxa, Stefan Shundi, Anastas Koja, Gaqo Gogo, Anastas Koxhaj, Luigj Shala, Palok Nika, Anton Mazreku, Feti e Ibrahim Dizdari, Petro Sturgji, Bexhet Jolldashi, Irfan Gjinali, Qazim Dervishi, Vasip Alushi, Sejfedin Biçaku, Alush Lleshanaku, Halim Begeja, Sabit Çoku, Isuf Dashi, Teli Samsuri, Rexhep Krasniqi, Rudolf Gurashi, Mark Gurashi, Selman Stërmasi, Adem Karapici, Mitaq e Lef Sallata, Bik Jakova, Haki Korça, Zyber Lisi, Miço Plluska, Prokop Myzeqari, Abdulla Shehri, Abdyl Këllezi, Rafael Dishnica, Reshit Rusi, Fori Stasa, Ragip Lohja, Minella Anastasiadhi, Ali Ohri, Kristo Isak, Ilia Likoka, Ibrahim Kodra, Koço Kereku…
Sot e kësaj dite, me ndonjë përjashtim të vogël, gati të gjithë këta protagonistë të mëdhenj të saj, Shqipëria e sotme nuk i ka nderuar. Madje vazhdon t’i harrojë. Ndonëse ata janë themeluesit e sportit shqiptar. Ashtu siç janë edhe protagonistët e këtij tregimi tonë të sotëm olimpik Anton Mazreku, Nush Bushati, Irfan Tërshana e Gaqo Gogo – olimpistët e parë shqiptarë të 80 vjetëve më parë. Shqipëria është ende në historinë e ndarë dysh…
Distria Krasniqi është shpallur kampione e Evropës në xhudo në kategorinë deri në 52 kilogramë, të Kampionatit Europian të xhudos, i cili po mbahet në Zagreb të Kroacisë.
Kampionia olimpike në finale mposhti xhudisten italiane, Odette Giuffrida me waza-ari.
Krasniqi pati performancë fantastike, duke i fituar një nga një përballjet e saj.
Xhudistja pejane në gjysmëfinale e mposhti spanjollen Ariane Toro Soler për ta siguruar së paku medaljen e argjendtë, por që do ta kërkojë edhe të artën në finale gjithsesi.
Paraprakisht, xhudistja pejane e eliminoi kroaten Ana Viktorija në çerekfinale për t’u plasuar në mesin e katër më të mirave evropiane në kategorinë deri në 52 kilogramë.
“Disi” e kaloi rrethin e parë pa luftë, kurse në atë të dytin e mposhti ukrainasen Anna Borodina.
Ndërkohë, garuesja tjetër kosovare, Flaka Loxha u eliminua qysh në rrethin e dytë, pasi të parin e kaloi pa luftë, pasi u mposht nga kroatja Tihea Topolovec.
Ndryshime të rëndësishme për Euro 2024. Sipas lajmit të publikuar nga Sky Sports News, lista e të ftuarve për kombëtaret që do marrin pjesë në premierën e Europianit zgjerohet nga 23 në 26 futbollistë.
Në këto kushte, me gjasë, trajneri i Kombëtares, Sylnvinho do të ketë më shumë mundësi zgjedhje-je dhe më pak “dhimbje koke”. Kujtojmë se tekniku kuqezi, ishte një nga dy trajnerët (së bashku me Deschamps), që ishte kundër kësaj ide-je, pasi grupi sipas tij mund të menaxhohet më mirë me 23 lojtarë.
Sugjerimi për këtë ndryshim u bë fillimisht gjatë një takimi të trajnerëve në Dusseldorf dy javë më parë, por në një takim të komitetit kombëtar të garave të UEFA-s të hënën, Sky Sports News mësoi se delegatët votuan në favor të ndryshimit të rregullave për Euro 2024, duke kaluar nga një limit prej 23 lojtarësh në 26. bw
Së fundmi, letrat e një prej alpinistëve dhe eksploruesve më të famshëm dhe fatkeq të Britanisë së Madhe janë publikuar në internet.
Letrat nga George Mallory i cili u zhduk në malin Everest në vitin 1924, drejtuar gruas së tij Ruth, janë publikuar nga kolegji Magdalena i Universitetit të Kembrixhit.
Bëhet e ditur se ai ishte 37 vjeç kur së bashku me partnerin e tij në eksplorim Andre Irwine u zhdukën në majën e malit më të lartë në botë.
75 vjet më vonë trupi i tij u gjet edhe pse ende nuk dihet nëse ka arritur deri në majën e malit.
