Nga kriza politike e ditëve të fundit ne Kosovë ,e krijuar nga skenaristët e përhershëm Hashim Thaçi dhe Isa Mustafa, në kohën kur e gjithë bota është ngritur në këmbë për t’u mbrojtur nga kercënimi jetësor i COVID-19, u sqaruam nga shumë debate, fakte dhe deklarime të brendshme dhe të jashtme për shkaqet e vërteta dhe të vetme të mësymjes për shkarkimin e qeverisë Kurti. Vendimet e qeverisë 50 ditore të drejtuara nga Albin Kurti për politikat e brendëshme dhe të jashtëme të Kosovës, duket se tronditën të gjithe paraardhësit e tij shtetarë, qeveritarë dhe politikë, vecanërisht Thaçin dhe Mustafën, të cilët kanë probleme të vjetra e të reja edhe me drejtësinë në Kosovë dhe në Hagë.

1.Me vendimet e qeverisë dhe ligjërimin në kuvend, Thaçit iu hoq e drejta e përfaqësimit të Kosovës në dialogun me Serbinë, detyrë, e cila sipas kushtetutes i takon kryeministrit.

2.Kurti, i vendosur dhe pa asnjë ekuivok, deklaroi se të gjitha takimet e ardhëshme me Serbinë dhe negociatorët amerikanë dhe europianë, do të kryhen vetëm nga kryeministri.

3.Gjatë takimeve dhe diskutimeve direkte me Serbinë apo edhe me negociatorët e SHBA-së, Bashkimit Europian apo të institucioneve të ndryshme të sigurisë botërore, do të trajtohen problemet dhe çeshtje të marrëveshjes përfundimtare me Serbinë, përjashtuar sovranitetin dhe tërësinë territoriale të saj, të njohur nga 115 vende të botës. Kosova dhe shqiptarët janë të gatshëm që të kenë me Serbinë marrëdhënie të fqinjësisë të mirë, sikur Franca-Gjermania, por, së pari, Serbia duhet të njohë krimet, të kërkojë ndjesë dhe të heqë dorë nga lufta që bën kundër shtetit të vogël të Kosovës, të cilit ia pengon anëtarësimin në OKB, si dhe në institucionet ndërkombëtare, sikur UNESCO, OMS, INTERPOL etj

4. Pastrimi i administratës dhe shkrirja e bordeve të panevojshme, rishikimi i korrupsionit dhe krimit ekonomik në qeverisjet e kaluara tronditën dhe frikësuan në palcë Thaçin, Mustafën dhe të gjithe gardën e vjetër, që ka qeverisur Kosovën. Masat që Kurti po merrte për formimin dhe konsolidimin e shtetit demokratik dhe ligjor të Kosovës, e tmerruan Thaçin, që akuzohet deri për tradhëti kombëtare dhe është paralajmëruar për shkarkim nga detyra dhe ndjekje penale. Në këto kushte, ai zgjodhi si varkë shpëtimi të realizonte skenarin e shkarkimit të qeverisë Kurti me bashkëpunëtorin e tij, Isa Mustafa. Që Mustafa ishte me zemër dhe urdhëra kundër krijimit të qeverisë Kurti, e tregoi plotësisht vehten gjatë bisedimeve për formimin e koalicionit qeverisës, të cilin e tejzgjati për 2 muaj. Kushtëzimi që i bënte Kurtit, që në marrëveshje të shkruhej Isa Mustafa, si presidenti i ardhshëm i Kosovës, tregoi karakterin e tij të pasinqertë, karrierist dhe të pavlera. Në vend të interesave të popullit të varfër e të shumëvuajtur të Kosovës ai kërkonte të mbreteronte vetë, kur më parë ishte dëshmuar si një kryeministër pa aftësi drejtuese,apo më tepër. Për ta rrëzuar qeverinë Kurti me mocionin e besimit, Mustafa përdori si preteks shkarkimin që i bëri kryeministri ministrit të Punëve të Brendëshme, Agim Veliu, me arësyen bindëse se ai, në kundërshtim të plotë me funksionimin e një anëtari të qeverisë, bënte opozitë kundër saj.Shkarkimi nga detyra e një ministri është e drejtë eskluzive e kryeministrit dhe jo e pazareve politike, që kërkon Mustafa, ky varrmihës politik i fshehtë apo i urdhëruar i një qeverisjeje demokratike.Vendimet me shumicë ministrore janë të detyrueshme për të gjithë, ai që është kundër jep dorëheqjen dhe pastaj është i lirë të mbrojë e komentojë mendimet dhe qëndrimet e tij. Dhe më e madhja, Isa Mustafa si pikë të dytë përdori “antiamerikanizmin “ e Kurtit për mos-heqjen tërësisht të taksave ndaj mallrave nga Serbia dhe Bosnje- Hercegovina, pa i vënë asnjë kusht Beogradit, që të ndalë revanshin e ndërmarrë për tërheqjen e njohjes së shtetit të Kosoves në disa nga vendet e Botës së Tretë. A ka shërbim më të madh ndaj Serbisë dhe ortakllëk më të hapur me Vuçiçin? Qëndrimi i kryetares së kuvendit,Vjosa Osmani, e cila është nën kryetare e LDK-së në mbeshtetjen zyrtare ndaj politikave dhe qëndrimeve të qeverisë Kurti ngriti në këmbë dhe bëri për vehte shumicën e popullit liri dhe shtet-dashës të Kosovës. Në faqet zyrtare të Kurtit dhe të Osmanit me mijëra qytetare të Kosoves, Shqipërisë, Maqedonisë së Veriut, Malit të Zi, Diasporës Shqiptare u shprehin hapur e me kurajo mbështetjen e tyre. Vjosa dhe Albini janë besnikë edhe të SHBA, edhe të BE, edhe të popullit të Kosovës! Prandaj populli më proamerikan,kosovar i votoi më shumë këta të dy pikërisht për këtë dashuri të sinqertë ndaj SHBA-ve.. Hashim Thaçi dhe Isa Mustafa janë dy liderë të komprometuar, që kanë vjedhur me mashtrim votat e popullit të Kosovës për të zgjatur pushtetin! Ekspertët amerikanë dhe evropianë e dinë shumë mirë se me çfarë manovrash kanë uzurpuar pushtetin Hashim Thaçi dhe Isa Mustafa, sikur e di edhe populli i Kosovës. Faktorizimi i Hashim Thaçit dhe Isa Mustafës nga Richard Grenell është absurd. Nuk përkon me stilin e demokracisë amerikane! .

5.Debatet e shkakut kryesor të rrëzimit të qeverisë Kurti, ku i dërguari i administratës së Trumpit, Grenell, akuzohet se mbështeti Thaçin për largimin e Kurtit, për arësye se ai kundërshtonte çdo lloj diskutimi apo harte për shkëmbim territoresh, e detyruan atë që menjëhere të dilte dhe të justifikohej, duke thënë se “nuk ishte në dijeni”. Por e gjithë masmedia amerikane dhe evropine Grenellin e përshkruajnë jo vetëm si ambasadorin amerikan më të dështuar në Gjermani, por edhe si një përfaqësues të një pjese të administratës Trump, që mund të realizojë një marreveshje të shpejtë Vuçiç -Thaçi, kur më parë deklaronte se do të mbështeste çdo marrëveshje, që ata do të firmosnin. Dhe kjo do të përdorej si një sukses politik i Trump për zgjedhjet presidenciale të muajit nëntor, fushata e të cilave ka filluar, me një bilanc negativ apo dizavantazh për Trump në frontin e politikës së jashtme. Por ndaj Grenellit analistë me emër ne gazetat kryesore amerikane dhe evropiane kanë shtruar më shumë të drejtë një pyetje thelbësore: Nëse shkëmbimi i territoreve nuk është duke u negociuar, atëherë përse në deklarimet e tij nuk shprehej formulimi,”njohje reciproke e sovranitetit dhe e integritetit territorial të Kosovës”. Qëndrueshmëria në detyrë e Kurtit ose kalimi në zgjedhje të përgjithëshme të parakoheshme, ku ai, nga sondazhet jo vetëm do t’i fitojë thellë zgjedhjet, por mund të krijojë i vetëm qeverinë, do ta shpëtojë nga ky revansh i realizimit të pershpejtuar të një marrëveshjeje Thaçi-Vuçiç, nga e cila Kosova do të humbasë territore dhe shumë të drejta të tjera të njohura sot ndërkombëtarisht. Këtë fitore ai do ta ketë më të lehtë, nëse kryetarja aktuale e Kuvendit, një intelektuale dhe atdhetare e vërtetë, do të shkëputet nga Mustafa dhe do të krijojë sa më parë një parti, që të përfaqësojë LDK-në e vërtetë apo të Ibrahim Rugovës dhe të ardhmen e Kosovës.

6.”Gjarpëri” i Kosovës, Hashim Thaçi, duke shfrytëzuar COVID-19, kërkoi të shpallte gjendjen e jashtëzakonëshme, me të cilën ai përfitonte shumë nga kompetencat që i jepen në këtë gjendje. Kundërshtimi i prerë i kryeministrit Kurti, e detyroi presidentin deri sa t’i bënte thirrje popullit të Kosovës, që të mos zbatonte vendimet e qeverisë për masat kundër koronavirusit, kur e gjithë bota po merr masa më të forta për ndalimin e lëvizjes së njerëzve, të mjeteve të transportit, të punës në fabrika, arësim në të gjitha nivelet. Prandaj, me të drejtë, më 30 mars 2020, ministri i brendshëm e kallzoi Thaçin në prokurori për shkelje të ligjeve kushtetuese. Dhe po të kishte shtet me pushtete të ndara do të dënohej 5 vjet me burgim.

7.Në këtë situatë të vështirë të Kosovës, ku në vend që Thaçi dhe Mustafa të mbeshtesnin qeverinë Kurti, për të shpëtuar jetën e qytetarëve të Kosovës ndaj rrezikut të COVID-19, krijuan skenarin e rrëzimit të qeverisë. Qëndrimeve dhe deklarateve hipokrite të Thaçit, Mustafës dhe Grenellit iu përgjigj miku i madh i shqiptarëve, kongresisti Eliot Engel, i cili shkruan më 20 mars: “Unë e kam vizituar Kosovën shumë herë dhe me besim mund të them se amerikanët nuk marrin një mirëseardhje më të ngrohtë në asnjë vend tjetër në botë”. Si kryesues i Komitetit për Marrëdhënie me Jashtë në Dhomën e Përfaqësuesve, ai shprehu shqetësimin e tij rreth qasjes së administratës së Donald Trump karshi Kosovës. “Kjo është arsyeja pse unë jam shqetësuar gjithnjë e më shumë me taktikat e ashpra që administrata e Trump po përdor me Prishtinën. Departamenti i Shtetit ka kërkuar prej kohësh që Kosova të heqë tarifat e saja ndaj Serbisë. Por kjo administratë shkoi drejt ndëshkimeve ekonomike vetëm pak javë pasi qeveria Kurti mori detyrën. Në vend që të linte një qeveri të re të ballafaqohej me pandeminë, agjencitë e saj dhe të vendosë procedura të brendshme, SHBA-ja kontribuoi në një krizë politike në Prishtinë mbi taksën për Serbinë”..“Presioni që i është imponuar Prishtinës për tarifat është i pabalancuar”,sepse “diplomatët serbë po lëvizin nëpër vende të ndryshme të globit duke bërë presion për të tërhequr pavarësinë e Kosovës dhe Serbia po i thellon marrëdhëniet me Moskën, duke blerë sasi të konsiderueshme të armatimit rus”. “Në fakt, nën Aktin Kundër Kundërshtarëve të Amerikës përmes Sanksioneve (CAATSA) të miratuar nga Kongresi, pas ndërhyrjes së Rusisë në zgjedhjet e vitit 2016, këto blerje të armëve kërkojnë nga Administrata të vendosë sanksione ndaj Serbisë. Ne as që i kemi imponuar ato sanksione dhe as nuk kemi bërë presion mbi Serbinë për t’i dhënë fund përpjekjeve të saj të ç’njohjeve të pavarësisë së Kosovës”,,Andaj konsideron ai, “diçka nuk është në rregull me politikën e SHBA-së dhe ne duhet ta korrigjojmë atë”. “Ne duhet të fillojmë me ribalancimin e qasjeve tona ndaj Serbisë dhe Kosovës. Ne duhet të punojmë me aleatët tanë evropianë për t’i trajtuar të dy vendet si partnerë të pavarur dhe sovranë, duke zbatuar standarde të qëndrueshme për të dy palët ndërsa përpiqemi të rinisim bisedimet e paqes. Kur ligji amerikan thotë se duhet të sanksionojmë Serbinë për shkak të lidhjeve të saj të sigurisë me Rusinë, kjo duhet të ndodhë”. Për më tepër, SHBA duhet të rifillojë menjëherë ndihmën e saj përmes Korporatës së Sfidave të Mijëvjeçarit (MCC). Modeli MCC bazohet në tregues objektivë, të bazuar nga të dhënat dhe në një bazë të dakorduar reciprokisht midis SHBA-së dhe vendit pranues. Përdorimi i kësaj ndihme si presion për veprimet që nuk kanë të bëjnë me MCC ose misionin e saj, e bëjnë agjencinë në një tjetër mjet presioni – pikërisht në çfarë nuk synon të mos jetë”. “Po ashtu personalitete të tjera politike dhe mediatike amerikane ditët e fundit kanë shprehur të njejtin shqetësim për gabimet e një pjese të administratës së presidentit aktual, me përfaqësuesin e tij të posaçëm Grenell, si edhe ndaj përfaqësuesit të tij për Ballkanin Perendimor, dhëndërin e Beogradit, Palmer. Por edhe pse më qetë, shprehet qartësisht dhe publikisht se Bashkimi Europian,veçanërisht zonja e hekurt e Gjermanise, Angela Merkel, nuk janë dakord me këto qëndrime të Thaçit, Mustafës, Ramës dhe Grenellit, duke refuzuar çdo lloj negociatash Kosovë –Serbi pa reciprocitetin e barabartë dhe veçanërisht me kushtin që të mos shtrohet në asnjë tavolinë bisedimesh idea apo kërkesa serbo-ruse e ndryshimit të kufijve dhe për shkembimin e territoreve. Ata mbrojnë vendosmërisht sovranitetin dhe tërësinë territorialë të Kosovës, duke i kushtëzuar prerë Serbisë se pa njohur pavarësine dhe shtetin e Kosovës nuk do të bëhet kurrë anëtare e Bashkimit Europian. Për këtë qëllim, ditët e fundit BE emëroi edhe negociatorin e saj, i cili do të lëvizë brenda këtij kuadri. Në këto ditë të vështira BE e rishprehu dashamirësinë dhe mbështetjen e Kosovës edhe me 5 milionë euro ndihmë për të zbutur dëmet nga coronavirusi, ndërsa SHBA me 1 milion euro.

Të gjitha keto sqarime i bëjme për të influencuar tek opinioni publik i Botës Shqiptare, mbi të vertetat rreth gjendjes, që po kalon Kosova, kur përsëri Thaçi, si president i Kosovës nuk mbron interesat më madhore të vendit, por kërkon të rishkelë kushtetutën për krijimin e një qeverie të re të gardës së vjetër të korruptuar dhe të denigruar. Se përse kuptohet lehtë. Ai kërkon të realizojë qëllimet e tij të mbrapshta me Vuçiçin dhe t’i shpëtojë gjykimit ndërkombëtar dhe atij të Kosovës. Nga ana e tij, Isa Mustafa, një gur i vjetër shahu, diletant dhe dilerant në politikë, sot në mengjes, më 31 mars, kërcënoi kundërshtarët e tij kosovarë dhe “disa shqiptarë”(nënkuptohet nga Tirana, Shkupi, Tetova), që këmbëngullin për shporrjen dhe dënimin sa me shpejte të tij dhe të Thaçit, sepse me kundërvënien e tyre përbëkan shqetësim “për jetën e qytetarëve, familjeve …”.Është e pritshme që ai dhe Thaçi të ndjejnë frikë dhe panik e të kërcënojnë. Ata e ndjejnë se fundi i poshtërsive të tyre do të jetë i shpejtë. Fatkeqësisht, Bota shqiptare vazhdon të prodhojë shumë tradhëtarë, të cilëve populli kërkohet t’u kundërvihet me vigjilencë e në rrugë demokratike, duke i flakur me votë nga institucionet shtetërore dhe duke i vënë pas hekurave.

Krahasimi i Prof.Isa Mustafës me Presidentin historik Dr.I. Rugova,nga disa simpatizantë  të LDK-së, është një fyerje dhe njollosje e figurës brilante të Presidentit Rugova!

Rugovistat E Bashkuar është me Lidhja BesëLidhja dhe Rugovistat Ldk Bashkuar.
29 Mars në 1:55 MD ·
Tradita Vazhdon në Hap me Rugoven në miqësi të Përherëshme me SHBA-të….
Krenaria e LDK-së Akademik Isa Mustafa✌✌
Lidhja Demokratike e Kosovës (LDK) dhe unë, i besojmë pa rezerva Shteteve të Bashkuara të Amerikës. I kemi besuar gjithmonë dhe gjithmonë na ka rënë mirë

Më poshtë do sjell fakte, nga dy libra të ish Kryeministrit, Jusuf Zejnullahut: “Stuhi lufte mbi Kosovë” dhe “Rezistenca e thyer”, duke i lexuar përmes tyre kam mësuar të vërtetën historike të pamohueshme për Prof.Isa Mustafën.