E letrat janë publikuar për 100 vjetorin e zhdukjes së tij, shkruan skynews.
“E dashur, të uroj më të mirën, uroj që ankthi yt të marrë fund. Është 50 me 1 kundër nesh, por ne do të jemi krenarë”, thuhet në letrën e fundit të Malloryt.
Letrat e tij përshkruajnë gjithashtu edhe misionin e parë të zbulimit në Everest në vitin 1921 dhe ekspeditën e dytë një vit më vonë. Me anë të shkrimeve, ai ka përshkruar edhe shërbimin e tij gjatë Luftës së Parë Botërore.
Por, përveç letrave të Malloryt, është publikuar edhe letra e gruas së tij, e vetmja e mbijetuar nga ajo periudhë.
“Mendoj se e dua shoqërinë tënde edhe më shumë se dikur”, thuhet në shkrimin e saj.
Ndryshe, letrat e Malloryt janë falas për t’u parë në faqen e internetit të kolegjit Magdalene.
Maja e parë e dokumentuar e Everestit ishte në vitin 1953 nga alpinisti i Zelandës së Re Edmund Hillary dhe alpinisti tibetian Tenzian Norgay. gsh
Një titull në derbi nuk është kurrë një titull normal, por është pa diskutim një titull unik që sjell festë në popullin zikaltër. Ylli i dytë në fanellë, i ardhur kur rivalëve të përjetshëm, ka një shije të veçantë, për këtë arsye rreth 15 mijë tifozë zbarkuan në “Duomo” duke vijuar festimet pavarësisht se temperaturat ishin 6 gradë dhe binte shi. Jo vetëm në sheshin e qytetit, tifozët zikaltër ishin shpërndarë në çdo cep të Milanos duke festuar së bashku për këtë titull të paharruar.
Mes tifozëvë të shumtë, që mbanin flakadanë dhe flamuj në duar, krejt papritur u shfaq edhe një traktor i cili iu bashku turmës për të festuar titullin në Serie A. Policia lokale nuk njoftoi për dëme apo probleme specifike, por festa nuk pritet të ndalet këtu, një festë akoma më e madhe parashikohet në momentin që lojtarët dhe trajneri Inzaghi do të bëjnë paradën e tyre në “Duomo” pasi të kenë marrë në duar trofeun e vërtetë, të 20 në Serie A.
Sebastian Steudtner kapërceu një dallgë 28.57 metra në Portugali – Një arritje e mundësuar nga teknologjia
VOAL- Ai ka vite që punon për të dhe Sebastian Steudtner mund ta ketë bërë atë. Surferi gjerman kaloi një valë prej 28.57 metrash, më e larta ndonjëherë, më shumë se dy metra më shumë se rekordi që ai vendosi në vitin 2020 (26.21 m).
Rekordi i ri u arrit në brigjet e qytetit portugez të Nazaré më 24 shkurt. Megjithatë, vlera ende nuk është zyrtarizuar sepse është matur me një dron inovativ. Teknologjia është kryesisht pjesë e sipërmarrjes së gjermanit: për më shumë se 3 vjet ai ka punuar për të përmirësuar dizajnin e bordit të tij në mënyrë që të arrijë shpejtësi gjithnjë e më të larta, deri në 100 km/h. rsi-eb
Gjykata Themelore në Pejë e ka hedhur poshtë të premten një kërkesë të prokurorëve për ta dërguar në paraburgim atletin Akil Gjakova, i cili dyshohet për dhunë në familje.
Në një njoftim për media, Gjykata e Pejës tha, megjithatë, se ia ka ndaluar xhudistit të mirënjohur t’i afrohet më shumë se 50 metra viktimës, që dyshohet të jetë bashkëshortja e tij, në 30 ditët e ardhshme.
“Të pandehurit…i është ndaluar t’i afrohet vendit ku e dëmtuara banon, si dhe vetë të dëmtuarës, në distancë prej pesëdhjetë (50) metra”, thuhet në njoftim.
Gjykata tha se Gjakova rrezikon paraburgimin, nëse e shkel masën të cilën ia ka caktuar.
Gjakova, 28 vjeç, ishte shpallur në kërkim nga Policia e Kosovës më 16 prill, para se të vetëdorëzohej më vonë.
Në një reagim më 16 prill, Federata e Xhudos e Kosovës kishte thënë se Gjakova ndodhej jashtë vendit dhe se ai “do të dorëzohej menjëherë” te organet e rendit dhe të drejtësisë sapo të kthehej në Kosovë.