Isa Mustafa u tregua, njeriu karrierist, i pazareve nga viti 2014, kur bëri koalicion me PDK-në, e deri në ditët e sotme, ka bërë shumë gabime të mëdha në dëm të Kosovës, si përkrahjen që i dha Hashim Thaçit të bëhet president i Kosovë, miratimin në Parlamentin e Kosovës për faljen e Çakorit, Kullës, Hajalës, me 8.200 hektarë tokë Malit të Zi. E deri tek rrëzimi i Qeverisë aktuale të Albin Kurtit. Idesë  së Beogradit për rrëzimin e Qeverisë Kurti, si gjithmonë i kaprirë  Presidenti Hashim Thaçi, nga radhët e LDK-së ju ka bashkangjitur harmonikashi Skënder Hyseni, cili udhtoj së bashku me H.Thaçin në Amerikë për marrje leje…
Po këta, Thaçi,Kryeministër e Hyseni Mninistër i Brendshëm në vitin 2015 në Vjenë të Austrisë, kanë nënshkruar dokumentin për demarkacionin përcaktues të vijës kufitare të Kosovës  me Malin e Zi, sigurisht jo pa dijen e Isa Mustafës,sepse S.Hyseni ishte i LDK-së, në faktë gjithmonë është bërë krahë i PANit. Kësaj radhe nuk dua të merrem me ata të subjekteve tjera politike, sepse kam shkruar shumëherë,e përsëri do shkruaj.  Kësaj radhe do merrem vetëm me të parin e LDK-së, Prof.Isa Mustafa, mendoj se kam të drejt,sepse jam me LDK-në dhe,kam kontribuar në mënyrë të organizuar në shumë fusha,nga viti 1990 e deri në ditët e sotme.

Në vitin 2014 pata bërë një shkrim me titull: „LDK kurrë më si dikur”.

http://www.zemrashqiptare.net/news/38557/xhafer-leci-ldk-kurre-me-si-dikur.html

Nuk dua të merrëm me gjëra për të cilat nuk posedoj dëshmi, siç shkruajnë disa për keqëpërdorimin e 3%-shit.
Për ta njohur të vërtetën se kush është Isa Mustafa, po e filloj me kohën e Qeverisë së Jusuf Zejnullahut, të cilën e ka drejtuar ai nga 4 dhjetori 1989 e deri me 5 korrik 1990. Dihet se këtë Qeveri, me grusht-shtet, e ka rrëzuar Serbia.
Shënim: Unë Xh.Leci, z.Jusuf Zejnullahu, e kam takuar në janar të vitit 1992 në Lugano të Zvicrës dhe në tetor 1992 në Lubjanë të Slovenisë.
Në vitin 2015 kam zhvilluar një intervistë me J.Z.
http://www.zemrashqiptare.net/news/39546/leci-interviste-me-kryeministrin-jusuf-zejnullahu.html

I kam lexuar dy libra të Jusuf Zejnullahut: “Stuhi lufte mbi Kosovë” dhe “Rezistenca e thyer”, përmes të cilave kam mësuar më shumë për Isa Mustafën. J.Zejnullahu shkruan: Si kryeministër që isha, Isa Mustafën e kam punësuar në Qeverinë e Kosovës, vetëm pse ka qenë ish drejtor i Entit për Planifikim, i cili i mbante të gjitha shënimet për Kosovë dhe nuk doja që të kam probleme në kontinuitetin e përdorjes së tyre ditor në Qeveri. Ka qenë ky sektor minor në qeveri pa rëndesi, perveç kryerjen e shënimeve. J.Zejnullahu, shkruan se një muaj e gjysmë pas zgjedhjes në krye të Qeverisë, kuvendit ia kam ofrue dorëheqjen, pasi kam ardhë në konflikt të rëndë me udheheqjen politike të Kosovës, në krye me Rrahman Morinën dhe udhëheqjes së Serbisë, që donin ta rrënonin Autonominë e Kosovës. Bashkë me mua kanë dhanë dorheqje edhe 6 antarë shqiptarë të Qeverisë. Isa Mustafa nuk ka dhanë dorëheqje. Pas 4 muaj sa ka zgjat debati dramatik Kuvendi i përkrahur nga populli shqiptar i Kosovës nuk donin të ma aprovonin dorëheqjen, Isa mustafa nuk ishte në dorëheqje dhe u radhit në anën e udhëheqjes politike të Kosovës të drejtuar nga Rrahman Morina dhe asaj të Serbisë, çka në shtypin dhe TV-të e Serbisë I.Mustafa u cilsonte si luftëtar konsekuent i politikës së Serbisë ndaj Kosovës.

Në mbedhjen vendimtare të Qeverisë së Kosovës dhe të Qeverisë së  Serbisë, ne të cilën që në expoze, në fillim të mbledhjes, e hedha poshtë politikën e Serbisë ndaj Kosovës dhe e mbështeta altënativen politike, dmth, të LDK-së, Isa Mustafa kjart u deklarue kundër Alternativës, që do te thotë kundër LDK-së dhe nuk vuni asnjë dyshim në politikën e Serbisë, ndaj rrënimit të pozitës kushtetuese të Kosovës, që në mbledhje u kuptue si kundërshtim i hapur i qendrimeve të mija, mbi politikën e Serbisë pushtuese dhe u kërkue votim, për pranimin e ultimatumit të Serbisë. Në këtë situatë, duke hedhë poshtë këtë ultimatum prej 5 pikave, e kam ndërpre mbledhjen e pëbashkët pa e aprovue atë.

Isa Mustafa ka dhënë dorëheqje pas katër muajve debate në kuvend, tek pasi Tomislav Sekulliq, anëtar i qeverisë, në kuvend deklaroi se Jusuf Zejnullahu dhe 6 anatarë shqiptarë kanë dhënë dorëheqje, se nuk pajtohen me politikën e Serbisë mbi Kosovën. Pas kesaj delegatët ju kanë drejtue Isës me kërkesë që të deklarohet se a është për qendrimin kryetarit Zejnullahu a po me Serbi. Tek pas këtij presioni Isa ka dhënë dorheqje. Dihet se Kuvendi i Kosovës nuk e ka pranuar dorëheqjen time, shkruan Jusufi, por ne vend të saj e ka votue votëbesimin e plotë. Pas grusht-shtetit të Serbisë, unë jam larguar nga Kosova, bashkë me kuvendin e Kosovës, për te vazhduar punën. Kam mund t`i tuboj vetëm 5 antarë të qeverisë, dy janë burgosur ndërsa të tjerët kanë kaluar në ilegalitet.

Nga e majta: Jusuf Karakushi, Jusuf Zejnullahu, Isa Mustafa, Muhamet Bicaj,Salih Shabanaj, biznismen, mik i Stipe Mesiqit,ish kryetar i (YU) dhe më vonë i Kroacisë, si  dhe nip i ish drejtorit të RTP, Agim Malaj.

Në mesin e tyre ishte edhe Isa, të cilin e solla nga Rjeka në Samobor afër Zagrebit, ku isha në ilegalitet të thellë, pasi kërkohesha nga KOS-i, shërbim sekret ushtarak, për burgosje me akuzë “për rrënimin e shtetit jugosllav”. Në atë kohë isha i përqendruar në formimin e qeverisë së unitetit bashkë me LDK-në dhe në marrëveshje të plotë me kryetarin Dr. Ibrahim Rugova, me të cilin u dakorduam në një takim në Zagreb, për formimin e kësaj Qeverie. Paralel punonim edhe në strategjinë e veprimeve, në kushte të okupacionit në drejtim të mbijetimit të popullit me një kontribut prej 1,5% dhe të çlirimit nga okupacioni. E kemi hartue projekt vendimin për kontribut dhe Isën e kam obligue që të udhëheqë me kët punë që do te thotë me financa.

Duke u nisur nga kjo pa ndonjë qëllim e pa dashje nuk i kam pas para sysh veprimet e Isa Mustafës në Qeverinë paraprake te drejtuar nga Nazmi Mustafa, sepse ajo Qeveri ka aprovuar dy vendime të rënda për të keqen e Kosovës, një e ka aprovuar vendimin për izolimin e mbi 150 intelektualve shqiptarë atdhetarë të Kosovës para aprovomit te Kushtetutës se Serbisë dhe, e dyta ajo Qeveri i ka pranuar vendimet e Serbisë me të cilën hiqet autonomia e Kosovës, do me thënë e ka pranuar kushtetuten e Serbisë për heqjen e autonomisë së Kosovës. Ky lëshim ka shkaktuar pasoja në punën e Qeverisë, ma von në të gjitha momentet e kundërshtimit të politikës së Serbisë në Kuvend dhe sjellja në Mbledhjen e dy qeverive Kosovë Serbi ne Gërmi të Prishtinës dhe ma von ne mërgim. Për mue është tejet enigmatike si ka mundësi një njeri cili ishte kundër altenativës që do të thotë kundër LDK-së, te bëhet kryetar saj pas vdekjes së presidentit Ibrahim Rugova?!

Është  siptomatike se I.Mustafa në vazhdimësi ma ka bërë me dije se nuk dëshiron të vazhdon punën në qeveri, por ma vonë ai do të hynë në Qeveri të Përkohshme të LDK-së, e cila u formue me një grup të delegatëve bash në kohën kur ishim në aktivitet të përbashkët për qeveri të unitetit. Isa i cili kishte obligim kushtetues të konsultohet me mua, në tinzi u fut në një Qeveri të Përkohshme, që do të thotë se nuk ishte hera e parë që bënte këso mashtrimesh. Bisedat dhe aktivitetin për formimin e qeverisë së unitetit dhe bisedat me kryetarin e LDK-së Ibrahim Rugovën, nuk i kam diskutue me antarët e qeverisë e as me Isën, sidomos pas pubikimit të bisedave tona dhe mbledhjeve të kuvendit në shtypin e Beogradit, që u pa se dikush nga rrethi i brendshëm po jipte informata. Është shumë e dyshimtë se si u futë I.Mustafa në Qeveri të Përkohshme, duke ditur qendrimin e tij kur dihet që LDK-së, ia kemi dorëzue një kopje të stenogramit nga mbledhja e Gërmisë.

Gabimet deri në faje të Isa Mustafës, nuk janë të zakonshme për një akademik. Karrierizmi i tij është i shfrenuar. Por edhe shantazhimi është i mundshëm, veçse i një natyre tjetër nga ata të PAN-it. Pabesia e dinakria janë të dëshmuara, si në sjelljen ndaj ish-presidentit Sejdiu, braktisjen e VLAN-it, koalicioni me PDK-në fshehurazi partisë, bërjen e Hashimit president, përkundër porosisë të Ibrahim Rugovës e tjera, deri tek Mocioni, ku preferohet PAN-i, edhe pse dihen të bëmat e tij kriminale, para Vetëvendosjes!

Njëfarë “Lidhja”, e cila u reklamua në zgjedhjet e vitit 2015, a mos ishte ajo LDK-ja e re, për të cilën kryetari Isë premtori pas zgjedhjes së tij në Kuvendin e 7-të të LDK-së?! Pastaj u heshtë, sepse disa rugovistë nëpër komuna nuk e përfillën, e injoruan, me dyshimin si diçka e keqe.

Ethet për t`u bërë president, janë një arsye tjetër, që Isa Mustafa shkel mbi çdo parim, në kërkim të aleatëve të rinj, sepse  deputetët e VV-së nuk e duan një Hashim të dytë president!

Nga e majta: Jusuf Karakushi, Jusuf Zejnullahu, Isa Mustafa, Muhamet Bicaj,Salih Shabanaj, biznismen, mik i Stipe Mesiqit,ish kryetar i (YU) dhe më vonë i Kroacisë, si  dhe nip i ish drejtorit të RTP, Agim Malaj.

Lufta, më e drejtë është të thuhet masakra, në Kosovë mbaroi. Lirinë dhe pavarësinë i kemi dhuratë nga ndërkombëtarët. Epërsia diplomatike dhe ushtarake e Serbisë, në raport me Kosovën, është e dukshme. Por një luftë diplomatike mund të bëhet, duke krijuar forcën prijëse, nga spektri politik i pa inkriminuar. Kjo u arrit me shumë mund, por u shkatërrua me dashjen e LDK-së, duke inicuar Mocionin e mosbesimit për Qeverinë Kurti! Ky rast unik, shtoi dyshimin në Isa Mustafën, me rrethin e tij të ngushtë, ka një vartësi nga bota e nëndheshme, pra e PAN-it.

Isa Mustafa, si intelektual, kurrë nuk provoi ta krijojë as unitetin brenda-partiak dhe as atë në raport me forcat progresiste të spektrit politik të Kosovës. Ai zhveshi LDK-në nga fryma rugoviane, kopjoi praktikat e partive ekstreme të majta, duke kthyer metodën moniste të zgjedhjeve në parti, për të mbetur sundimtarë të dhunshëm të LDK-së. Kryetari Isë, duke ruajtur postin e kryetarit, pa hyrë në votën e fshehtë, në dy Kuvendet zgjedhore të fundit të LDK-së, ia mundësoi edhe klanit të tij këtë vazhdimësi sundimi. Tani e shantazhojnë atë se “po na lëvizi nga postët, e ndajmë LDK-në!”

Thirrja në strukturat e partisë, është kamuflim i dalë boje. Këtë  e provoi edhe Mocioni, që përkundër vullnetit të strukturave, të anëtarësisë dhe të shumicës së popullit, po e kthen PAN-in në pushtet. Përjashtimi i PDK-së dhe përqafimi me dy partitë tjera të PAN-it, AAK dhe Nisma, është mashtrim neveritës i klanit Mustafa. Sepse të bëmat e krimit të organizuar, të korrupsionit dhe të haraçit masiv, janë po aq të shprehura, sa edhe tek shefja e tyre PDK-e

Wendlingen, 03.04.2020

Ndërsa pandemia e koronavirusit shqetëson Uashingtonin, administrata e Trump pa dashje po inkurajon një konflikt të ri në Ballkan. Në një përpjekje të nxituar për të ndërtuar një marrëveshje midis Serbisë dhe Kosovës, Shtëpia e Bardhë mund të dobësojë mjaft arritje të Perëndimit dhe të nxisë rivalitete të reja rajonale.

Kosova është në mes të një krize politike, pasi qeveria me koalicioni ra për shkak të mosmarrëveshjeve mbi kundërpërgjigjet ndaj pandemisë. Por beteja e vërtetë ka vënë në vështirësi Presidentin Hashim Thaçi, i cili ka diskutuar në mënyrë të fshehtë ndarjen e Kosovës me presidentin e Serbisë Aleksandar Vuçiç, duke iu kundërvënë kryeministrit Albin Kurti, i cili kundërshton çdo ndryshim kufiri. Uashingtoni ka mbajtur qartësisht anën e Thaçit me shpresën e dëshpëruar se kështu mund të zgjidhet më shpejt mosmarrëveshja Serbi-Kosovë.

Problemi thelbësor është refuzimi i Beogradit për ta njohur Kosovën si një shtet të pavarur. Ky bllokim pengon ambiciet e Serbisë për të hyrë në BE dhe ngrin anëtarësimin e Kosovës në institucionet ndërkombëtare. Në vend që të bien dakord për hapat drejt njohjes dypalëshe, Thaçi dhe Vuçiç duket se besojnë se një shkëmbim territoresh do të jetë një shkop magjik në normalizimin e marrëdhënieve.

Rënia e qeverisë së Kurtit i jep Thaçit mundësinë që të anashkalojë qeverinë dhe parlamentin në marrëveshjet me Beogradin. Thashethemet e përhapura në Prishtinë për shkëmbim territoresh të mbështetur nga SHBA madje detyruan Departamentin e Shtetit të lëshojë një deklaratë që mohon ekzistencën e ndonjë plani sekret. Por formulimi i deklaratës ndikoi pak në qetësimin e frikës në rritje se Thaçi dhe Vuçiç po negociojnë me bekimin e Uashingtonit.

Nëse shkëmbimi i territoreve konsiderohet nga disa zyrtarë si diçka kaq e rëndësishme, atëherë lind pyetja se pse kjo është diskutuar vetëm në fshehtësi dhe mohohet rregullisht. Nëse Uashingtoni mbështet ndryshimet territoriale, atëherë do të duhet të jetë e qartë se si kjo do të ndërrmerret saktësisht dhe me legjitimitet të plotë demokratik. Një shkëmbim i besueshëm territoresh do të kërkonte disa parakushte: njohjen nga njëra-tjetra të Serbisë dhe Kosovës si shtete të pavarura; miratimin e popullit përmes votimit parlamentar apo një referendumi popullor; ndryshimet e nevojshme kushtetuese; dhe ndihmë gjatë zhvendosjes vullnetare të qytetarëve të prekur nga shkëmbimet territoriale.

Pa një paketë të tillë gjithëpërfshirëse, do të shfaqen tre kërcënime afatshkurtra: vendase, rajonale dhe ndërkombëtare. Ndryshimi i kufijve do të krijojë edhe më shumë konflikte si në Serbi ashtu edhe në Kosovë. Pa miratim parlamentar dhe popullor, marrëveshjet e bëra pas dyerve të mbyllura do të rrisin sensin e protestës. Në Kosovë, kjo do të intensifikojë betejat politike, veçanërisht nëse vendi nuk përfiton anëtarësim në OKB. Ndërsa në Serbi, nëse marrëveshja nuk kulmohet me anëtarësim në BE, humbja e ndonjë territori shtesë mund të ndezë nacionalizmin. Trazira të kësaj natyre ka gjasa që të bëhen edhe më të dhunshme gjatë kohërave të krizës ekonomike, frikës dhe pasigurisë për shkak të pandemisë.