Shpallja e tij në kërkim nga Policia e Kosovës u bë në një kohë kur Kosova u trondit nga rastet e dhunës në familje, pas vrasjes së dy grave brenda pesë ditëve.
Për të dyja rastet, të dyshuar kryesorë janë burrat e tyre. REL
Nis rrugëtimi për në Lojërat Olimpike që do të fillojnë zyrtarisht pas 101 ditësh
VOAL- Rrugëtimi i madh i pishtarit olimpik të Lojërave të Parisit ka nisur. Në fakt, në vendin historik të Olimpias, Greqi, ceremonia e ndezjes së flakës nga një “priftëreshë e lartë” (e luajtur nga aktorja Mary Mina) u zhvillua gjatë ditës në prani të presidentit të IOC Thomas Bach. Flaka e shenjtë më pas iu dorëzua pishtarit të parë Stefanos Ntoukos (medalist grek i artë në vozitje në Tokio), duke nisur kështu udhëtimin që do të përfundojë më 26 korrik në kryeqytetin francez me hapjen zyrtare të Lojërave Olimpike 2024. rsi-eb
Mesfushori i Kombëtares Jasir Asani mesa duket e ka bërë edhe më zyrtare lidhjen e tij me të dashurën.
Disa kohë më parë i ftuar në “Wake Up” është shprehur se ka një partnere, por është shprehur shumë i rezervuar.
I pyetur nëse është i hapur për një martesë, Jasiri është shprehur: Unë dua nuse vetëm shqiptare. Ndoshta do martohem, dua një familje të madhe.
Së fundimi ai ka publikuar në rrjetet sociale një foto me partneren e tij, ku duken shumë të lumtur me njëri-tjetrin. Këtë foto futbollisti e ka shoqëruar vetëm me një zemër, pa bërë asnjë koment tjetër.bw
Panik për Elseid Hysajn dhe familjen e tij teksa Ferrari i mbrojtësit shkodran mori flakë papritur.
Lojtari i kombëtares dhe vjehrri i tij ishin brenda në makinë gjatë momentit që Ferrari mori flakë, ndërsa bashkëshortja ishte jashtë.
Për disa çaste, Hysaj dhe vjehrri i tij nuk po arrinin të dilnin me dyert që u mbyllën në mënyrë automatike.
Por, për fat të mirë kjo ngjarje kaloi pa pasoja teksa makina u dëmtua totalisht.
Vetë mbrojtësi në një prononcim të shkurtër për “Il Messaggero” bëri të ditur se zjarri mund të ishte shkaktuar nga një difekt i fabrikës në momentin e prodhimit.
“Makina mori flakë në mënyrë të papritur, për fat të mirë askush nuk u lëndua. Ia dolëm që t’i shpëtonim në kohë rrezikut, besoj se bëhet fjalë për një problem të fabrikës”, u shpreh Hysaj./dita
O.J. Simpson, ylli i futbollit amerikan dhe protagonisti i të ashtuquajturit “gjyq të shekullit”, ka vdekur në moshën 76-vjeçare njoftoi familja e tij.
“Më 10 prill, babai ynë, Orenthal James Simpson, u mposht në betejën me kancerin”, thuhet në mesazhin e publikuar nga familja e tij në rrjetin X, që më herët njihej si Twitter.
Më 1995, ai ishte liruar nga akuzat për vrasjen e ish-gruas së tij dhe shokut të saj, në rastin gjyqësor që u cilësua si “gjyqi i shekullit”.
Simpson shmangi dënimin me burg pasi u shpall i pafajshëm për therjen për vdekje të ish-gruas së tij, Nicole Brown Simpson, dhe shokut të saj, Ronald Goldman në Los Anxhelos më 1994. Simpson më vonë vuajti një dënim prej nëntë vjetësh burgim në Nevada, pasi më 2008 u gjet fajtor për vjedhje të armatosur dhe rrëmbimin e dy personave në një hotel në Las Vegas.
Simpson ishte një prej sportistëve më të mirë dhe më popullor në fund të viteve ’60 dhe në vitet ’70. Por, karriera e tij sportive ndryshoi pasi Nicole Brown Simpson dhe Goldman u gjetën të vrarë në shtëpinë e Nicole në Los Anxhelos më 12 qershor 1994.
Simpson menjëherë u bë i dyshuari kryesor. Ai u urdhërua që të dorëzohej në polici, por pesë ditë pas vrasjeve, ai së bashku me një bashkëlojëtar të tij u arratis. Ndjekja që pasoi nga policia përfundoi në zonën afër shtëpisë së Simpson dhe më pas ndaj tij u ngrit akuza për vrasje.