Në nivel rajonal, ndryshimet kufitare të miratuara nga SHBA do të inkurajojnë separatistët dhe irredentistët t’i interpretojnë ata si legjitimim i homogjenizimit kombëtar. Me abuzimin e qartë të parimit të multi-etnitetit , kërkesat për mono-etnicitet mund të përshkallëzohen dhe potencialisht të përfshijnë disa vende. Institucionet perëndimore dhe forcat e NATO-s mund të gjenden të papërgatitur rëndshëm për valën e destabilitetit që mund të përfshijë rajonin. Thirrja që disa qindra trupa amerikane të tërhiqen nga misioni jetik i NATO-s në Kosovë do t’i hedhin zjarrit benzinë.

Rishikimet e territorit në Kosovë mund të rrisin mbështetjen ndaj bashkimit me Shqipërinë. Një lëvizje e tillë mund të përhapet në Maqedoninë e Veriut, ku të paktën një e katërta e popullsisë është shqiptare. Kërcënimet ndaj integritetit territorial të Maqedonisë së Veriut potencialisht mund ta vënë si Bullgarinë ashtu edhe Shqipërinë përballë një konflikti në zgjerim. Tërësia serbe në Bosnje-Hercegovinë do të kërkojë aplikimin e precedentit të Kosovës në ndarje nga Bosnja, çfarë do të jetë rasti gjithashtu me popullatën kroate në Hercegovinën perëndimore dhe popullsinë boshnjake në rajonin e Sanxhakut në Serbi.

Në rang ndërkombëtar, perspektiva e shkëmbimeve të territoreve i shton një dimension të ri planeve përçarëse të Moskës në Ballkanin Perëndimor dhe përbën një precedent që mund të përdoret tjetërkund. Moska është e vetëdijshme që nacionalistë të ndryshëm në Ballkan do t’i vihen pas mundësisë së marrjes së territoreve dhe mund të inkurajohen të ndjekin edhe më fort pretendimet e tyre më ambicioze irredentiste. Zyrtarët ruse, në të njëjtën kohë, mund të ofrojnë marrëveshje rajonale dhe të përfshijnë veten si ndërmjetës.

Mbështetja e Kremlinit për shkëmbim territoresh në Ballkan gjithashtu vendos precedentë të vlefshëm, veçanërisht për ndarjen nga ana e tij të Ukrainës, Gjeorgjisë, Moldavisë dhe shteteve të tjera në shënjestër. Ndryshimet e detyruara të kufirit nga Moska mund të përshkruhen si lëvizje legjitime që reflektojnë mbështetjen e Perëndimit për homogjenizimin etnik në Ballkan. Kjo mund të ulë thirrjet për sanksione ekonomike ndaj Rusisë si kundërpërgjigje për grryerjen e territoreve të fqinjëve të saj. Në vend që të zhvelftësojë trazimin dhe destabilizim e Ballkanit nga Moska, mbështetja e SHBA për ndryshimin e kufijve mund të rezultojë të kthehet në një dhuratë për Presidentin Putin.

Dita 63, Albania
WASHINGTON IS ENABLING A NEW BALKAN CRISIS
Janusz Bugajski, 3 April 2020

While the coronavirus pandemic preoccupies Washington, the Trump administration is inadvertantly stoking a new conflict in the Balkans. In a hastened effort to forge a settlement between Serbia and Kosova the White House could unravel many Western achievements and incite new regional rivalries.

Kosova is in the midst of a political crisis as the coalition government fell apart because of disagreements over responses to the pandemic. But the real battle has pitted President Hashim Thaci, who has secretly discussed Kosova’s partition with Serbia’s President Aleksandar Vucic, against Prime Minister Albin Kurti, who opposes any border changes. Washington has evidently sided with Thaci in the forlorn hope that it can quickly settle the Serbia-Kosova dispute.

The core problem is Belgrade’s refusal to recognize Kosova as an independent state. This paralysis hinders Serbia’s ambitions to enter the EU and freezes Kosova’s entry into international institutions. Instead of agreeing on steps toward bilateral recognition, Thaci and Vucic seem to believe that an exchange of territory will be a magic wand in normalizing relations.

The fall of the Kurti government provides an opportunity for Thaci to bypass government and parliament in making deals with Belgrade. The swirling rumors in Prishtina about U.S. supported land swaps even forced the State Department to issue a statement denying that there is any secret plan. But the wording of the statement did little to assuage growing fears that Thaci and Vucic are negotiating with Washington’s blessing.

If a land swap is considered by some officials to be such a great deal then one wonders why it has only been discussed in secrecy and is regularly denied. If Washington supports territorial changes it should be clear how exactly this will occur with full democratic legitimacy. A credible land exchange would require several preconditions: Serbia and Kosova recognizing each other as independent countries; popular approval through a parliamentary vote or public referendum; necessary constitutional amendments; and assistance to citizens affected by the land swaps during their voluntary relocation.

Without such a comprehensive package, three immediate threats will surface: domestic, regional, and international. Border alterations will create even more conflicts in both Serbia and Kosova. Without plebiscites and parliamentary approval, deals struck behind closed door will accelerate feelings of grievance. In Kosova this will intensify political battles especially if the country does not benefit from UN membership. And in Serbia, the loss of any more territory could inflame nationalism if the deal does not culminate in EU accession. Such disputes are more likely to turn violent during times of economic disruption, fear, and uncertainty that the pandemic has unleashed.

Regionally, border changes approved by the U.S. will encourage separatists and irredentists to interpret them as legitimizing national homogenization. With the principle of multi-ethnicity evidently jettisoned, demands for mono-ethnicity can escalate and potentially unravel several countries. Western institutions and NATO forces may find themselves woefully unprepared for the wave of instability that could engulf the region. Calls for several hundred American troops to be withdrawn from the vital NATO mission in Kosova will add fuel to the flames.

Territorial revisions in Kosova could raise support for unification with Albania. Such momentum could spread to North Macedonia where at least a quarter of the population is Albanian. Threats to North Macedonia’s territorial integrity could potentially bring both Bulgaria and Albania into an expanding conflict. The Serb entity in Bosnia-Herzegovina will demand the application of the Kosova precedent in splitting from Bosnia, likewise with the Croat population in western Herzegovina and the Bosniak population in Serbia’s Sandjak region.

Internationally, the prospect of land swaps adds another dimension to Moscow’s divisive plans in the Western Balkans and establishes usable precedents elsewhere. Moscow is well aware that various Balkan nationalists will pounce on the prospect of territorial acquisitions and can be encouraged to pursue even more ambitious irredentist claims. Russian officials can simultaneously offer regional settlements and inject themselves as mediators.

Kremlin support for Balkan land exchanges also establishes valuable precedents, particularly for its own partition of Ukraine, Georgia, Moldova, and other targeted states. Moscow’s coerced border changes can be depicted as legitimate moves that mirror Western support for ethnic homogenization in the Balkans. This could reduce calls for economic sanctions against Russia for carving up its neighbors’ territories. Instead of pushing back on Moscow’s subversion and destabilization of the Balkans, U.S. supported border changes could turn out to be a gift for President Putin.

I keni parasysh ato ditë gri, ato nota të errëta që sillen si sonambul rreth jush duke ju ndotur disi me frymë të keqe.

Po atë ndjenjë disfatiste sikur ke humbur nga dështimi i rradhës .Janë shumë arsye pse duhet të buzëqeshim,

të gjejmë atë çelësin e munguar kur portat na përplasen në fytyrë,atë aspekt me diapazon të ngushtë ku skepticizmi të bën të arsyetosh gabim.Duhen zgjedhur arsye reale mbi shpjegimet irracionale sepse duhet shikuar përtej perdes së justifikimeve.

Duke gjetur motivin përse të ecim gjejmë vetveten,atë energji- kohë për të hedhur poshtë barrierën frikë.

Duke krijuar ekuilibrin monitoron situatën duke i hapur rrugë disponimit të një ideje të caktuar.

Nuk mjafton vetëm dëshira dhe vullneti,duhet një fakt orientues i mbështetur në një llogjikë të ftohtë.

Sekreti qëndron te vëmendja si dhe sa të aftë duhet të jemi me ambjentin ku përballemi duke konfirmuar gjëra të reja.

Ideja për të gjetur vetveten kërkon praktika inovatore,një tabelë vizionare që të hapi përpara vetes sonë një bllok inspirimi.

Natyrisht një moment pushimi është një pauzë reflektimi ku ndahen ëndrrat me detyrat,duke ndarë praktikën me domosdoshmërinë për të ecur përpara.Spektri i jetës reale na shfaq vështirsi duke paragjykuar veten se nuk jemi të aftë për t’u prezantuar përballë sfidave.

Të qënit artiste,shkrimtare apo poete është një motivim, një pasion me objektiva të qarta,një tablo koherente që shërben si nxitës i mirë midis një ëndre dhe një objektivi që duhet realizuar….. RUDINA PAPAJANI

Thomas L. Friedman/ Amerika ka një president të dashuruar pas tregjeve, por të paditur ndaj Nënës Natyrë. Dhe SHBA-ja po paguan një çmim tepër të madh për këtë gjë, dhe do të paguajë një çmim edhe më të madh kur bëhet fjalë për ndryshimin e klimës, në rast se Trumpi do të mbetet në krye të vendit.

Si ndodhi kështu? Unë besoj se forca më e fuqishme në planet është Nëna Natyrë. Dhe forca e dytë më e fuqishme është Atë Lakmia, pra tregjet. Koronavirusi u përhap në Shtetet e Bashkuara, pasi presidenti Trump e pa në fillim problemin përmes “lenteve” të tregjeve, dhe më pas me ato të shkencës së sistemeve natyrore.

Në fillim, Trump i kaloi ditët e para të pandemisë duke vëzhguar ecurinë e tregjeve, dhe duke minimizuar potencialin e virusit për t’u përhapur shpejt. Nëse tregjet po shkonin mirë për investitorët, Trump mendonte se kjo do të thoshte se ai po ee menxhonte mirë situatën përballë sëmundjes COVID-19 të Nënës Natyrë, një nga mekanizmat e shumtë darvinianë që ajo përdor për të ndarë pa mëshirë të dobëtit nga të fortët.

Trump mendoi se bllokimi i fluturimeve me Kinën, mjaftonte për ta frenuar këtë epidemi në rritje, dhe për të qetësuar tregjet, pa pasur nevojë për testimet në masë, apo kufizimet e mëdha dhe karantinat që kishin vendosur më herët me sukses Koreja e Jugut, Hong Kongu dhe Singapori.

Dhe ishte gabimi i tij vdekjeprurës. Nëna Natyrë, nuk u mahnit nga Trump apo tregjet e tij. Mjerisht, Nëna Natyra, nuk e “e nis” ditën e saj të punës në 9:30 të mëngjesit dhe ta mbyllë në orën 4 të pasdites. Nuk punon nga e hëna deri të premte, dhe më pas pushon në fundjavë.

Siç thotë Rob Uotson, një nga ambjentalistët e mi të preferuar, i pëlqen t’u kujtojë njerëzve: “Nëna Natyrë është thjesht kimi, biologji dhe fizikë. Kaq”.

Ju nuk mund të flisni ëmbël më të. As ta joshni, apo manipuloni. Me siguri, ju nuk mund t’i thoni:”Nëna Natyrë, ndalo së shkatërruari tregun tim të bukur të aksioneve”. Kjo është pikërisht ajo që bëri fillimisht Trump me koronavirusin, dhe kjo është ajo që po përpiqet të bëjë ende me çështjen e ndryshimit të klimës.

Por tani duhet të përqëndrohemi absolutisht në luftën kundër këtij virusi. Dhe Trump duket se më në fund është duke u zgjuar nga gjumi, si pasojë e fuqisë së COVID-19 të Nënës Natyrë, duke udhëzuar që distancimi social të vazhdojë të paktën deri më 30 prill. Dhe kjo është një gjë pozitive.

Por ndërsa ne e fitojmë këtë betejë me koronavirusin, dhe fillojmë të mendojmë për raundin tjetër të stimujve që duam të injektojmë në ekonomi – dhe do të ketë një raund tjetër – është shumë e rëndësishme të mos harrojmë se sa shumë më shkatërrues mund të jetë për të gjithë ne ndryshimi i klimës, dhe të sigurohemi që të investohemi mbi një rezistencë afatgjatë edhe ndaj këtij fenomeni.

Sepse ka një dallim të madh midis koronavirusit dhe ndryshimit të klimës:pasi kurba e pandemisëtë rrafshohet, ajo mund të zhduket, ose të parandalohet përgjithmonë nga një vaksinë. Dhe kështu rinis jeta normale. Por kur akulli i Grenlandës dhe Antarktidës të jetë shkrirë, ne njerëzit duhet të përballemi me pasojat e rritjes së nivelit të detit, lëvizjet masive të popullsive, dhe llojet e ndryshme të motit ekstrem.

Në rastin e ndryshimit të klimës nuk ka një “imunitet të tufës”. Ka vetëm efekte të pafundme mbi tufën e njerëzve. Të mendosh mbi ndryshimet klimatike, madje edhe në mes të kësaj pandemie, është në fakt e dobishme në një numër aspektesh. Së pari, këto dy problematika ndjekin ligje të ngjashme natyrore, dhe kanë strategji të përbashkëta zbutjeje.

“Si pandemia e COVID-19, ashtu edhe ndryshimi i klimës, vënë në lëvizje elementë që mund të nxjerrin nga binarët sistemin shëndetësor të një vendi, apo klimën e planetit”-vuri në dukje Hal Harvi, themeluesi i ‘Energy Innovation”.

Me koronavirusin, “një sëmundje e hershme bëhet një problem mbarëbotëror, që përshkon me shpejtësi vendin, dhe shndërrohet në një epidemi”. “Do të ndodhë saktësisht e njëjta gjë edhe me ndryshimin e klimës. Rritja e temperaturave e shkaktuar nga njeriu, aktivizon forcat komplekse të natyrës:Nëse për shembull e shpërfytyrojmë tundrën në Alaskë, Kanada dhe Rusi, ajo tokë e shkrirë do të lëshojë në atmosferë miliarda tonë dioksid karboni dhe metan shtesë. Vetëm veprimet e hershme, mund të parandalojnë një katastrofë të madhe”- shton ai.

Kjo është arsyeja, pse rregulli i parë i shkencëtarëve për zbutjen e ndryshimit klimatik, qëllon të jetë edhe rregulli i parë për zyrtarët e shëndetit publik për zbutjen e pandemisë së COVID-19: Menaxho të pashmangshmen, në mënyrë që të shmangësh të pakontrollueshmen.

Trump ishte i ngadaltë në menaxhimin e të pashmangshmes. Le të shpresojmë që performanca e përmirësuar e ekipit të tij, do të shmangë të pakontrollueshmen. Një parim i dytë që ndajnë ndryshimet klimatike dhe pandemitë është: Nëse nuk kujdesemi për kushtet që na mundësojnë të ecim përpara, në një moment do të ngecim në vend numëro.

Kina gaboi me importin dhe përzierjen e “jetës së egër” me mishin dhe ushqime e zakonshme në tregjet e saj të lagështa. Dhe kjo duket se ka sjellë si SARS, ashtu edhe koronavirusin e ri. Kjo praktikë duhet të marrë fund. Ne në Amerikë, ndërtuam qytete në brigje dhe lumenj për lundrim dhe peshkim.

Ne kultivuam tokat e Mes-Perëndimit, ku tokat, shiu dhe temperaturat janë ideale. Nëse vazhdojmë ta ngopim atmosferën me karbon, do të minojmë të gjitha kushtet që i dhanë mundësi Amerikës të përparojë për kaq shumë kohë. Dhe nëse ndodh kjo gjë, shoqëria jonë do të ketë nevojë për ndihma të pafundme, për të zhvendosur qytetet, dhe për ta marrë veten nga efektet negative të ekstremiteteve të motit.

Së fundmi, epidemiologët do t’ju thonë se ndryshimi i klimës, mund të jetë motori tjetër i shkëlqyer për pandeminë e radhës. Ky virus, mund të bartet nesër lehtë nga mushkonjat, të cilat për shkak të temperaturave të ngrohta në veriun global, janë në gjendje të migrojnë në vende ku nuk kam emigruar kurrë më parë.

Për të gjitha këto arsye, ndërsa investojmë në infrastrukturë, për të shpëtuar ekonominë tonë nga kriza aktuale, ne duhet ta bëjmë këtë, edhe për ta bërë shoqërinë tonë më elastike ndaj pandemisë dhe ndryshimit të klimës. Tani që e kemi ”shijuar” zemërimin e Nënë Natyrës në formën e COVID-19 dhe ndryshimit të klimës, le ta bëjmë atë aleaten tonë.

Ajo është aq e lumtur të ndihmojë, po aq sa është e lumtur të shkatërrojë. Le të shfrytëzojmë kiminë, biologjinë dhe fizikën, për të mos përmendur diellin dhe erën, për të krijuar vaksinat dhe sistemet energjitike që na imunizojnë nga viruset dhe ekstremitetet e motit, dhe le mos të shtojmë zakonet tonë të këqija, që vetëm sa do të na sëmurin sërish. / “The New York Times” – Bota.al

Një hetim nga Eco di Bergamo dhe Intwig zbulon se vdekjet në provincë kanë qenë të paktën 4500 në mars.