Gjykimi ndaj tij ishte ndër më të ndjekurit në Amerikë. Ai që në fillim u shpreh se ishte “100 për qind i pafajshëm” dhe kishte falënderuar gjykatësit kur e liruan nga akuzat më 3 tetor 1995.
Prokurorët kishin argumentuar se Simpson kishte vrarë ish-gruan e tij, Nicole, për shkak të xhelozisë, dhe kishin paraqitur prova të ndryshme, sikurse flokë dhe teste të fibrave që e lidhnin atë me vrasjet.
Prokurorët gjatë gjykimit kishin kërkuar që Simpson të provonte një palë doreza me gjak që ishin gjetur në vendin e krimit, të bindur se ato do t’i bënin atij, dhe kështu do të vërtetonin se ai ishte vrasësi.
Në gjykatore, Simpson kishte tentuar të fuste dorën në dorezë, duke u treguar gjykatësve se doreza ishte e vogël dhe ai nuk ishte vrasësi.
Pasi u lirua nga akuzat, Simpson kishte thënë se “qëllimi im kryesor në jetë është që të gjej vrasësin apo vrasësit e Nicole dhe Goldman”.
E gjithë kjo ngjarje u portretizua edhe në dokumentarin që fitoi Oscar më 2016 të titulluar “”O.J.: Made in America”, por edhe në disa dramatizime televizive.
Simpson u lind në San Francisko më 9 korrik 1947.
Ai u martua me gruan e tij të parë, Marguerite, më 1967, dhe çifti pati tre fëmijë. Më 1979, ata u divorcuan.
Simpson u takua me Nicole Brown, e cila atëbotë ishte 17-vjeçare, në kohën sa ende ishte i martuar me Marguerite. Simpson dhe Brown u martuan më 1985 dhe patën dy fëmijë. Gjatë martesës, ajo kishte telefonuar policinë pas disa incidenteve për dhunë.Radio Evropa e Lirë
Ka përfundon mesditën e sotme në Berat “Berat Green Half Marathon”, Maratona e madhe ku morën pjesë 400 vrapues, sportistë profesionistë dhe amator, nga mbi 30 shtete të ndryshme. Maratona e sotme nisi në qendër të qytetit, në orën 09:00 dhe sportistët pjesëmarrës ju nënshtruan dy garave, sipas përzgjedhjes së tyre.
Sfida më e gjatë ishte ajo prej 21 km dhe gara e dytë ishte gara në një distancë më të shkurtër, gara 10 km. Në të dyja garat e Maratonës vrapuesit përshkruan intenerare të ndryshme, duke shijuar pamjet piktoreske dhe muzeale të qytetit të Beratit, ndërkohë që e gjithë gara ishte e monitoruar nga organizatorët nëpërmjet Droneve. Maratona i çoi vrapuesit drejt zonave mahnitëse të Beratit, duke përshfaqur përpara tyre kështjellën madhështore dhe lumin piktoresk të Osumit.
Ai që mbërriti i pari në Finish, duke fituar edhe Maratonën e madhe të Beratit,në garën prej 21 km, ishte 21-vjeçari Nikola Bedini lindur dhe rritur në Itali, me origjinë nga qyteti i Beratit.
Garën prej 10 km të kësaj Maratone e fitoi kampionia shqiptare Luiza Gega, ndërkohë që çmimin e “maratobomakut” e mori 78-vjeçari Sotir Qirjaçi, për të cilin kjo ishte gara e tij e 262 ku kishte marrë pjesë.
Në përfundim të Maratonës, fituesit Nikola Bedini e Luiza Gega dhe pjesëmarrës të tjerë në Maratonë shprehën vlerësimet e tyre rreth këtij eventi si dhe folën rreth eksperiencës së tyre në këtë garim, ku konkurrenca ishte e lartë mes sportistëve pjesëmarrës.bw
VOAL- U deshën penalltitë, por në fund Athletic Bilbao arriti të thyejë një mungesë 40-vjeçare të trofeut. Baskët, skuadra e tretë më e suksesshme në Spanjë pas Real Madridit dhe Barcelonës, u rikthyen në gëzim duke fituar Kupën e 24-t të Mbretit, duke mposhtur Mallorca 4-2. Përfundoi 1-0 në ndeshjen e fundit në Sevilje falë golit të Dani Rodriguez në minutën e 21-të, Athletic barazoi rezultatin me Sancet në minutën e 50-të përpara se të shfaqej më i ftohtë nga pika (gabimi i Moralanes ishte vendimtar). rsi-eb
Komentet