VOAL –  Të paktën 4500 njerëz vdiqën në provincën e Bergamos si rezultat i koronavirusit në Mars, dhe jo 2.060 siç thuhet në buletinet zyrtare të Mbrojtjes Civile. Kjo u mbështet nga Eco di Bergamo që kreu një hetim së bashku me agjencinë e analizës së të dhënave Intwig, duke mbledhur informacione nga çdo komunë dhe duke i krahasuar ato me shkallën e vdekshmërisë në të kaluarën.

Në qytetin e Bergamos, për shembull, 553 njerëz vdiqën në mars të këtij viti krahasuar me 125 në 2019. Nga këto 553 vdekje, vetëm 201 u klasifikuan nga autoritetet se i atribuohen Covid-19. Si i shpjegoni vdekjet e tjera të 352, në krahasim me një mesatare “natyrale” prej rreth 200? Në këtë zonë me numër gri, në kryeqendër si në pjesën tjetër të provincës (e cila ka rreth 1.1 milion banorë) ka pasur shumë raste të tjera të koronavirusit që iu shpëtuan plotësisht statistikave institucionale.

“Vetëm për 2.060 vdekje të certifikuara zyrtare me “‘Covid-19’ që ndodhën në spitale – ne dimë gjithçka: moshën, gjinianë, sëmundjet e së kaluarës. Ne nuk dimë asgjë për 2.500 të tjerët. – shkruajnë autorët e hulumtimit – Shumë janë njerëz të moshuar që vdiqën në shtratin e tyre ose në rezidencat e ndihmës shëndetësore. Megjithë simptomat e paqarta, siç raportohen nga mjekët dhe anëtarët e familjes, ata nuk iu nënshtruan një tamponi për të konstatuar pozitivitetin ndaj sëmundjes. Certifikata e vdekjes lexon vetëm ‘pneumoni intersticionale’ “.

Duke u nisur nga këto vlerësime të reja mbi vdekjet dhe duke supozuar një normë të vdekjes së virusit prej 1.57%, sipas gazetarëve dhe studiuesve mund të supozohet se pothuajse 26% e popullsisë së provicës së Bergamo është e infektuar. “Ne po flasim për 288 000 njerëz, 25.9% të popullsisë, krahasuar me 8 803 të konfirmuar pozitivë të martën”, shpjegon Aldo Cristadoro, themeluesi i Intwig.

Ditët e fundit, ndërsa po dëshmoheshin imazhet e kamionëve ushtarakë që transportonin qindra arkivole, kryetarët e komunave të Bergamos kishin folur për të dhëna zyrtare që përfaqësonin vetëm “majën e ajsbergut” të problemit./rsi

Bruksel

Nëse dikush do të kishte parashikuar disa muaj më parë shtimin e kontrolleve kufitare, anulimin e shumicës së fluturimeve ndërkombëtare, mbylljen e shkollave dhe boshatisjen e rrugëve të qyteteve me miliona njerëz në tremujorin e parë të vitit 2020, njerëzit do të kishin quajtur “të çmendur”, shkruan Anadolu Agency (AA).

Kjo ndodh kryesisht sepse, edhe pse institucionet, shtetet dhe sistemet e tanishme ekonomike dhe sociale kishin problemet e tyre kronike, në sipërfaqe shumë gjëra dukeshin në rrugën e duhur, njerëzit duke rritur të ardhurat e tyre, vendet rrisnin Prodhimin e Brendshëm Bruto (PBB) dhe natyrisht, globalizimi duke qenë në kulmin e forcës, çonte në një lidhje gjithnjë e më të madhe.

Por e pamundura u bë e mundur në javët e fundit, e cila rezultoi se të jetosh në afërsi me njëri-tjetrin dhe të jesh më i lidhur se kurrë nuk është gjithmonë gjëja më e mirë që të kesh për shkak të “efektit flutur” të globalizmit, një term i nxjerrë nga profesori Ian Goldin, ekspert i globalizimit dhe zhvillimit.

Me shpërthimin e sëmundjes së koronavirusit të ri (COVID-19) në Kinë në fund të vitit 2019 dhe përhapjen e shpejtë të saj në pjesën më të madhe të botës, ne po përballemi me një kohë shqetësimi shumë të rrallë, në rrjedhë e sipër dhe të paqëndrueshme. Gjërat që dukeshin domethënëse për vendet vetëm disa javë më parë nuk janë më tema të zakonshme të diskutimit.

Tensionet midis Iranit dhe SHBA-së, problemet energjetike dhe të sigurisë në Mesdheun Lindor, kriza e refugjatëve në Siri dhe shumë pjesë të tjera të botës, kërcënimi bërthamor nga Koreja e Veriut dhe shumë ngjarje të tjera as që janë përfshirë në faqet e para të gazetave. Përhapja e shpejtë e virusit ka ndryshuar rrënjësisht axhendën globale dhe tashmë duket sikur po jetojmë në një botë apokaliptike.

Ne kemi vërejtur një ndryshim drastik nga modelet e punës dhe sjellja e konsumatorit deri në sistemet e edukimit dhe sjellja sociale. Njerëzit kanë filluar të mbajnë maska, të grumbullojnë produkte thelbësore të ushqimit dhe higjenës, të anulojnë tubimet publike dhe planet e udhëtimit dhe të punojnë nga shtëpia, duke përmendur vetëm disa nga masat e ndërmarra. Njerëzit fillimisht vendosën të ndërmarrin vetë këto masa ose u këshilluan me forcë nga qeveritë e tyre, por me situatën që shpejt doli jashtë kontrollit, vendet filluan të imponojnë bllokime mbarëkombëtare deri në njoftimin e mëtejshëm.

Ndërsa distanca shoqërore, shmangia nga turmat dhe vetë-izolimi janë bërë zakone normale të reja për shumë njerëz, shtrëngimi i duarve dhe përqafimi shihen si gjëra të tmerrshme dhe shmangen sa më shumë që të jetë e mundur. Në fillim, njerëzit që përdorin maska dhe të cilët bënë çmos për të shmangur kontaktin fizik me të tjerët, për ta thuhej se ia mbanin lart. Por, derisa koha kalonte, ndjenja e margjinalizimit u zhduk, ku gjithnjë e më shumë njerëz ndjenin të njëjtën kërkesë për të mbrojtur veten nga bota e jashtme. Pra, nuk do të ishte e gabuar të parashikosh që edhe pasi të mbarojë e gjithë kjo, njerëzit do të vazhdojnë të ruajnë këto ndryshime në sjelljen e tyre shoqërore.

Por ndryshimet të cilat me gjasë do të ngelin edhe më fort janë duke u zhvilluar në mjedisin ekonomik dhe modelet e punës. Megjithëse, disa besojnë se rrethanat e zakonshme të biznesit do të fillojnë pasi të ketë shkuar virusi, duhet të pranohet se ka pasur zëra të heshtura për ndryshime prej sa kohësh deri më tani dhe kjo krizë globale shëndetësore mund t’u japë mundësi njerëzve për të ngritur zërin e tyre deri ku kanë nevojë.

Sa herë që pasuria dhe pabarazia e të ardhurave arrijnë në nivele alarmante, shfaqet një fuqi shkatërruese për të provuar dhe për të arritur ekuilibrin e nevojshëm. Duke besuar se periudhat e shkruara nga paqja e përgjithshme, por në të cilat pabarazia u rrit në mënyrë dramatike u ndërprenë nga tronditjet më të fuqishme gjatë historisë, historiani i Stanford, Walter Scheidel përmend katër thyerje të dhunshme si nivelizues të pabarazisë – lufta për mobilizimin masiv, revolucioni transformues, dështimi i shtetit dhe pandemitë vdekjeprurëse – në libri i tij Nivelizimi i Madh (The Great Leveler): Dhuna dhe Historia e Pabarazisë nga Epoka e Gurit deri në shekullin 21. Ai i përmend si “Katër Kalorësit e Nivelimit” duke iu referuar “Katër Kalorësve të Apokalipsit”.

Në mesin e këtyre katër nivelizuesve të pabarazisë, sot do të shohim ndikimet sociale dhe ekonomike të një pandemie bashkëkohore, e cila ka fuqinë për të ndryshuar ekuilibrin e punës, kapitalit dhe marrëdhëniet e furnizimit dhe kërkesës. Edhe pse hendeku midis vendeve të zhvilluara dhe vendeve në zhvillim është ulur që nga Lufta e Dytë Botërore, nivelet e pabarazisë brenda vendeve kanë arritur nivele kulmore dhe kriza financiare 2008-2009 zgjeroi hendekun midis fituesve dhe humbësve.

Scheidel vëren se ashtu si pasuria e aristokratëve më të pasur në Perandorinë Romake ishte e barabartë me rreth 1.5 milionë herë më shumë se të ardhurat mesatare vjetore për frymë në vend, ne shohim gati të njëjtin raport kur krahasojmë, për shembull, pasurinë e Bill Gates dhe të ardhurat mesatare të një qytetari amerikan sot. Ne kemi ardhur edhe një herë në “atë” pikë ku një për qind e më të pasurve të botës zotëron më shumë se gjysmën e pasurisë së botës. Sipas Raportit të Azhurnimit të të Ardhurave të lëshuara nga OECD në vitin 2016, koeficienti Gini, i cili mat shpërndarjen e të ardhurave të disponueshme të familjeve dhe varfërisë, arriti në 0,318 në vitin 2014 ^[1] në një shkallë globale, duke përfaqësuar nivelin më të kartë të gjitha kohërave që nga vitet e ’80-ta.

Rezultatet ekonomike të kësaj pandemie të re mund të vlerësohen në nivele makro dhe mikro. Në nivelin makro, tregjet globale dhe traditat e prodhimit do të përballen me një goditje të fortë dhe pothuajse asnjë vend nuk do të mbetet i paprekur. Konferenca e Kombeve të Bashkuara për Tregtinë dhe Zhvillimin parashikon se virusi i ri ka gjasa t’i kushtojë ekonomisë globale 1 trilion dollarë në vitin 2020 ^[2]. Megjithatë, ekonomitë e SHBA-së, vendeve evropiane, Japonisë dhe Kinës, të cilat janë ekonomitë më të mëdha dhe tashmë janë prekur negativisht nga lufta tregtare SHBA-Kinë dhe procesi rraskapitës i Brexit-it, do të pësojnë një goditje shumë më të rëndë për shkak të ndërprerjeve globale të zinxhirit të furnizimit.

Në këto kohë të paqëndrueshme, çdo hap në jetë bëhet më i varfër dhe humbje parash, por të pasurit gjithmonë kanë më shumë për të humbur. Pra, nuk do të ishte e gabuar të thuash se zinxhirët e furnizimit dhe zakonet globale të prodhimit do të ridizajnohen në nivelin makro drejt zvogëlimit të pabarazisë.

Në nivelin mikro, punonjësit që duhet të jenë fizikisht të pranishëm në vendet e tyre të punës dhe të kalojnë orët e tyre, u jepen aq pak nga një sistem që mat cilësinë e punës së tyre bazuar në pagesën e orëve të tyre. Gjenerata e re pyet pse ata arrijnë më pak se prindërit e tyre dhe nuk kanë mundësi të blejnë një shtëpi edhe pse në shumicën e rasteve ata patën arsim më të mirë dhe kanë mundësi më të mëdha në krahasim me paraardhësit e tyre. Ideja ishte që teknologjia e avancuar do të nënkuptojë më pak punë, duke u dhënë punonjësve më shumë kohë të lirë, por e vërteta doli e kundërta e kësaj, ashtu siç theksoi autori William Gibso: “E ardhmja tashmë është këtu – thjesht nuk është shpërndarë shumë në mënyrë të barabartë”.

Për shembull, 57 për qind e pushimit nga sëmundja ^[3] në Britani të Madhe në periudhën 2017-2018 u shkaktua për shkak të stresit të lidhur me punën, ankthit ose depresionit, kurse 44 për qind ^[4] prej tyre ishin të shkaktuara nga presioni i ngarkesës së punës, ndërsa kishte mbi 2.000 vdekje nga puna ^[5] dhe vetëvrasje të lidhura me punën ^[6] vetëm në Japoni në vitin 2018.

Modelet ekonomike të shekullit të 20-të kanë arritur në një pikë ku ata vetëm se kanë thelluar hendekun e pabarazisë duke përkeqësuar kushtet çnjerëzore të punës në nivele makro dhe mikro. Disa tashmë kishin filluar të ngrenin zërin dhe të shikonin për alternativa shumë kohë para shpërthimit të virusit. Njerëzit kurrë nuk ishin në gjendje të shfrytëzonin plotësisht përfitimet e teknologjisë së avancuar dhe internetit siç ishin premtuar dhe pa marrë parasysh sa shumë punojnë dhe sa kërkojnë, pabarazia ka vazhduar të rritet.

Përveç një pakice që shijoi përfitimet e teknologjisë me telefonat e mençur dhe makinat që shkëlqenin, njerëzit e rëndomtë kanë gjithnjë e më pak kohë për argëtim dhe gjithnjë e më pak para për të shpenzuar. Por, pavarësisht kësaj, nëse një individ, grup ose union i caktuar do të kishte sugjeruar kohë më parë se puna nga shtëpia mund të ishte një opsion, aktorët e vendosjes së rendit do të kundërshtonin fuqishëm këtë, ashtu siç bënë shumë me idenë e një jave pune katër-ditore me ndërrime gjashtë-orëshe të propozuara nga kryeministrja e re e Finlandës, Sanna Marin disa muaj më parë. Megjithatë, sot kërkesa nuk vjen nga njerëzit; çuditërisht, vetë shtetet po i detyrojnë njerëzit të punojnë nga shtëpia.

Bllokimet e shkaktuara nga virusi sot na lejojnë të themi se shumë njerëz mund të punojnë nga shtëpia dhe shumë punë mund të bëhen nga distanca falë Internetit. Dhe, kjo është një situatë e favorshme sepse përderisa punonjësit nuk duan të lëvizin çdo ditë dhe të godasin orën në tryezën e tyre, punëdhënësit do të kursejnë pajisje, hapësirë ​​dhe shërbime për ata që me të vërtetë duhet të jenë fizikisht të pranishëm në vendin e punës në krahasim me çdo punonjës të vetëm. Korporatat dhe shtetet mund të mos jenë në gjendje të ruajnë shifrat e tyre të rritjes, por mbase nuk duhet të ndodhin në këto rrethana. Ndoshta duhet të ndryshojnë edhe parametrat me të cilët matet rritja, PBB-ja, pasuria dhe shifrat e tjera ekonomike. Ndoshta duhet të llogariten standardi i jetesës dhe mirëqenia e shoqërive.

Ne nuk e dimë se si do të mposhtet virusi dhe si do të përfundojë e gjithë kjo në këto rrethana të pasigurta, por shtetet dhe kompanitë tashmë kanë filluar të ribëjnë dhe ridizajnojnë modelet aktuale të biznesit. Lufta e Parë Botërore formoi atmosferën ekonomike të shekullit të 20-të, institucionet e së cilës u konsoliduan nga Lufta e Dytë Botërore. Tani jemi në gjendje të dëshmojmë ndikimet e një pandemie në ekonominë makro dhe të nivelit mikro në tremujorin e parë të shekullit 21.

Qeniet njerëzore janë jashtëzakonisht adaptues ndaj ndryshimit të ambienteve të tyre dhe nuk hezitojnë të lënë atë që kanë tani për ato që do të bëhen më të mira pasi të jenë të disponueshme. Do të ishte e gabuar të prisnit që këto ndryshime të ndodhin brenda natës menjëherë pas shpërthimit, por është e sigurt se kur të hiqet pluhuri, mund të jetë shumë e vështirë që t’u marrësh përsëri atë që u është dhënë njerëzve, të cilët kishin ngritur dyshime duke sfiduar sistemet e vendosura tashmë.

– Autori është studiues dhe koordinator në Qendrën e Kërkimeve të TRT World.

* Opinionet e shprehura në këtë artikull janë të autorit dhe nuk pasqyrojnë domosdoshmërisht politikën editoriale të Anadolu Agency.

[1] https://www.oecd.org/social/OECD2016-Income-Inequality-Update.pdf

[2] https://news.un.org/en/story/2020/03/1059011

[3] https://www.theguardian.com/commentisfree/2019/sep/12/four-day-working-week-report

[4] https://www.theguardian.com/commentisfree/2019/sep/12/four-day-working-week-report

[5] https://www.statista.com/statistics/622325/japan-work-related-suicides/

[6] https://www.statista.com/statistics/622325/japan-work-related-suicides/

Kryeministri Edi Rama i kërkon Presidentit serb Aleksandar Vuçiç të hapë traun për 24 kamionët me mallra të bllokuar në kufirin Kosovë- Serbi prej 24 orësh.

Rama në një mesazh shqip dhe serbisht i lutet Presidentit serb që rajonin e Ballkanit Perëndimor ta bëjnë shembull rrezatues të solidaritetit për të fituar luftën me armikun koronavirus.

STATUSI I EDI RAMËS

Aleksandar Vuçiç

Vetëm përmes solidaritetit pa kufi e kompasionit si njerëz të sulmuar nga një armik i egër, ne mund e duhet të fitojmë!Ju lutem z.President ngrijeni traun për kamionët e le ta bëjmë rajonin tonë shembullin rrezatues të #Solidaritetit kaq të nevojshëm për ta fituar luftën

Prej 24h kamionët me mallra  nga Kosova janë bllokuar në kufirin e Serbisë! #LinjaeGjelbërt në rajon s’mund t’i nënshtrohet rregullave të çdo vendi, po veç një rregulli të thjeshtë: Këtë luftë që duhet ta fitojmë së bashku duke ndihmuar njëri-tjetrin jo armikun e pakufi!